Ontaarde moeders en 'What's eating Gilbert Grape' film-boek vergelijking

film-boek verslag voor Nederlands en Literatuur
Een vergelijking van: 'What's eating Gilbert Grape' en 'Ontaarde moeders' Inleiding “Vraatzucht uit onvrede”, zo luidt het onderwerp van dit werkstuk. We vergelijken het boek “Ontaarde moeders” van Renate Dorrestein en de film “What’s eating Gilbert Grape?” geregisseerd door Lasse Hallström. Wij hebben deze combinatie gekozen, omdat het tekstje over de film ons heel erg aansprak, daarnaast had Judith de film al een keer gezien en zij wist dat het een leuke film was. We verwachtten dus dat het een leuke film was, en dat was ook zeker het geval. Ook van het boek hadden we hoge verwachtingen die gelukkig ook uitkwamen. We vonden het verhaal en de film humoristisch. Het was niet spannend, maar toch wel amuserend. We vonden het een leuke opdracht, omdat het een keer wat anders is dan al de opdrachten uit het boek. Vergelijking film en boek
Hoe is het thema uitgewerkt? Perspectief In het boek ‘Ontaarde moeders’ is het perspectief wisselend, het eerste hoofdstuk is geschreven in de ik-vorm, de rest in een alwetende vertelsituatie. In de film is er een Alwetende vertelsituatie. Het eerste hoofdstuk (ik-perspectief) lijkt betrouwbaar. Je krijgt echter een verkeerd beeld, omdat Bonnie zich door haar emoties laat leiden en zij bovendien niet de waarheid weet. Haar verhaal is dus erg onbetrouwbaar. De overige hoofdstukken (wisselend hij-perspectief ) zijn een stuk betrouwbaarder, omdat je hier de situatie van verschillende kanten ziet.Toch is de film betrouwbaarder, omdat je de werkelijke beelden ziet, deze zijn objectief. Hierdoor kun je ook minder zelf ‘invullen’. De spanning wordt verhoogd doordat wij meer zien dan de hoofdpersoon. Ook in het boek is dit zo. In de film zit geen duidelijk perspectief, wel zie je de gebeurtenissen voornamelijk door de ogen van één persoon, in tegenstelling tot het boek. Zijn situatie en gevoelens worden het duidelijkst; hij is betrouwbaar. Het effect is een betere identificatie.
Personen In beide verhalen komen typen en karakters voor. In de film komen meer typen voor. Het zijn ook sterkere typen, omdat je met het uiterlijk een type gauw duidelijk maakt. Karakters zijn juist moeilijker uit te beelden bij een film, omdat je iemands gedachten niet kent. Daarom zijn de hoofdpersonen in het boek geloofwaardiger en zijn de gebeurtenissen minder belangrijk. Een duidelijke overeenkomst tussen de twee verhalen is dat er een zeer dikke vrouw in voorkomt. Haar vraatzucht is het gevolg van een vervelende gebeurtenis in haar leven en vanwege haar omvang durft zij zich niet buitenshuis te vertonen. Aan het eind verricht zij een bijzondere prestatie. Tijd In de film wordt in verhouding weinig met de tijd gespeeld. Hierdoor is de film geloofwaardiger, maar ook minder spannend. Er zijn wel tijdsprongen. De belangrijkste is aan het eind; een jaar na de dood van de moeder gaat iedereen zijn eigen weg. Er zijn geen vertragingen, versnellingen of flashbacks in de vorm van beelden. In het boek is de vertelde tijd veel korter en je hebt meer tijd om alles in je op te nemen. Hierdoor is het boek overzichtelijker en komt alles geloofwaardiger over, omdat je je beter kunt inleven. Vertragingen en versnellingen maken het boek spannend, hier is bij de film geen gebruik van gemaakt. Ook zijn er veel flashbacks, in tegenstelling tot de film. Dit maakt het veel ingewikkelder; je moet puzzelen. Bij de film hoef je nauwelijks na te denken. Ruimte In de film is de locatie niet erg belangrijk, het verhaal had zich overal kunnen afspelen. De ruimte is in het boek juist heel belangrijk. Meijken zit al 37 jaar opgesloten in haar huis in Sibculo; een gat en ze heeft buitenvrees. Bonnie zit in Australië en wil zo ver mogelijk van Sibculo zijn om bepaalde redenen. Zwier heeft met zijn kind de wereld rondgereisd en wil haar nu in Sibculo ‘dumpen’. In boeken is ruimte gemakkelijk te verzinnen, in films is het natuurlijk beperkt. Maar daardoor is deze film ook realistischer. Titelverklaring
De titel Ontaarde moeders slaat op de persoonlijke situatie van de verhaalfiguren. De moeders in het verhaal (d.w.z. Moeder, Meijken en Bonnie) wijken allen op de één of andere manier af van het gangbare idee van een moeder. De Moeder van Meijken bezorgt haar dochter voor het hele leven een probleem, door haar niet te steunen tijdens haar zwangerschap en de periode daarna. Meijken vervult geen moederrol voor Bonnie, omdat het niet eens bekend is dat zij moeder en dochter zijn. Op haar beurt laat Bonnie haar dochter in de steek, omdat een kind niet in haar leven past. ”What’s eating Gilbert Grape?” slaat op het leven van Gilbert. Hij besteedt veel tijd aan het onderhouden van zijn familie. Waar houdt Gilbert zich mee bezig? De verhalen gaan dus allebei over familieproblemen en de levens van de meeste personen wijken allemaal af van een gemiddeld leven. Bedoeling De bedoeling die Renate Dorrestein met dit boek heeft is vooral mensen laten nadenken over het moederschap en de relatie tussen mannen en vrouwen in onze maatschappij. Ze wilde haar wereldbeeld duidelijk maken en uitte haar feministische ideeën. In dit boek kon ze ook haar gevoelens kwijt over de lijdensweg van haar zus, die eetstoornissen had. Haar ideeën en visie op de maatschappij worden goed overgebracht met dit boek, maar we vinden haar wereldbeeld niet overtuigend, omdat het verhaal een beetje onrealistisch en spottend is. Het lijkt of ze het verhaal niet serieus heeft geschreven. De regisseur van ‘What’s eating Gilbert Grape’ wil met deze film duidelijk maken dat je je familie moet steunen en gelukkig met hen moet zijn, ook al zijn ze gehandicapt of heel dik. De bedoeling is dat je hier over gaat nadenken en blij zult zijn met je eigen familie. We vinden de visie van de regisseur op de maatschappij zeer duidelijk en overtuigend gebracht. Zijn gedachten en ideeen worden verder nauwelijks duidelijk. Beiden willen de lezer/kijker vermaken. Ze willen allebei laten zien hoe ze over de maatschappij denken en over de relaties binnen het gezin. Deze dingen willen ze overbrengen. Dorrestein laat meer de negatieve kanten zien, terwijl Hallstrom ook positieve kanten van het gezin laat zien. Hoofdgedachte De hoofdgedachte van ‘Ontaarde moeders’ is dat moederschap altijd offers eist en zo zijn Moeders al snel ontaarde moeders. Niets gaat vanzelf en je moet overal goed over nadenken. De vader is niet voor niets; hij moet het moederschap (helpen) vervullen. De hoofdgedachte van de film is dat je je familie moet steunen. De families in het boek en in de film hebben erg veel problemen, in de film heeft Gilbert daardoor erg veel werk heeft met de zorg voor zijn familie. In de film steunt iedereen elkaar, dat is in het boek niet het geval. Daarom lopen de relaties in het boek niet soepel.
Maatschappelijke relevantie van het onderwerp Niet alleen in Nederland, maar ook in andere rijkere landen hebben veel mensen last van vraatzucht. Wij denken dat mensen vaak gaan eten, omdat ze zich vervelen of om andere dingen waar ze niet tevreden mee zijn. Vooral in de Verenigde Staten zie je erg veel mensen die te dik zijn, maar ook in ons eigen land zie je naar onze mening ook veel mensen met overgewicht. In het eerste artikel vertelt de schrijver dat hij eet uit verveling. Dan hoort hij ook nog dat zijn vader lijdt aan kanker, waardoor hij nog meer gaat eten. Deze persoon maakt moeilijke tijden mee, waardoor je ook eerder een ziekte als boulimia of BED (Binge Eating Disorder) krijgt. Het is ook erg moeilijk om deze mensen van hun ziekte te genezen, deze persoon is nog niet bezig met het afleren van de vreetbuien, maar ze is natuurlijk niet blij met de situatie. In het volgende artikel gaat het wel voor een gedeelte over het genezingsproces
Het 2e artikel gaat over een meisje dat is gaan eten om verschillende redenen: haar ouders hebben vaak ruzie; haar moeder heeft borstkanker gehad en op school werd ze verschrikkelijk gepest. Na een tijdje wilde ze haar leven drastisch veranderen, maar helaas koos ze de verkeerde manier. Ze wilde afvallen, ze vond zichzelf dik en lelijk. Maar omdat ze zo weinig ging at, kreeg ze honger. Toen sloeg ze door en kreeg gigantische vreetbuien. Vervolgens rende ze naar het toilet en braakte alles er weer uit. Ze begon serieus aan zelfmoord te denken, maar alles kwam boven tafel. Tegenwoordig lees je erg veel van dit soort verhalen. Vooral in tijdschriften als Yes en Fancy. Het is verschrikkelijk voor die meiden. Het 3e artikel gaat over een meisje van achttien, dat gaat eten omdat ze zich eenzaam voelt. Haar vader kan haar niet helpen, omdat hij niet weet hoe hij er mee om moet gaan. Wij denken dat dit een heel belangrijk punt is in bij onderwerp, want er zijn waarschijnlijk veel meer mensen die eigenlijk niet weten wat het probleem is bij eetstoornissen. Terwijl het toch een onderwerp is dat zeker maatschappelijk relevant is. Evaluatie: We vonden het boek leuk om te lezen (op enkele delen na). Het was een boeiend verhaal, omdat je gelijk al te maken krijgt met open plekken. De karakters waren leuk, het was erg humoristisch, vooral Maryemma had leuke uitspraken en leuke gesprekken met haar vader. We vinden dat Renate Dorrestein haar mening over de maatschappij onrealistisch overbrengt op de lezers. Ze overdrijft alles en generaliseert haar mening over mannen en vrouwen. De film was redelijk saai, omdat er weinig spanning, avontuur en actie in zat. Toch was het leuk om naar de film te kijken, omdat de acteurs hun rollen goed vervulden en er kwamen interessante personages in voor. Dit maakte het tot een soort komedie, wat ons wel aanstaat. In het begin leek dit ons een leuke opdracht. Het boek lezen en de film kijken was het leukste onderdeel. De opdrachten die we erbij moesten maken gaven ons meer inzicht in de verhalen en de verschillen. Er waren veel meer overeenkomsten dan we hadden verwacht. Het was ook leuk om deze verschillen en overeenkomsten te ontdekken, maar naarmate je hier langer mee bezig was, werd het minder leuk. Het verslag vergde erg veel tijd. Het was interessant om het boek en de film met de huidige maatschappij te vergelijken. Maar we vinden dat dit buiten het hoofdonderwerp van de opdracht ligt. De ontvangst van de film was in het algemeen goed. Ze vonden dat Leonardo di Caprio zeer goed speelde, hij heeft daarvoor een oscar gekregen. Het publiek vindt dat de film van alles wat heeft, in evenwicht is. De ontvangst van het boek was erg goed. Ze vinden Renate Dorrestein een goede schrijfster. Het lijkt qua stijl op andere boeken, maar toch was het op verschillende punten erg bijzonder met eigen trekjes. Haar wereldbeeld komt duidelijk naar voren. Bronvermelding: Artikel: Bron: Word er zo moe van www.sabn.nl
Ik vind mezelf te dik Fancy
Voel me zo alleen www.sabn.nl
Vergelijking van het boek en de film Gerrit v.d. Meulen, Laagland, Amsterdam 1998, www.scholieren.com, www.samenvattingen.nl, www.leerlingen.com, uittreksel.pagina.nl Word er zo moe van door G. – zondag 27 oktober 2002
Hoi hoi, Hier ben ik dan.Dit wordt een heel verhaal met allerlei onzin denk ik maar ik wil het toch even kwijt.Ik verveel me dood en voel me super deprie zo met dit weer.Wat ga ik doen als ik me verveel???Eten.Normaal zeg je ga dan wat doen.Ja maar wat dan?Kijk eens naar buiten.En ik kan mijn huis bijna niet meer uit vanwege de bladeren die voor de deur liggen.Om nu in de auto te gaan zitten vind ik ook eng.Het is echt storm.Op de fiets stappen en mezelf helemaal kapot fietsen lukt nu ook niet en zelfs met de hond lopen trekt mij niet echt en zelfs de hond wil de deur niet uit.Ik ben ook weer erg eenzaam de laatste tijd.Heb ook vaak het gevoel dat het altijd van mijn kant moet komen.Ik ga altijd naar mijn zus en zusje maar als ik daar niet naartoe ga of als ik hun niet bel zie ik ze nooit weer.Daar baal ik dan enorm van en krijg best medelijden met mezelf.Maar goed...ik heb een auto en zij niet.Misschien dat het daar aan ligt.Afgelopen week een rot week gehad.Ik kreeg te horen dat mijn vader kanker had maar degene die het me vertelde mocht er niet over praten.Nou daar zat ik dan.Ik wist dat hij kanker had maar mocht het niet weten.Uiteindelijk heb ik hem opgebeld en er naar gevraagd.Dat luchte op omdat hij dinsdag pas uitslag krijgt.Maar toch voel ik me schuldig omdat ik degene die het mij heeft verteld nu verraden heb.Ik zet dat gevoel van me af.Negeer het.Praat mezelf konstant wel goed maar toch blijft dat gevoel knagen.Ik heb gekozen voor wat ik nodig had en heel egoistisch gehandelt naar wat op dat moment goed was voor mij.Moet ik me daar nu schuldig om voelen.Ik ben toch niet verantwoordelijk voor het feit dat anderen mij iets verteld hebben waarvan ze beloofd hebben het niet te doen.Ik kreeg het te horen en moest er iets mee.Ik heb gedaan wat voor mij het beste was.Ik voel me er steeds zo dubbel door.Opgelucht en schuldig.Heb ik er wel goed aan gedaan?Ben ik niet te egoistisch geweest?En die hele toestant met mijn verveling erbij levert mij weer eetbuien van hier tot en met tokio op.Verder heb ik vandaag een goed gesprek met mijn vriend gehad.Ik doe hem pijn maar kan dat gevoel bij hem niet wegnemen.Ik wil eigenlijk niet met hem verder maar kan de stap om hem in de steek te laten nog steeds niet maken.Ik heb hem gevraagd mij los te laten maar dat wil hij niet.Ik ben eerlijk tegen hem dus nu leg ik de rest bij hem neer.Hij kiest ervoor om toch steeds te blijven proberen ondanks dat k eerlijk tegen hem ben geweest.Moet ik het nu loslaten dan?De laatste tijd ben ik ok zo met gevoelens bezig dat de mensen om me heen er een beetje flauw van worden.Hier baal ik wel van maar zeg toch dat dit nou eenmaal iets is waar ik nu heel erg mee bezig ben.Dit is nu een heel belangrijk iets in mijn leven en ga dit niet wegdrukken,inhouden omdat het anderen niet aanstaat.Oef en dat doet me goed. Groetjes G Voel me zo alleen Door Nicky – zaterdag 5 oktober 2002

Hoi allemaal, ik ben Nicky en ben 18 jaar oud. Ik heb sinds 4 jaar boulimia en nu heb ik volgens mij BED (Binge Eating Disorder). Ik heb steeds eetbuien maar wil niet meer overgeven vanwege mijn gezondheid, hoewel dat een slecht excuus is want overeten is net zo slecht. Ik ben sinds een jaar in therapie maar het heeft niets geholpen en nu ben ik naar m'n vader in Rotterdam verhuisd (omdat ik met mijnmoeder steeds ruzie kreeg)en heb geen therapie meer. Ik heb niemand meer om over mijn eetbuien en mijn gevoelens te praten. Ik heb geen vrienden hier en voel me zo alleen... Als gevolg van mijn 'alleenvoelen' heb ik nu bijna dagelijks eetbuien en plunder stiekem de kast van mijn vader en zijn vrouw en voel me nu zooo schuldig. Ik schaam me dood, mijn vader weet wel dat ik boulimia heb maar weet niet hoe hij ermee om moet gaan dus vermijd hij het thema gewoon. Ik probeer dus dagboek te schrijven om mijn emoties uit te drukken met als gevolg dat ik s'avonds veel te laat naar bed ga en overdag doodmoe ben. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Het goede nieuws is wel dat ik bij de bijenkorf werk heb gevonden en volgende week ga beginnen om 3 dagen per week te werken. Mijn hoop is om daar mensen van mijn leeftijd te leren kennen maar het probleem is dat ik hartstikke verlegen ben en nooit weet waarover ik moet praten. Ik zou denk ik ook niet durven om zomaar bij iemand anders aan een tafel in de kantine te gaan zitten. Ik heb dan het gevoel dat ik niet zo veel waard ben als de anderen, omdat zij elkaar kennen, of er al langer werken, of meer zelfvertrouwen hebben. Er is altijd wel een reden. Maar nu zit ik dus elke dag thuis achter de tv of de computer en eet. Ik voel me zo raar en heb het gevoel dat ik niet met al mijn mogelijkheden leef. Maar ik weet niet hoe ik hier uit kom. Ik durf gewoon niet met mensen van mijnleeftijd om te gaan, ik heb het gevoeld dat ik minder waard ben dan zij. Maar aan de andere kant verlang ik gewoon naar aandacht, naar iemand die naar mij luistert en me helpt met het verwerken van mijn emoties. Maar zo iemand heb ik niet en daarom heb ik het gevoel dat ik er helemaal alleen voor sta. Maar ja, ik ben denk ik weer eens veel te openhartig en ik hoop niet dat ik jullie nu met mijn problemen opzadel ofzo. Ik heb trouwens een paar van jullie berichten gelezen en bewonder de manier waarop jullie elkaar helpen en over jullie problemen spreken, wow! Bijlage filmverslag
Titelbeschrijving: Lasse Hallström, What’s eaten Gilbert Grape? 1993 Motto: Een uiterst originele film en vaak grappige film met ster-tegen-wil-en-dank Johnny Depp, wiens vader zelfmoord heeft gepleegd en die moet zorgen voor zijn 250 kilogram wegende moeder en zijn mentaal gestoorde jongere broer, weinig redenen tot geluk, waar het niet dat hij de bizarre Becky tegen het lijf loopt. Verwachtingen: We verwachtten dat er een hele dikke vrouw in de film zou spelen en dat het een leuke en humoristische film zou zijn met hetzelfde onderwerp als het boek. Open plekken: -Waardoor is de vader van het gezin overleden? Hij heeft zelfmoord gepleegd. -Waarom heeft hij zelfmoord gepleegd? Wordt niet duidelijk in de film. -Waarom is de moeder zoveel gaan eten? Omdat haar man zelfmoord heeft gepleegd. -Waarom kiest de huisvrouw voor Gilbert? Hij zal haar niet in de steek laten. -Heeft diezelfde huisvrouw haar eigenlijke man vermoord? Wordt niet duidelijk in de film. Samenvatting: Gilbert Grape is een in-goede man die met zijn familie in Endora, een ingeslapen dorpje, woont. Die familie bestaat uit zijn moeder, die sinds het overlijden van haar man zichzelf zo vol gegeten heeft dat ze het huis al zeven jaar niet meer uitkomt. Zijn zusje Ellen die in de puberteit zit, nog een zus Amy en zijn achttienjarige spastische broer Arnie. Gilbert zorgt voor iedereen, behalve voor zichzelf. Hij werkt bij de kruidenier die stukje bij beetje wordt opgevreten door de grote supermarkt, als delivery boy laat hij zich verlijden door de eenzame huisvrouw die hem kiest omdat hij haar waarschijnlijk niet zal verlaten, in tegenstelling tot de echte mannen in het dorp. Haar man overlijdt later in de film, iedereen in ’t dorpje denkt dat zij hem heeft vermoord. Ondertussen is er een meisje met haar oma een tijdje in het dorp met de caravan, Gilbert en zij worden verliefd op elkaar. En ze kan ook goed met Arnie overweg. Als Gilbert een keer geen geduld meer heeft met Arnie, vlucht hij naar haar, Arnie doet hetzelfde. Als Arnie paar dagen later 18 wordt, gaat Gilbert weer naar huis en komt het weer goed tussen hem en Arnie. Ook stelt Gilbert zijn vriendin voor aan zijn moeder, eerst wil z’n moeder dit niet omdat ze bang is uitgelachen te worden, maar dat gebeurt niet. Nadat ze haar heeft ontmoet gaat ze voor het eerst na 7 jaar weer naar boven naar haar bed, waar ze dan inslaapt. Omdat ze niet nog eens uitgelachen wilde worden wordt ze met huis en al verbrand.
Personages: De meeste personages zijn typen, maar er komen ook enkele karakters in voor. Gilbert en Arnie zijn karakters. Tijd: De film duurt 2 uur en de vertelde tijd is ongeveer 1-2 jaar. Het verhaal speelt zich af rond 1990 en wordt verteld in chronologische volgorde. In de film wordt vrij weinig met de tijd gespeeld, maar er zijn zoals in de meeste films wel tijdsprongen. De belangrijkste is aan het eind; een jaar na de dood van de moeder gaat iedereen zijn eigen weg. Er zijn geen vertragingen, versnellingen of flashbacks in de vorm van beelden. Structuur: Het verhaal gaat over het gezin van Gilbert en geeft alle problemen weer in dat gezin. Ook komen er van buitenaf problemen bij, zoals de concurrentie tussen een grote supermarkt en de kruidenierswinkel waar Gilbert werkt. E komt een meisje met haar moeder in het dorp waar hij verliefd op wordt. Ruimte: In de film is de locatie niet erg belangrijk, het verhaal had zich overal kunnen afspelen. Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het huis van het gezin, in de kruidenierswinkel en bij de caravan van het meisje en haar oma. Het dorpje waar ze wonen ligt op platteland. Dit is wel van belang voor de problemen van buitenaf. Perspectief: Er is geen duidelijk perspectief, maar je ziet de gebeurtenissen voornamelijk door de ogen van één persoon, namelijk Gilbert, de hoofdpersoon. Zijn situatie en gevoelens worden het duidelijkst weergegeven. Thematiek: De problemen in de familie hebben grote effecten op het leven van familie. Elkaar steunen is hierbij heel erg belangrijk.
Kunstgrepen: Er zijn verschillende verhaallijnen. De hoofdzaken spelen zich voornamelijk af in het huis van het gezin, van buitenaf komen er allemaal verhaallijnen bij. Er komt een meisje waar Gilbert verliefd op wordt, Arnie klimt geregeld in de zendmast, enz. Uitgekomen verwachtingen: Al onze verwachtingen zijn uitgekomen. Maar we hadden niet verwacht dat de moeder van het gezin met het huis verbrand zou worden. Bijlage boekverslag
Titelbeschrijving: Renate Dorrestein, Ontaarde moeders. Amsterdam 1992 (eerste druk) Motto: Het eerste motto in de roman is een citaat van Virginia Woolf: ‘Dit is een onbelangrijk boek, want het gaat over de gevoelens van vrouwen in de huiskamer.’ Aan elk hoofdstuk gaat een motto vooraf, dat ontleend is aan Genesis 1. Er zijn is totaal zeven motto’s, de eerste wordt gevormd door de eerste zinnen van het bijbelboek. Deel zeven wordt ingeleid met het motto: ‘En God zag dat het goed was.’ Verwachtingen: We verwachten dat het verhaal over een familie gaat, die elkaar niet goed kent, en over de verschillen en overeenkomsten tussen moeders en dochters.
Inhoud: Van alle vrouwen, van alle tijden
Zo moeder, zo dochter
De zorgzame samenleving
Intergalactical wars
Veilig bij Moeder op schoot Open plekken: -Wie is de Duitser die Bonnie in het Hilton ontmoet? Deze open plek wordt niet ingevuld. -Waarom gaat Gert met zijn dochter naar Sibculo? Hij wil Bonnie daar ontmoeten en de zorg over Maryemma aan haar overdragen. -Waarom wil Meijken het huis niet meer uit? Ze is bang, schaamt zich en moet ook van Moeder binnen blijven tot alles achter de rug is. -Welke vrouw is er vakbij Sibculo vermoord? Deze plek wordt niet ingevuld, maar je weet wel dat het niet een personage uit het boek is. -Wat is het Geheim van vroeger? Meijken is verkracht en de moeder van Bonnie en niet moeder. Samenvatting: Bonnie verblijft in het Hilton in Nairobi. Ze heeft haar echtgenoot en kind vlak na de geboorte verlaten en is nu alleen op reis door Afrika. In de lounge van het hotel ontmoet ze een Duitser, die alles wil weten over haar jeugd. Ze denkt terug aan de tijd, waarin ze vaderloos is opgegroeid. Haar vader overleed toen ze acht jaar was, nu groeit haar eigen dochter op zonder moeder. Ze denkt aan de ongewenste zwangerschap als gevolg van een verkrachting door haar ex. Ze vindt zichzelf geen goede ouder en heeft er geen spijt van dat ze de vader met het kind heeft achtergelaten. Zwier is de vader van het kind en hij is werkzaam als archeoloog. Na jaren in het buitenland te hebben gewoond, keert hij, samen met zijn dochter Maryemma, terug naar Nederland. Ze verblijven bij de zuster van Bonnie en haar man, Meijken en Gert, in Sibculo. Zwier moet hier onderzoeken doen bij een kloosterput. Hij krijgt ruzie met zijn gastheer, omdat hij denkt dat die zich aan zijn dochter heeft vergrepen. Ze gaan een andere plaats zoeken om te overnachten. Meijken heeft niets van dit alles gemerkt. Zij leest op zolder de brieven van Bonnie, die gericht zijn aan haar moeder. Meijken herinnert zich de keer dat zij en haar moeder naar Duitsland gingen, omdat haar moeder, na achttien jaar weer zwanger zou zijn. Ze komen terug met een 'zusje' voor Meijken. Meijken is echter zelf de moeder van het kind, een geheim dat zorgvuldig bewaard wordt. De moeder van Meijken wilde namelijk niet dat iemand er achter zou komen dat Meijken verkracht is. Zwier en Maryemma hebben inmiddels onderdak gevonden in een vakantiehuisje. Op het nieuws is te horen dat er een vrouw is vermoord, vlakbij Sibculo. Meijken is bang dat het Bonnie betreft, zij zou namelijk naar Nederland komen om haar nieuwe boek te promoten. Gert moet naar de politie om het lijk te identificeren. Meijken loopt, zonder zich er bewust van te zijn, na 37 jaar naar buiten. Haar moeder had haar destijds gewaarschuwd: "Jij blijft binnen tot dit achter de rug is". Als Gert terugkomt, blijkt tot zijn verbazing dat Meijken niet thuis is en dat Bonnie op hem staat te wachten. Meijken is naar haar moeder gelopen en gaat met haar 250 kilo op haar schoot zitten. Later blijkt dat de moeder van Meijken hieraan is overleden. Bonnie denkt terug aan het Geheim van vroeger. Zij weet nog steeds niet wat dit Geheim inhoudt, maar ze weet wel dat ze niet als haar 'zuster' wil worden, die het leven aan zich voorbij laat gaan. Gert heeft beloofd om te vragen of hij met Maryemma bij Gert en Meijken mocht eten en hij belt op. Bonnie neemt de telefoon op, en zodra ze zich bewust zijn van de situatie, vliegen verwijten over en weer. Zwier wil de zorg van hun dochter aan haar moeder (Bonnie) overlaten, maar Bonnie belooft tegenover Maryemma alleen dat ze haar zal schrijven. Meijken is opgehaald door Gert en bij het zien van Bonnie vindt ze dat het tijd wordt om het Geheim te onthullen. Als echter een vriendin onverwachts binnenvalt, vertelt Meijken alleen dat ze op dieet gaat. Meijken wil haar huwelijk met Gert niet voortzetten. Zwier en Maryemma wandelen rond op de camping, ze gaan niet bij Gert en Meijken eten, omdat Bonnie daar is. Ze ontmoeten het meisje van de boekwinkel, waar Zwier een boek gekocht heeft. Zij nodigt hen beiden uit om bij haar te komen eten en Zwier besluit aarzelend om op de uitnodiging in te gaan. Gert krijgt het bericht dat de moeder van Meijken overleden is.
Personages: De belangrijkste personages (Zwier, Maryemma, Bonnie en Meijken) hebben een duidelijk karakter, over hen kom je veel te weten, vooral door opmerkingen die ze zelf maken en door hun gedachten en de gedachten van anderen. Tijd: Het boek heeft een leestijd van 4-10 uur (het verschilt per persoon) en een vertelde tijd van ongeveer twee weken. Het verhaal wordt in een chronologische volgorde verteld, met veel flashbacks. De gebeurtenissen spelen zich af in het begin van de jaren negentig, rond kerst. Er zijn twee belangrijke vertragingen. Op blz. 89; Hier gaat Meijken, zonder dat ze er bewust van is, voor het eerst naar buiten in 37 jaar en herbeleeft een verkrachting die ze vroeger heeft meegemaakt. Een andere belangrijke vertraging is er op bladzijde 135. Hier wordt het agressieve karakter van Zwier goed duidelijk. Er zijn geen belangrijke versnellingen Structuur: Drie verschillende verhaallijnen lopen door elkaar: het vrije leven van Bonnie, het leven bij Gert en Meijken thuis en de gebeurtenissen die Zwier en Maryemma meemaken. Ruimte: Het begin van het verhaal speelt zich af in Nairobi, waar Bonnie in een hotel verblijft. Vervolgens gaat het over naar het leven van Zwier en Maryemma (die al bijna de hele wereld hebben rondgereisd), allereerst in Afrika en vervolgens in Sibculo in Nederland, waar alle verdere gebeurtenissen zich afspelen. Perspectief: Het eerste hoofdstuk is geschreven in de ikvorm. De volgende hoofdstukken zijn geschreven in de personale hijvorm met een alwetende verteller. Het perspectief ligt vooral bij Meijken, Zwier en Maryemma. Thematiek: De moeders in het verhaal (d.w.z. Moeder, Meijken en Bonnie) wijken allen op de één of andere manier af van het gangbare idee van een moeder. Deze verschillende moederdochter-relaties binnen een familie hebben zware effecten op het leven van de betrokkenen. Kunstgrepen: -Er lopen veel verschillende verhaallijnen door elkaar, door deze verschillende verhaallijnen met elkaar combineert kom je pas achter het ‘geheim’ en andere dingen. - Flashbacks: Meijken leest op zolder de brieven van Bonnie, hierdoor kom je achter het Geheim. Je wordt nieuwsgierig, je weet al dat er een geheim is, later weet je wat het geheim is. Ook laten de vele flashbacks van Meijken zien dat zij heel erg met haar verleden worstelt. -Vertelde tijd en flashbacks: Het verhaal duurt ongeveer twee weken, maar door de vele flashbacks kom je achter een verhaal dat vier generaties lang is.
Uitgekomen verwachtingen: Het verhaal gaat over de vier generaties moeders en dochters, maar niet over verschillen en overeenkomsten tussen hen, maar over een geheim van en voor hun