Inleiding
Bij het woord pedofilie denkt bijna iedereen meteen aan de volgende dingen:
- Kinderlokkers
- Seks
- Castreren
- Kindervriend
- Afwijking
- TBS
- Geaardheid
- Ouder/kind relaties
Natuurlijk zullen vele van deze woorden kloppen bij het beeld wat wij van pedofilie hebben, maar klopt alles? Is het beeld dat wij van een pedofiel hebben wel helemaal juist? Zijn er ook pedofielen die geen seksuele relatie met kinderen hebben. Hoe ziet een pedofiel eruit?
In dit werkstuk ga ik de hoofdvraag: Pedofilie, wanneer geoorloofd? beantwoorden. Dit ga ik doen door eerst de volgende deelvragen te beantwoorden:
1. Wat is pedofilie?
2. Hoe ontstaat pedofilie?
3. Hoe schadelijk is pedofilie voor het kind?
4. Hoe moet je omgaan met pedofilie?
NB: Ik heb in het werkstuk overal waar het om een pedofiel of pedoseksueel gaat hij en hem gebruikt maar hier kan ook zij of haar staan, maar aangezien het aantal mannen dat pedofiel is veel groter is heb ik de mannelijke vorm gebruikt.
Hoofdstuk 1: Wat is pedofilie?
Pedofilie is een parafilia, dit woord kan je opdelen in twee losse woorden, namelijk para en filia:
- Para betekend afwijking.
- Filia betekend datgene waartoe je je aangetrokken voelt.
Het woord pedofilie komt uit het Grieks en letterlijk betekent het (filo = liefde en paid = voor een kind) liefde voor een kind.
Er zijn veel verschillende betekenissen voor pedofilie. Letterlijk betekend het dus liefde voor een kind, maar als je het handboek voor stoornissen voor psychiaters openslaat vind je de volgende definitie “Pedofilie is een als problematisch ervaren oncontroleerbare neiging tot seks met kinderen en het feitelijk aangaan van deze contacten”.
Pedofilie houdt in dat een persoon (boven de zestien jaar) zich seksueel aangetrokken voelt tot een kind dat minstens vijf jaar jonger is. Seks met kinderen is natuurlijk strafbaar, zeker wanneer het desbetreffende kind jonger dan twaalf jaar is, want dan kan hij/zij nog helemaal niet weten of bepalen wat hij/zij op seksueel gebied wil. Het kind is dan nog helemaal niet aan een seksuele relatie toe.
Er bestaan pedofielen en pedoseksuelen. Een man die zijn buurjongen of buurmeisje seksueel misbruikt hoeft geen pedofiel te zijn, want hij kan gewoon op volwassenen vallen maar heeft een kind nodig om zijn seksuele behoeften te bevredigen. Mensen die om deze reden een kind seksueel misbruiken zijn pedoseksuelen (oftewel gelegenheidsplegers).
Bij pedofielen gaat het vaak om volwassen mannen die een seksuele en sociale voorkeur hebben voor jongens en meisjes die nog niet in de puberteit zijn. De delicten van een pedofiel worden als volgt gekenmerkt:
- Belangstelling voor een jongen of meisje, dat nog niet in de puberteit is, als partner in een relatie.
- Het slachtoffer is bekend bij de pedofiel.
- De relaties zijn relatief langdurend.
- De seksuele activiteiten worden gepland door de pedofiel, dit gebeurt meestal door middel van geweldloze psychologische manipulatie.
- Er is een positieve gevoelswaarde waaruit seksuele handelingen uit voort vloeien.
- De pedofiel heeft geen schuldgevoelens over zijn seksuele contacten.
- Er is een hoge kans op herhaling.
Er zijn homo-, hetero- en biseksuele pedofielen. Het verschil tussen deze drie is als volgt. Een homoseksuele pedofiel is waarschijnlijk al vroeg in zijn seksuele ontwikkeling gefixeerd geraakt op kinderen van hetzelfde geslacht. Hun psychoseksuele ontwikkeling heeft stilstand opgelopen en is blijven hangen bij kinderen onder de puberteit.
Bij heteroseksuele pedofielen gaat het voornamelijk om de gelegenheidsplegers die het ¡§even¡¨ nodig hebben over anderen (in dit geval kinderen van het andere geslacht) te kunnen heersen.
Er zijn natuurlijk ook pedofielen die op zowel jongens als op meisjes interessant vinden, het kan hier zowel om een pedofiel als een pedoseksueel gaan.
Een pedofiel gaat meestal eerst een vriendschap aan met het kind waar tot hij zich aangetrokken voelt. Hij probeert zo vaak en zo veel mogelijk bij het kind in de buurt te zijn, zodat er een vertrouwen ontstaat. De pedofiel probeert eerst de reactie van het kind op seks te testen, door middel van seksuele praat of pornografie. Het kan ook dat de persoon vraagt het kind hem te helpen met omkleden, toevallige seksuele aanrakingen met het kind heeft of het kind zelfs omkoopt seksuele contacten met hem te hebben.
Hoofdstuk 2: Hoe ontstaat pedofilie?
Het is niet zeker hoe pedofilie ontstaat. Er is niet eens zeker te zeggen of pedofilie altijd al in iemand heeft gezeten of dat deze seksuele voorkeur pas op latere leeftijd ontstaat. Toch zijn er twee mogelijke oorzaken aan het daglicht gekomen:
- Het bio-psycho-sociale model, dit wil zeggen dat pedofilie ontstaat door een combinatie van opvoeding, karakter, de leefomgeving en ontwikkeling (zowel sociale als de psychoseksuele ontwikkeling) van de desbetreffende persoon. Dat uit deze oorzaken een pedofiel naar voren komt, komt doordat de persoon in zijn jeugd zicht niet goed heeft kunnen ontwikkelen op sociaal gebied. Toch blijft de hunkering om met kinderen om te gaan bestaan en als volwassen man raakt de pedofiel gefixeerd op jonge kinderen. De pedofiel voelt zich door een sociale achterstand vaak ook in de volwassen wereld niet geaccepteerd, deze persoon voelt zich dan eenzaam en raakt in een soort isolement. Om dit isolement te ontvluchten concentreert de pedofiel zich op kinderen want deze accepteren hem wel en over hen kan hij macht uitoefenen want hem niet lukt en ook nooit is gelukt over zijn eigen leeftijdsgenoten. Door de negatieve reacties op pedofilie in de samenleving is het ook moeilijk voor de pedofiel om over z¡¦n gevoelens te praten en daardoor komt hij nog meer in een isolement en gaat hij zich ook weer meer op kinderen richten, zo raakt de pedofiel in een vicieuze cirkel van gevoelens en wordt hij emotioneel afhankelijk van kinderen.
Pedoseksuelen zijn vaak zelf op jonge leeftijd seksueel misbruikt en hebben daar zoveel schade aan over gehouden dat zij weer precies hetzelfde bij (hun) kinderen gaan doen.
- Een andere oorzaak voor pedofilie kan zijn dat pedofilie een seksuele geaardheid is, net zoals hetero- en homofilie. Deze geaardheid ligt dan al vast bij de geboorte en heeft niets te maken met de leefomstandigheden en het karakter van de desbetreffende persoon.
Er zijn een aantal dingen die een pedofiel kenmerken. Sommige van deze kenmerken kunnen ook een mogelijke oorzaak voor pedofilie zijn. De kenmerken zijn:
1. Pedofielen vinden vaak dat ze een mislukkeling zijn en proberen alles om geaccepteerd te worden door de samenleving.
2. Ze trekken zich vaak terug in hun eigen wereld met kinderen en ook met dieren, omdat ze niet in de volwassenenwereld kunnen stand houden.
3. Ze voelen zich alleen veilig en geaccepteerd bij kinderen.
4. Door de soms goede herinneringen aan een schoolvriendje komen er verkeerde gevoelens naar boven.
5. Pedofielen zoeken jongens uit die niet geaccepteerd worden en naar genegenheid snakken. Ze luisteren en praten veel met deze jongen en zorgen dat hij emotioneel afhankelijk van hen wordt.
6. Ze zoeken situaties uit waarin ze alleen zijn met hun slachtoffer.
7. Een pedofiel heeft vaak niet door dat hij fout zit en denkt echt dat de jongen waar hij seks mee heeft het leuk vindt en dat de relatie wederzijds is.
8. Een pedofiel redeneert ook als volgt: als een jongen iets weigert dan stop ik met alle uitjes en wijs ik hem af, dan komt hij vanzelf wel weer bij mij terug.
Ook vroeger (in de 17e en 18e eeuw) kwam pedofilie al voor. Kinderen werden toen al vanaf ongeveer hun 7e jaar al als volwassenen gezien en moesten volledig in de maatschappij integreren, dit gebeurde op alle gebieden dus ook op seksueel gebied.
Hoofdstuk 3: Hoe schadelijk is pedofilie voor het kind?
De eerste seksuele contacten zijn heel belangrijk voor een kind. Hier moet hij/zij op zijn eigen tijd met leeftijdsgenoten zelf achter komen. Als het kind dan al op (te) vroege leeftijd met seksualiteit in aanraking komt, worden de seksuele gevoelens te vroeg geprikkeld. De seksuele ontwikkeling gaat te vroeg een te grote rol in het leven van een kind spelen, hierdoor raken de seksuele gevoelens van een kind uit balans en kan dit op latere leeftijd tot seksverslaving leiden.
In een pedofiele relatie is het bedoeld dat alles wat gebeurt strikt geheim blijft, het slachtoffer moet op jonge leeftijd al een heel groot geheim bewaren en dat weegt heel zwaar, zeker op die leeftijd.
Kinderen moeten een groot geheim bewaren, namelijk hun relatie met de pedofiel.
Het slachtoffer raakt ook door het te vroege seksuele contact en door het geheim dat het met zich mee draagt afgezonderd van zijn leeftijdsgenootjes, ouders en zijn/haar omgeving.
Door het te vroeg in contact komen met seksuele aanrakingen en prikkelingen kan het kind een achterstand op zijn emotionele en geestelijke ontwikkeling oplopen. Deze achterstand gaat meestal gepaard met slechte resultaten op school.
Een pedofiel houdt er ook van om macht over een kind te hebben want over volwassenen lukt het hem niet om overwicht te hebben. Dit is vaak nog belangrijker dan de seksuele gevoelens. De volwassene dwingt of verleidt het kind, door zijn machtsoverwicht, dingen te doen die hij wil dat het kind doet. Dit is voor het kind heel slecht en is niet goed voor zijn/haar ontwikkeling.
De verhouding volwassene/kind wordt door de seksuele relatie verbroken en het respect dat het kind heeft voor de volwassene vervaagt. Hierdoor kan ook het respect voor elke andere gezaghebber verdwijnen. Vreemd genoeg kan de relatie soms een positief effect hebben op de schoolresultaten van het kind. Dit komt de vele aandacht die het kind nu krijgt en voorheen waarschijnlijk veel minder kreeg.
Zodra het kind volwassen wordt (in de puberteit komt) verliest de pedofiel zijn interesse in het kind en neemt afstand. Het kind snapt dit ook niet en raakt extra verward door het plotselinge aandacht tekort.
Natuurlijk is elke seksuele relatie tussen en kind en een volwassenen slecht voor het kind, want het kind is zeker op die leeftijd nog niet in staat te beslissen wat hij of zij wel of niet wil laten gebeuren met zijn/haar lichaam!!
Hoofdstuk 4: Hoe moet je omgaan met pedofilie
Omgaan met pedofilie is niet gemakkelijk, zowel voor de pedofiel als voor het kind. Een pedofiel heeft namelijk gevoelens waar hij eigenlijk niet aan toe mag geven, maar wat heel moeilijk is. Met het slachtoffer (het kind) gebeuren dingen waar het kind zich geen raad mee weet en die schadelijk zijn.
Vanuit de pedofiel/pedoseksueel gezien:
Om te ¡§genezen¡¨ moet een pedofiel/pedoseksueel eerst accepteren dat wat hij voelt en doet met kinderen niet goed is, ook moet hij zijn gevoelens leren te accepteren pas als dit gebeurt is kan hij leren zijn gevoelens te begrijpen en andere er niet door te schaden.
Om los te komen van zijn seksuele gevoelens voor kinderen moet de pedofiel met iemand over zijn verlangens gaan praten. Om van deze gevoelens af te komen is voor een pedoseksueel gemakkelijker dan voor een pedofiel, want zie maar is als hetero- of homoseksueel zijnde van je homo- of heteroseksuele gevoelens af te komen. Om van je geaardheid af te komen is eigenlijk onmogelijk, maar om te proberen niet aan je gevoelens toe te geven is iets wat kan lukken.
Pas als een pedofiel/pedoseksueel over zijn gevoelens kan praten kan hij uit zijn isolement komen en gaan proberen contact met andere volwassen mensen te maken. Daarbij is het wel heel belangrijk dat de volwassenen in zijn omgeving niet negatief op hem reageren want dan kan hij zo weer terug vallen in zijn isolement en zich weer op kinderen gaan concentreren.
Natuurlijk moet er bij het ¡§genezingsproces¡¨ ook professionele hulp aan te pas komen. Bij pedoseksuelen kan therapie er voor zorgen dat de dader meer zelfinzicht krijgt en door dit zelfinzicht door gaat krijgen wat hij eigenlijk doet en wat voor gevolgen dit heeft.
Voor pedofielen ligt het allemaal wat ingewikkelder, pedofielen vinden namelijk ook niet dat ze fout zijn. Ze zijn toch lief voor de kinderen? En ze doen toch geen dingen die de kinderen niet willen? Door therapie, dat vooral uit preventietraining bestaat, leren zij met hun gevoelens om te gaan. Ook leren ze voorzorgsmaatregelen te nemen, een aantal van deze maatregelen kunnen zijn:
- Gelegenheden waar kinderen komen vermijden.
- In wijken gaan wonen waar niet veel kinderen komen en wonen.
- Kunstmatig castreren; het slikken van bepaalde pilletjes waardoor de lust weggaat. Een groot nadeel hiervan is dat de pilletjes niet verplicht zijn en er ook niet gecontroleerd kan worden of de pedofiel ze wel slikt.
- Het hebben van een buddy, dit kan een vriend, kennis of familielid zijn. Deze buddy houdt de pedofiel in de gaten.
Vanuit het slachtoffer gezien:
Een jongen of meisje dat seksueel misbruikt is door een pedofiel/pedoseksueel zou dit altijd tegen een volwassene moeten zeggen, dit kan bijvoorbeeld een vader, moeder, familielid, kennis, kindertelefoon of de politie zijn. Jammer genoeg gebeurt dit meestal niet, omdat het de kinderen ingeprent is, soms met chantage, het vooral niet door te vertellen.
Bij de politie worden deze zaken op de jeugd- en zedenafdeling behandelt. De afdeling jeugd- en zedenzaken onderzoekt de zaak en als bekend is wie de dader is wordt zijn naam geregistreerd en krijgt hij natuurlijk straf. Om als politieagent zowel de pedofiel als het slachtoffer zo goed mogelijk te kunnen helpen moeten de agenten jeugd- en zedenzaken een cursus zedenzaken volgen op de rechercheschool in Zuthpen.
De conclusie: Pedofilie wanneer geoorloofd?
Zoals ik in de inleiding al zei heb ik in dit werkstuk onderzocht wanneer ik vind dat pedofilie geoorloofd is.
Allereerst klopt de vraagstelling niet, want pedofilie is een geaardheid en dat kan niet wel of niet geoorloofd zijn. Dus zolang een pedofiel alleen maar aan kinderen denkt, kan je het hem niet verbieden want je kan iemands gedachten niet verbieden. Maar zodra de pedofiel/pedosekueel zich aan kinderen gaat vergrijpen en dus misbruik gaat maken van zijn macht is het fout. Dit mag dus nooit gebeuren.
Een (seksuele) relatie tussen een volwassenen en een kind is nooit goed. Je mag een kind niet opzadelen met zaken waar hij nog geen weet van heeft, laat een kind dus gewoon kind zijn. Een kind is nog helemaal niet aan seks toe, dit komt pas in de puberteit naar boven dus ga dit voor dat het kind er aan toe is niet forceren.
Bij het woord pedofilie denkt bijna iedereen meteen aan de volgende dingen:
- Kinderlokkers
- Seks
- Castreren
- Kindervriend
- Afwijking
- TBS
- Geaardheid
- Ouder/kind relaties
Natuurlijk zullen vele van deze woorden kloppen bij het beeld wat wij van pedofilie hebben, maar klopt alles? Is het beeld dat wij van een pedofiel hebben wel helemaal juist? Zijn er ook pedofielen die geen seksuele relatie met kinderen hebben. Hoe ziet een pedofiel eruit?
In dit werkstuk ga ik de hoofdvraag: Pedofilie, wanneer geoorloofd? beantwoorden. Dit ga ik doen door eerst de volgende deelvragen te beantwoorden:
2. Hoe ontstaat pedofilie?
3. Hoe schadelijk is pedofilie voor het kind?
4. Hoe moet je omgaan met pedofilie?
NB: Ik heb in het werkstuk overal waar het om een pedofiel of pedoseksueel gaat hij en hem gebruikt maar hier kan ook zij of haar staan, maar aangezien het aantal mannen dat pedofiel is veel groter is heb ik de mannelijke vorm gebruikt.
Hoofdstuk 1: Wat is pedofilie?
Pedofilie is een parafilia, dit woord kan je opdelen in twee losse woorden, namelijk para en filia:
- Para betekend afwijking.
- Filia betekend datgene waartoe je je aangetrokken voelt.
Het woord pedofilie komt uit het Grieks en letterlijk betekent het (filo = liefde en paid = voor een kind) liefde voor een kind.
Er zijn veel verschillende betekenissen voor pedofilie. Letterlijk betekend het dus liefde voor een kind, maar als je het handboek voor stoornissen voor psychiaters openslaat vind je de volgende definitie “Pedofilie is een als problematisch ervaren oncontroleerbare neiging tot seks met kinderen en het feitelijk aangaan van deze contacten”.
Pedofilie houdt in dat een persoon (boven de zestien jaar) zich seksueel aangetrokken voelt tot een kind dat minstens vijf jaar jonger is. Seks met kinderen is natuurlijk strafbaar, zeker wanneer het desbetreffende kind jonger dan twaalf jaar is, want dan kan hij/zij nog helemaal niet weten of bepalen wat hij/zij op seksueel gebied wil. Het kind is dan nog helemaal niet aan een seksuele relatie toe.
Bij pedofielen gaat het vaak om volwassen mannen die een seksuele en sociale voorkeur hebben voor jongens en meisjes die nog niet in de puberteit zijn. De delicten van een pedofiel worden als volgt gekenmerkt:
- Belangstelling voor een jongen of meisje, dat nog niet in de puberteit is, als partner in een relatie.
- Het slachtoffer is bekend bij de pedofiel.
- De relaties zijn relatief langdurend.
- De seksuele activiteiten worden gepland door de pedofiel, dit gebeurt meestal door middel van geweldloze psychologische manipulatie.
- Er is een positieve gevoelswaarde waaruit seksuele handelingen uit voort vloeien.
- De pedofiel heeft geen schuldgevoelens over zijn seksuele contacten.
- Er is een hoge kans op herhaling.
Bij heteroseksuele pedofielen gaat het voornamelijk om de gelegenheidsplegers die het ¡§even¡¨ nodig hebben over anderen (in dit geval kinderen van het andere geslacht) te kunnen heersen.
Er zijn natuurlijk ook pedofielen die op zowel jongens als op meisjes interessant vinden, het kan hier zowel om een pedofiel als een pedoseksueel gaan.
Een pedofiel gaat meestal eerst een vriendschap aan met het kind waar tot hij zich aangetrokken voelt. Hij probeert zo vaak en zo veel mogelijk bij het kind in de buurt te zijn, zodat er een vertrouwen ontstaat. De pedofiel probeert eerst de reactie van het kind op seks te testen, door middel van seksuele praat of pornografie. Het kan ook dat de persoon vraagt het kind hem te helpen met omkleden, toevallige seksuele aanrakingen met het kind heeft of het kind zelfs omkoopt seksuele contacten met hem te hebben.
Hoofdstuk 2: Hoe ontstaat pedofilie?
Het is niet zeker hoe pedofilie ontstaat. Er is niet eens zeker te zeggen of pedofilie altijd al in iemand heeft gezeten of dat deze seksuele voorkeur pas op latere leeftijd ontstaat. Toch zijn er twee mogelijke oorzaken aan het daglicht gekomen:
- Het bio-psycho-sociale model, dit wil zeggen dat pedofilie ontstaat door een combinatie van opvoeding, karakter, de leefomgeving en ontwikkeling (zowel sociale als de psychoseksuele ontwikkeling) van de desbetreffende persoon. Dat uit deze oorzaken een pedofiel naar voren komt, komt doordat de persoon in zijn jeugd zicht niet goed heeft kunnen ontwikkelen op sociaal gebied. Toch blijft de hunkering om met kinderen om te gaan bestaan en als volwassen man raakt de pedofiel gefixeerd op jonge kinderen. De pedofiel voelt zich door een sociale achterstand vaak ook in de volwassen wereld niet geaccepteerd, deze persoon voelt zich dan eenzaam en raakt in een soort isolement. Om dit isolement te ontvluchten concentreert de pedofiel zich op kinderen want deze accepteren hem wel en over hen kan hij macht uitoefenen want hem niet lukt en ook nooit is gelukt over zijn eigen leeftijdsgenoten. Door de negatieve reacties op pedofilie in de samenleving is het ook moeilijk voor de pedofiel om over z¡¦n gevoelens te praten en daardoor komt hij nog meer in een isolement en gaat hij zich ook weer meer op kinderen richten, zo raakt de pedofiel in een vicieuze cirkel van gevoelens en wordt hij emotioneel afhankelijk van kinderen.
- Een andere oorzaak voor pedofilie kan zijn dat pedofilie een seksuele geaardheid is, net zoals hetero- en homofilie. Deze geaardheid ligt dan al vast bij de geboorte en heeft niets te maken met de leefomstandigheden en het karakter van de desbetreffende persoon.
Er zijn een aantal dingen die een pedofiel kenmerken. Sommige van deze kenmerken kunnen ook een mogelijke oorzaak voor pedofilie zijn. De kenmerken zijn:
1. Pedofielen vinden vaak dat ze een mislukkeling zijn en proberen alles om geaccepteerd te worden door de samenleving.
2. Ze trekken zich vaak terug in hun eigen wereld met kinderen en ook met dieren, omdat ze niet in de volwassenenwereld kunnen stand houden.
3. Ze voelen zich alleen veilig en geaccepteerd bij kinderen.
4. Door de soms goede herinneringen aan een schoolvriendje komen er verkeerde gevoelens naar boven.
5. Pedofielen zoeken jongens uit die niet geaccepteerd worden en naar genegenheid snakken. Ze luisteren en praten veel met deze jongen en zorgen dat hij emotioneel afhankelijk van hen wordt.
6. Ze zoeken situaties uit waarin ze alleen zijn met hun slachtoffer.
8. Een pedofiel redeneert ook als volgt: als een jongen iets weigert dan stop ik met alle uitjes en wijs ik hem af, dan komt hij vanzelf wel weer bij mij terug.
Ook vroeger (in de 17e en 18e eeuw) kwam pedofilie al voor. Kinderen werden toen al vanaf ongeveer hun 7e jaar al als volwassenen gezien en moesten volledig in de maatschappij integreren, dit gebeurde op alle gebieden dus ook op seksueel gebied.
Hoofdstuk 3: Hoe schadelijk is pedofilie voor het kind?
De eerste seksuele contacten zijn heel belangrijk voor een kind. Hier moet hij/zij op zijn eigen tijd met leeftijdsgenoten zelf achter komen. Als het kind dan al op (te) vroege leeftijd met seksualiteit in aanraking komt, worden de seksuele gevoelens te vroeg geprikkeld. De seksuele ontwikkeling gaat te vroeg een te grote rol in het leven van een kind spelen, hierdoor raken de seksuele gevoelens van een kind uit balans en kan dit op latere leeftijd tot seksverslaving leiden.
In een pedofiele relatie is het bedoeld dat alles wat gebeurt strikt geheim blijft, het slachtoffer moet op jonge leeftijd al een heel groot geheim bewaren en dat weegt heel zwaar, zeker op die leeftijd.
Kinderen moeten een groot geheim bewaren, namelijk hun relatie met de pedofiel.
Door het te vroeg in contact komen met seksuele aanrakingen en prikkelingen kan het kind een achterstand op zijn emotionele en geestelijke ontwikkeling oplopen. Deze achterstand gaat meestal gepaard met slechte resultaten op school.
Een pedofiel houdt er ook van om macht over een kind te hebben want over volwassenen lukt het hem niet om overwicht te hebben. Dit is vaak nog belangrijker dan de seksuele gevoelens. De volwassene dwingt of verleidt het kind, door zijn machtsoverwicht, dingen te doen die hij wil dat het kind doet. Dit is voor het kind heel slecht en is niet goed voor zijn/haar ontwikkeling.
De verhouding volwassene/kind wordt door de seksuele relatie verbroken en het respect dat het kind heeft voor de volwassene vervaagt. Hierdoor kan ook het respect voor elke andere gezaghebber verdwijnen. Vreemd genoeg kan de relatie soms een positief effect hebben op de schoolresultaten van het kind. Dit komt de vele aandacht die het kind nu krijgt en voorheen waarschijnlijk veel minder kreeg.
Zodra het kind volwassen wordt (in de puberteit komt) verliest de pedofiel zijn interesse in het kind en neemt afstand. Het kind snapt dit ook niet en raakt extra verward door het plotselinge aandacht tekort.
Natuurlijk is elke seksuele relatie tussen en kind en een volwassenen slecht voor het kind, want het kind is zeker op die leeftijd nog niet in staat te beslissen wat hij of zij wel of niet wil laten gebeuren met zijn/haar lichaam!!
Hoofdstuk 4: Hoe moet je omgaan met pedofilie
Omgaan met pedofilie is niet gemakkelijk, zowel voor de pedofiel als voor het kind. Een pedofiel heeft namelijk gevoelens waar hij eigenlijk niet aan toe mag geven, maar wat heel moeilijk is. Met het slachtoffer (het kind) gebeuren dingen waar het kind zich geen raad mee weet en die schadelijk zijn.
Om te ¡§genezen¡¨ moet een pedofiel/pedoseksueel eerst accepteren dat wat hij voelt en doet met kinderen niet goed is, ook moet hij zijn gevoelens leren te accepteren pas als dit gebeurt is kan hij leren zijn gevoelens te begrijpen en andere er niet door te schaden.
Om los te komen van zijn seksuele gevoelens voor kinderen moet de pedofiel met iemand over zijn verlangens gaan praten. Om van deze gevoelens af te komen is voor een pedoseksueel gemakkelijker dan voor een pedofiel, want zie maar is als hetero- of homoseksueel zijnde van je homo- of heteroseksuele gevoelens af te komen. Om van je geaardheid af te komen is eigenlijk onmogelijk, maar om te proberen niet aan je gevoelens toe te geven is iets wat kan lukken.
Pas als een pedofiel/pedoseksueel over zijn gevoelens kan praten kan hij uit zijn isolement komen en gaan proberen contact met andere volwassen mensen te maken. Daarbij is het wel heel belangrijk dat de volwassenen in zijn omgeving niet negatief op hem reageren want dan kan hij zo weer terug vallen in zijn isolement en zich weer op kinderen gaan concentreren.
Natuurlijk moet er bij het ¡§genezingsproces¡¨ ook professionele hulp aan te pas komen. Bij pedoseksuelen kan therapie er voor zorgen dat de dader meer zelfinzicht krijgt en door dit zelfinzicht door gaat krijgen wat hij eigenlijk doet en wat voor gevolgen dit heeft.
Voor pedofielen ligt het allemaal wat ingewikkelder, pedofielen vinden namelijk ook niet dat ze fout zijn. Ze zijn toch lief voor de kinderen? En ze doen toch geen dingen die de kinderen niet willen? Door therapie, dat vooral uit preventietraining bestaat, leren zij met hun gevoelens om te gaan. Ook leren ze voorzorgsmaatregelen te nemen, een aantal van deze maatregelen kunnen zijn:
- Gelegenheden waar kinderen komen vermijden.
- Kunstmatig castreren; het slikken van bepaalde pilletjes waardoor de lust weggaat. Een groot nadeel hiervan is dat de pilletjes niet verplicht zijn en er ook niet gecontroleerd kan worden of de pedofiel ze wel slikt.
- Het hebben van een buddy, dit kan een vriend, kennis of familielid zijn. Deze buddy houdt de pedofiel in de gaten.
Vanuit het slachtoffer gezien:
Een jongen of meisje dat seksueel misbruikt is door een pedofiel/pedoseksueel zou dit altijd tegen een volwassene moeten zeggen, dit kan bijvoorbeeld een vader, moeder, familielid, kennis, kindertelefoon of de politie zijn. Jammer genoeg gebeurt dit meestal niet, omdat het de kinderen ingeprent is, soms met chantage, het vooral niet door te vertellen.
Bij de politie worden deze zaken op de jeugd- en zedenafdeling behandelt. De afdeling jeugd- en zedenzaken onderzoekt de zaak en als bekend is wie de dader is wordt zijn naam geregistreerd en krijgt hij natuurlijk straf. Om als politieagent zowel de pedofiel als het slachtoffer zo goed mogelijk te kunnen helpen moeten de agenten jeugd- en zedenzaken een cursus zedenzaken volgen op de rechercheschool in Zuthpen.
Zoals ik in de inleiding al zei heb ik in dit werkstuk onderzocht wanneer ik vind dat pedofilie geoorloofd is.
Allereerst klopt de vraagstelling niet, want pedofilie is een geaardheid en dat kan niet wel of niet geoorloofd zijn. Dus zolang een pedofiel alleen maar aan kinderen denkt, kan je het hem niet verbieden want je kan iemands gedachten niet verbieden. Maar zodra de pedofiel/pedosekueel zich aan kinderen gaat vergrijpen en dus misbruik gaat maken van zijn macht is het fout. Dit mag dus nooit gebeuren.
Een (seksuele) relatie tussen een volwassenen en een kind is nooit goed. Je mag een kind niet opzadelen met zaken waar hij nog geen weet van heeft, laat een kind dus gewoon kind zijn. Een kind is nog helemaal niet aan seks toe, dit komt pas in de puberteit naar boven dus ga dit voor dat het kind er aan toe is niet forceren.
REACTIES
1 seconde geleden
S.
S.
Hoi, ik ben een onderzoek aan het doen naar pedofilie. Kun jij mij jouw bronnen doormailen? (Voornamelijk die van hoofdstuk 3)
groetjes
12 jaar geleden
AntwoordenD.
D.
hallo
ik zou graag de bronnen willen waar je dat stuk hebt gevonden over de oorzaak van pedofilie.
thx
11 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
Hallo Kanta,
in je conclusie lees ik dat jij seksuele handelingen tussen een kind en een volwassene altijd ziet als een vergrijp van de volwassene en ook altijd ziet als fout. Ik ben het hier niet mee eens.
Het is ten eerste niet waar dat een kind niet aan een seksuele handeling toe is op het moment dat een kind nog niet in de puberteit is. Heel jonge kinderen kunnen al een orgasme krijgen door te masturberen. Het is zelfs al aangetoond dat sommige babies dit al in de baarmoeder doen. Ook van peuters en kleuters is aangetoond dat die dit doen zonder dat ze dit van anderen hebben geleerd. Als een kind toe is aan seksuele handelingen met zichzelf doen dan kan het voor hetzelfde kind ook heel prettig zijn om dit samen met een ander te doen. Dit hoeft dan ook helemaal niet schadelijk te zijn.
11 jaar geleden
AntwoordenL.
L.
ben je nou helemaal zot? Deze handeling van een kind heeft niets te maken met seksualiteit. Er komt in het geheel geen seksuele lading bij kijken. Zeer normaal voor alle leeftijden. Iedereen mag op elke leeftijd aan zijn eigen lijf komen zonder inmenging van anderen. Maak daar niet iets vulgairs van. Het is enkel en alleen een fysieke onderneming zoals het stillen van honger. Verder leg je compleet verkeerde en onlogische causale verbanden. Iets waar iemand 'alleen' aan toe is ( en dan heb ik het over de volwassen variant van masturbatie die wel seksuele fantasieën bevat, en dus sowieso niet de kinderlijke ontdekking van het lichaam die nog niets te maken heeft met seksualiteit) is zeker nog niet aan toe aan iets met een ander. De strekking is geheel anders, Zelfs met volwassenen onderling. En sowieso als het kinderen betreft. Dan is het seksueel. Dat was het voor hun niet. Je onteert ze tot in hun ziel traumatiseert ze en verandert hun persoonlijkheid voor altijd. Zelfs als hun lichaam een positieve respons geeft. Iets niet willen, waarop het lichaam 'prettig' reageert is het ultiem schadelijk. Het lichaam reageert autonoom. Het betreft hier toe zijn aan beslissingen, handelingen en intimiteit, keuzes maken en grenzen stellen. Enkel en alleen volwassenen onderling kunnen dit, en zij moeten altijd kinderen beschermen. Ze hebben hun eigen ontwikkeling te volgen. Elke seksuele inmenging van volwassenen in die van een kind is schadelijk. Maak jezelf niets anders wijs, hoe graag je het ook anders zou willen zien.
Goed geschreven stuk. En volkomen waar. Van kinderen blijf je af. Altijd. Na de puberteit is de seksuele ontwikkeling in een intieme liefdesrelatie met een leeftijdsgenoot een prachtige ervaring die hoort bij volwassen worden.
Maar op geen enkele andere manier is seksualiteit bij minderjarigen in relatie tot een ander onschadelijk.
9 jaar geleden
N.
N.
Ook minderjarigen kunnen pedofiele gedachten hebben, zo kan een 16 jarige zich bijzonder aangetrokken voelen tot een 8 jarig kind, dit valt ook onder pedofilie.
8 jaar geleden
AntwoordenF.
F.
Erg jammer dat de auteur eerst het verschil tussen pedofilie en pedoseksualiteit benoemt en zij vervolgens deze termen kwalijk vaak door elkaar haalt in haar verhaal. De kenmerken die genoemd zijn, zijn mijns inziens vergezocht of ten minste aangedikt om het verhaal kracht bij te zetten.
De bronnen díe er staan zijn helaas verouderd. (Weet zij bijvoorbeeld zeker dat zij van het Handboek voor de classificatie van psychische stoornissen de laatste versie heeft opengeslagen?)
Als werkstuk voor 4vwo is het goed opgebouwd, maar als bron van informatie helaas niet bruikbaar. Ik raad anderen die het onderwerp pedofilie willen behandelen aan om zelf op zoek te gaan naar betrouwbare informatie.
8 jaar geleden
AntwoordenB.
B.
Het meeste van dit zogenaamde werkstuk is BS. Veel zijn aannames en er is totaal geen bewijs. Ik kan ook zomaar roepen dat veel meisjes van deze tijd op zoek zijn naar een oudere man die hun "les" geeft in de wereld die internet porno laat zien. Dat betekend niet dat het waar is.
Daarnaast denk ik idd dat het een geaardheid is, in de genen niet een ziekte.
En als slot voor mij, er zijn vele mannen en vrouwen die stil pedo zijn maar nooit iets zullen doen omdat ze weten dat ze een kind er mee kunnen breken en ze er helaas in deze tijd de bak door in zullen gaan. Dat laatste betekend niet dat ze daardoor slecht zijn oid.
7 jaar geleden
AntwoordenS.
S.
@lia heag: Geweldig
6 jaar geleden
Antwoorden