Vluchtelingen

Het verschil tussen een vluchteling en een asielzoeker. Eerst en vooral wil ik duidelijk maken dat een vluchteling niet hetzelfde is als een asielzoeker. De UNHCR, de United Nations High Commissioner for Refugees, een organisatie die zich bezig houdt met de rechten van vluchtelingen zeggen dat volgens hen een, vluchteling: Iemand die buiten zijn land verblijft en niet kan terugkeren wegens een gegronde angst voor vervolging op grond van ras, religie, nationaliteit, politieke opinies of lidmaatschap van een bepaalde sociale groep, of iemand die gevlucht is voor een oorlog of burgeroorlog of door ernstige verstoring van de openbare orde. asielzoeker: Iemand die zijn land is ontvlucht en asiel aanvraagt in een ander land, dat wil zeggen het recht om erkend te worden als een bona fide vluchteling, inclusief de wettelijke bescherming en materiële hulp die de status met zich meebrengt. Dus niet elke asielzoeker is een vluchteling, iemand die bijvoorbeeld uit economische reden gevlucht is, is geen vluchteling volgens de UNHCR definitie en kan hoogstens nog asiel krijgen van het land waar hij naartoe is gevlucht. Maar ook niet elke vluchteling is een asielzoeker, dit geldt bijvoorbeeld voor de snelst groeiende groep vluchtelingen wereldwijd, die van de zogeheten international displaced persons. Dat zijn mensen die hun huis hebben moeten ontvluchten maar geen buurland hebben kunnen bereiken waar ze eventueel asiel zouden kunnen aanvragen. Dus vallen ze ook niet onder de bescherming van de internationale wetten en komen ze niet in aanmerking voor allerlei vormen van hulp. Maar de UNCHR wil zich meer naar deze groep van vluchtelingen richten om hen hulp aan te bieden (Grafiek van donaties aan de UNCHR laten zien + hun uitgaven) (dan het kaartje van de vluchtelingen over heel de wereld). (Donaties aan de UNHCR + hun uitgaven) (Vluchtelingen over heel de wereld) Waarom mensen vluchten. Vluchten is geen vrijwillige activiteit en is al zo oud als de mensheid! Mensen vluchten voor gevaar, dat voornamelijk van twee kanten kan komen, de natuur en de mens. Natuurrampen waren er zelf al voor de mensheid, maar toen moest men er nog niet voor vluchten! Maar vluchten voor het gevaar dat van de mensen komt is er al sinds het ontstaan van de mensheid.
Waarom bieden wij hulp? Vluchten is overleven. Dat wil iedereen, overleven. En daarom hebben vluchtelingen in het begin iedereen zijn sympathie. Zeker zolang zij geen beroep doen op ons dak, onze ruimte en onze voedselvoorraad of ons eigen overleven bedreigen. Wij bieden hulp omdat wij beseffen dat vluchtelingen iets is overkomen dat ons ook zou kunnen overkomen of treffen. Kijk maar naar de Tweede Wereldoorlog, toen miljoenen Europeanen ook zijn moeten vluchten voor de Duitsers en moesten rekenen op anderen hun hulp, dat is hetzelfde wat die vluchtelingen vandaag overkomen. En daarom bieden wij nu hulp. En denken we niet, ‘Ieder voor zich’ en bieden we geen hulp. Vroeger, reeds vluchtelingen. In de eeuwen voorafgaand aan de 21ste eeuw, werden mensen ook al geconfronteerd door vluchtelingen, maar enkel wanneer die daadwerkelijk hun streek bezochten en die om hulp kwamen vragen. Maar toen kwamen de vluchtelingen ook niet van zo heel ver, zoals de Nederlandse patriotten gingen niet verder dan Noord- Frankrijk en de hugenoten uit Frankrijk vluchten voornamelijk naar Nederland, omdat men daar ook Protestants was van geloof. Maar de sterk toegenomen mobiliteit van mensen, goederen, geld en informatie heeft daarin verandering gebracht. Tegenwoordig komen vluchtelingen uit alle wereldstreken en zijn wij van hun lot op de hoogte, ook als zij ons niet bezoeken. Nu + enkele cijfers. Nu zijn er op heel de wereld meer dan 20 miljoen vluchtelingen, als je vergelijkt met België waar er maar 10 miljoen mensen wonen!!! En elke dag vluchten er nog mensen in de wereld, Afrika telt zo’n 7 miljoen vluchtelingen, Azië zo’n 6 miljoen, Midden en Latijns Amerika zo’n 275 duizend en Europa zelf zo’n 4,5 miljoen. Wij kunnen ons dat niet voorstellen wat het betekent om te vluchten en alles achter te laten: familie, vrienden, werk en de toekomst dat je in gedachten had; omdat wij het hier in onze westerse gemeenschap zo goed hebben. Meestal gaan de mensen lopen wanneer het al te laat is, en gaan ze lopen naar een land dat aan hun eigen land grenst; door hun beperkte mobiliteit, meestal. Het ontstaan van het UNCHR. Maar in 1951 hebben de meeste landen van de wereld afgesproken vluchtelingen te beschermen en hen te helpen met de middelen dat ze ter beschikking hebben en kunnen geven. De landen die die wet hebben ondertekend vinden dat vluchtelingen in een ander land mogen wonen wanneer het in hun eigen land te gevaarlijk is om te verblijven, gezien de omstandigheden ((burger)oorlogen, (natuur)rampen of politieke machthebbers) waarin ze verkeren. En tenslotte gaan ze dan vluchten vanwege honger en armoede en omdat ze geen keuze meer hadden in hun land, en dan is hun enige zorg weg te komen uit het land waar ze zich bedreigd weten. En dan is het enige wat nog belangrijk voor hen is, is om in een vrij en democratisch land terecht te komen waar men hen hulp en veiligheid kan bieden, zoals in België, Nedereland, en zo veel meer landen. Maar om daar terecht te komen moet men al een hele dosis geluk of geld hebben. Kijk maar naar de vluchtelingen die per vrachtwagen of boot naar hier proberen te komen, meestal illigaal, en dan hier een nieuwe toekomst proberen op te bouwen, ver weg van de ellende van hun land van herkomst. Wanneer men dan in zo’n land terecht gekomen is, wordt men opgevangen in deze tussenperiode in een opvangcentrum, waar ze moeten wachten. In die opvangcentra’s zijn de mogelijkheden op betaald werk of studie zeer beperkt, omdat de meeste vluchtelingen iets willen terug doen en niet willen profiteren van het land dat hun misschien zal opvangen, willen ze liever niet afhankelijk zijn van hun uitkering maar liever hun eigen bijdrage leveren aan de samenleving die hen heeft hen opgenomen. In die periode van wachten leven die vluchtelingen tussen twee werelden. Wat moeten ze doen: zich de taal en cultuur proberen eigen te maken van een land waar ze misschien niet mogen blijven? Of is het beter om afzijdig te blijven? Ze hebben maar een echte zekerheid, er is geen weg terug! Maar toch blijft hun heimwee naar het land vanwaar ze komen bestaan. Ze zijn bezorgd naar diegenen die zijn achter gebleven, familie en vrienden. Maar de nare herinneringen die men heeft opgelopen, blijven hen achtervolgen en ze zullen daar nog een lange tijd aan blijven herinnert worden. Vluchtelingenkampen. Wanneer men echter niet kan vluchten naar een land waar men ze menswaardig kan opvangen zoals hier in België komt men terecht in een vluchtelingenkamp (Foto laten zien). (Een vluchtelingenkamp) Die kampen verschillen sterk van land tot land! Vaak zijn de landen naar waar mensen vluchten zelf niet rijk waardoor ze de vluchtende massa moeilijk kan helpen! Wanneer mensen beginnen te vluchten naar naburige landen, proberen de autoriteiten van die landen de vluchtelingen eerst bij familie, vrienden, vrijwilligers, … onder te brengen maar wanneer er grote mensenmassa’s vluchten gaat dat natuurlijk niet en moeten de autoriteiten grote kampen gaan inrichten en sanitair en dergelijke zaken gaan voorzien voor die mensen, maar omdat die landen meestal niet zo rijk zijn, en wanneer de situatie erg wordt zijn er wel genoeg internationale hulporganisaties en vrijwilligers om die mensen en landen te helpen. In de meeste vluchtelingenkampen gaat men proberen om een registratie door te voeren van het aantal mensen dat er verblijven en vanwaar ze komen, die registratie kan wel moeilijk zijn wanneer de vluchtelingen zich gaan verspreiden en wanneer ze met grote getallen aankomen. die registratie kan wel tot voordelen leiden, men kan bijvoorbeeld een rantsoenkaart krijgen waardoor men recht heeft op een hoeveelheid voedsel want voedsel vinden is meestal het grootste probleem in zo’n kamp. Wanneer er dan een tekort aan voedsel dreigt doordat er bijvoorbeeld duizenden vluchtelingen bij elkaar zitten en op primitieve wijze moeten overleven krijgen ziekteverwerkers makkelijk een kans en kunnen er zo gemakkelijk honderden sterven zonder de gepaste verzorging! Maar in sommige vluchtelingenkampen worden sommige vluchtelingen simpelweg niet geregistreerd omdat ze er niet welkom zijn, voorbeelden hiervan zijn de Birmese vluchtelingen in Thailand (Kaartje laten zien en buurlanden aantonen) (Birma en zijn buurlanden) en Colombiaanse vluchtelingen in Venezuela en Ecuador( kaartje laten zien en buurlanden aantonen). (Colombia en zijn buurlanden) Meestal zijn deze problemen de schuld van de regeringen van beide landen die niet zo’n een goede betrekkingen hebben met elkaar. Maar wanneer men geregistreerd is in zo’n kamp kunnen de kinderen bijvoorbeeld naar school gaan. Ookal is het dan lessen volgen met zeer beperkte middelen; er zullen dan altijd leerlingen op de grond moeten zitten of zelf buiten in sommige gevallen! Maar dit soort mogelijkheden zijn maar zelden te vinden, men moet dan al veel geluk hebben om als vluchteling in een vluchtelingenkamp school te kunnen volgen. Voor hen is naar school kunnen gaan een geschenk van God, wij daarentegen verlangen meer naar vakantie dan naar school te moeten gaan, wij denken toch “het zal ons wel lukken zonder diploma” maar ginder; zonder enige hoop op een betere toekomst is hun enige uitweg, een diploma te behalen of toch al een beetje kennis te bezitten, al is het maar kunnen lezen en schrijven.
Afghanistan. Ik denk dat nu de bekenste vluchtelingenstroom uit Afghanistan komt (Kaartje van Afghanistan laten zien)? (Afghanistan) Sinds de aanvallen op 11 september in Amerika door Osama Bin Laden zijn honderdduizenden Afghanen op de vlucht geslagen, net zoals de ruim drieënhalf miljoen landgenoten die in de loop van de afgelopen 25 jaar Afghanistan al verlaten hadden. Ze zijn hals over kop vertrokken voor de bombardementen van de Amerikanen en Britten en de Taliban die zich in het nauw gedreven wist door de Amerikanen die op zoek waren naar Osama Bin Laden in het Tora Bora gebergte waar hij zich verschool. In Afghanistan heerst al zo lang een sfeer van oorlog en rampspoed, dat er mensen zijn die nog nooit een periode van vrede en rust hebben meegemaakt. Sommige verblijven al hun hele leven in een vluchtelingenkamp. Waarom Afgahanen zo vaak vluchten? De eerste vluchtelingenkampen in Iran en Pakistan stammen uit de tijd dat miljoenen Afghanen vluchten omdat de Sovjet Unie van 1979 tot 1989 hun land bezette. Een Afgaanse verzetsbeweging, de Mujahedin, kwam in actie om de communistisch Russen te verdrijven. In 1989 kwam er een einde aan de sovjetbezetting. Na een binnenlandse strijd kwamen de Moedjahedien in 1982 aan de macht. Binnen de Moedjahedien was ook weer een machtsstrijd aan de gang. Vanaf 1989 was er een periode van veel binnenlandse oorlogen. Hierbij kwamen duizenden mensen om. Voor velen was dat dan ook de reden om te vluchten. De Taliban neemt de macht over! Vanaf 1994 begon de Taliban met het veroveren van gebieden op de Mujahedin. Daarbij werden mensenrechten vaak ernstig geschonden. Burgers werden geëxecuteerd of verdreven. In 1996 maakte de Taliban een eind aan het Mujahedin bewind, maar daarmee keerde de rust in Afghanistan niet terug. De Taliban legde de bevolking allerlei beperkingen op. Een bekend voorbeeld daarvan is het feit dat vrouwen niet mogen werken, dat zij niet mogen deelnemen aan het onderwijs en zij zich volledig moesten bedekken met een Boerka. Voor de mannen waren er ook beperkingen, zij moesten bijvoorbeeld allemaal een baard dragen. Opnieuw sloegen honderdduizenden burgers op de vlucht, deze keer voor de Taliban. Afghanen vluchten opnieuw. Op het moment zijn er veel Afghanen die hun huizen hebben verlaten na de aanvallen op 11 september in Amerika. Amerika wil de hoofdverdachte van de aanslagen, Osama Bin Laden, en zijn enorm terroristisch vrijwilligersleger, Al Qaeda, uitschakelen. Omdat de Taliban Bin Laden niet wil uitleveren, valt Amerika doelen in Afghanistan aan. De bevolking is bang dat er bij de aanvallen van de VS veel onschuldige burgerslachtoffers zullen vallen. Ook zijn de mensen bang dat er veel ellende zal komen als de Taliban omvergeworpen wordt. Komt dan de Mujahedin terug? Veel mensen willen dit toekomstbeeld niet afwachten en vluchten. Ook gaat men vluchten voor de langdurige droogte in het land waardoor er bijna niet aan landbouw kan gedaan worden en men het in betere streken gaat zoeken, dus ook in het buitenland (Kaart met grafiek laten zien). (Hoeveel mensen er al zijn gevlucht voor de droogte) Nu weten we wel dat er een verlopige president is aangesteld door de VN, Rabbani, die moet proberen om de vrede te herstellen en ook te bewaren in het land. En het land er terug bovenop te brengen, vooral economisch. Opvang van de Afghaanse vluchtelingen. (Vluchtelingenkampen in Pakistan en omstreken) (Kaartje laten zien over de vluchtelingenkampen in Pakistan en omstreken) De opvang van de Afghaanse vluchtelingen verloopt niet erg soepel. De buurlanden Pakistan en Iran die al aan miljoenen Afghanen onderdak bieden, kunnen niet veel meer doen. Door het militair ingrijpen van Amerika in Afghanistan, hebben veel buitenlandse hulpverleners zich teruggetrokken, en dat terwijl er een extra stroom vluchtelingen op gang is gekomen. Omdat het moeilijk is om voedsel bij de mensen te brengen en er problemen zijn met drinkwater staat de vluchtelingenopvang onder enorme druk (Kaartje van het aantal Afghanen die zijn gevlucht naar buurlanden). (Meest gevluchte mensen en naar waar ze gevlucht zijn)
Tot welk soort lijden vluchtelingen horen? Vluchtelingen kunnen moreel en fysisch lijden. Want de mens kan verantwoordelijk zijn bij moreel lijden wanneer er een oorlog ontstaat in het land of men moet vluchten voor de regering door de menselijke vrijheid die kan kiezen tussen het goede en het kwade. Maar men kan ook fysisch lijden, wanneer men moet vluchten voor natuurrampen of zo. Eigenlijk is vluchten en later misschien in vluchtelingenkampen terecht komen leiden op alle vlakken, zowel op lichamelijk als op psychisch als op sociaal vlak. Mijn stelling. Mensen kunnen vluchten voor allerlei redenen en oorzaken. Daar zou iedereen het toch met eens moeten zijn?! Daarom zou de regering of de buurlanden waar men naar vlucht die vluchtende mensen(massa)moeten proberen op te vangen met de middelen die ze op dat moment ter beschikking hebben. Wanneer dat niet lukt moet men hulp gaan vragen aan andere (buurlanden)landen of hulporganisatie’s om hen te proberen helpen. Er is reeds genoeg kennis beschikbaar voor een tak van de wetenschap aan vluchtelingenstromen te bestuderen. We weten van alle landen in de wereld in hoeverre de rechten van de mens daar worden gerespecteerd of geschonden. In het jaarboek 2001 van Amnesty International staan 144 landen vermeld waar de situatie van de rechten van de mens zorgwekkend zijn. Aan die kennis kunnen tot op zekere hoogte voorspellingen worden verbonden. Maar voorspellen is iets anders dan voorkomen. Wanneer men in zo een vluchtelingenkamp terechtkomt en men geen toekomst voor ogen heeft, gaan sommigen mensen over tot wanhoopsdaden. Zie de zelfmoordcommando’s in Israël, de WTC- torens, … Wanneer men s’ morgens opstaat en niet weet wat te doen omdat er geen werk is en niet weet wat te eten en s’ avond niet weten wat te eten want men heeft niets verdiend. En er zijn een paar fundamentalisten die het goed kunnen uitleggen en die vertellen dat wanneer men overgaat tot zo een daad, zich ergens op een markt opblazen; men zal terugkeren naar een betere wereld, is het wel te begrijpen dat men zo iets gaat doen. Dus is het aan de Westerse wereld om die mensen uit hun leiden te verlossen en hen hulp aan te bieden.