Gebruik van doping binnen de sport

‘Het gebruik van stimulerende middelen binnen de sport’ Voorwoord: Ik heb gekozen voor dit onderwerp omdat ikzelf ook fitness, en dan vaak van die opgeblazen figuren zie rondlopen. Sommigen zullen het hebben van een strak trainingsprogramma maar ik ben er zeker van dat er een boel zijn die spiervergrotende middelen gebruiken. Zeker ook omdat in sommige fitnesslokalen de middelen gewoon aangeboden worden of in een vitrinekastje te koop staan. Doping, een andere vorm van stimulerende middelen, is interessant omdat het zo in de publiciteit staat, nu wat minder maar toch. De vragen die je jezelf kan stellen, of die gelijk bij je opkomen wanneer je denkt aan stimulerende middelen, zijn meestal de vragen als ‘Is het gevaarlijk?’, ‘Waarom doen mensen het?’, ‘Hoe werkt het?’. Wat is doping? Onder doping wordt verstaan: 1) De toediening van stoffen behorend tot de groepen van verboden farmacologische stoffen. 2) Het gebruik van diverse verboden methoden. De wettelijke definitie van doping luidt als volgt: het gebruik van substanties of het

aanwenden van middelen met het oog op het kunstmatig opvoeren van het rendement van de atleet die deelneemt aan of zich voorbereidt op een sportcompetitie, wanneer hierdoor schade kan veroorzaakt worden aan zijn fysieke
of psychische gaafheid. De lijst van verboden farmacologische groepen van stoffen en methoden is door het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken (NeCeDo) in samenwerking met het Geneesmiddel Informatie Centrum van het WINAp samengesteld. Er wordt overigens wel bij vermeld dat deze lijst is samengesteld met het oog op de in Nederland voorkomende geneesmiddelen (Nederlandse Geneesmiddelenpakket), dus dan wordt er nog geen rekening gehouden met de middelen die ergens anders ter wereld verkrijgbaar zijn. De eigenlijke lijst met verboden middelen en methoden zal dus veel langer zijn. De geschiedenis van de doping. Doping bestaat al heel lang. Het is eigenlijk uitgevonden door de Grieken, die al heel lang voor de christelijke jaartelling een speciaal dieet kenden. Het dieet bestaat vooral uit magische kruiden en stimuleerde de lichaamsconditie. Ook de Romeinen waren al op de hoogte van wat doping was. Ze gaven namelijk hun paarden een mengsel van honing, water en kruiden, waardoor de paarden een grote uithoudingsvermogen hadden. Later, in de 15de eeuw, kauwden de Inka’s cocabladeren. Deze bladeren bevatten cafeïne en verlichtte zo hun vermoeidheid en verhoogde de arbeidsprestaties. In tegenstelling tot wat vele mensen denken is het woord doping niet afgeleid van het Engelse ‘dope’, maar van het Nederlandse woord doop, wat onderdompeling betekent. Dit woord vindt zijn oorsprong omstreeks 1666. In dit jaar ging namelijk de eerste antidopingwet van kracht. De Hollandse pioniers die op het eiland Manhattan Nieuw Amsterdam stichtten, verhoogden hun werkkracht en verjoegen hun vermoeidheid door het nuttigen van een soep dat zij uit hun eigen buskruit trokken. Dit drankje noemden
zij doop, maar de doop had een slechte invloed op het menselijk lichaam en daarom
ontwikkelden de autoriteiten een wet die de doop verbood. De eerste soort doping was een soort van papachtig gerecht waarbij aan de melk een krachtigere werking werd gegeven door toevoeging van brokstukken brood. Het woord doping kan ook verstaan worden als gewoonweg versterker. Het werd soms toegevoegd aan benzine om de motor van een auto ‘krachtiger’ te maken. Doping is een uitdrukking die eigenlijk al verouderd is. Bekeken vanuit het standpunt van de definitie. In het algemeen wordt het begrip doping in verband gebracht met de verboden en schadelijke vorm van doping. Er bestaan ook normale, onschuldige vormen van doping. Zoals het dieet van een sportbeoefenaar. Zo is het gebruik van suiker in het voedsel van een lange-afstandsloper een vorm van
doping die een te sterke daling van het bloedsuikergehalte moet tegengaan. Nog
een andere bekendere vorm van doping is de kauwgom. Dit komt omdat de kauwgom vroeger gebruikt werd als onderdrukker van een schadelijke soort van doping, nl. het roken. Enkele van de bekendste soorten van doping, die bijna iedereen gebruikt zijn: alcohol, tabak, koffie, thee, cacao en aspirine. Doping in de sport. Maar nu eigenlijk mijn onderwerp: de doping in de sport. De onaangename klank die het woord doping nu kent, is ontstaan in de paardensport, waarbij men de paarden pepmiddelen gaf. Uiteraard is het normaal dat mens of dier trainen om in een wedstrijd een topprestatie neer te zetten of om over een bijzonder goede conditie te beschikken. Dit doen ze dan door een evenwichtige balans van rust, voeding en beweging te houden. Als men dan dopes toevoegt aan de voeding, heeft dit een gunstigere invloed op de prestaties. Wat doet die doping nu eigenlijk? Sportprestaties, die zeer nauw in verband met de spierprestaties, vereisen in de eerste plaats een in optimaal spierstelsel, dat op de juiste manier moet worden onderhouden. Hierbij is er een belangrijk scheikundig proces bezig. De voeding die de spieren aan het bloed onttrekken bestaat voor een belangrijk deel uit suikers, met name druivensuiker, die na de actie tot melkzuur worden verbrand. Dit melkzuur wordt beschouwd als een soort van vermoeidheidsstof die via de bloedbaan overal in het lichaam terecht kan komen, ook in de hersenen. Dit vermoeidheidsverschijnsel dient echter niet alleen om het wegspoelen van stofwisselingsprodukten te bevorderen maar ook om rust te geven aan de lichaamscellen. In de sport komt men dan op het zo gehete ‘dode punt’. De sportbeoefenaar, mens of dier, raakt dan volledig uitgeput en dreigt in elkaar te zakken. Ervaren sportlieden weten dat dat punt overwonnen kan worden. Het is een kwestie van reserve-energie vrij te maken. In de sport is het belangrijkste dus eigenlijk om dit punt te kunnen overwinnen. Maar er blijft altijd een moment wanneer de hersenen een einde stellen aan onze
inspanningen, louter om het lichaam te beschermen en een te grote belasting te voorkomen. Nu komen we op het gebied waar doping begint te werken. Doping

schakelt namelijk dat alarmsysteem van de hersenen uit, zodat we kunnen
volhouden. Maar op dat moment wordt het lichaam enorm veel geweld aangedaan
zonder dat er bezwaren gevoeld worden, want pijn, duizeligheid en vermoeidheid
zijn uitgeschakeld. Ook de lichaamsreserves worden zonder waarschuwing opgebruikt, wat meestal leidt tot vergiftigingsverschijnselen. De eerste gevallen van doping waren te vinden vooral in wielrennen en beroepsvoetbal. Het gebruik ervan werd ontdekt doordat de wielrenners of voetballers opeens morsdood neervielen, zonder enige doodsoorzaak. Dit komt doordat de eerste doping de sportbeoefenaar zijn volledige reserves verbrandde. Doping heeft ook heel negatieve psychische effecten, zoals
verslaving of depressie, omdat de sporter beseft dat hij zonder de doping niet goed
genoeg is. Er zijn zelfs gevallen van zelfmoord bekend na het gebruik van anabolen. Doping is heel moeilijk op te sporen. Enkel de produkten die effectief aan te tonen zijn, kan men opsporen. Meestal gebeurt dit door het aantonen van sporen van doping in
de urine. Er zijn dus ook duizenden vormen van doping die men nu nog altijd niet
kan aantonen. Dat zijn dan ook wel de meer zeldzame en minder efficiënte soorten
van doping. Er zijn in de topsport drie soorten doping: 1. wekaminen (o.a. amfetaminen) 2. anabole steroïden (o.a. durabolin, die de aanmaak van spiereiwitten bevorderen) 3. corticosteroïden. Vandaag de dag vermindert het gebruik van wekaminen, maar neemt het gebruik van anabole steroïden enorm toe. Dit komt doordat het gebruik van wekaminen lang na de wedstrijd aan te tonen is en
doordat ze meer dan een uur voor de wedstrijd moeten ingenomen worden. Anabole

steroïden daarentegen kunnen ingenomen worden enkele minuten voor de wedstrijd en
laten geen sporen meer na. Zodoende kan het niet ontdekt worden. Of je hebt pech en ze testen je midden in de wedstrijd. Maar het zijn niet alleen medicijnen die gebruikt worden als doping. Het is nu pas
bekend dat men in Oost-Europa rode bloedcellen toedient, waardoor de sportprestaties beter worden. Heb je er nog nooit op gelet waarom die turnsters uit het Oostblok altijd zo klein en kinderlijk zijn, alhoewel sommigen ouder zijn dan twintig? Men heeft ook in het vroegere Rusland en Polen groeiremmers gegeven aan turnsters, waardoor ze een kinderlijke lichaamsbouw kregen, hetgeen heel gunstig is voor een turnster. Dit kan ook niet aangetoond worden indien het middel professioneel is toegediend. Ook zwemmers maken gebruik van doping, alhoewel op een zeer onsmakelijke manier. Enkele jaren geleden is er bij Amerikaanse zwemmers ontdekt dat ze anaal lucht in hun darmen spoten, waardoor hun bekken hoger in het water kwam te liggen en daardoor soepeler door het wateroppervlak gleden. Bij gewichtheffers zette men de biceps en andere belangrijke spieren een hele tijd
onder spanning, waardoor de spieren trilden en hierdoor krachtiger werkten. Sinds de ontdekking van doping zijn er heel wat wetten vervaardigd i.v.m. het
verbieden van dopinggebruik. Over spierstimulerende middelen. Ook veelvoorkomend, spiervergrotende middelen, vooral gebruikt in de bodybuild scene of hoe je het ook wilt noemen. De soorten waaruit je kan kiezen zijn onvoorstelbaar. Om maar eens een paar voorbeelden te noemen. 1) De fat-burners. Op internet aangeboden als ‘Super Fat Burner’. Deze bevordert het verbrandingsproces en kan zo je cholesterolgehalte verlagen. Het helpt je dus je gewenste gewicht te behouden en om een ‘droge spiermassa’ te verkrijgen. Je moet bij elke maaltijd 1 of 2 tabletten innemen. 2) Ook aangeboden op internet, onder de naam Andro-Complex. Deze capsules zorgen ervoor dat je meer testosteron aanmaakt. Dit is een mannelijk hormoon dat de mannelijke secundaire geslachtskenmerken versterkt, denk dan vooral aan de mannelijke spiervorming. Dit is dus ook waarom vrouwelijke body-buildsters er zo mannelijk uitzien (zie afbeelding): ze slikken testosteron. Voor zestig capsules betaal je F 112,50
3) Nog een interessant middel: Chitosan. Deze heeft de eigenschap dat het zich verbindt met lipiden en vetten. Lipiden zijn vetten en verwante stoffen, aldus de encyclopedie. Deze stof, Chitosan, is niet verteerbaar en bevat daarom ook geen calorieën. Doordat Chitosan zich verbindt met het vet voordat het vet opgenomen is door het lichaam, wordt het een grotere massa die niet meer door het lichaam kan worden opgenomen en dan maar wordt uitgescheiden. De energie die je verbrandt met het trainen wordt dan onttrokken uit je lichaamsvet, je valt dus af. Capsules moeten ingenomen worden voordat je gaat eten. Logisch. Welke effecten hebben sommige middelen? Deze vraag is dus eigenlijk al grotendeels beantwoord. Middelen die testosteron bevatten zorgen ervoor dat de mannelijke secundaire geslachtskenmerken versterkt worden. Andere middelen die vaak gebruikt worden zorgen ervoor dat je op hetzelfde gewicht blijft of dat je afvalt. De effecten kunnen ook heel gevaarlijk zijn. Vooral bij doping. Doping zorgt ervoor dat je letterlijk kunt gaan totdat je lichaam het begeeft. Je merkt het niet als je lichaam gaat protesteren tegen de krachtige inspanningen van het sporten. Zo is de Brit Tom Simpson in 1967 overleden aan een combinatie van drugs, alcohol en hitte. De drugs was hier amfetamine, een stof behorende tot de wekamines (wekamine is een algemene naam voor een amine dat een opwekkende werking heeft). Toen Tom Simpsom overleed tijdens de Tour de France, was het jaar daarvoor in 1966 de Société du Tour de France opgesteld. Hierin staan de reglementen voor de Tour. Men begon pas zo laat met de dopingcontroles doordat de oprichter van de Tour, Henri Desgrange, geen bezwaar had tegen een tabletje of injectienaald. Integendeel, hij roemde de prestaties van de renners, immers, zij zorgden voor een boeiend spektakel en daar mocht best iets tegenover staan. Tegenwoordig wordt de dopinghandel strakker aangepakt. Ook de anabolen, die veel gebruikt worden door mensen die snel grote spieren willen kweken, worden steeds onbetrouwbaarder. Het middel op zich is niet verboden, maar doordat veel mensen ze zelf gaan maken kan er veel rotzooi tussen zitten. Daarnaast blijkt dat mensen die veel anabolen gebruiken last kunnen krijgen van depressies. Zoals eerder al gezegd.
Nawoord. De verleiding van het gebruik van doping, in welke vorm dan ook, is zeer groot. De vraag is onvoorstelbaar groot en illegale handeltjes floreren. Over de negatieve effecten wordt vaak nogal luchtigjes nagedacht maar als je de feiten eens op een rijtje zet kom je tot de conclusie dat de gevolgen niet in overeenstemming zijn met wat het oplevert. De oorzaak is het grote geld. Stel je voor, als je de Tour de France wint! Dan ben je binnen en dat is het voor velen wel waard om een beetje ‘krachtvoer’ in te spuiten…