Discriminatie

Discriminatie

Wat is discriminatie en wat kan je eraan doen?

Een persoon of een groep van personen discrimineren wegens het geslacht, een zogenaamd ras, de huidskleur, de afkomst, de nationale of etnische afstamming, seksuele geaardheid, de burgerlijke staat, de geboorte, het fortuin, de leeftijd, het geloof of levensbeschouwing, de huidige of toekomstige gezondheidstoestand, een handicap of een fysieke eigenschap is verboden. Elke discriminatie op basis van deze kenmerken kan bestraft worden met een gevangenisstraf of een geldboete.
Een klacht wegens discriminatie kunt u neerleggen bij de politie of bij de Procureur des Konings.
In België bestaan er ook veel organisaties die discriminatie bestrijden, één van zo’n organisaties is:

CENTRUM VOOR GELIJKHEID VAN KANSEN
EN VOOR RACISMEBESTRIJDING
Koningsstraat 138 - 1000 Brussel - Tel: +32(0)2 212 30 00 - Fax: +32(0)2 212.30.30 - Groen nummer: 0800/17364
Een autonome openbare dienst
opgericht bij wet van 15 februari 1993, ontstaan uit de politieke wil van het Parlement en de regering, naar aanleiding van de voorstellen van het Koninklijk Commissariaat voor het Migrantenbeleid en van de opkomst van extremistische strekkingen

Hoofdopdracht

Racismebestrijding

Dienst Niet-raciale Discriminaties

Opvolgen van het integratiebeleid

Vreemdelingenrecht en nieuwe migraties

Steunpunt tot bestrijding van armoede, bestaansonzekerheid en sociale uitsluiting

Bestrijding mensenhandel

Vorming ->>Documentatie - Sensibilisatie

Het Centrum neemt concrete initiatieven: preventief, pedagogisch en repressief:

onthaal op 18 plaatsen in Vlaanderen, Wallonië en Brussel van slachtoffers van racisme voor informatie, bemiddeling of gerechtelijke begeleiding

opzetten van sensibilisatiecampagnes, bijvoorbeeld over discriminatie bij aanwerving

vormingen voor politie, onderwijs, sociale sector en bedrijfswereld

deelname aan grote culturele- of sportactiviteiten om diversiteit te promoten

beheer van het Impulsfonds voor het migrantenbeleid
Het verstrekt advies en aanbevelingen aan de overheid:

voorstellen van wetswijzigingen: antiracismewet van 1981, correctionalisering van het persmisdrijf,...

advies, o.a. over interculturele bemiddeling in ziekenhuizen naar aanleiding van onderzoek op het terrein

behartiging van de rechten van vreemdelingen en ondersteuning van regularisatieaanvragers

voorstellen inzake nationaliteitsverwerving en stemrecht

opvolging van het non-discriminatiebeleid in het onderwijs

begeleiding van het proces van aanwerving van allochtonen bij de politiediensten ...
Impulsfonds voor het migrantenbeleid

Doel van het Impulsfonds

Op initiatief van de Federale Regering is in 1991 een Fonds voor het Migrantenbeleid opgericht dat bestemd is voor steun aan projecten die een gunstig kader bieden voor de maatschappelijke integratie van personen van vreemde oorsprong, de preventie van discriminatie en de interculturele dialoog. Integratie moet gezien worden als een proces van deelname aan de maatschappij, met bijzondere aandacht voor de volgende dimensies: Bovendien moeten de Nederlandstalige projecten aansluiting vinden bij de visie op inburgering zoals bepaald in het Vlaams regeerakkoord, met name “het samenleven in diversiteit op basis van een actief en gedeeld burgerschap”.
75 % van dit bedrag is voorbehouden aan projecten van de vijf grootste steden van het land en hun agglomeraties (Antwerpen, Brussel, Charleroi, Gent, Luik). De resterende 25% wordt toegekend aan projecten in de overige prioritaire actiezones.

Werkwijze

Het Impulsfonds voor het Migrantenbeleid wordt bestuurd door het Impulsfondscomité, dat bestaat uit vertegenwoordigers van federale, gewest- en gemeenschapsministers die bevoegd zijn voor het minderhedenbeleid en van het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding, dat het secretariaat van het Impulsfondscomité waarneemt. Dit comité beslist jaarlijks over de regels en prioriteiten van het Impulsfonds. Het Impulsfondscomité beslist over de toekenning en het bedrag van de subsidies, op basis van de voorstellen, meegedeeld door de federale, gemeenschaps- en gewestoverheden bevoegd voor integratie.

Vacatures

Er zijn momenteel geen Nederlandstalige functies, maar vrijwilliger zijn altijd welkom.
Demografisch overzicht
Op 1 januari 2002 telde België 846.734 vreemdelingen op een totale bevolking van 10.309.725, of 8,2 % vreemdelingen.
Ongeveer 66 % van de vreemdelingen waren in 2002 onderdanen van de Europese Unie. Aangezien de laatste jaren heel veel Marokkanen en Turken de Belgische nationaliteit hebben verworven, behoren de drie talrijkste nationaliteiten tot de Europese Unie, nl, Italianen, Fransen en Nederlanders. Terwijl het aantal Italianen langzaam terugloopt, is het aantal Fransen en vooral het aantal Nederlanders sterk toegenomen met een stijging van 100 in 1993 naar 117 in 2002, respectievelijk van 100 naar 133 in 2003.De sterke daling van het aantal Marokkanen en de halvering van het aantal Turken, vooral vanaf 2000 is te verklaren doordat gemiddeld 20.000 Marokkanen en 15.000 Turken jaarlijks de Belgische nationaliteit verwerven, terwijl het aantal nieuwe immigraties beperkt blijft.