Vrouwenbesnijdenis

Actie’s en rechten tegen vrouwenbesnijdenis. Sinds een korte tijd is vrouwenbesnijdenis ook een onderwerp van de internationale mensenrechten. Vrouwenbesnijdenis wordt vooral voortgezet door ouders en familieleden. Het wordt ook gezien als een privé kwestie.Het is moeilijk om het te stoppen, omdat het een traditionele culturele traditie is. In 1993 werd voor het eerst gesproken over bestrijding van geweld tegen vrouwen. Wat is vrouwenbesnijdenis dan eigenlijk? Vrouwenbesnijdenis is de verminking van de vrouwelijke geslachtsorganen. Het heeft veel negatieve gevolgen voor meisjes en vrouwen.
Er zijn 5 verschillende vormen: - Incisie: Een klein sneetje in de clitoris of in de voorhuid daarvan. - Clitoridectormie: De clitoris wordt gedeeltelijk of geheel weggesneden. - Excisie: De clitoris en ( een deel van) de kleine schaamlippen wordt weggesneden. - Inflibulatie of faraonische besnijdenis: Na een excisie worden de grote schaamlippen ruw gemaakt of deels weggesneden waarna de wordranden aan elkaar worden vastgemaakt, met een opening ter grootte van de kop van een luciferhoutje als urinegaatje. - Herinflibulatie: Dit wordt gewoonlijk uitgevoerd nadat een vrouw bevallen is. Het houdt in dat de vergrote vaginaopening weer wordt verkleind door herinflibulatie. De manier waarop een vrouw of meisje besneden wordt is dus vaak verschillend. Maar het wordt meestal ook in een vieze omgeving gedaan en met slechte voorwerpen. Bijvoorbeeld glasscherven, scheermesjes, gebruikte mesjes waardoor je HIV kan oplopen enz. In grote steden wordt het soms door medische kringen uitgevoerd. De kans op infecties is dan kleiner. Wat zijn de risico’s en de gevolgen? Vaak wordt het besnijden gedaan met vieze instrumenten. Ze worden vaak niet na gebruik gesteriliseerd. De gevolgen zijn ernstig: zware bloedingen, shock, infecties, constante pijn, littekenvorming, bloedarmoede, incontinentie, frigiditeit en soms zelfs de dood. Als vrouwen infibulatie hebben ondergaan is het een groot risico bij de bevalling als je een baby krijgt. De vagina moet geopend worden en later misschien weer dicht. Als dat niet op tijd gebeurd kan het gevaar oplopen voor de baby en jezelf. Waarom worden meisjes besneden? Het is niet helemaal duidelijk waarom. Sommige denken dat het te maken heeft met dat ze dan minder seksuele verlangens hebben zodat ze minder snel vreemd gaan. Andere dat het te maken heeft met het seksuele genot van de man. Het heeft ook te maken met hun geloof. Waar komt het voor? Vrouwenbesnijdenis komt vooral voor bij veel etnische groepen en religies en in diverse werelddelen. Voorl in West- en Oost- Afrika ( Guinee, Djibouti, Somalië, Egypte, Eritrea, Mali, Sierra Leone, Soedan, Gambia enz. ) Ook onder immigranten in Europa, Noord-Amerika en Australië worden meisjes besneden. Per dag worden er duizenden vrouwen en meisjes verminkt over de hele wereld. Hoe zit met het besnijden van jongens? Bij jongens of mannen wordt een deel van de voorhuid weggesneden. Als dat op een juiste en hygiënische manier manier gedaan wordt heeft het geen negatieve gevolgen. Maar bij jongens is hun plezier niet weggenomen, bij meisjes is dat wel zo. Bij jongens of mannen kan besnijdenis ook een goed gevolg hebben. Omdat zijn penis dan makkelijker schoon te houden is. Het is wel belangrijk dat het hygiënisch wordt gedaan om infectie’s te voorkomen.
Persoonlijk verhaal van Hannah Koroma. “Toen ik 10 jaar oud was ben ik besneden. Mijn oma vertelde mij dat ze me mee naar de rivier wilde nemen voor een bepaalde ceremonie en dat ik daarna een heleboel te eten zou krijgen. Zonder enig benul werd ik als een schaap naar een slachtpartij gebracht. Toen ik eenmaal bij de struiken bij de rivier aankwam werd ik naar een donkere kamer gebracht en uitgekleed. Ik was spiernaakt en werd geblinddoekt. Toen werd door twee sterke vrouwen opgetild en naar de plek van de operatie gebracht. Ik werd door vier vrouwen gedwongen op mijn rug te gaan liggen, zij hielden mijn benen vast. Een vijfde vrouw ging op mijn borst zitten om te voorkomen dat mijn bovenlichaam zou bewegen. Er werd een doek in mijn mond gepropt, zodat ik zou stoppen met schreeuwen. Toen werd ik geschoren. Toen ze begonnen met de operatie begon ik me hevig te verzetten. De pijn was vreselijk en niet om uit te houden. Tijdens de worsteling werd ik besneden en verloor ik heel veel bloed. Degenen die bij mijn verminking aanwezig waren, waren dronken. De anderen waren aan het zingen en dansen, en tot overmaat van ramp waren zij ook spiernaakt. Ik was verminkt met een bot pennemes. Na de operatie, had niemand toestemming om me te helpen met lopen. Het spul dat ze op mijn wond smeerden stonk en deed pijn. Dit waren vreselijke tijden voor mij. Elke keer dat ik moest urineren moest ik rechtop staan, waardoor de urine over mijn wond werd verspreid en ik opnieuw helse pijnen ervoer. Soms moest ik mezelf dwingen niet te urineren omdat het zo pijnlijk was. Er werd me tijdens de operatie geen verdoving gegeven en ook geen antibiotica tegen infecties. Achteraf bloedde ik zeer ernstig waardoor ik bloedarmoede kreeg. Dit werd beschouwd als hekserij. Voor lange tijd leed ik aan vaginale infecties.” Hannah Koroma, Sierra Leone Interview met Waris Dirie. Waris Dirie komt uit Somalië en is beeldschoon. Ze speelde in een James Bond-film en is model voor Elle, Vogue en de Pirelli-kalender. Echt beroemd werd ze pas toen ze in 1996 openbaarde dat ze besneden is. Net zoals honderddertig miljoen meisjes en vrouwen uit Afrika, Zuid-Oost Aziè‘ en het Midden-Oosten. Onlangs bracht ze een bliksembezoek aan Nederland. ‘Children of the World’ sprak met haar over haar strijd om Female Genital Mutilation, ofwel vrouwenbesnijdenis, te stoppen. “Ik schaam me niet erover te praten. Maar ik begrijp dat dat voor veel vrouwen moeilijk is. Zij hebben niet zo’n leven als ik. Ik ben beroemd en verkeer in de hoogste kringen. Weet je wanneer ik me zou moeten schamen? Als ik in mijn positie zou zwijgen." Waris Dirie is besneden. Haar clitoris en schaamlippen zijn weggesneden, haar vagina dichtgenaaid. Ze schreef daarover in ‘Mijn Woestijn’. Het boek werd een bestseller. In haar tweede boek, ‘Dochter van de Nomaden’, keert ze terug naar Somalië. Ter promotie van dat boek is ze een dag in Amsterdam. Het gaat mij om het noodlot dat duizenden vrouwen in Somalië, maar ook in veel andere landen, nog dagelijks treft. Ik offer mijn leven voor hen. Dankzij mijn engel (haar driejarig zoontje, red.) weet ik waarom ik op aarde ben. Ik ben er omdat ik een opdracht heb: ik wil dat alle kinderen van Somalië gelukkig kunnen opgroeien. En daarvoor zijn ziekenhuizen en scholen en dus publiciteit nodig. En daarom zegt ze: “Cut the crap", als je haar vraagt hoe oud ze is. "Ik weet niet eens wanneer ik geboren ben. Heel veel mensen uit het westen vragen me daarnaar. Jullie hebben er blijkbaar geen benul van, maar in Somali‘ doen ze niet aan verjaardagen. Weet je wat je moet vragen? Je moet vragen of ik een doel in mijn leven heb. Mijn doel is dat ik me als moeder, VN-ambassadeur, schrijver en fotomodel - in die volgorde alsjeblieft! - wil inzetten voor de kinderen en vrouwen van Somalië. Wereldwijd zijn er volgens de Verenigde Naties honderddertig miljoen vrouwen door besnijdenis verminkt. Elk jaar lopen minstens zes miljoen meisjes het risico om het volgende slachtoffer te zijn. Dat zijn er zesduizend per dag. Ik wil dat het stopt." "Het gaat zonder verdoving. Ze besnijden het meisje met elk instrument wat te vinden is: een schaar, een scheermes, een dolk, een glasscherf of een scherpe steen. En als ze niets hebben gebruiken ze hun tanden. Als je geluk hebt, snijden ze alleen het topje van de clitoris af. Dat is de milde vorm. Het betekent dat je nooit meer plezier aan seks kunt beleven, of - net als ik - niet eens weet hoe seks voelt. Maar het kan nog erger. Dan snijden ze je clitoris en je schaamlippen weg en naaien daarna de vagina helemaal dicht. Dan ben je mismaakt. Dit gebeurt bij de meeste vrouwen in Somalië. Dat is ook bij mij gebeurd. Het heet infibulatie. Het is mijn droom om deze praktijken te stoppen. In het begin snapte ik niets van het leven in het westen. Toen ze me bij mijn eerste fotoshoot vroegen om mijn blouse uit te trekken, was ik woedend. Razend! Ik ben niet groot gebracht in een wereld waar seks zo gewoon en expliciet aanwezig is. Als je alleen fotomodel bent, is je leven leeg. Je verkoopt een huls. Ik snap niet dat vrouwen poseren als ze er verder niets mee willen. Het verbaast me waar mensen zich hier allemaal druk over maken. Ze hebben het goed en zijn toch aan van alles verslaafd." "Het heeft een tijd geduurd voor ik erachter kwam dat ik anders was dan de vrouwen om me heen. Bij het verkleden voor fotosessies begon het me op te vallen dat ze zo vrijelijk naar het toilet gingen. Het liep er zo uit! Ik moest altijd heel lang persen voordat er een druppeltje urine uitkwam. Als ik ongesteld was, kon het bloed niet weg. Ik kreeg infecties. Uiteindelijk ben ik in een kliniek in Londen geholpen. Ik ben niet meer dichtgenaaid en heb zelfs een kind gekregen."