Seksueel misbruik

Seksueel misbruik Wanneer je seksueel misbruikt wordt
Lijkt het alsof je wereld instort
Waar je vroeger op vertrouwde
Is nu niet meer het oude
Je voelt je verward en hulpeloos
En je voelt een kwaadheid, je bent boos
Helaas kun je de tijd niet terugdraaien
Dat zou zeker mijn jeugd verfraaien
Acceptatie is heel belangrijk
En dat is wat ik nu eindelijk bereik. Inhoud. 1. Wat is seksueel misbruik? 2. Waar en wanneer gebeurt de seksuele mishandeling? 3. Wat is de algemene mening over de seksuele mishandeling? 4. Wat zijn loverboys? 5. Wat zijn de straffen voor seksueel misbruik/TBS? 6. Waarom zou je mensen misbruiken? En als je dat doet, waarom kinderen? 7. Wat zegt de kindertelefoon? 8. Is het zo dat vrouwen ook misbruiken en worden mannen ook misbruikt? 9. Wat is het verhaal van … Vanessa? 10. Dutroux en zijn daden. Wat is seksueel misbruik? Seksueel misbruik zijn alle seksuele handelingen die iemand gedwongen wordt uit te voeren, te ondergaan of getuige van te zijn. Voorbeelden zijn: iemand aftrekken, je voor iemand moeten uitkleden, iemand die aan je zit of verkracht worden. Gedwongen worden betekend soms dat je lichamelijk overweldigd bent, zoals bij een aanranding of verkrachting. Maar vaak is het feit dat je afhankelijk was van de dader, of bang was, genoeg geweest om jou te dwingen. Je kunt je bijvoorbeeld gedwongen voelen doordat er op je schuldgevoel is gewerkt of je durft niet te weigeren, omdat je bang bent dat hij/ zij je dan niet meer lief vindt. Het schuldgevoel, hier kom ik later op terug, kan ook versterkt worden, doordat het misbruik ook als spannend ervaren kan worden. Seksualiteit heeft ook wat spannends. Natuurlijk is dit in de meeste gevallen niet aan de orde. Hoewel vaak ervan uit wordt gegaan dat misbruik alleen bij meisjes voor komt, komt misbruik ook zeer vaak voor bij jongens. Bij meisjes is misbruik een meer geaccepteerd probleem. Voor meisjes is bijvoorbeeld in de bibliotheek meer informatie te vinden dan over jongens. Bij jongens is er veel minder bekend over misbruik. Bij seksueel misbruik is altijd sprake van een ongelijke machtsverhouding tussen pleger en slachtoffer. Seksueel misbruik is gebaseerd op dwang. Het slachtoffer beschikt in veel mindere mate over machtsmiddelen en kan daardoor situaties van seksueel misbruik moeilijk controleren of beïnvloeden. Slachtoffers hebben vaak geen weerstand tegen het grensoverschrijdende gedrag van de pleger. De pleger zorgt ervoor dat het slachtoffer als het ware 'medeplichtig' wordt aan het misbruik. Dit gevoel heeft tot gevolg dat het slachtoffer denkt een actieve rol te hebben gespeeld in de aanzet van het misbruik. Seksueel misbruik gaat samen met schuld-, schaamtegevoelens en loyaliteitsgevoelens. Loyaliteitsgevoelens komen vaak naar voren wanneer de pleger een bekende is. Bij loyaliteitsgevoelens zal het slachtoffer als overlevingstrategie het misbruik ontkennen of minimaliseren. Door bovenstaande gevoelens (schuld, schaamte en loyaliteit) is het voor het slachtoffer zeer moeilijk om over het misbruik te praten. Slachtoffers zijn bang niet geloofd te worden. Bovendien is het praten over seksualiteit in de meeste gezinnen nog een taboe. Vooral bij jongens heeft het praten over het misbruik een bijkomend probleem.
Waar en wanneer gebeurt de seksuele mishandeling? Het is vaak het geval dat mensen seksueel misbruikt worden als het avond is en de plaats waar dat dan gebeurt is meestal in een park of bos. Er zijn de laatste jaren ook veel mensen verkracht in zwembaden, maar dan vooral de grote zwembaden: de Fluit bijvoorbeeld, maar dat valt dan nog mee vergeleken met het Tikibad in Duinrell. Er zijn veel meer van dat soort grote zwembaden in Nederland. Maar in dit verhaal houdt ik het even op: ‘In het donker in een park of bos’. Stel je nou voor dat je de hond moet gaan uitlaten, ’s nachts. Uitlaten doe je meestal dan om de buurt heen want je weet nooit wat voor een rare mensen er in het park of bos rondlopen. Op deze avond ga je, dom genoeg, wel door het park wandelen en je vergeet helemaal je alarm mee te nemen: een voorwerp en als je daar een touwtje uittrekt komt er hartstikke hard geluid uit, op dat moment gebeurt het, iets wat je hele leven lang jou zal veranderen, en dat alleen maar omdat je de hond een blokje wou laten lopen. Mensen die andere mensen seksueel mishandelen doen het liever ’s nachts en in het park omdat er daar bosjes en struiken zijn waar niemand je ziet of hoort. Omdat de politie ’s nachts niet vaak kijkt in de parken is dat voor de seksueel mishandelaren een beter idee. In een zwembad zijn pashokjes waar ze geen camera’s op kunnen richten omdat mensen zich daar omkleden, dit is een goede gelegenheid voor de misbruikers om het hier te doen. Wat is de algemene mening over seksuele mishandeling? De gemiddelde Nederlander is erg geschokt over seksuele mishandeling. De meeste mensen denken er hetzelfde over het is zo’n beetje dit: Kinderen mogen seksueel niet misbruikt worden. Want seksueel misbruik schaadt kinderen. Niemand mag een kind commercieel gebruiken voor seks, zoals bij kinderporno of kinderprostitutie. Maar ook seksueel misbruik van een kind door een familielid of een volwassene is fout, zoals bij incest. We vragen naar een mening: w=wij g=geïnterviewde
W:Wat vind je van seksuele mishandelingen? G:Ik vind het raar als ze zoiets doen, er zal wel iets mis moeten zitten in hun hoofd, maar in Afrika worden er baby’s verkracht omdat ze denken dat je AIDS daarmee kan bestrijden, ze weten daar dus niet beter. W:Wat zou jij doen als je alleen bent en onverwachts in de bosjes wordt getrokken en seksueel misbruikt wordt? G:Op het moment zelf zou ik toegeven want stel dat hij een mes/pistool o.i.d. bij zich heeft waar hij me mee kan verminken. En ik zou goed opletten over hoe hij eruit ziet. W:De volgende dag? G:Naar de politie gaan, daar het verhaal vertellen. W:Je kunt kiezen of je naar de rechtzaak gaat of dat je een brief schrijft wat zou je doen? In de rechtzaak zou je hem nog een keer onder ogen moeten komen. G:De rechtzaak. W:Bedankt voor dit interview. G:Graag gedaan, alstublieft. Wat zijn loverboys? Tactiek van loverboys De loverboy gaat op zoek naar meisjes. Hij parkeert zijn dure auto's of scooter voor middelbare scholen, maakt een praatje in een koffieshop, kroeg of discotheek. Of hij wacht meisjes op bij opvanghuizen. Hij verwent haar met cadeaus en lieve woorden, waardoor het meisje gaandeweg verliefd wordt. De loverboy gaat met het meisje naar bed. Om het meisje afhankelijk te maken, probeert de loverboy een wig te drijven tussen het meisje en haar omgeving. Door het meisje bijvoorbeeld aan te zetten tot seks met zijn vrienden verlaagt hij de drempel naar prostitutie. Is het meisje volledig afhankelijk, dan verandert zijn houding. Onder het mom van geldgebrek of een openstaande schuld, zet hij het meisje onder druk om tegen betaling met een ander naar bed te gaan. Een argument daarbij is dat het nu de tijd is om de cadeaus terug te betalen
Veelal wordt het meisje tevens aangezet tot het gebruik van softdrugs of alcohol. Als het meisje eenmaal in de prostitutie werkt, wordt ze scherp in de gaten gehouden, en indien nodig bedreigd en gemanipuleerd. Zoals je hierboven leest zijn loverboys gevaarlijk voor jezelf maar ook voor je omgeving want zodra hij jou gaat bedreigen zal hij misschien ook je omgeving bedreigen.
Wat zijn de straffen voor seksueel misbruik/TBS? In het geval van aangifte van seksueel geweld stelt de politie hiervan een verklaring op, die door het slachtoffer moet worden ondertekend. Op basis van deze verklaring wordt een proces-verbaal opgemaakt. Voor het politieonderzoek is het belangrijk dat het slachtoffer zo veel mogelijk details vertelt van wat er gebeurd is. De rechercheur zal erom vragen. Het kan soms lastig zijn daarop te antwoorden. Toch is het nodig. Aangifte betekent overigens niet dat het slachtoffer op iedere vraag in hoeft te gaan. Zo zijn vragen over het seksleven en de partners van het slachtoffer uit den boze. Die zijn namelijk niet van belang voor het bewijs. Nadat de politie een verklaring heeft opgesteld, krijgt u de tijd om de tekst nog eens rustig door te lezen en waar nodig aan te vullen, alvorens deze te ondertekenen. Na de aangifte begint het politie-onderzoek. De rechercheur gaat op zoek naar bewijsmateriaal. Hiervoor kan medewerking van het slachtoffer worden gevraagd. Als een onderzoek als te aangrijpend wordt ervaren, mag deze medewerking weigeren. Bij het vergaren van bewijsmateriaal zal de politie vooral baat hebben bij informatie uit medisch onderzoek, verklaringen van getuigen en aanvullende bewijsstukken. Informatie verkregen uit medisch onderzoek is belangrijk. Gegevens uit zo'n onderzoek mogen alleen voor het politieonderzoek gebruikt worden, als het slachtoffer hiervoor schriftelijk toestemming heeft gegeven. Voor de bewijsvoering kunnen ook allerlei andere bijzonderheden van belang zijn, zoals scheuren in de kleding, (politie)foto's van het opgelopen letsel en bloed- en spermavlekken. Stop kleding die als bewijsmateriaal kan dienen, nooit in een afgesloten plastic zak. Als er geen lucht bijkomt, kunnen bloed- en spermavlekken namelijk onbruikbaar worden voor onderzoek. Ook verklaringen van getuigen die iets gezien of gehoord hebben, zijn waardevol. Meestal waren er op het moment zelf geen getuigen. Daarom zijn getuigen die het slachtoffer kort nà het gebeuren hebben gezien of gesproken, ook belangrijk. Indien het slachtoffer er prijs op stelt, wordt hij of zij door de politie op de hoogte gehouden van het verloop van het onderzoek. Toch kan het gebeuren dat de politie na de aangifte lange tijd niets van zich laat horen. Dit betekent geenszins dat de politie niets met de aangifte doet. Wanneer je als slachtoffer meer wilt weten over het verloop van het onderzoek, informeer dan bij de behandelend rechercheur hoe de zaak ervoor staat. Het is mogelijk dat de rechercheur het onderzoek niet rond krijgt, bijvoorbeeld omdat de dader niet opgespoord kan worden, of omdat er onvoldoende bewijsmateriaal te vinden is. Waarschijnlijk besluit de politie dan om de zaak te laten rusten. Dit wil dus niet zeggen dat de politie het slachtoffer niet gelooft. Ze gaan er in principe vanuit dat het verhaal waar is, maar ze kan hiervoor geen of te weinig juridisch bewijs leveren. In dat geval komt het niet tot een rechtzaak. Als het slachtoffer daarover een andere mening heeft, kan hij of zij dit kenbaar maken bij de behandelend rechercheur, bij diens chef of een laatste instantie bij de officier van justitie. In veel gevallen is de dader een bekende van het slachtoffer. Als de dader een onbekende is, kan de politie vragen foto's van mogelijke verdachten te bekijken en een signalement van de dader te geven. Nadat de vermoedelijke dader is aangehouden, wordt het slachtoffer vaak verzocht naar het bureau te komen om te kijken of het de verdachte herkent. Dit gebeurt met een confrontatiespiegel, een spiegel waar aan één kant doorheen gekeken kan worden: het slachtoffer ziet wel de verdachte, maar de verdachte ziet alleen zijn eigen spiegelbeeld. Als de recherche het onderzoek heeft afgerond en vindt dat er voldoende bewijsmateriaal tegen de verdacht is, wordt het dossier doorgestuurd naar de officier van justitie. Wat vind de Kindertelefoon? Wat vind je van seksuele mishandeling? Ik vind seksuele mishandeling vreselijk, als je bedenkt wat er met de slachtoffers gebeurd op het moment zelf maar ook in de rest van hun leven je kan er heel hun ontwikkeling mee in de war brengen om maar niet te spreken over sommige strenge geloven waar ze heel de familie ten schande brengen. Ik vind dat de kindertelefoon we gelijk heeft en ik vind het erg jammer dat dit zo’n kort hoofdstuk is want eigenlijk zou de GGD ook hierin vertellen wat ze ervan vinden maar dat is niet gelukt doordat ik ze in het weekend niet kon bereiken. Wat is het verhaal van … Vanessa? Wanneer het misbruik juist begonnen of geëindigd is, kan ik me niet exact herinneren, wel weet ik zeker dat het plaatsgevonden heeft. Ik herinner me enkele flarden van rond m'n 9de à 10de levensjaar. Elke keer opnieuw speelde zich hetzelfde af... Ik ging naar zijn huis toe om met z'n jongere broer (tevens een neef van me) te spelen. Hij loog dan dat Koen (fictieve naam) zich op zolder bevond en ik hem enkel kon zien wanneer ik mee naar boven ging. Toen begon de ganse catastrofe... Je zou denken: na een eerst maal gebeurd te zijn, zou je er toch geen tweede maal meer intrappen. Het gebeurde telkens opnieuw, voorafgegaan door een ganse resem van leugens en valse beloftes. Ik confronteerde hem ermee dat ik hem niet geloofde en wist wat er zou gebeuren. Hij ontkende dit steevast: hij zou zich braaf en gehoorzaam gedragen. Ook maakte ik mezelf wijs dat ik mezelf harder zou verweren deze keer. Dat deed ik ook, maar Geert was sterker dan mij. Dit is niet verwonderlijk aangezien hij 6 jaar ouder is/was dan me. Na een tijdje bleef ik zeker weg uit zijn buurt, maar het onvermijdelijke gebeurde nog meermaals... Ik weigerde nog bij hem in de buurt te komen, maar aangezien ik geen geldige reden gaf, werd ik steeds opnieuw verweten van me aan te stellen. De jaren gingen voorbij zonder er vaak bij stil te staan wat er eigenlijk gebeurd was. Net of het niet gebeurd was, ondanks toch wel enkele opmerkelijke veranderingen. Van een vrolijk, gezond levensgenietertje veranderde ik een mager, stil, verlegen en enorm teruggetrokken meisje. Ik had constant klachten, gaande van buikpijn tot hoofdpijn, slapeloosheid en nog zo veel meer. Dit is ook een periode waarin ik erg kwetsbaar was voor erge pesterijen. Elke avond voor ik in slaap viel (wat me erg veel moeite kostte), bad ik of ik alsjeblieft niet mocht slapen voor eeuwig (zo moe was ik) of wanneer dat niet mogelijk was, of ik in een andere wereld, in een andere persoon mocht ontwaken. En de jaren verliepen, tot het opeens opmerlijke veel slechter met me ging. Het begin van een verschrikkelijke periode... Ik werd langzaam maar zeker opgeslorpt door het anorexia-monster. Ook leefde er een enorme angst in me, waardoor ik constant van alles en iedereen wegliep. Op school zorgde dit ook voor ernstige problemen. Op school verliep alles (tot dan), ondanks het zo moeilijk met me ging, heel vlot. Tot dan dus... Ik kon alleen nog maar denken aan eten/ niet eten. (een onbewust keuze om alle gevoelens/gedachten te verstoppen.) Hierdoor liep het op school in alle opzichten nu, ernstig mis. Ik zat toen in het vierde middelbaar. Op een bepaal moment (ong. maart 2001) was ik weer aan 't ronddolen in de gangen tot ik werd opgevangen door een lieve leerkrachte. We hebben ons ergens apart gezet en voor ik het goed en wel besefte, had ik haar het ganse verhaal van begin (?) tot einde (?) verteld. Het begin van een enorme opluchting, maar dit duurde niet zo lang. Een dag later voelde ik me net als tevoren: totaal depressief en uitgeteld... Er werd besloten van me therapie te laten volgen. Ik belandde bij een lieve psychologe, maar durfde helaas mijn mond niet open te doen. Ondertussen duidde de weegschaal steeds minder aan... Einde schooljaar: Vanessa had het niet gehaald...Jaar overdoen. Begin september begon ik opnieuw met m'n nog weinig resterende krachten aan het vierde jaar. Helaas... een maand later was ik een totaal wrak ( ondertussen nog maar iets wegende van zo'n 40 kg). Er werd besloten tot een opname over te gaan. half november werd ik opgenomen (woog maar 38 kg meer). Het begin van een vreselijke periode... Ik werd opgenomen op een jongerenafdeling waar ik het enige meisje met anorexia was. Er werd mij een strikt schema opgelegd van eten/bijkomen. Verschrikkelijk. Na 8 maanden besloot ik op ontslag te gaan. Ik was het er kots beu!!! Het was inmiddels juni en ik woog 10 kilo meer. Door een samenloop van omstandigheden werd er beslist dat ik mijn examens van het vierde jaar mocht inhalen in de grote vakantie. Zo gezegd, zo gedaan. Vanessa legde haar examens af en slaagde met glans; Ik mocht naar het vijfde jaar overgaan. September 2002. ik begon aan m'n vijfde jaar, maar algauw kwamen de zelfmoordplannen enorm opzetten. In december werd er besloten over te gaan tot een crisisopname: Ik was namelijk m'n dood tot in de puntjes aan het voorbereiden. Niet veel later belandde ik weer in Kortenberg. Dit is een periode van zelfmoordpogingen tot vreselijke woede-uitbarstingen. Kortom een hel. Ik werd regelmatig afgezonderd en geloof me: dat is geen pretje! Hoe erger ze me vastbonden hoe hysterischer ik werd en hoe beperkter m'n vrijheid (?) werd. een regelrechte ramp. Op een bepaald moment was ik zo razend dat ik de nachtverpleegkundige bedreigd heb met een mes. dit was totaal niet gepland: ik was zo over m'n toeren. Ik dwong haar medicatie af te geven. Ondertussen ben ik weer thuis. Ik werd namelijk buiten gegooid omwille van de bedreiging die ik ge-uit heb. Ondanks alles gaat het nu redelijk met me. Ik denk zelfs dat ik een beetje verliefd ben (de eerste maal). Ik heb zelfs m'n eerste echte(?) maal beleefd. Oké ik liet hem maar begaan en heb er op dat moment niet ten volle van genoten, maar achteraf vond ik het wel een beetje fijn. Heel veel sterkte aan degene die iets gelijkaardigs hebben meegemaakt of mensen die in contact staan met personen die iets gelijkaardigs hebben meegemaakt. Denk eraan: je bent er niet verantwoordelijk voor wat er met je gebeurd is/ gebeurd. Dutroux en zijn daden. Zaak-Dutroux
Het verhaal van getuige X1 Spreekt getuige X1 de waarheid? X1 is een getuige in de zaak- Dutroux. Haar verhalen werden nu bekend in de kranten. Volgens X1
bestaat er een groep mensen die bezig is met seks, porno en moord. Daarbij zouden Marc Dutroux en Michel Nihoul horen. X1 vertelde haar
verhaal al in 1996 aan de speurders. In 1996 werd België geschokt door de zaak-Dutroux. Jonge meisjes
waren ontvoerd en vermoord. Dutroux en Nihoul werden opgepakt. Een
groot onderzoek startte. Getuigen konden zich melden. Een vrouw van

27 jaar deed dat. Ze kreeg de naam X1. X1 X1 werd 17 keer ondervraagd door speurders. Ze vertelde gruwelijke
dingen uit haar jeugd. Ze werd misbruikt. Ze moest meedoen aan seks
met geweld. Ze vertelde hoe een ander meisje verkracht, verminkt en
vermoord werd in 1984. Dutroux en Nihoul waren daarbij betrokken. De
speurders dachten meteen aan de gruwelijke moord op Christine Van
Hees. X1 vertelde ook vage verhalen over belangrijke mensen op
seks-feestjes. Onderzoek Het onderzoek in die zaak lijkt nu al maanden stil te liggen. De
speurders die X1 ondervroegen, mogen het onderzoek niet meer
verderzetten. Volgens hun bazen is het verhaal van X1 niet juist. De
speurders zouden X1 onder druk gezet hebben. Ze denken ook dat X1
veel verzonnen heeft. Dat zou komen door het misbruik in haar jeugd. Dat kan, zeggen dokters. De vraag blijft: spreekt X1 de waarheid? Andere speurders zijn nu het hele onderzoek opnieuw aan het lezen. Dat duurt al maanden. De Morgen Volgens de krant De Morgen kan het onderzoek volledig stilvallen. Daarom zette ze het hele verhaal in de krant. Maar andere kranten

geloven niet veel van getuige X1. Getuige X1 kwam ook op de radio en
TV. Ze zei dat ze de waarheid spreekt. De Morgen maakte nog
onderzoeken naar oude moorden en ontvoeringen bekend. Telkens zijn er
verbanden met Dutroux en Nihoul. Lekken Het gerecht is boos. “Het onderzoek gaat nog wel door”, wordt gezegd. Het gerecht zoekt ook 'lekken' bij de speurders. De Morgen kreeg het
verhaal van één of meerdere speurders. Maar die moeten hun onderzoek
geheim houden. Wie heeft al die geheime dingen aan De Morgen verteld? Volgens minister De Clerck moeten er nieuwe afspraken komen tussen
reporters en gerecht. Het is inmiddels 8 jaar later en er is eindelijk een proces-Dutroux. Ik vind dat hij veroordeeld moet worden voor 3 keer levenslang.