Inhoud:
1. Algemeen
1.1 Wat is kindermishandeling? 1.1.1 Welke verschillende soorten kindermishandeling zijn te onderscheiden? 1.1.2 In welke milieus komt kindermishandeling vaker voor? 1.1.3 Cijfers over kindermishandeling. 1.2 Wat zijn de standpunten van politieke partijen ten opzichte van kindermishandeling? 1.2.1 Wat doet de politiek om kindermishandeling tegen te gaan, en wat moet er veranderen? 1.3 De rechten van een kind
2. Oorzaken
2.1 De ouders & het gezin
2.2 Genetische oorzaak
2.3 Het kind
2.4 Falende hulpverlening
3. Gevolgen
3.1 Humanitaire gevolgen
3.2 Gevolgen in het sociale leven
3.3 Gevolgen van het falen van de overheid en haar instanties
4. Oplossingen
4.1 Nieuw wetsvoorstellen
4.2 Meldplicht voor artsen
4.3 Voorlichting
4.4 Nieuwe projecten Algemeen 1.1 Wat is kindermishandeling? Kindermishandeling is: Elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel. Bron: www.kindermishandeling.info, auteur is niet te achterhalen
1.1.1 Welke verschillende soorten kindermishandeling zijn te onderscheiden?
Fysieke verwaarlozing: Het overdag alleen achterlaten van een kind
Emotionele mishandeling: Wanneer de ene ouder meermalen minachtende opmerkingen maakt over de ander, het kind consequent genegeerd wordt, of de ouderrol moet vervullen. Lichamelijke mishandeling: Veelvuldig schoppen of slaan. Lichamelijke verwaarlozing: Onthouden van voedsel kleding of medicijnen
Seksueel misbruik: Het seksueel misbruiken van kinderen
Bron: ‘Het gezin als gevangenis. Waarom Nederland niet wil weten dat er elk jaar vijftig ‘Rowena’s’zijn. Danielle Pinedo, NRC Handelsblad, 20-07-2002
In 20% van de bekende gevallen van kindermishandeling is er sprake van lichamelijke mishandeling. In 18,5% van de gevallen gaat het om seksueel misbruik. Gevallen van emotionele verwaarlozing maken 17,5% van het totaal uit. In de meeste van deze gevallen gaat het om kinderen in de leeftijd van 3 tot 11 jaar. Bron: ‘Het gezin als gevangenis. Waarom Nederland niet wil weten dat er elk jaar vijftig ‘Rowena’s’zijn. Danielle Pinedo, NRC Handelsblad, 20-07-2002
1.1.2 In welke milieus komt kindermishandeling vaker voor? Constanten zijn alleenstaand ouderschap, een slechte financiële situatie, alcohol- en drugsverslaving of ouders die in hun jeugd zelf mishandeld zijn. Bron: Het gezin als gevangenis
NRC Handelsblad, 20-07-2002
Voorzichtig generaliseert, Andries van Dantzig, 81 jaar en ‘s lands bekendste psychiater, een ‘daderprofiel’. “Het gaat vaak om zwakke mensen. Mensen met een laag zelfgevoel, met onvoldoende driftcontrole en met autoriteitsconflicten, lage prestaties in de maatschappij, gevoelens van bedreiging en minderwaardigheid. Thuis proberen ze een wereld te scheppen waarin dat allemaal niet voorkomt. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002
1.1.3 Cijfers over kindermishandeling
Bij de Advies- en meldpunten kindermishandeling Nederland kwamen vorig jaar 21.000 meldingen binnen, Dat is 7% meer dan in 2000. Uit onderzoek blijkt dat het werkelijke aantal kinderen dat jaarlijks blootstaat aan mishandeling tussen de 50.000 en 80.000 ligt, daarvan overlijden er jaarlijks tussen de 40 en 50 kinderen. Bron: ‘Slaan van kinderen niet verbieden’ NRC Handelsblad, Den Haag 20 Maart 2002 www.nrc.nl/print/1016606564361.html
Volgens de Raad van Kinderbescherming zijn er elk jaar 50.000 kinderen in Nederland die worden mishandeld. 50 van hen overleven dit niet; echter volgens schattingen van Amerikaans onderzoek zijn deze cijfers respectievelijk 80.000 en 80. Feit is dat er nooit grootschalig onderzoek geweest is; het is dus maar de vraag of alle gevallen als kindermishandeling worden herkend. Bron: ‘Het gezin als gevangenis. Waarom Nederland niet wil weten dat er elk jaar vijftig ‘Rowena’s’zijn. Danielle Pinedo, NRC Handelsblad, 20-07-2002
Het advies- en meldpunt kindermishandeling Groningen kreeg vorig jaar 1082 meldingen. Dit jaar zal het aantal naar verwachting oplopen tot 1300. het doel van het centrum is dat de problemen er worden en ook worden opgelost. Het is dus niet zo dat deze instantie de kinderen doorverwijst naar weer een ander instantie. De stichting werkt met een erg geringe wachtlijst, de gemiddelde wachttijd is 51 dagen. Dit is gering in vergelijking met de randstad. Bij acute crisissituaties wordt meteen hulp geboden. Bron: Beter toezicht op aanpak kindermishandelingna melding
Dagblad van het Noorden, Groningen donderdag 11 april 2002
Kindermishandeling is een hardnekkig probleem. Elk jaar worden volgens een onderzoek van de Universiteit van Maastricht tussen de 50.000 en 80.000 kinderen mishandeld. Gemiddeld één kind per week sterft aan de directe of indirecte gevolgen van kindermishandeling. Slechts een beperkt deel van deze gevallen komen aan het licht. Wat nog erger is: de meeste kinderen die wel in beeld komen hebben waarschijnlijk geen of ontoereikende hulp ontvangen. Slecht tien procent wordt doorverwezen naar de geestelijke gezondheidszorg of een jeugdzorginstelling. Als er eenmaal hulp komt is de schade al aangericht. Bron: Mishandelde kinderen moet je weghalen bij hun ouders? algemeen dagblad, maandag 18 november 2002 1.2 Wat zijn de standpunten van politieke partijen ten opzichte van kindermishandeling? PvdA: het programma van de PvdA haalt het onderwerp kindermishandeling aan in het hoofdstuk over veiligheid. ‘Als er aanwijzingen zijn dat er bij kinderen thuis iets mis is, bijvoorbeeld dat zij het slachtoffer zijn van geweld in huis, ondernemen de politie en de kinderbescherming actie. De PvdA wil zuinig zijn op de regels voor persoonsbescherming, maar zij mogen hier geen belemmering vormen.’ In het hoofdstuk over zorg wordt gesproken over ‘opvoedingsondersteuning’. ‘Kinderen hebben vanaf de allereerste minuut recht op zorg. Gezond en spelenderwijs opgroeien legt het beste fundament voor hun toekomst. Het consultatiebureau adviseert alle ouders over de ontwikkeling van hun kinderen en wijst bijvoorbeeld de weg naar de peuterspeelzaal. De invoering van een wettelijk basispakket voor ouder-en-kindzorg garandeert dat alle kinderen goede zorg krijgen, inclusief opvoedingsondersteuning voor ouders.’ VVD: de VVD heeft in haar verkiezingsprogramma een aparte paragraaf gewijd aan kindermishandeling en verwaarlozing. ‘Kinderen hebben recht op een perspectiefrijke toekomst. De eerste verantwoordelijkheid voor kinderen ligt bij hun ouders. Verwaarlozing en kindermishandeling moeten zo vroeg mogelijk worden gesignaleerd en aangepakt. De jeugdgezondheidszorg, scholen en anderen moeten alert zijn op verschijnselen die op verwaarlozing of erger wijzen en meteen adequaat reageren. Ouders moeten op hun verantwoordelijkheid worden gewezen en waar mogelijk in staat worden gesteld hun opvoedende taak goed uit te voeren.’ CDA: het CDA-verkiezingsprogramma gaat het meest uitgebreid in op het onderwerp kindermishandeling. ‘Er moet meer samenhang in de pedagogische medische begeleiding, advisering en consultatie komen voor kinderen van 0 tot 12 jaar en ouders. In aansluiting op de verdieping en verbreding van de consultatiebureaus krijgt ook de schoolarts hierin een functie. Deze en andere gezinsbegeleiders gaan nauw samenwerken met politie, leerplichtambtenaren en hulpinstellingen. Zo kunnen zij snel reageren op geconstateerde problemen’ ‘De ontwikkeling van sommige kinderen wordt bedreigt door huiselijk geweld. Ook veel vrouwen worden daar slachtoffer van. De bestrijding van huiselijk geweld - met hulpverlening en vervolging- moet hogere prioriteit krijgen. De overheid ondersteunt daartoe gerichte programma’s en bevordert snelle interventie, gericht op daders en slachtoffers. De politie moet bevoegdheid krijgen daders snel uit huis te verwijderen. Vrouwenorganisaties die systemen op willen zetten voor het melden en voorkomen van mishandeling, zoals het toebrengen van lichamelijk letsel bij jonge meisjes, worden daarin ondersteund.’ D66: D66 heeft in haar programma geen aparte passage opgenomen over kindermishandeling in het algemeen, maar besteedt alleen aandacht aan vrouwenbesnijdenis. ‘Genitale verminking is een ernstige vorm van schending van mensenrechten van vrouwen. Ons strafrecht wordt aangepast zodat tegen vrouwenbesnijdenis van in Nederland wonende meisjes en vrouwen in het buitenland in alle gevallen kan worden opgetreden.’ Groen Links: Groen Links zegt in haar programma het volgende over kindermishandeling: ‘De jeugd(gezondheids)zorg wordt in staat gesteld om haar taak bij het vroegtijdig signaleren van gezondheidsklachten, mishandeling, misbruik, verwaarlozing en opvoedingsproblemen bij jonge kinderen waar te maken. Jeugdvoogden krijgen minder pupillen onder hun hoede.’ SP: het verkiezingsprogramma van de SP is vrij uitvoerig over het tegengaan van kindermishandeling. ‘Het recht op opvoeding zonder geweld moet een grondrecht worden van elk kind. Ouders dien recht te krijgen op opvoedingsondersteuning, bijvoorbeeld via opvoedbureaus bij consultatiebureaus. Deze bureaus moeten meer mogelijkheden krijgen door frequent, vroegtijdig contact met ouders, bijvoorbeeld al vóór de geboorte, en indien nodig intensief contact, ook via huisbezoeken, voor preventie en bestrijding van kindermishandeling. Na een melding bij een meldpunt voor kindermishandeling moet altijd onmiddellijk actie ondernomen kunnen worden. Wachtlijsten zijn zeker hier onaanvaardbaar. Beroepsgroepen die professioneel met kinderen werken (in het onderwijs en de kinderopvang) moeten een meldcode invoeren voor kindermishandeling.’ ChristenUnie: in haar verkiezingsprogramma schrijft de ChristenUnie het volgende. ‘Incest en seksueel misbruik van kinderen zijn een ernstig maatschappelijk kwaad, dat krachtig dient te worden bestreden. De bewijsvoering dient met zorgvuldigheid te geschieden. Naast gevangenisstraf voor de dader zijn extra maatregelen van belang. Daarvoor komen in aanmerking: hulpverlening, gezinstherapie, maatregelen in de sfeer van de kinderbescherming en uithuisplaatsing van de dader. 1.2.1 Wat doet de politiek om kindermishandeling tegen te gaan, en wat moet er veranderen? Er moet in Groningen een centrum voor kinderbescherming komen. Binnenkort overlegt de provincie met de staatssecretarissen Vliegenthart (vws) en Kalsbeek (Justitie). Bron: Beter toezicht op aanpak kindermishandeling na melding
Dagblad van het Noorden, Groningen donderdag 11 april 2002 De provincie heeft overigens niet de illusie geweld tegen kinderen helemaal te kunnen uitbannen, maar wil het aantal gevallen in elk geval voor een deel terugdringen. Daarvoor zijn vooral investeringen in opvoedingsondersteuning en begeleiding van risico gezinnen nodig. Bron:Geweld tegen kinderen hard aangepakt
Dagblad van het Noorden, Drenthe Vrijdag 19 juli 2002
De PvdA is ook voorstander van een meldplicht bij vermoedens van seksueel misbruik door beroepskrachten die werkzaam zijn in het brede terrein van de jeugdzorg zoals kinderopvang, jeugdhulpverlening, jeugdbescherming en de gehandicaptensector. Bron: Problemen die jongeren ondervinden houden meestal verband met de omgeving waarin zij opgroeien. 4 oktober 2002 PvdA, Ella Kalsbeek
Het kabinet voelt vooralsnog niets voor een wettelijk verbod op slaan van kinderen.Het kabinet zegt wel toe dat ze een onderzoek gaat doen of een wettelijke regeling ook daadwerkelijk tot een vermindering van kindermishandeling leidt. Deze toezegging deden Vliegenthart (volksgezondheid) en Kalsbeek (justitie) bij de behandeling van de Advies- en Meldpunten Kindermishandeling. Bron:’Slaan van kinderen niet verbieden’ NRC Handelsblad, Den Haag 20 Maart 2002
Volgens Arib (PvdA) is in het buitenland gebleken dat van een wettelijk verbod op het slaan van kinderen een preventieve werking uitgaat: het aantal gevallen van kindermishandeling neemt af. ,, Door het in de wet op te nemen, geef je als overheid signaal af dat je het slaan van kinderen niet goedkeurt”, aldus Arib. Bron:’Slaan van kinderen niet verbieden’ NRC Handelsblad, Den Haag 20 Maart 2002 1.3 De rechten van een kind Er bestaan speciale kinderrechten. Er zijn er 54, deze staan in het Verdrag van de Rechten van het Kind, dit verdrag is opgesteld door de VN landen. Kinderen hebben dus speciale bescherming; van hun ouders en van de regering. De 4 hoofdgroepen van het verdrag zijn: 1. Recht op leven
2. Recht op liefde
3. Recht op vrijheid
4. Recht op zorg
Voor een kind is het erg belangrijk dat hij of zij zijn rechten kent, het is belangrijk dat jou stem word gehoord, bij problemen kan er gebeld worden met de kindertelefoon of is er de kinderrechtswinkel. Een paar belangrijke subgroepen van het verdrag zijn: Recht op voedsel
Recht op informatie
Recht op onderwijs
Recht op gezondheid
Recht van spelen
Recht op bescherming van arbeid
Recht op bescherming tegen mishandeling of verwaarlozing
Recht op bescherming in gewapende conflicten
Recht op je eigen mening
Recht op vrijheid van geloof
Recht op vrienden
Recht op speciale zorg
Recht op contact met je ouders
Recht op speciale bescherming
Recht op speciale zorg bij strafbare feiten
Bron: www.rechtenvanhetkind.nl Oorzaken 2.1 De ouders & het gezin Naarmate ouders onzekerder en angstiger zijn over de opvoeding, blijven kinderen vaak meer onder de mantel. En dan kunnen de akeligste dingen gebeuren. Bron:Mishandelde kinderen moet je weghalen bij hun ouders? algemeen dagblad, maandag 18 november 2002
De dader heeft vaak een soort ‘daderprofiel’; het zijn vaak zwakke mensen, met een laag zelfgevoel, onvoldoende driftcontrole, autoriteitsconflicten, lage prestaties in de maatschappij, gevoelens van bedreiging en minderwaardigheid. Thuis proberen ze een wereld te scheppen waarin dat allemaal niet voorkomt. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002
Mogelijke factoren zijn: isolement van het gezin ten opzichte van de buitenwereld; woon-, huwelijks- of financiële problemen; werkeloosheid of moeilijkheden op het werk. Door een combinatie van bovengenoemde problemen kunnen spanningen bij ouders zo hoog oplopen dat ze deze afreageren op hun kind.
Bron: www.kindermishandeling.info, auteur niet te achterhalen
Daders hebben vaak te maken met het tekortschieten van hun objectconstantie, dus dat hun gevoelens plotseling radicaal kunnen veranderen. Mensen met dit gebrek hebben, bijvoorbeeld, als het ware twee vrouwen: een lieve waar ze dol op zijn en een vervelende die ze haten en slaan. Juist daarom wordt er binnen het huwelijk en gezin zoveel mishandeld. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002 2.2 Genetische oorzaak Niet alle mishandelde kinderen vertonen op latere leeftijd agressief gedrag. Vooral degenen met een ‘lui’ maoa-gen zijn geneigd tot asociaal gedrag en moorden. Het is een recept voor een gewelddadig leven: mishandeling in de jeugd én een ‘luie’ variant van het zogeheten MAOA-gen, dat actief is in de hersenen. “Een actief MAOA-gen beschermt kinderen in zekere zin tegen de negatieve gevolgen van mishandeling. Het was tot op heden onduidelijk waarom sommige mishandelde kinderen op latere leeftijd wel gewelddadig worden, en andere niet. Een mogelijke verklaring is nu gevonden.” Aldus Terry Moffit, hoogleraar sociaal gedrag en ontwikkeling aan de universiteit van Londen en leider van de studie. Bij een ‘lui’ MAOA-gen blijven de hersenen als het ware in de stress stand staan, dit kan leiden tot asociaal gedrag, stoffen als noradrenaline en serotonine worden niet afgebroken doordat het gen Monoamine oxidase A niet of nauwelijks meer wordt aangemaakt. Dit verschijnsel doet zich vooral bij mannen voor, dit omdat het MAOA-gen op het X chromosoom ligt. Mannen hebben hiervan maar één exemplaar in al hun cellen, vrouwen twee. Bron:Recept voor geweld
Passief MAOA-gen enkindermishandeling leid tot agressief gedrag
Marcel den Burgh, NRC Handelsblad, 3 Augustus 2002 2.3 Het kind. Mogelijke factoren die voor het kind een risico in kunnen houden zijn: het kind is ongewenst; de ouders vinden het lelijk; het vertoont ‘moeilijk’ gedrag: veel huilen, slecht slapen of eten, is erg druk; het is gehandicapt; het is te vroeg geboren. Kortom, het is een kind dat niet voldoet aan de verwachtingen van de ouders of dat meer eist van de ouders dan dat zij kunnen opbrengen. Bron: www.kindermishandeling.info, auteur is niet te achterhalen
2.4 Falende hulpverlening en overheid
Waar werkelijk behoefte aan bestaat is goede hulpverlening voor probleemgezinnen. Daar mankeert nog van alles aan, zo bleek eerder dit jaar uit onderzoek. De gemiddelde gezinsvoogd is ‘meer case manager dan hulpverlener’, zoals de regering eerlijk heeft toegegeven, en mag al blij zijn met een uurtje per cliënt per maand.
Bron: Billenkoek, NRC Handelsblad, 21-03-2002
Er moet ook hulp komen voor de daders, of eigenlijk voordat er van ‘daders’ sprake is. Er moet opvoedingsondersteuning komen voor iedereen. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002
Ook is de ‘pedagogische tik’ nog niet afgeschaft in Nederland. Artsen hebben ook geen meldplicht. Ook wordt opvoedingsondersteuning al snel als overheidsbemoeienis gezien. Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. In Nederland heerst van oudsher de opvatting dat opvoeding van kinderen geen overheidstaak is. In vergelijking met andere westerse landen neemt Nederland daardoor een te afwachtende houding aan waar het de bescherming van kinderen betreft, onderzoek van A. Veldkamp, onderzoek Over Grenzen. In de rest van Europa wordt steeds meer aandacht besteed aan preventie, in Nederland blijft men vasthouden aan oude principes. Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. Door wachtlijsten kunnen kinderen niet snel genoeg worden geholpen, de hulp aan mishandelde kinderen en aan de gezinnen waarin zij opgroeien schieten tekort, staat in het rapport. Veel hulpverleners beschikken niet over juiste kennis om goed hulp te kunnen geven. Bron: ‘Nederland schendt VN-Verdrag voor rechten kind’ De Telegraaf, Amsterdam 5 Juni 2002 Gevolgen 3.1 Humanitaire gevolgen Vijftig- tot tachtigduizend kinderen worden jaarlijks door hun ouders mishandeld. En vijftig tot tachtig kinderen per jaar overleven dit niet. ‘Al red ik maar één kind’ van Eveline Brand, uit Trouw, 28-05-02. Lichamelijk letsel, zoals botbreuken, hersenletsel en gehoorbeschadigingen. In sommige gevallen (vooral bij jonge kinderen) zijn de verwondingen zó ernstig dat het kind aan de gevolgen ervan overlijdt of blijven gehandicapt raakt. Bron: www.kindermishandeling.info, auteur is niet te achterhalen
3.2 Gevolgen in het sociale leven van mishandelde kinderen.
Een kind dat door zijn ouders wordt mishandeld, draagt een last van negatieve ervaringen die vaak zó schadelijk kunnen zijn dat ze een stempel drukken op zijn hele verdere leven. Ondermijnd zelfvertrouwen en weinig gevoel van eigenwaarde; wantrouwen tegenover andere mensen; belemmering van een harmonische ontwikkeling; een negatief zelfbeeld; lichamelijk letsel; ontwikkelingsachterstand.
Bron: www.kindermishandeling.info, auteur is niet te achterhalen
Over de gevolgen van kindermishandeling wordt meer bekend: concentratieverlies op lange termijn, psychosomatische klachten, drugs- en alcoholverslaving, relatieproblemen en tot zelfmoord of een posttraumatische stressstoornis. Het kan de werking van de linkerhersenhelft negatief beïnvloeden, die zal bij mishandelde kinderen meer onderontwikkeld zijn. Dit heeft als gevolg zowel cognitieve, sociaal-emotionele als gedragsmatige stoornissen
Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. 3.3 Gevolgen van het falen van de overheid en haar instanties Veel problemen rond de jeugdzorg kunnen worden opgelost door de structuren aan te passen. Er wordt nu teveel beloofd en te weinig geld beschikbaar gesteld. Bron: ‘Al red ik maar één kind’ van Eveline Bran
uit Trouw, 28-05-02 Oplossingen 4.1 Nieuwe wetsvoorstellen Het burgerlijk wetboek (artikel 1:247) legt de zorgplicht van ouders voor kinderen vast. Ons voorstel is om dit artikel aan te passen omuitdrukking te geven aan de onwenselijkheid van geweld tegen kinderen. Het voorstel is gebaseerd op het VN-verdrag inzake de rechten van het kind (1989). Het artikel moet als volgt worden aangevuld: ‘De ouder onthoudt zich van elke vorm van benadeling van het geestelijk en lichamelijk welzijn van het kind.’ Bron: ‘Initiatiefwet tegen kindermishandeling’, 5-12-02, Femke Halsema en Evelien Tonkens
Het kabinet zegt wel toe dat ze een onderzoek gaat doen of een wettelijke regeling ook daadwerkelijk tot een vermindering van kindermishandeling leidt. Deze toezegging deden Vliegenthart (volksgezondheid) en Kalsbeek (justitie) bij de behandeling van de Advies- en Meldpunten Kindermishandeling. Bron: NRC Handelsblad, ‘Slaan van kinderen niet verbieden’ Den Haag 20 Maart 2002
Volgens Arib (PvdA) is in het buitenland gebleken dat van een wettelijk verbod op het slaan van kinderen een preventieve werking uitgaat: het aantal gevallen van kindermishandeling neemt af. ,, Door het in de wet op te nemen, geef je als overheid signaal af dat je het slaan van kinderen niet goedkeurt”, aldus Arib.
Bron: NRC Handelsblad, ‘Slaan van kinderen niet verbieden’
Den Haag 20 Maart 2002
Het wetsvoorstel Wet op de jeugdzorg draagt bij aan een versterking van de keten van jeugdzorg. Zo is daarin sprake van één onafhankelijke toegang tot de jeugdzorg: het bureau jeugdzorg. De introductie van deze ene toegang dragt bij aan transparantie in de keten. Samen met het ministerie van justitie, het IPO, de VNG en de hulpverlening heb ik, mede naar aanleiding van Roermond, de mogelijkheden bezien van verdere verbeteringen die bijdragen aan sluitende een keten van de jeugdzorg. Daarbij is de noodzaak vastgesteld van een gezinscoach als directe ondersteuner van probleemgezinnen, die ervoor zorgt dat de hulpverlening in samenhang wort aangeboden
Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Kant (SP) over de aanpak van kindermishandeling in Nederland, 19-11-02. 4.2 Meldplicht voor artsen De ervaringen in de VS (van Unen, 1996) leren echter dat de toename van het aantal meldingen gepaard kan gaan met een sterke stijging van het aantal onbewezen zaken. In 1976 kon 35% van de meldingen niet bewezen worden, in 1992 – na invoering van de meldplicht – was dit percentage opgelopen tot 65%. Het juridische systeem in de VS stelt hoge eisen aan overheidsinstellingen om het bewijs te leveren dat de melding of klacht terecht is. Kindermishandeling speelt zich in veel gevallen af binnen de beslotenheid van het gezin. Dat leidt vaak tot onoverkomelijke problemen bij de bewijsvoering en dus tot het ongegrond verklaren van een groot aantal meldingen. Daarmee wordt een hoge prijs betaald. Voor de betrokken kinderen en gezinnen betekent het onderzoeken van meldingen een zware emotionele belasting en in een aantal gevallen ook emotionele schade. Voor de overheid en de meldpunten betekenen deze onderzoeken grote investeringen in menskracht en middelen die niet tot resultaat leiden. Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Kant (SP) over de aanpak van kindermishandeling in Nederland, 19-11-02. In Nederland vinden wij dat een beroepsbeoefenaar zelf de verantwoordelijkheid heeft om een beslissing voor het al dan niet melden van een vermoeden van kindermishandeling te nemen. Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Kant (SP) over de aanpak van kindermishandeling in Nederland, 19-11-02. In Nederland is geen meldplicht voor kindermishandeling, al is er wel een algemeen meldpunt. Artsen hebben sinds vorige zomer een eigen meldcode kindermishandeling. Ook die verplicht hen niet in alle gevallen (vermoedens van) kindermishandeling te melden. Artsen die zich niet aan deze meldcode houden, kunnen alleen via hun eigen tuchtrecht worden aangepakt. Bron: ‘Meldplicht kindermisbruik in Duitsland’ 30-01-03, Trouw
De PvdA is ook voorstander van een meldplicht bij vermoedens van seksueel misbruik door beroepskrachten die werkzaam zijn in het brede terrein van de jeugdzorg zoals kinderopvang, jeugdhulpverlening, jeugdbescherming en de gehandicaptensector. Problemen die jongeren ondervinden houden meestal verband met de omgeving waarin zij opgroeien. 4 oktober 2002 PvdA, Ella Kalsbeek 4.3 Voorlichting Hoe kun je dit verwezenlijken als er zoveel privacy rond een gezin is? De psychiater zegt dat je ervan uit moet gaan dat deze mensen graag hulp willen. Het moet zich presenteren als een dienstverlenend orgaan van de gemeenschap, waar ouders recht op hebben. Als mensen niet uit zichzelf willen meewerken, dán moet er iemand op af. ‘Al red ik maar één kind’ van Eveline Brand, uit Trouw, 28-05-02. “Mensen moeten weten dat ze bij professionele instanties terecht kunnen. Ook als je niet zeker weet of er echt iets aan de hand is, kun je die instanties om hulp vragen”, zegt M. Pinxteren, juriste bij de Raad voor de Kinderbescherming. Bron: De Gelderlander, 11-11-2002‘Iedereen is verantwoordelijk voor elkaar’ Er wordt nu gewerkt aan een meldcode, hierin staan richtlijnen, een handelingsprotocol en ook de gedragscode. Het NIZW wil eindelijk ook dat er in opleiding en bijscholing van de beroepsgroepen in de jeugdzorg kindermishandeling als vast onderdeel word behandelt. Bron: Het Parool-Binnenland, Donderdag 13 December 2001 Loes de Fauwe‘Mishandeld kind kan nog steeds bij niemand terecht’ Ouders moeten weten wat de grens is van pedagogisch verantwoord straffen. Consultatiebureaus spelen daarin een grote rol. Zij bereiken bijna alle ouders en kunnen informatie en advies geven. Ook cursussen opvoedingsondersteuning zijn een goed middel. Initiatiefwet tegen kindermishandeling, 5-12-02, Femke Halsema en Evelien Tonkers. 4.4 Nieuwe projecten Er wordt onderzoek gedaan naar opvoedingsproblemen, bijvoorbeeld het project Moeders Informeren Moeders (MIM) waarbij vrouwen uit het hele land worden gekoppeld aan sociaal geïsoleerde gezinnen uit een vergelijkbaar milieu
Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. Het ministerie van Gezondheid,, Welzijn en Sport zegt een bedrag van 750.000 euro toe voor een proefproject waarbij schoolartsen, huisartsen en consultatiebureaus de intellectuele en emotionele voortgang van kinderen nauwgezet wordt gevolgd. Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. Bronnenlijst Internet sites
www.kindermishandeling.info
www.rechtenvanhetkind.nl
www.kindermishandeling.info
Kranten
De Telegraaf
NRC Handelsblad
Trouw
algemeen dagblad
Dagblad van het Noorden
Opiniebladen
De Gelderlander
Het Parool-Binnenland
Personen
Femke Halsema
Evelien Tonkers.
1.1 Wat is kindermishandeling? 1.1.1 Welke verschillende soorten kindermishandeling zijn te onderscheiden? 1.1.2 In welke milieus komt kindermishandeling vaker voor? 1.1.3 Cijfers over kindermishandeling. 1.2 Wat zijn de standpunten van politieke partijen ten opzichte van kindermishandeling? 1.2.1 Wat doet de politiek om kindermishandeling tegen te gaan, en wat moet er veranderen? 1.3 De rechten van een kind
2. Oorzaken
2.2 Genetische oorzaak
2.3 Het kind
2.4 Falende hulpverlening
3. Gevolgen
3.1 Humanitaire gevolgen
3.2 Gevolgen in het sociale leven
3.3 Gevolgen van het falen van de overheid en haar instanties
4. Oplossingen
4.1 Nieuw wetsvoorstellen
4.2 Meldplicht voor artsen
4.3 Voorlichting
4.4 Nieuwe projecten Algemeen 1.1 Wat is kindermishandeling? Kindermishandeling is: Elke vorm van voor een minderjarige bedreigende of gewelddadige interactie van fysieke, psychische of seksuele aard, die de ouders of andere personen ten opzichte van wie de minderjarige in een relatie van afhankelijkheid of van onvrijheid staat, actief of passief opdringen, waardoor ernstige schade wordt berokkend of dreigt te worden berokkend aan de minderjarige in de vorm van fysiek of psychisch letsel. Bron: www.kindermishandeling.info, auteur is niet te achterhalen
Emotionele mishandeling: Wanneer de ene ouder meermalen minachtende opmerkingen maakt over de ander, het kind consequent genegeerd wordt, of de ouderrol moet vervullen. Lichamelijke mishandeling: Veelvuldig schoppen of slaan. Lichamelijke verwaarlozing: Onthouden van voedsel kleding of medicijnen
Seksueel misbruik: Het seksueel misbruiken van kinderen
Bron: ‘Het gezin als gevangenis. Waarom Nederland niet wil weten dat er elk jaar vijftig ‘Rowena’s’zijn. Danielle Pinedo, NRC Handelsblad, 20-07-2002
In 20% van de bekende gevallen van kindermishandeling is er sprake van lichamelijke mishandeling. In 18,5% van de gevallen gaat het om seksueel misbruik. Gevallen van emotionele verwaarlozing maken 17,5% van het totaal uit. In de meeste van deze gevallen gaat het om kinderen in de leeftijd van 3 tot 11 jaar. Bron: ‘Het gezin als gevangenis. Waarom Nederland niet wil weten dat er elk jaar vijftig ‘Rowena’s’zijn. Danielle Pinedo, NRC Handelsblad, 20-07-2002
1.1.2 In welke milieus komt kindermishandeling vaker voor? Constanten zijn alleenstaand ouderschap, een slechte financiële situatie, alcohol- en drugsverslaving of ouders die in hun jeugd zelf mishandeld zijn. Bron: Het gezin als gevangenis
NRC Handelsblad, 20-07-2002
Voorzichtig generaliseert, Andries van Dantzig, 81 jaar en ‘s lands bekendste psychiater, een ‘daderprofiel’. “Het gaat vaak om zwakke mensen. Mensen met een laag zelfgevoel, met onvoldoende driftcontrole en met autoriteitsconflicten, lage prestaties in de maatschappij, gevoelens van bedreiging en minderwaardigheid. Thuis proberen ze een wereld te scheppen waarin dat allemaal niet voorkomt. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002
Bij de Advies- en meldpunten kindermishandeling Nederland kwamen vorig jaar 21.000 meldingen binnen, Dat is 7% meer dan in 2000. Uit onderzoek blijkt dat het werkelijke aantal kinderen dat jaarlijks blootstaat aan mishandeling tussen de 50.000 en 80.000 ligt, daarvan overlijden er jaarlijks tussen de 40 en 50 kinderen. Bron: ‘Slaan van kinderen niet verbieden’ NRC Handelsblad, Den Haag 20 Maart 2002 www.nrc.nl/print/1016606564361.html
Volgens de Raad van Kinderbescherming zijn er elk jaar 50.000 kinderen in Nederland die worden mishandeld. 50 van hen overleven dit niet; echter volgens schattingen van Amerikaans onderzoek zijn deze cijfers respectievelijk 80.000 en 80. Feit is dat er nooit grootschalig onderzoek geweest is; het is dus maar de vraag of alle gevallen als kindermishandeling worden herkend. Bron: ‘Het gezin als gevangenis. Waarom Nederland niet wil weten dat er elk jaar vijftig ‘Rowena’s’zijn. Danielle Pinedo, NRC Handelsblad, 20-07-2002
Het advies- en meldpunt kindermishandeling Groningen kreeg vorig jaar 1082 meldingen. Dit jaar zal het aantal naar verwachting oplopen tot 1300. het doel van het centrum is dat de problemen er worden en ook worden opgelost. Het is dus niet zo dat deze instantie de kinderen doorverwijst naar weer een ander instantie. De stichting werkt met een erg geringe wachtlijst, de gemiddelde wachttijd is 51 dagen. Dit is gering in vergelijking met de randstad. Bij acute crisissituaties wordt meteen hulp geboden. Bron: Beter toezicht op aanpak kindermishandelingna melding
Dagblad van het Noorden, Groningen donderdag 11 april 2002
Kindermishandeling is een hardnekkig probleem. Elk jaar worden volgens een onderzoek van de Universiteit van Maastricht tussen de 50.000 en 80.000 kinderen mishandeld. Gemiddeld één kind per week sterft aan de directe of indirecte gevolgen van kindermishandeling. Slechts een beperkt deel van deze gevallen komen aan het licht. Wat nog erger is: de meeste kinderen die wel in beeld komen hebben waarschijnlijk geen of ontoereikende hulp ontvangen. Slecht tien procent wordt doorverwezen naar de geestelijke gezondheidszorg of een jeugdzorginstelling. Als er eenmaal hulp komt is de schade al aangericht. Bron: Mishandelde kinderen moet je weghalen bij hun ouders? algemeen dagblad, maandag 18 november 2002 1.2 Wat zijn de standpunten van politieke partijen ten opzichte van kindermishandeling? PvdA: het programma van de PvdA haalt het onderwerp kindermishandeling aan in het hoofdstuk over veiligheid. ‘Als er aanwijzingen zijn dat er bij kinderen thuis iets mis is, bijvoorbeeld dat zij het slachtoffer zijn van geweld in huis, ondernemen de politie en de kinderbescherming actie. De PvdA wil zuinig zijn op de regels voor persoonsbescherming, maar zij mogen hier geen belemmering vormen.’ In het hoofdstuk over zorg wordt gesproken over ‘opvoedingsondersteuning’. ‘Kinderen hebben vanaf de allereerste minuut recht op zorg. Gezond en spelenderwijs opgroeien legt het beste fundament voor hun toekomst. Het consultatiebureau adviseert alle ouders over de ontwikkeling van hun kinderen en wijst bijvoorbeeld de weg naar de peuterspeelzaal. De invoering van een wettelijk basispakket voor ouder-en-kindzorg garandeert dat alle kinderen goede zorg krijgen, inclusief opvoedingsondersteuning voor ouders.’ VVD: de VVD heeft in haar verkiezingsprogramma een aparte paragraaf gewijd aan kindermishandeling en verwaarlozing. ‘Kinderen hebben recht op een perspectiefrijke toekomst. De eerste verantwoordelijkheid voor kinderen ligt bij hun ouders. Verwaarlozing en kindermishandeling moeten zo vroeg mogelijk worden gesignaleerd en aangepakt. De jeugdgezondheidszorg, scholen en anderen moeten alert zijn op verschijnselen die op verwaarlozing of erger wijzen en meteen adequaat reageren. Ouders moeten op hun verantwoordelijkheid worden gewezen en waar mogelijk in staat worden gesteld hun opvoedende taak goed uit te voeren.’ CDA: het CDA-verkiezingsprogramma gaat het meest uitgebreid in op het onderwerp kindermishandeling. ‘Er moet meer samenhang in de pedagogische medische begeleiding, advisering en consultatie komen voor kinderen van 0 tot 12 jaar en ouders. In aansluiting op de verdieping en verbreding van de consultatiebureaus krijgt ook de schoolarts hierin een functie. Deze en andere gezinsbegeleiders gaan nauw samenwerken met politie, leerplichtambtenaren en hulpinstellingen. Zo kunnen zij snel reageren op geconstateerde problemen’ ‘De ontwikkeling van sommige kinderen wordt bedreigt door huiselijk geweld. Ook veel vrouwen worden daar slachtoffer van. De bestrijding van huiselijk geweld - met hulpverlening en vervolging- moet hogere prioriteit krijgen. De overheid ondersteunt daartoe gerichte programma’s en bevordert snelle interventie, gericht op daders en slachtoffers. De politie moet bevoegdheid krijgen daders snel uit huis te verwijderen. Vrouwenorganisaties die systemen op willen zetten voor het melden en voorkomen van mishandeling, zoals het toebrengen van lichamelijk letsel bij jonge meisjes, worden daarin ondersteund.’ D66: D66 heeft in haar programma geen aparte passage opgenomen over kindermishandeling in het algemeen, maar besteedt alleen aandacht aan vrouwenbesnijdenis. ‘Genitale verminking is een ernstige vorm van schending van mensenrechten van vrouwen. Ons strafrecht wordt aangepast zodat tegen vrouwenbesnijdenis van in Nederland wonende meisjes en vrouwen in het buitenland in alle gevallen kan worden opgetreden.’ Groen Links: Groen Links zegt in haar programma het volgende over kindermishandeling: ‘De jeugd(gezondheids)zorg wordt in staat gesteld om haar taak bij het vroegtijdig signaleren van gezondheidsklachten, mishandeling, misbruik, verwaarlozing en opvoedingsproblemen bij jonge kinderen waar te maken. Jeugdvoogden krijgen minder pupillen onder hun hoede.’ SP: het verkiezingsprogramma van de SP is vrij uitvoerig over het tegengaan van kindermishandeling. ‘Het recht op opvoeding zonder geweld moet een grondrecht worden van elk kind. Ouders dien recht te krijgen op opvoedingsondersteuning, bijvoorbeeld via opvoedbureaus bij consultatiebureaus. Deze bureaus moeten meer mogelijkheden krijgen door frequent, vroegtijdig contact met ouders, bijvoorbeeld al vóór de geboorte, en indien nodig intensief contact, ook via huisbezoeken, voor preventie en bestrijding van kindermishandeling. Na een melding bij een meldpunt voor kindermishandeling moet altijd onmiddellijk actie ondernomen kunnen worden. Wachtlijsten zijn zeker hier onaanvaardbaar. Beroepsgroepen die professioneel met kinderen werken (in het onderwijs en de kinderopvang) moeten een meldcode invoeren voor kindermishandeling.’ ChristenUnie: in haar verkiezingsprogramma schrijft de ChristenUnie het volgende. ‘Incest en seksueel misbruik van kinderen zijn een ernstig maatschappelijk kwaad, dat krachtig dient te worden bestreden. De bewijsvoering dient met zorgvuldigheid te geschieden. Naast gevangenisstraf voor de dader zijn extra maatregelen van belang. Daarvoor komen in aanmerking: hulpverlening, gezinstherapie, maatregelen in de sfeer van de kinderbescherming en uithuisplaatsing van de dader. 1.2.1 Wat doet de politiek om kindermishandeling tegen te gaan, en wat moet er veranderen? Er moet in Groningen een centrum voor kinderbescherming komen. Binnenkort overlegt de provincie met de staatssecretarissen Vliegenthart (vws) en Kalsbeek (Justitie). Bron: Beter toezicht op aanpak kindermishandeling na melding
Dagblad van het Noorden, Groningen donderdag 11 april 2002 De provincie heeft overigens niet de illusie geweld tegen kinderen helemaal te kunnen uitbannen, maar wil het aantal gevallen in elk geval voor een deel terugdringen. Daarvoor zijn vooral investeringen in opvoedingsondersteuning en begeleiding van risico gezinnen nodig. Bron:Geweld tegen kinderen hard aangepakt
De PvdA is ook voorstander van een meldplicht bij vermoedens van seksueel misbruik door beroepskrachten die werkzaam zijn in het brede terrein van de jeugdzorg zoals kinderopvang, jeugdhulpverlening, jeugdbescherming en de gehandicaptensector. Bron: Problemen die jongeren ondervinden houden meestal verband met de omgeving waarin zij opgroeien. 4 oktober 2002 PvdA, Ella Kalsbeek
Het kabinet voelt vooralsnog niets voor een wettelijk verbod op slaan van kinderen.Het kabinet zegt wel toe dat ze een onderzoek gaat doen of een wettelijke regeling ook daadwerkelijk tot een vermindering van kindermishandeling leidt. Deze toezegging deden Vliegenthart (volksgezondheid) en Kalsbeek (justitie) bij de behandeling van de Advies- en Meldpunten Kindermishandeling. Bron:’Slaan van kinderen niet verbieden’ NRC Handelsblad, Den Haag 20 Maart 2002
Volgens Arib (PvdA) is in het buitenland gebleken dat van een wettelijk verbod op het slaan van kinderen een preventieve werking uitgaat: het aantal gevallen van kindermishandeling neemt af. ,, Door het in de wet op te nemen, geef je als overheid signaal af dat je het slaan van kinderen niet goedkeurt”, aldus Arib. Bron:’Slaan van kinderen niet verbieden’ NRC Handelsblad, Den Haag 20 Maart 2002 1.3 De rechten van een kind Er bestaan speciale kinderrechten. Er zijn er 54, deze staan in het Verdrag van de Rechten van het Kind, dit verdrag is opgesteld door de VN landen. Kinderen hebben dus speciale bescherming; van hun ouders en van de regering. De 4 hoofdgroepen van het verdrag zijn: 1. Recht op leven
2. Recht op liefde
3. Recht op vrijheid
4. Recht op zorg
Voor een kind is het erg belangrijk dat hij of zij zijn rechten kent, het is belangrijk dat jou stem word gehoord, bij problemen kan er gebeld worden met de kindertelefoon of is er de kinderrechtswinkel. Een paar belangrijke subgroepen van het verdrag zijn: Recht op voedsel
Recht op informatie
Recht op onderwijs
Recht op gezondheid
Recht van spelen
Recht op bescherming van arbeid
Recht op bescherming tegen mishandeling of verwaarlozing
Recht op je eigen mening
Recht op vrijheid van geloof
Recht op vrienden
Recht op speciale zorg
Recht op contact met je ouders
Recht op speciale bescherming
Recht op speciale zorg bij strafbare feiten
Bron: www.rechtenvanhetkind.nl Oorzaken 2.1 De ouders & het gezin Naarmate ouders onzekerder en angstiger zijn over de opvoeding, blijven kinderen vaak meer onder de mantel. En dan kunnen de akeligste dingen gebeuren. Bron:Mishandelde kinderen moet je weghalen bij hun ouders? algemeen dagblad, maandag 18 november 2002
De dader heeft vaak een soort ‘daderprofiel’; het zijn vaak zwakke mensen, met een laag zelfgevoel, onvoldoende driftcontrole, autoriteitsconflicten, lage prestaties in de maatschappij, gevoelens van bedreiging en minderwaardigheid. Thuis proberen ze een wereld te scheppen waarin dat allemaal niet voorkomt. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002
Daders hebben vaak te maken met het tekortschieten van hun objectconstantie, dus dat hun gevoelens plotseling radicaal kunnen veranderen. Mensen met dit gebrek hebben, bijvoorbeeld, als het ware twee vrouwen: een lieve waar ze dol op zijn en een vervelende die ze haten en slaan. Juist daarom wordt er binnen het huwelijk en gezin zoveel mishandeld. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002 2.2 Genetische oorzaak Niet alle mishandelde kinderen vertonen op latere leeftijd agressief gedrag. Vooral degenen met een ‘lui’ maoa-gen zijn geneigd tot asociaal gedrag en moorden. Het is een recept voor een gewelddadig leven: mishandeling in de jeugd én een ‘luie’ variant van het zogeheten MAOA-gen, dat actief is in de hersenen. “Een actief MAOA-gen beschermt kinderen in zekere zin tegen de negatieve gevolgen van mishandeling. Het was tot op heden onduidelijk waarom sommige mishandelde kinderen op latere leeftijd wel gewelddadig worden, en andere niet. Een mogelijke verklaring is nu gevonden.” Aldus Terry Moffit, hoogleraar sociaal gedrag en ontwikkeling aan de universiteit van Londen en leider van de studie. Bij een ‘lui’ MAOA-gen blijven de hersenen als het ware in de stress stand staan, dit kan leiden tot asociaal gedrag, stoffen als noradrenaline en serotonine worden niet afgebroken doordat het gen Monoamine oxidase A niet of nauwelijks meer wordt aangemaakt. Dit verschijnsel doet zich vooral bij mannen voor, dit omdat het MAOA-gen op het X chromosoom ligt. Mannen hebben hiervan maar één exemplaar in al hun cellen, vrouwen twee. Bron:Recept voor geweld
Passief MAOA-gen enkindermishandeling leid tot agressief gedrag
Marcel den Burgh, NRC Handelsblad, 3 Augustus 2002 2.3 Het kind. Mogelijke factoren die voor het kind een risico in kunnen houden zijn: het kind is ongewenst; de ouders vinden het lelijk; het vertoont ‘moeilijk’ gedrag: veel huilen, slecht slapen of eten, is erg druk; het is gehandicapt; het is te vroeg geboren. Kortom, het is een kind dat niet voldoet aan de verwachtingen van de ouders of dat meer eist van de ouders dan dat zij kunnen opbrengen. Bron: www.kindermishandeling.info, auteur is niet te achterhalen
Er moet ook hulp komen voor de daders, of eigenlijk voordat er van ‘daders’ sprake is. Er moet opvoedingsondersteuning komen voor iedereen. Bron: Al red ik maar één kind
Trouw 28-05-2002
Ook is de ‘pedagogische tik’ nog niet afgeschaft in Nederland. Artsen hebben ook geen meldplicht. Ook wordt opvoedingsondersteuning al snel als overheidsbemoeienis gezien. Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. In Nederland heerst van oudsher de opvatting dat opvoeding van kinderen geen overheidstaak is. In vergelijking met andere westerse landen neemt Nederland daardoor een te afwachtende houding aan waar het de bescherming van kinderen betreft, onderzoek van A. Veldkamp, onderzoek Over Grenzen. In de rest van Europa wordt steeds meer aandacht besteed aan preventie, in Nederland blijft men vasthouden aan oude principes. Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. Door wachtlijsten kunnen kinderen niet snel genoeg worden geholpen, de hulp aan mishandelde kinderen en aan de gezinnen waarin zij opgroeien schieten tekort, staat in het rapport. Veel hulpverleners beschikken niet over juiste kennis om goed hulp te kunnen geven. Bron: ‘Nederland schendt VN-Verdrag voor rechten kind’ De Telegraaf, Amsterdam 5 Juni 2002 Gevolgen 3.1 Humanitaire gevolgen Vijftig- tot tachtigduizend kinderen worden jaarlijks door hun ouders mishandeld. En vijftig tot tachtig kinderen per jaar overleven dit niet. ‘Al red ik maar één kind’ van Eveline Brand, uit Trouw, 28-05-02. Lichamelijk letsel, zoals botbreuken, hersenletsel en gehoorbeschadigingen. In sommige gevallen (vooral bij jonge kinderen) zijn de verwondingen zó ernstig dat het kind aan de gevolgen ervan overlijdt of blijven gehandicapt raakt. Bron: www.kindermishandeling.info, auteur is niet te achterhalen
Over de gevolgen van kindermishandeling wordt meer bekend: concentratieverlies op lange termijn, psychosomatische klachten, drugs- en alcoholverslaving, relatieproblemen en tot zelfmoord of een posttraumatische stressstoornis. Het kan de werking van de linkerhersenhelft negatief beïnvloeden, die zal bij mishandelde kinderen meer onderontwikkeld zijn. Dit heeft als gevolg zowel cognitieve, sociaal-emotionele als gedragsmatige stoornissen
Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. 3.3 Gevolgen van het falen van de overheid en haar instanties Veel problemen rond de jeugdzorg kunnen worden opgelost door de structuren aan te passen. Er wordt nu teveel beloofd en te weinig geld beschikbaar gesteld. Bron: ‘Al red ik maar één kind’ van Eveline Bran
uit Trouw, 28-05-02 Oplossingen 4.1 Nieuwe wetsvoorstellen Het burgerlijk wetboek (artikel 1:247) legt de zorgplicht van ouders voor kinderen vast. Ons voorstel is om dit artikel aan te passen omuitdrukking te geven aan de onwenselijkheid van geweld tegen kinderen. Het voorstel is gebaseerd op het VN-verdrag inzake de rechten van het kind (1989). Het artikel moet als volgt worden aangevuld: ‘De ouder onthoudt zich van elke vorm van benadeling van het geestelijk en lichamelijk welzijn van het kind.’ Bron: ‘Initiatiefwet tegen kindermishandeling’, 5-12-02, Femke Halsema en Evelien Tonkens
Het kabinet zegt wel toe dat ze een onderzoek gaat doen of een wettelijke regeling ook daadwerkelijk tot een vermindering van kindermishandeling leidt. Deze toezegging deden Vliegenthart (volksgezondheid) en Kalsbeek (justitie) bij de behandeling van de Advies- en Meldpunten Kindermishandeling. Bron: NRC Handelsblad, ‘Slaan van kinderen niet verbieden’ Den Haag 20 Maart 2002
Het wetsvoorstel Wet op de jeugdzorg draagt bij aan een versterking van de keten van jeugdzorg. Zo is daarin sprake van één onafhankelijke toegang tot de jeugdzorg: het bureau jeugdzorg. De introductie van deze ene toegang dragt bij aan transparantie in de keten. Samen met het ministerie van justitie, het IPO, de VNG en de hulpverlening heb ik, mede naar aanleiding van Roermond, de mogelijkheden bezien van verdere verbeteringen die bijdragen aan sluitende een keten van de jeugdzorg. Daarbij is de noodzaak vastgesteld van een gezinscoach als directe ondersteuner van probleemgezinnen, die ervoor zorgt dat de hulpverlening in samenhang wort aangeboden
Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Kant (SP) over de aanpak van kindermishandeling in Nederland, 19-11-02. 4.2 Meldplicht voor artsen De ervaringen in de VS (van Unen, 1996) leren echter dat de toename van het aantal meldingen gepaard kan gaan met een sterke stijging van het aantal onbewezen zaken. In 1976 kon 35% van de meldingen niet bewezen worden, in 1992 – na invoering van de meldplicht – was dit percentage opgelopen tot 65%. Het juridische systeem in de VS stelt hoge eisen aan overheidsinstellingen om het bewijs te leveren dat de melding of klacht terecht is. Kindermishandeling speelt zich in veel gevallen af binnen de beslotenheid van het gezin. Dat leidt vaak tot onoverkomelijke problemen bij de bewijsvoering en dus tot het ongegrond verklaren van een groot aantal meldingen. Daarmee wordt een hoge prijs betaald. Voor de betrokken kinderen en gezinnen betekent het onderzoeken van meldingen een zware emotionele belasting en in een aantal gevallen ook emotionele schade. Voor de overheid en de meldpunten betekenen deze onderzoeken grote investeringen in menskracht en middelen die niet tot resultaat leiden. Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Kant (SP) over de aanpak van kindermishandeling in Nederland, 19-11-02. In Nederland vinden wij dat een beroepsbeoefenaar zelf de verantwoordelijkheid heeft om een beslissing voor het al dan niet melden van een vermoeden van kindermishandeling te nemen. Antwoorden op kamervragen van het Kamerlid Kant (SP) over de aanpak van kindermishandeling in Nederland, 19-11-02. In Nederland is geen meldplicht voor kindermishandeling, al is er wel een algemeen meldpunt. Artsen hebben sinds vorige zomer een eigen meldcode kindermishandeling. Ook die verplicht hen niet in alle gevallen (vermoedens van) kindermishandeling te melden. Artsen die zich niet aan deze meldcode houden, kunnen alleen via hun eigen tuchtrecht worden aangepakt. Bron: ‘Meldplicht kindermisbruik in Duitsland’ 30-01-03, Trouw
De PvdA is ook voorstander van een meldplicht bij vermoedens van seksueel misbruik door beroepskrachten die werkzaam zijn in het brede terrein van de jeugdzorg zoals kinderopvang, jeugdhulpverlening, jeugdbescherming en de gehandicaptensector. Problemen die jongeren ondervinden houden meestal verband met de omgeving waarin zij opgroeien. 4 oktober 2002 PvdA, Ella Kalsbeek 4.3 Voorlichting Hoe kun je dit verwezenlijken als er zoveel privacy rond een gezin is? De psychiater zegt dat je ervan uit moet gaan dat deze mensen graag hulp willen. Het moet zich presenteren als een dienstverlenend orgaan van de gemeenschap, waar ouders recht op hebben. Als mensen niet uit zichzelf willen meewerken, dán moet er iemand op af. ‘Al red ik maar één kind’ van Eveline Brand, uit Trouw, 28-05-02. “Mensen moeten weten dat ze bij professionele instanties terecht kunnen. Ook als je niet zeker weet of er echt iets aan de hand is, kun je die instanties om hulp vragen”, zegt M. Pinxteren, juriste bij de Raad voor de Kinderbescherming. Bron: De Gelderlander, 11-11-2002‘Iedereen is verantwoordelijk voor elkaar’ Er wordt nu gewerkt aan een meldcode, hierin staan richtlijnen, een handelingsprotocol en ook de gedragscode. Het NIZW wil eindelijk ook dat er in opleiding en bijscholing van de beroepsgroepen in de jeugdzorg kindermishandeling als vast onderdeel word behandelt. Bron: Het Parool-Binnenland, Donderdag 13 December 2001 Loes de Fauwe‘Mishandeld kind kan nog steeds bij niemand terecht’ Ouders moeten weten wat de grens is van pedagogisch verantwoord straffen. Consultatiebureaus spelen daarin een grote rol. Zij bereiken bijna alle ouders en kunnen informatie en advies geven. Ook cursussen opvoedingsondersteuning zijn een goed middel. Initiatiefwet tegen kindermishandeling, 5-12-02, Femke Halsema en Evelien Tonkers. 4.4 Nieuwe projecten Er wordt onderzoek gedaan naar opvoedingsproblemen, bijvoorbeeld het project Moeders Informeren Moeders (MIM) waarbij vrouwen uit het hele land worden gekoppeld aan sociaal geïsoleerde gezinnen uit een vergelijkbaar milieu
NRC Handelsblad, 20-07-02. Het ministerie van Gezondheid,, Welzijn en Sport zegt een bedrag van 750.000 euro toe voor een proefproject waarbij schoolartsen, huisartsen en consultatiebureaus de intellectuele en emotionele voortgang van kinderen nauwgezet wordt gevolgd. Bron: Het gezin als gevangenis, Danielle Pinedot
NRC Handelsblad, 20-07-02. Bronnenlijst Internet sites
www.kindermishandeling.info
www.rechtenvanhetkind.nl
www.kindermishandeling.info
Kranten
De Telegraaf
NRC Handelsblad
Trouw
algemeen dagblad
Dagblad van het Noorden
Opiniebladen
De Gelderlander
Het Parool-Binnenland
Personen
Femke Halsema
Evelien Tonkers.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
L.
L.
HAi hai,
Wat een goed werkstuk zeg! Ik heb er veel aan gehad. Ik heb stukjes overgenomen. Bedankt! xxx
20 jaar geleden
AntwoordenN.
N.
hoi bloempje
je werkstuk is erg goed.
ik heb er veel vangeleerd
19 jaar geleden
AntwoordenM.
M.
Goed werkstuk hoor!! Er stond veel nuttige info voor me in. Ik ben zelf bezig met een scriptie over kindermishandeling en ik weet zeker dat je werkstuk hieraan een bijdrage gaat leveren. Veel succes met je studie en heel erg bedankt. Groetjes Martin
19 jaar geleden
AntwoordenP.
P.
welk punt heb je hier mee gehaald?
13 jaar geleden
AntwoordenB.
B.
ik heb er niet veel uitgevonden wandt ik heb gezocht naar waar kan je heen als je mishandeldt wordt!! maar goed werkstuk
13 jaar geleden
AntwoordenI.
I.
wandt is zonder t dus wand
12 jaar geleden
Antwoorden