Het verschil tussen een vluchteling en een asielzoeker.
Eerst en vooral wil ik duidelijk maken dat een vluchteling niet hetzelfde is als een asielzoeker. De UNHCR, de United Nations High Commissioner for Refugees, een organisatie die zich bezig houdt met de rechten van vluchtelingen zeggen dat volgens hen een, vluchteling: Iemand die buiten zijn land verblijft en niet kan terugkeren wegens een gegronde angst voor vervolging op grond van ras, religie, nationaliteit, politieke opinies of lidmaatschap van een bepaalde sociale groep, of iemand die gevlucht is voor een oorlog of burgeroorlog of door ernstige verstoring van de openbare orde.
asielzoeker: Iemand die zijn land is ontvlucht en asiel aanvraagt in een ander land, dat wil zeggen het recht om erkend te worden als een bona fide vluchteling, inclusief de wettelijke bescherming en materiële hulp die de status met zich meebrengt.
Dus niet elke asielzoeker is een vluchteling, iemand die bijvoorbeeld uit economische reden gevlucht is, is geen vluchteling volgens de UNHCR definitie en kan hoogstens nog asiel krijgen van het land waar hij naartoe is gevlucht.
Maar ook niet elke vluchteling is een asielzoeker, dit geldt bijvoorbeeld voor de snelst groeiende groep vluchtelingen wereldwijd, die van de zogeheten international displaced persons. Dat zijn mensen die hun huis hebben moeten ontvluchten maar geen buurland hebben kunnen bereiken waar ze eventueel asiel zouden kunnen aanvragen. Dus vallen ze ook niet onder de bescherming van de internationale wetten en komen ze niet in aanmerking voor allerlei vormen van hulp. Maar de UNCHR wil zich meer naar deze groep van vluchtelingen richten om hen hulp aan te bieden (Grafiek van donaties aan de UNCHR laten zien + hun uitgaven) (dan het kaartje van de vluchtelingen over heel de wereld).
(Donaties aan de UNHCR + hun uitgaven)
(Vluchtelingen over heel de wereld)
Waarom mensen vluchten.
Vluchten is geen vrijwillige activiteit en is al zo oud als de mensheid! Mensen vluchten voor gevaar, dat voornamelijk van twee kanten kan komen, de natuur en de mens. Natuurrampen waren er zelf al voor de mensheid, maar toen moest men er nog niet voor vluchten! Maar vluchten voor het gevaar dat van de mensen komt is er al sinds het ontstaan van de mensheid.
Waarom bieden wij hulp?
Vluchten is overleven. Dat wil iedereen, overleven. En daarom hebben vluchtelingen in het begin iedereen zijn sympathie. Zeker zolang zij geen beroep doen op ons dak, onze ruimte en onze voedselvoorraad of ons eigen overleven bedreigen. Wij bieden hulp omdat wij beseffen dat vluchtelingen iets is overkomen dat ons ook zou kunnen overkomen of treffen. Kijk maar naar de Tweede Wereldoorlog, toen miljoenen Europeanen ook zijn moeten vluchten voor de Duitsers en moesten rekenen op anderen hun hulp, dat is hetzelfde wat die vluchtelingen vandaag overkomen. En daarom bieden wij nu hulp. En denken we niet, ‘Ieder voor zich’ en bieden we geen hulp.
Vroeger, reeds vluchtelingen.
In de eeuwen voorafgaand aan de 21ste eeuw, werden mensen ook al geconfronteerd door vluchtelingen, maar enkel wanneer die daadwerkelijk hun streek bezochten en die om hulp kwamen vragen. Maar toen kwamen de vluchtelingen ook niet van zo heel ver, zoals de Nederlandse patriotten gingen niet verder dan Noord- Frankrijk en de hugenoten uit Frankrijk vluchten voornamelijk naar Nederland, omdat men daar ook Protestants was van geloof. Maar de sterk toegenomen mobiliteit van mensen, goederen, geld en informatie heeft daarin verandering gebracht. Tegenwoordig komen vluchtelingen uit alle wereldstreken en zijn wij van hun lot op de hoogte, ook als zij ons niet bezoeken.
Nu + enkele cijfers.
Nu zijn er op heel de wereld meer dan 20 miljoen vluchtelingen, als je vergelijkt met België waar er maar 10 miljoen mensen wonen!!! En elke dag vluchten er nog mensen in de wereld, Afrika telt zo’n 7 miljoen vluchtelingen, Azië zo’n 6 miljoen, Midden en Latijns Amerika zo’n 275 duizend en Europa zelf zo’n 4,5 miljoen. Wij kunnen ons dat niet voorstellen wat het betekent om te vluchten en alles achter te laten: familie, vrienden, werk en de toekomst dat je in gedachten had; omdat wij het hier in onze westerse gemeenschap zo goed hebben. Meestal gaan de mensen lopen wanneer het al te laat is, en gaan ze lopen naar een land dat aan hun eigen land grenst; door hun beperkte mobiliteit, meestal.
Het ontstaan van het UNCHR.
Maar in 1951 hebben de meeste landen van de wereld afgesproken vluchtelingen te beschermen en hen te helpen met de middelen dat ze ter beschikking hebben en kunnen geven. De landen die die wet hebben ondertekend vinden dat vluchtelingen in een ander land mogen wonen wanneer het in hun eigen land te gevaarlijk is om te verblijven, gezien de omstandigheden ((burger)oorlogen, (natuur)rampen of politieke machthebbers) waarin ze verkeren. En tenslotte gaan ze dan vluchten vanwege honger en armoede en omdat ze geen keuze meer hadden in hun land, en dan is hun enige zorg weg te komen uit het land waar ze zich bedreigd weten. En dan is het enige wat nog belangrijk voor hen is, is om in een vrij en democratisch land terecht te komen waar men hen hulp en veiligheid kan bieden, zoals in België, Nedereland, en zo veel meer landen. Maar om daar terecht te komen moet men al een hele dosis geluk of geld hebben. Kijk maar naar de vluchtelingen die per vrachtwagen of boot naar hier proberen te komen, meestal illigaal, en dan hier een nieuwe toekomst proberen op te bouwen, ver weg van de ellende van hun land van herkomst. Wanneer men dan in zo’n land terecht gekomen is, wordt men opgevangen in deze tussenperiode in een opvangcentrum, waar ze moeten wachten. In die opvangcentra’s zijn de mogelijkheden op betaald werk of studie zeer beperkt, omdat de meeste vluchtelingen iets willen terug doen en niet willen profiteren van het land dat hun misschien zal opvangen, willen ze liever niet afhankelijk zijn van hun uitkering maar liever hun eigen bijdrage leveren aan de samenleving die hen heeft hen opgenomen. In die periode van wachten leven die vluchtelingen tussen twee werelden. Wat moeten ze doen: zich de taal en cultuur proberen eigen te maken van een land waar ze misschien niet mogen blijven? Of is het beter om afzijdig te blijven? Ze hebben maar een echte zekerheid, er is geen weg terug! Maar toch blijft hun heimwee naar het land vanwaar ze komen bestaan. Ze zijn bezorgd naar diegenen die zijn achter gebleven, familie en vrienden. Maar de nare herinneringen die men heeft opgelopen, blijven hen achtervolgen en ze zullen daar nog een lange tijd aan blijven herinnert worden.
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
I.
I.
Gaaf, super handig voor informatie. Goed gemaakt!
7 jaar geleden
Antwoorden