Het lijkt er op dat je browser advertenties blokkeert. Scholieren.com kan alleen bestaan door inkomsten van advertenties. We
zouden het lief vinden als je de blokkade voor onze site uit zet. Dankjewel!
Examenleerlingen opgelet: over 50 dagen is het zo ver! Wil jij ook slim leren, zeker slagen? Ontdek alle tips, tests, trucs en tools van Examenbundel en sleep dat diploma binnen. Wil je zeker weten dat je niks mist? Meld je dan snel aan en ontvang alle tips in je mail!
Ik wil slagen!
Feitelijke gegevens
3e druk,
2021
288 pagina's
Uitgeverij: De Bezige Bij
Flaptekst
Simon is negentien wanneer hij midden in een college wegloopt en stopt met zijn studie. Hij is zoekende, weet zich niet te verhouden tot het dorp en het eenvoudige milieu waarin hij is opgegroeid. Samen met zijn boezemvriend Marc slijt hij vele uren in Azzurra, het café van het zwembad in het nabije provinciestadje. Omgeven door de blauwe schittering van het nachtelijk verlichte water ontstaat een passionele relatie tussen Simon en Carla Binotto, de Italiaanse barvrouw, die twintig jaar ouder is. Er gaan geruchten over haar zware verleden en over John, haar onbehouwen echtgenoot. In hypnotiserend proza voert Peter Terrin de lezer mee naar de late jaren tachtig en naar Carla en Simon, die elk op een scharnierpunt van hun leven, voor onmogelijke keuzes staan. Al het blauw is een even indringende als fijnzinnige roman over vriendschap en liefde, en over de breekbare zoektocht naar een eigen identiteit.
Eerste zin
Het lichaam ligt midden op het lege parkeerterrein.
Samenvatting
De eerste zin zegt iets over een lichaam dat op een parkeerterrein ligt. Een jongen die zijn hond uitlaat, denkt dat er iemand op hem let en hij gaat daarom naar huis. Pas in deel V wordt duidelijk wie er ligt op het parkeerterrein.
Deel I 1988 Carla Binotto (Italiaanse,41) werkt in een bar (Azzura) bij een zwembad. Haar baas John is haar relatie en haar baas. Hij is ook vrachtwagenchauffeur. Soms slaat hij haar. Ze heeft in haar verleden meegemaakt dat haar vader vermoord is. John heeft zich daarna over haar ontfermd.
Simon (19) zit bij een college Methodologie en besluit er de brui aan te geven. Hij vindt de studie maar niets. In zijn eigen Mazdaatje rijdt hij terug naar huis. Zijn vriend Marc studeert aan het HBO en vindt het vreemd dat zijn vriend stopt. Samen bezoeken ze de open dag van zijn school. Misschien kunnen ze volgend jaar samen studeren. Ze gaan naar het café Azzura waar Marc behoorlijk dronken wordt. Simon blijft achter en er broeit iets tussen hem en Carla. Simon komt thuis, hij laat zijn hond uit en ontmoet zijn oude schoolvriendje Ronny die hem zegt dat hij volgende week met hem wil praten. Hij heeft iets in petto voor Simon. Carla en Simon hebben de nacht erna afgesproken om half twee. Ze gaan via de bar naar het blauwe zwembad en hebben daar seks. Verrassend lekker, vindt Carla, omdat Simon zo jong is. Na de seks wordt er op de deur geklopt. Wie is dat? Simon wordt weggeloodst door Carla en rijdt naar huis waar zijn moeder op hem wacht. Ze vindt dat Simon weleens de muren zou kunnen verven.
Deel II Simon begint met verven van de muren en wordt geholpen door Marc. Die vertelt dat Xavier teruggegaan was naar Azzura, maar dat Carla niet had opengedaan. Hij bekent dat hij het zelf ook twee keer gedaan heeft met Carla. Die belt Simon op en vertelt dat John haar weer eens geslagen heeft. Ze vraagt of Simon haar komt bezoeken. Hij doet het en hij heeft weer seks met haar. 's Avonds gaat hij naar Ronny die hem een aanbod doet om vertegenwoordiger te worden bij een soort financieel piramidespel.(MKI) Het lijkt een duister zaakje. Hij weet echter snel vertrouwen te winnen bij potentiële klanten en hij haalt hen over contractjes te tekenen. Ronny en zijn partner Etienne staan verbaasd. De relatie tussen Carla en Simon wordt steeds hechter, ze gaan overdag een stukje rijden en hebben seks in de open lucht. Later bezoeken Marc en Simon het café om daar naar de EK-finale België-Rusland (?) van 1988 te kijken.
Deel III Het lukt Simon vrij eenvoudig om steeds contractjes met argeloze mensen af te sluiten. Hij gaat dan na zo'n avond terug naar Ronny en Etienne en die nemen hem op een avond mee naar een club, waar ze hem willen koppelen aan een sexy Afrikaans meisje. Maar Simon gaat niet op de verleiding in. John weet helemaal niet wat Carla de laatste twee jaar mankeert. Ze wil niet met hem praten. Carla heeft aan Simon duidelijk gemaakt dat ze een kind wil. Ze is immers al 41 en John is onvruchtbaar. Even lijkt er nu een kink in de relatiekabel te komen, maar de volgende dag hebben ze alweer seks in de duinen. Carla zit namelijk alleen in een vakantiewoning en heeft nu alle vrijheid om te doen en laten wat ze wil. Simons moeder denkt dat Simon een vriendinnetje heeft. Ze is altijd erg zorgzaam en zou het liefst zien dat hij in hun buurt blijft wonen. Ze doet een poging hem over te halen een stuk grond te kopen van een boer: zijn ouders willen hem wel financieel helpen. Het zijn altijd hard werkende mensen geweest, maar niet op een manier die Simon graag voor zichzelf ziet.
Er komt even een intermezzo in de dagelijkse uitjes van Simon en Carla, wanneer een bevriende ongehuwde fotograaf Pieter (die een aantrekkelijke man is) hem meeneemt om hem aan de Franse kust te fotograferen. Deze Pieter voelt zich lichamelijk aangetrokken tot Simon en hij masturbeert een keer als hij Simon bekijkt. Maar die laat het maar over zich heen komen.
Deel IV Na het vakantie-uitje gaat Carla nog een keer terug naar huis. Ze heeft nog één keer seks met John en besluit daarna weg bij hem te gaan. Ze heeft een eigen appartementje opgeduikeld. Ze heeft de moeder van Simon gebeld en die denkt dat Carla zijn verkering is. Ze begint weer over de mogelijkheid een stukje grond te kopen met hun hulp. De oprichter van MKI komt uit Duitsland over om Simon een beloning te geven voor zijn grote aandeel in het verkopen van contracten. Hij is niet onder de indruk. Carla ontmoet Simon in haar appartementje en ze vertelt dat ze weg is bij John. Door middel van haar groeiende borsten toont ze hem dat ze zwanger is. Dat was immers haar grootste wens, maar Simon voelt zich veel te jong om vader te zijn. Hij bezoekt nog een popfestival met zijn vriend Marc en diens vriendin Kathleen. Die versiert hem tijdens het festival en ze tongzoenen. Na het festival rijdt Simon weer naar Carlo. Ze hebben weer seks en praten daarna over de mogelijkheid voor een abortus. Simon weet een adresje in Duitsland. maar Carla wil de baby graag houden. Het is haar laatste kans op een kind. Wanneer Simon weer thuis is, waar zijn moeder natuurlijk op hem wacht, hoort hij van haar dat John langs geweest is en haar heeft bedreigd. Simon stapt weer in zijn Mazda en gaat doen wat hij moet doen.
Deel V We weten aan het begin van dit deel dat het lichaam van de man op het parkeerterrein van John is. Simon heeft hem aangepakt, maar hij leeft nog wel. Simon is naar de kust gereden en wil met de ferry naar Engeland. Carla wordt laat wakker en wil de trein nemen om een abortus te ondergaan. De trein is te laat en gaat ze naar Duitsland of naar Italië. Je weet het niet.... Simon maakt de overtocht: hij ontmoet een ouder echtpaar van wie de man een heldhaftig oorlogsverleden heeft. Hij ontmoet aan boord hun zestienjarige kleindochter Rebecca. In Engeland gaat hij van boord zonder iets te hebben ondernomen.
Carla is Italiaanse van afkomst en heeft in het verleden te maken gehad met veel ellende. Haar vader is in Italië vermoord. John heeft haar opgepikt en is met haar getrouwd. Naast vrachtwagenchauffeur is hij eigenaar van een bar (Azzura), die aan een zwembad verbonden is. Drie jaar geleden werd Carla 38 jaar en toen kwam ze op een kantelpunt in haar leven. Ze wil graag een kind, maar John is onvruchtbaar. Daarna is ze moeizaam gaan communiceren met hem. Ze grijpt de kans aan om met jonge mannen seks te hebben: eerst met Marc en later met zijn vriend Simon. Het is een hartstochtelijke vrouw. Van hem wordt ze zwanger en ze wil het kind graag houden. Maar ze beseft dan dat ze waarschijnlijk Simon zal kwijtraken. Ze neemt de trein naar het buitenland om daar een abortus te ondergaan. Of het werkelijk tot een abortus komt, blijft aan het einde van de roman hangen.
Moeder van Simon
De moeder van Simon heeft een heel zorgzame houding tegenover haar jonge zoon. Ze blijft wakker liggen als hij niet thuis is en komt 's nachts uit haar bed als hij thuiskomt. Overdag werkt ze ook nog in een fabriek. Ze hoopt dat haar zoon in de buurt blijft wonen en ze heeft haar man zover gekregen dat die geld wil bijleggen als Simon een stuk grond van een boer wil kopen om daar een huis te bouwen. Er lijkt bijna sprake van een oedipale relatie.
"Hij denkt aan haar achtendertigste verjaardag, het is bijna drie jaar geleden, daar is het begonnen. Carla zit huilend aan de keukentafel en wil niet zeggen wat er scheelt. het geschenkje stopt ze ongeopend in haar schoudertas en ze verdwijnt naar Azzura."
Bladzijde 23
"Waarom ben je gebleven, zegt Carla ernstig. Hij voelt het gewicht van zijn woorden voor hij ze uitspreekt, hij is het niet gewoon om zo te praten. Hij zegt, ik dacht dat je wou dat ik bleef."
Bladzijde 51
"Ze heeft zich niet vergist, hij geeft haar alle aandacht. Ze krijgt de tijd niet om op adem te komen. Lacherig zegt ze, waar heb je dat geleerd? Ze beseft dat haar woorden verkeerd gekozen zijn, dat e hem twintig jaar jonger maakt, alsof ze meer weet dan hij, terwijl ze alleen maar wil zeggen dat ze hem bewondert, dat ze dit plezier voor het eerst beleeft, zich voelt als een jonge vrouw."
Bladzijde 81
"Simon zegt, ik heb geen zin in een kind. Ik ben twintig. Ik ben negentien.
Ik ben eenenveertig, zegt Carla. Weet je wat dat voor een vrouw betekent?"
Bladzijde 264
"Misselijk is ze niet, integendeel, ze heeft voortdurend honger en ze ontbijt met een dikke snee volkorenbrood en aardbeienjam en een grote zwarte koffie. Ze gelooft zich niet dat ze nuchter moet zijn voor de ingreep, straks. Het kan haar niets schelen."
Bladzijde 276
De beide hoofdpersonages Carla en Simon zitten in een wereld die hun vrijheid beknot. Simon ziet als hij naar een college luistert helemaal niets meer in zijn studie. Hij besluit die af te breken. Hij heeft ook nooit een kamer in de universiteitsstad gewild maar gekozen voor een tweedehandsauto om heen en weer te reizen. Die geeft hem bewegingsvrijheid. Hij wil ook niet blijven in het milieu waarin zijn ouders leven, ze gaan elke dag trouw naar hun werk en zijn moeder vertroetelt hem. Ze houden hem het liefst zo dicht mogelijk bij hen en zien bereid hem financieel te ondersteunen bij de aankoop van een huis. Maar Simon wil die beperking van zijn vrijheid niet: in deel V vlucht hij naar Engeland, maar in het open eind wordt niet verteld wat hij daar gaat doen.
Carla is een bevrijde Italiaanse vrouw, die in het verleden veel heeft meegemaakt: o.a. de moord op haar vader. Maar ze staat nu op haar leeftijd in een bar om te luisteren naar dronkenlappen die ze elke dag moet bedienen. Ze heeft een man met wie ze het wel gezien heeft. Hij is bovendien onvruchtbaar, waardoor ze bij hem geen uitzicht heeft op een kind dat ze zo graag wil. Ze zoekt haar vrijheid in seks met de jonge mannen die in haar bar komen: eerst Marc en daarna vooral Simon. De seks met de jonge mannen, zeker met Simon, bevrijdt haar; het is haar vorm van escapisme. Ze wordt zelfs zwanger, maar komt dan voor een nieuw dilemma te staan. Als ze het kind houdt, verliest ze Simon.
Voor beiden geldt: wie zijn ze eigenlijk en wat willen ze met hun leven. Terrin beschrijft, maar draagt geen oplossing aan.
De moeder van Simon is heel lief voor hem, eigenlijk is ze overbezorgd en ze komt uit haar bed als hij midden in de nacht thuiskomt. Ze wil dat hij snel verkering zoekt in de buurt, zodat hij in de omgeving zo dicht mogelijk bij hen kan blijven wonen. Ze krijgt haar man zo ver dat ze hem financieel willen steunen om de laatste vrije lap grond te kopen van een naburige boer.
Vriendschap
Simon is een aantrekkelijk persoon, zowel fysiek als mentaal. Hij is daarom een goede vriend. Hij heeft snel een band met mensen: zijn vrienden zijn Marc, Pieter en ook nog van vroeger Ronny. Marc komt hem helpen met de muur verven en hij wil graag dat Simon naar zijn hogeschool komt, Ze stappen ook samen en bezoeken een popfestival.
Pieter neemt Simon mee naar Parijs en Normandië en maakt foto's van hem. Hij is erotisch geïnteresseerd in Simon. Het oude schoolvriendje Ronny zoekt hem ook op om hem aan een (weliswaar vreemd) baantje te helpen.
De vriendin van Marc, Kathleen, ziet hem ook wel zitten gezien haar gedrag op het popfestival. Gaan ze volgend jaar met zijn drieën samen wonen.
Liefde
Er is een enorm leeftijdsverschil tussen Carla en Simon, maar ze beleven toch een hartstochtelijke liefde. In de scènes die beschreven worden, blijkt dat ze werkelijk van elkaar houden. De seks is wonderbaarlijk goed, vindt Carla en ze wil graag een kind hebben. Dat het een kind van een heel jonge vader is, doet er dan niet toe. Dat hij niet direct op een kind zit te wachten, is vanwege zijn leeftijd wel te begrijpen. Hij weet nog niet wat hem in de nabije toekomst te wachten staat. Maar Carla gaat mogelijk naar een buitenlandse kliniek om haar kind weg te laten halen, omdat ze Simon niet wil verliezen.
Kinderwens
Carla wil op haar 41e graag de laatste kans aangrijpen om zwanger te worden. Ze staat dan ook voor een enorm dilemma om abortus te laten plegen.
Mishandeling
John begrijpt niet waarom Carla drie jaar ervoor zo veranderd is, waardoor ze niet meer met hem wil communiceren. Hij heeft in die kwaliteit ook niet al te veel talent en hij wil Carla nog wel eens een klap verkopen.
Opdracht
Voor mijn lieve moeder
Titelverklaring
In de roman komt vele keren de kleur blauw voor. Het is vooral de kleur blauw die in het café Azzura (= blauw) doordringt vanuit het zwembad. Er is altijd een blauw schijnsel te zien. Maar er is ook een letterlijke verwijzing naar de titel: (blz. 50: "John zegt dat blauw water niet bestaat, water heeft geen kleur. Ik weet dat water geen kleur heeft, zegt Carla, maar toch is het onzin. In Italië is het blauw. Zelfs als je water schept in het kommetje van je hand kun je het zien. Al het blauw van de hele wereld heeft God in Italuië uit de zee gehaald. dat weet toch iedereen.")
Structuur & perspectief
Er zijn vijf delen die onderverdeeld worden in genummerde hoofdstukken. Voor elk nieuw deel is er steeds een kort fragment dat verwijst dat naar het lichaam dat op een leeg parkeerterrein ligt. Je bent als lezer steeds benieuwd waar dat fragment van het lichaam naar verwijst. Pas in deel V weet je aan wie het lichaam toebehoort. Alle hoofdstukken worden in alinea's opgedeeld die van elkaar worden gescheiden door een witregel. Meestal wijzigt dan ook het perspectief. Je kijkt als lezer het verhaal door het oog van verschillende vertellers. De meeste stukjes tekst worden verteld door respectievelijk Simon, Carla, John en Simons moeder. Een andere bijzonderheid is dat alle stukjes, ook die uit het verleden, in de o.t.t worden verteld. Dat is een bewuste keuze van de schrijver.
Decor
De roman speelt zich af in een niet nader genoemd provinciestadje in Vlaanderen. Het ligt niet ver af van de kust en ook niet ver van een universiteitsstad. De psychologische ruimte is het café Azzura waar Carla achter de tap staat en de eerste keer ook seks heeft met Simon in het aangrenzende zwembad. Aan het einde van de roman is Simon met de ferry naar Engeland gevaren.
De tijd waarin het verhaal zich afspeelt, is aan het einde van de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Op een bepaald moment (deel II- hoofdstuk 9) wordt verteld over het EK voetbal. Dat speelt zich af in 1988, maar de schrijver heeft zich al of niet bewust een fout veroorloofd. In juni 1988 speelt in de roman België tegen Rusland in de finale. In de werkelijkheid is dat Nederland tegen Rusland . Nederland wordt kamipoen van Europa.
Stijl
De stijl van Terrin is intrigerend en sterk: - het is al bijzonder dat hij geen verschil maakt in de verteltijd. Ook het verleden staat steeds in de o.t.t. - de tekst wordt alleen ingedeeld in alinea's die elkaar steeds afwisselen door een witregel. - hij vertelt heel koel en zakelijk en beschrijft nauwelijks emoties. - hij noteert handelingen en waarnemingen zonder die emotioneel te duiden, en tegelijkertijd zegt alles wat er staat wel iets over de personages, hij vertelt dingen vanuit zijn personages vanuit het gegeven "show, don't tell." Emoties moet je als lezers dan afleiden uit wat de perosonages doen of zien. - in de dialogen gebruikt Terrin geen aanhalingstekens, maar steeds: ze zegt, hij zegt - Terrin is een Vlaming, maar hij schrijft toch echt Noord-Nederlands. Een enkele keer gebruikt hij een Vlaams woord: koer, de parkeerplaatsen zijn volzet, vilbeluik =destructiebedrijf) - hij maakt een spaarzaam gebruik van beeldspraak.
Slotzin
De voorste chauffeur steekt zijn richtingaanwijzer aan, de tweede volgt zijn voorbeeld. Beheerst geven ze gas en rijden de weg op, elk een andere kant uit. Ze verdwijnen in het verkeer.
Bijzonderheden
Blauw Er zijn talloze verwijzingen naar de kleur blauw. Hieronder alleen de verwijzingen naar de kleur blauw in deel I. -(blz.7 : "over de betonnen vlakte hangt het blauwe licht van de dageraad.") -(blz. 13: de naam Azzura van het café) -(blz. 43 "....hoe mooi het blauw van het zwembad is.") -(blz. 48:"ze kijken allebei naar het water in het betegelde bassin, de blauwe gloed die eruit opstijgt.") -(blz.49: "Ze zegt dat blauw haar lievelingskleur was.") -(blz. 49:"Het is Italiaans, zegt ze tegen Simon. Al is dit blauw niet echt azuurblauw, niet zoals de zee in Italië.") -(blz. 50:"(blz. 51: "John zegt dat blauw water niet bestaat, water heeft geen kleur. Ik weet dat water geen kleur heeft, zegt Carla, maar toch is het onzin. In Italië is het blauw. Zelfs als je water schept in het kommetje van je hand kun je het zien. Al het blauw van de hele wereld heeft God in Italuië uit de zee gehaald. dat weet toch iedereen.") -(blz. 58: "Ronny draagt een hoogblauw pak en een roze overhemd.") -(blz. 79: "Haar haar is los, het café is blauw.") -(blz. 81:"Carla wordt zwijgzaam en staart naar het blauwe licht.") -(blz .84): "... hij kan nauwelijks geloven dat hij het is, daar in het zwembad, achter de balie, of in het blauwe water, een vrouw als Carla in zijn armen.")
Beoordeling
Knap vertelde (en alweer zijn negende) roman van de bijzonder goede Vlaamse schrijver Peter Terrin. Hij schrijft in zijn romans vrijwel nooit over grote menselijke wereldthema's, maar houdt zijn verhaallijn dicht bij kleine (en gewone) mensen met een probleem of een te verwerken drama. Dat maakt het lezen van zijn romans boeiend en vaak herkenbaar. Hij legt niet veel uit en de lezer moet zelf aan de slag. Dat is soms een heel karwei en het noopt ook vaak tot herlezen van passages. Niettemin is "Als het blauw" een goed te lezen roman, maar dan wel voor een wat ervaren lezer. Een ongewone liefde die hartstochtelijk wordt gepresenteerd, is niet een heel origineel thema. Ondanks het grote leeftijdsverschil tussen de twee geliefden, is het verhaal heel aannemelijk. Behalve voor de scholieren van het vwo is de roman ook uitstekend geschikt voor het bespreken van de thematiek in leesclubs. Daarin zal het verhaal zeker tot zijn recht komen. Peter Terrin is hiermee m.i. weer kandidaat voor een literaire prijs.
Recensies
"Het is alsof Terrin me de vorige samenvattende zinnen heeft voorgezegd, zijn stijl en inzet zijn besmettelijk. Hij hanteert literatuur als koele beschrijvingskunst waar ondertussen het vuur vanaf spat: ‘Ze komt naast hem zitten. Na een tijdje zegt ze, ben je moe? Ze geeft een paar klopjes op zijn knie, hij legt zijn hand op haar hand. Ze staat op en hij hoort de snelle wrijving van haar rok over haar panty en weet dat ze haar benen over het hekje zwaait om tussen de planten een sprietje onkruid te wieden.’ Zien, handelen, horen, weten. Niet verklaren, niet uitleggen, niet emoties erbij zetten. Geloven in de kracht van de beschrijving."
https://www.groene.nl/art...gLcufD_BwE
"Er zijn nog twee andere dingen die sterk opvallen aan de stijl in Al het blauw. Ten eerste schrijft Terrin alinea’s als afgeronde eenheden, telkens een regel of tien en dan afgebakend met een witregel, waarna hij geregeld wisselt van perspectief: het verhaal lijkt daardoor telkens even stil te staan, telkens maakt de schrijver een nieuwe momentopname. Ten tweede wordt het gehele verhaal verteld in de tegenwoordige tijd, ook als het een herinnering of gegeven uit het verleden betreft (‘Een jaar geleden […] gaat de fabriek dicht’, staat al op de eerste bladzijde) – wat een beetje eigenaardig is, maar ook functioneel. Die mechanieken tonen perfect hoezeer de personages opgaan in het heden, in de gedroomde eeuwigheid van het moment. En hoezeer ze weg willen uit de groef van hun verleden en zich schrap zetten voor de toekomst."
https://nrcwebwinkel.nl/a...ersonages.
"Afgezonderd van de wereld om je heen ben je als lezer zeer intiem betrokken bij dit fijnzinnige verhaal. Jij bent daar waar Simon en Carla zijn en de rest doet er niet meer toe. Het draait niet zozeer om de vraag wie er in die eerste alinea op die parkeerplaats ligt of door wiens toedoen. Net zomin gaat het over de vraag of Simon en Carla van elkaar houden. Al het blauw bevraagt de existentiële twijfel die ons allen kan bekruipen en die ons fragiel maakt: wie ben ik? Doe ik wat ik ten diepste wil doen in dit ene leven dat ik leid? Terrins magistrale enscenering maakt je verslaafd aan een sfeer, een gemoedstoestand. Als je begint, wil je nog maar een ding: je mee laten voeren, in de gloed van het blauwe licht, roekeloos, zonder besef van tijd."
https://www.tzum.info/202...het-blauw/
"Bijzonder aantrekkelijk is de wat mistige jaren-tachtigÂÂ-sfeer in het boek. Simon rijdt in een knalrode Mazda 323, er worden cassettebandjes afgespeeld, men draagt snorren, en er is een gewonnen voetbalkampioenschap – waarbij Terrin België in de finale zet tegen Rusland, in plaats van Nederland, wat mij uiteraard deed fronsen. 1988, het is de tijd waarin Terrin zelf adolescent was, vast geen toeval, maar belangrijk is vooral dat we geen last hebben van smartphones, whatsappberichten en locatievoorziening. In dit verhaal moet ouderwets gebeld worden, gewacht, gezocht en doelloos rondgereden."
https://www.trouw.nl/cult...gle.com%2F
"Hoewel het nooit zo concreet wordt gemaakt, voel je als lezer dat de liefde tussen deze twee gebaseerd is op een gemeenschappelijk verlangen naar uitbreken, en dat ze elkaar daarvoor nodig hebben. Wat de liefde overigens niet minder oprecht maakt; Terrin beschrijft deze als warm, vol en gulzig. Zinderend zijn hun vrijpartijen, ’s nachts in het zwembad, de auto, de duinen. Doorvoeld hun genot, loom hun nagloeien. En toch: geen seconde durf je erop te vertrouwen dat het echt goed zal komen."
https://www.volkskrant.nl...~b2a7485a/
"Eigenlijk zijn alle personages op drift, zoeken zij het groenere gras bij de buren. Simon lijkt dat te vinden bij Carla, maar al snel levert dat problemen op en zelfs gevolgen waarvoor hij te jong is die naar behoren in te schatten. Ook Carla ziet een nieuwe horizon, met Simon. John? Voor hem is er geen einder in zicht.
‘Al het blauw’ is onorthodox in die zin dat het bestaat uit zeer korte alinea’s gevolgd door witregels. Dat helpt niet als je een boek in een ruk wilt uitlezen. Bovendien is het eind niet bevredigend, alsof de auteur heeft besloten dat hij op dat moment genoeg letters aan het papier had toevertrouwd."
https://www.hebban.nl/rec...-het-blauw
Je hebt nog
2 Zeker weten goed
verslagen over.
Wil je onbeperkt toegang tot alle Zeker Weten Goed verslagen? Meld je dan aan bij Scholieren.com.
35.769 scholieren gingen je al voor!
Geschreven door Cees
Ik heb verreweg het grootste deel van mijn leven voor de klas gestaan. Eerst vijf jaar op een basisschool, daarna veertig jaar op diverse scholen voor voortgezet onderwijs: havo en vwo, onder- en bovenbouw. Ik vond het destijds mijn taak om de verouderde en 'afgezaagde' literatuurlijsten voor Nederlands te vernieuwen en mijn leerlingen kennis te laten maken met nieuwe en/of jonge schrijvers. Lezen kan namelijk ook gewoon leuk zijn. Docenten kunnen je met het aanprijzen van leuke en/of spannende boeken enthousiast maken. Stukken die interessant zijn, voorlezen in de klas. Kort vertellen waarover een boek gaat. Ik heb nu ruim 1460 verslagen gemaakt, waarvan een heleboel Zeker-Weten-Goed-verslagen. Er staan vragen over de inhoud aan het eind om je te laten zien of je het boek begrepen hebt.
Bij Scholieren.com probeer ik daarom zo veel mogelijk boeken van nieuwe schrijvers te bespreken. Ik hoop altijd dat de 'moderne leraar Nederlands' het zijn leerlingen toestaat om de wat minder bekende schrijvers ook op de leeslijst te zetten. Uittreksels maken vond ikzelf vroeger helemaal niet leuk. Ik kocht daarom ook uittrekselboeken. (Bijvoorbeeld Literama, Apercu, Der Rote Faden) Nu maak ik zelf boekverslagen voor scholieren.com. Nog een gemeend advies: wees verstandig en lees altijd wel het boek. Dan kan een boekverslag op scholieren.com een een prima geheugensteun voor je mondeling zijn. En geloof me, docenten kunnen vanwege tijdgebrek ook niet alle boeken lezen die jaarlijks verschijnen; zij raadplegen daarom ook wel de boekverslagen die scholieren.com levert.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden