Anne Frank

Jeugd in Duitsland Anneliese Marie Frank, later wereldberoemd geworden als Anne Frank werd geboren op 12 juni 1939 in Frankfurt am Main, in Duitsland. Haar ouders, Otto en Edith Frank-Hollander hebben nog een dochter Margot. De zusjes zijn heel verschillend. Margot is rustig en gehoorzaam. Anne is zeer levendig en ondeugend. Ze familie Frank is liberaal-joods: ze vinden de tradities en gewoontes van het joodse geloof belangrijk, maar ze zijn niet streng gelovig. Ze wonen in een gewone kinderrijke buurt. Joodse, katholieke en protestantse mensen leven dan nog vreedzaam naast elkaar. Naar Amsterdam Jodenhaat Het gaat niet goed in Duitsland. Er is veel werkeloosheid en armoede. De nationaal-socialisten, kortweg nazi’s genoemd, zeggen dat dat de schuld van de joden is. Volgens hen zijn joden slecht en oneerlijk. Nazi’s verspreiden een antisemitisch idee: joden zijn de vijand. Veel Duitsers geloven de nazi’s. In 1933 komt Hitler, de leider van de nazi’s aan de macht. De nazi’s maken het de joden steeds moeilijker om een normaal leven te leiden. Joodse kinderen mogen niet meer spelen met niet-joodse kinderen en ze moeten apart zitten in de klas. Joodse winkels en bedrijven worden gesloten en joodse mannen en vrouwen verliezen hun baan.
Veilig in Nederland Otto en Edith Frank vinden het te gevaarlijk om in Duitsland te blijven. Net al heel veel andere joden besluiten ze te gaan vluchten. Ze willen in Nederland een nieuwe toekomst beginnen. Otto vertrekt het eerst. Hij gaat een baan en een woning zoeken in Amsterdam. Otto wordt directeur van een bedrijf dat een poeder maakt voor het maken van jam, genaamd Opekta. Later komen ook Edith, Margot en Anne naar Nederland. Andere familieleden verlaten ook Duitsland. Oma Frank gaat naar familie in Zwitseland. Twee ooms vertrekken naar Amerika. Oma Hollander komt in 1939 bij Anne wonen. Vrolijke kletskous Anne woont op de tweede etage van een huis aan het Merwedeplein. Ze heeft het er erg naar haar zin. Anne houdt van lezen en schrijven. Dat laatste is maar goed ook. Anne verzamelt foto’s van filmsterren en vindt jongens erg interessant. Vaak krijgt ze te horen dat ze en voorbeeld moet nemen aan Margot. Zij is rustiger en netter en kan goed leren. De Duitsers aan de mancht De Tweede Wereldoorlog In 1938 zijn Oostenrijk en delen van Tsjechie en Slowakije door het Duitse leger bezet. Het Duitse leger is de baas. Als de Duitsers in 1939 Polen binnenvallen, verklaren Engeland en Frankrijk aan Duitsland de oorlog. Op 10 mei 1940 bezet Duitsland ook Nederland. Anne is dan bijna 11 jaar. Haar onbezorgde leven zal langzamerhand veranderen. Eerst is er nog niet zoveel van de bezetting te merken. Maar later worden er steeds meer dingen voor Joden verboden. Ook het leven van Margot en Anne verandert. Ze mogen niet meer naar hun eigen school. Ze moeten naar een speciale school voor joodse kinderen. En ze moeten een gele davidster op hun jas dragen, met daarop het woord “Jood”. Een vriendin op papier “Lieve Kitty” Op 12 juni 1942 wordt Anne 13 jaar. Voor haar verjaardag krijgt ze een dagboek. Ze schrijft erin over haar familie, over haar school en over haar “aanbidders”. Regelmatig worden jongens verliefd op haar. Anne heeft alleen oog voor Peter Schiff. Anne schrijft ook over haar vriendinnen, met wie ze veel pret maakt. Toch mist ze een vriendin met wie ze over haar gevoelens kan praten. Die vriendin wordt haar dagboek, dat ze de naam “Kitty” geeft. Onderduiken Oproep Kortnar haar verjaardag heeft Otto een serieus gesprek met Anne. Hij zegt dat ze zich voor de Duitsers zullen verbergen, als het te gevaarlijk wordt. Eind juni 1942 maken de Duitsers bekend dat alle joden in Nederland naar werkkampen in Duitsland moeten. Alle joden zullen een oproep krijgen voor deze deportatie. Als je weigert, moet je naar een strafkamp. In juli 1942 krijgt Margot een oproep. De familie Frank besluit zich te verbergen. Ze gaan onderduiken. Ze worden daarbij geholpen door Miep Gies en haar man Jan. Miep is een werkneemster van Otto en een vriendin van de familie. Joden kunnen niet met een koffer over straat lopen. Dat zou opvallen. Dus alle kleren gaan over elkaar aan.
Schuiladres Tot Annes verbazing verschuilen ze zich in een huis dat onopvallend achter het kantoor van haar vader aan de Prinsengracht ligt: “het Achterhuis”. Een week later komt de familie Pels bij hen: vader, moeder en de 16-jarige zoon Peter. Anne noemt ze in haar dagboek: de familie Van Daan. Vader Van Pels en Otto Frank zijn samen eigenaar van het bedrijf. Maandenlang hebben ze stiekem eten, meubels, servies, lakens en ander dingen naar het schuilplaats adres gebracht. Allemaal spullen om in het achterhuis te kunnen over leven. In november 1942 komt er nog een onderduiker bij: Fritz Pfeffer, die in Annes dagboek Abert Dussel wordt genoemd. Morgot verhuist naar de kamer van haar ouders en Anne moet haar kamer delen met een nieuwe bewoner. Het Achterhuis Zachtjes lopen en praten De onderduikers moeten oppassen dat ze niet worden ontdenkt. Daarom zijn er strenge huisregels. Overdag, als er mensen op kantoor zijn, moeten ze zachtjes lopen en praten. Ze mogen dan de kraan niet gebruiken en de wc ook niet doortrekken. De gordijnen blijven altijd dicht. ’s Avond mag het licht pas aan, als de ramen zijn verduisterd. Zware gordijnen zorgen dat er van buiten af geen licht te zien is. Hun afval verbranden ze in de kachel, ook op warme zomerdagen. De slaapkamer van meneer en mevrouw Van Pels is overdag de woonkamer. In de hoek is een klein keukentje. De onderduikers hebben het eten in voorraad. Verder krijgen ze eten van hun helpers, vier mensen van Otto’s kantoor. Die helpers en de radio zijn hun enige contact met de buitenwereld. Om de tijd door te komen, wordt er veel gelezen. Elke zaterdag brengt Miep nieuwe van de bibliotheek mee. Soms helpen de onderduikers met klusjes voor kantoor. Er zijn ook schoolboeken. Margot, Anne, Peter kunnen dus doorgaan het hun schoolwerk. Otto helpt hun daarbij. Ruzie Het lijkt Anne gezellig om met veel mensen te schuilen. Maar 8 mensen die op elkaars lip leven, maken vaak ruzie. Over van alles en nog wat, zoals de opvoeding van de kinderen. Anne schrijft hierover in haar dagboek. Met haar moeder kan Anne minder goed opschieten. Volwassen worden Anne is 13 jaar en zit middenin haar puberteit. Ze voelt zich vaak eenzaam. Begin 1944 wordt ze verliefd op Peter. Anne weet ook al wat ze later wil worden, niet alleen moeder en huisvrouw. Angst en hoop De onderduikers zijn vaak bang dat ze ontdekt worden. Ze weten dat er regelmatig razzia’s zijn, waarbij joden worden opgepakt en afgevoerd naar kampen waar ze worden vermoord. De bewoners van het Achterhuis luisteren vaak naar de radio, en wel Radio Oranje. Verraden. De schuilplaats verraden Annes laatste dagboekaantekening is van dinsdag 1 augustus 1944. 3 dagen later, op 4 augustus 1944 valt de Duitse politie het Achterhuis binnen. De onderduikers zijn verraden.Door wie is niet zeker. Ze worden meegenomen en in een cel gestopt. Vier dagen later worden ze naar kamp Westerbork in Drente gebracht. In september 1944 gaan de onderduikers in een volle trein naar Auschwitz in Polen naar een concentratiekamp. Mensen die te zwak zijn om te werken en kinderen onder de 15 jaar worden gelijk vermoord. Anne is net 15 en blijft dus nog in leven. De mannen en de vrouwen worden van elkaar gescheiden. In het kamp is het heel erg. Er sterven dagelijks veel mensen. Eind oktober worden Anne en Margot overgebracht naar het concentratiekamp Bergen-Belsen in Duitsland. Hun moeder blijft achter in Auschwitz. Ze overlijdt op 6 januari 1945. Anne en Margot slapen in een propvolle onverwarmde schuur. Ze worden ziek en overlijden in mart 1945. Eerst Margot, een paar dager later Anne. Enkele weken na hun dood wordt het kamp bevrijd door de Engelsen. Otto Frank overleeft als enige van de groep onderduikers de oorlog.
Anne wordt Schrijfster Herschrijven In maart 1944 hoort Anne een oproep op Radio Oranje. De Nederlandse regering wil na de oorlog dagboeken van
Nederlanders over de bezetting verzamelen. Om te weten wat de Nederlanders tijdens de oorlog hebben meegemaakt. Als Anne dat hoort, besluit ze na de oorlog een boek uit te geven. Ze herschrijft daarvoor haar dagboek. Ze voegt herinneringen toe en laat stukken tekst weg. Ze werkt hieraan van mei tot haar arrestatie op 4 augustus. Dagboek gered Voordat de Duitsers het Achterhuis leeghalen, neemt Miep Gies het dagboek van Anne mee. Ze wil het na de oorlog aan haar teruggeven. Otto gaat na zijn terugkomst in Amsterdam bij Miep en haar man wonen. Hij weet dat Annes moeder dood is, maar hoopt dat Margot en Anne nog leven. Een paar maanden later hoort Annes vader dat hij ook zijn dochters is kwijtgeraakt. Dan geeft Miep hem het dagboek van Anne. Otto leest het en zegt: “Het was een heel ander meisje dan de dochter die ik gekend heb”. Hij wist niet dat ze zo diep over dingen nadacht. Otto wil het dagboek eerst niet uitgeven. Hij vindt het te persoonlijk om aan vreemden te laten lezen. Maar op aandringen van vrienden besluit hij toch dat iedereen moet kunnen lezen hoe het in de oorlog was. In 1947 wordt het dagboek van Anne Frank uitgegeven. Het krijgt de titel “Het Achterhuis”. Daarmee gaat Annes wens om schrijfster te worden in vervulling. Al snel wordt het boek vertaald in het Frans ,Engels en in de jaren daarna in vele andere talen. De betekenis van Anne Anne als symbool Vele miljoenen mensen lazen Annes boek. Er zijn scholen en straten naar haar vernoemd. Hoe kan het dagboek van een jong meisje zoveel gevolgen hebben? Anne kon heel goed schrijven. Ze schreef op een begrijpelijke manier. Ze dacht na en schreef openhartig en eerlijk over haar gevoelens, de mensen om haar heen en hoe zij de oorlog beleefde. Annes verhaal doet ons denken aan het onrecht dat de joden is aangedaan. En ook aan het onrecht dat er nu nog in de wereld is. Anne is daarvan het symbool geworden. Herinnering Het is belangrijk dat we ons de Tweede Wereldoorlog blijven herinneren. Dat we denken: ”Zoiets mag nooit meer gebeuren”. Daarom is er elk jaar op 4 mei de dodenherdenking. Er zijn boeken en films over de oorlog gemaakt. Het Anne Frankhuis in Amsterdam is nu een museum geworden. Jaarlijks komen en 600.000 bezoekers.