Wat is de Protestantse kerk?
Geschiedenis:
Het begon met de Rooms-katholieke kerk en de Oosterse Orthodoxie. Toen kwam er in de 16 eeuw de Reformatie. Toen werd de Rooms-katholieke kerk in tweeën gesplitst: De Rooms-katholieke kerk en de Protestantse kerk. De Rooms-katholieke kerk heeft 7 sacramenten (eucharistie, doopsel, vormsel, biecht, ziekenzalving, priesterschap en huwelijk) en de Protestanste kerk 2 sacramenten (doop en avondmaal).
Geloof:
Het protestantisme is de leer van Jezus. De leefregels zijn de 10 geboden, de 2 samenvattende zinnen zijn: Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Heb uw naaste lief als uzelf. Jezus, de zoon van God, is naar de aarde gekomen, is gekruisigd (goede vrijdag), gestorven (stille zaterdag) en opgestaan uit de dood (Pasen). Voordat Jezus gekruisigd werd hadden de volgelingen van hem het laatste avondmaal met hem (witte donderdag). Jezus leefde 2000 jaar geleden. Hij deed toen veel wonderen.
De inwijdingsrituelen
Doop:
Doopdienst
In elke kerk is een doopvont te vinden. Soms een groot en opvallend kunstwerk, dan weer een kleine koperen schaal. Bij een doopdienst wordt wat water uit het doopvont over het hoofd van de dopeling gesprenkeld.
Bij de doop spreekt de voorganger de naam van de dopeling hardop uit. Hij verbindt die voorgoed met de naam van God. Met de naam van God de Vader, die mensen niet alleen laat. Met de naam van Jezus, Gods Zoon, die zegt 'heb elkaar lief'. Met de naam van de heilige Geest, die inspiratiebron van het leven is. Met een handoplegging bekrachtigt de voorganger de doop.
Bij een doop worden ook vragen gesteld. Niet alleen aan de dopeling zelf of aan de ouders, maar ook aan de mensen in de kerk. Want de dopeling is van nu af aan opgenomen in de kerkgemeenschap en zijn of haar naam wordt opgeschreven in het doopboek. Door 'ja' te antwoorden op de vragen laat iedereen die bij de doop aanwezig is hardop horen dat hij of zij ermee instemt.
Als herinnering aan de doop krijgen dopelingen soms een doopkaars mee met daarop hun naam en de datum van de doop om aan te steken als er iets te vieren is, maar ook als het donker is. De vlam van de kaars is een teken van Gods licht dat niet dooft.
Dopen is niet alleen iets voor kinderen die pas geboren zijn, je kunt op elke leeftijd worden gedoopt.
Dopen: waar en wanneer
Als je je kind wilt laten dopen of zelf gedoopt wilt worden kun je terecht bij de predikant van een plaatselijke kerkelijke gemeente. Ter voorbereiding op de doop voert de predikant vaak enkele gesprekken. De dichtstbijzijnde protestantse gemeente kunt u zoeken in de Kerkzoeker.
Dopen gebeurtt in de protestantse traditie altijd in een kerkdienst op zondag, samen met de andere kerkgangers. Sommige gemeenten kiezen elk jaar een aantal zondagen waarop gedoopt kan worden. Anderen kiezen een zondag in overleg met de (ouders van de) dopeling. Het is een oude traditie om te dopen in de nacht voorafgaand aan Pasen. De eerste volgelingen van Jezus deden dat ook. De dopelingen bereidden zich in de zes weken voor Pasen hierop voor. De doop was de afronding van deze leertijd. Na de doop ontvingen zij een wit doopkleed als teken van het nieuwe begin.
Vervolg op de doop
De doop is het begin van iets nieuws. De kerkelijke gemeente loopt mee op de weg die met de doop is ingeslagen en biedt onderweg inspiratie en ondersteuning. Bijvoorbeeld aan ouders die hun kinderen hebben laten dopen en inhoud willen geven aan geloofsopvoeding. Openbare belijdenis van het geloof, vaak kortweg belijdenis genoemd, is een gebruik binnen een deel van het protestantisme, waarbij een gelovige in het openbaar getuigenis aflegt van zijn of haar geloof; het geloof in Jezus Christus als persoonlijke Verlosser. Dit gebeurt doorgaans tijdens een kerkdienst door het positief beantwoorden van enkele geloofsvragen. De exacte formulering van deze geloofsvragen kan per kerk verschillen. Na het afleggen van belijdenis is iemand belijdend lid van de kerk en is de toegang open tot het Heilig Avondmaal (al staat in steeds meer kerken het Avondmaal ook open voor mensen die geen belijdenis hebben gedaan).
Belijdenis is qua initiatiefase enigszins vergelijkbaar met het sacrament van het vormsel zoals dat in de Katholieke Kerk wordt toegediend. De wezenlijke ritus van het vormsel, namelijk de zalving met het heilig chrisma, wordt echter niet toegepast. Een ander verschil is dat deze belijdenis in de meeste kerken pas wordt afgelegd na het achttiende jaar; eerste communie en vormsel vinden op jongere leeftijd plaats (respectievelijk rond het zevende en het twaalfde jaar). In de protestantse kerken is de belijdenis geen sacrament.
In kerken waarin volwassenen worden gedoopt vindt de belijdenis samen met de doop plaats. In kerken met een kinderdoop bevestigt iemand op latere leeftijd met de belijdenis zijn of haar doop. In de Katholieke Kerk wordt de doopbelofte door de gelovigen elk jaar met Pasen herhaald.
In veel kerken zijn alleen de belijdende leden "volwaardig" lid van de kerk. Dit houdt onder meer in dat alleen zij deel mogen nemen aan het avondmaal, stemrecht hebben en ambten binnen de kerk mogen bekleden. In steeds meer kerken zijn deze beperkingen in de laatste decennia van de twintigste eeuw afgeschaft of versoepeld. Mede hierdoor is in veel kerken de gemiddelde leeftijd waarop mensen belijdenis doen gestegen van 18 à 19 jaar tot ruim boven de 25.
Belijdenis:
Belijdenis doen = Belijden is doen….
Simpel gezegd zeg je Ja tegen God. In de periode Pasen tot en met Pinksteren doen veel mensen openbare belijdenis van hun geloof, meestal in een feestelijke kerkdienst, waarbij de hele gemeente betrokken is.
Zelf belijdenis doen
Om jezelf voor te bereiden op de geloofsbelijdenis kun je vaak deel nemen aan belijdeniscatechisatie. Ook verdiep je je wellicht door het lezen van de Bijbel en zogenoemde geloofsopbouw boeken, in het geloof. De keuze in dezeboeken is groot. Op deze website tref je een selectie van boeken aan die je kunnen ondersteunen bij je keuze om belijdenis te doen en om je geloof te verdiepen. Voor persoonlijk advies kun je contact opnemen met je christelijke boekhandel.
Belijdenisgeschenken
Om deze feestelijke gebeurtenis die het belijdenis doen is, luister bij te zetten wordt vaak door zowel kerk, familie en vrienden aan diegene die belijdenis heeft gedaan een geschenk overhandigd. De keuze in deze geschenken is groot. Je kunt denken aan een kaarten, muziek maar natuurlijk ook aan boeken. Om de keuze te vergemakkelijken tref je op deze website een selectie van geschikte belijdenisgeschenken aan. De nadruk ligt daarbij op boeken die opbouwend voor het geloof zijn. Voor persoonlijk advies kun je uiteraard contact opnemen met je christelijke boekhandel.
Bronvermelding:
www.mevrouwbuitenhuis.net
Geschiedenis:
Het begon met de Rooms-katholieke kerk en de Oosterse Orthodoxie. Toen kwam er in de 16 eeuw de Reformatie. Toen werd de Rooms-katholieke kerk in tweeën gesplitst: De Rooms-katholieke kerk en de Protestantse kerk. De Rooms-katholieke kerk heeft 7 sacramenten (eucharistie, doopsel, vormsel, biecht, ziekenzalving, priesterschap en huwelijk) en de Protestanste kerk 2 sacramenten (doop en avondmaal).
Geloof:
Het protestantisme is de leer van Jezus. De leefregels zijn de 10 geboden, de 2 samenvattende zinnen zijn: Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Heb uw naaste lief als uzelf. Jezus, de zoon van God, is naar de aarde gekomen, is gekruisigd (goede vrijdag), gestorven (stille zaterdag) en opgestaan uit de dood (Pasen). Voordat Jezus gekruisigd werd hadden de volgelingen van hem het laatste avondmaal met hem (witte donderdag). Jezus leefde 2000 jaar geleden. Hij deed toen veel wonderen.
Doop:
Doopdienst
In elke kerk is een doopvont te vinden. Soms een groot en opvallend kunstwerk, dan weer een kleine koperen schaal. Bij een doopdienst wordt wat water uit het doopvont over het hoofd van de dopeling gesprenkeld.
Bij de doop spreekt de voorganger de naam van de dopeling hardop uit. Hij verbindt die voorgoed met de naam van God. Met de naam van God de Vader, die mensen niet alleen laat. Met de naam van Jezus, Gods Zoon, die zegt 'heb elkaar lief'. Met de naam van de heilige Geest, die inspiratiebron van het leven is. Met een handoplegging bekrachtigt de voorganger de doop.
Bij een doop worden ook vragen gesteld. Niet alleen aan de dopeling zelf of aan de ouders, maar ook aan de mensen in de kerk. Want de dopeling is van nu af aan opgenomen in de kerkgemeenschap en zijn of haar naam wordt opgeschreven in het doopboek. Door 'ja' te antwoorden op de vragen laat iedereen die bij de doop aanwezig is hardop horen dat hij of zij ermee instemt.
Als herinnering aan de doop krijgen dopelingen soms een doopkaars mee met daarop hun naam en de datum van de doop om aan te steken als er iets te vieren is, maar ook als het donker is. De vlam van de kaars is een teken van Gods licht dat niet dooft.
Dopen is niet alleen iets voor kinderen die pas geboren zijn, je kunt op elke leeftijd worden gedoopt.
Dopen: waar en wanneer
Als je je kind wilt laten dopen of zelf gedoopt wilt worden kun je terecht bij de predikant van een plaatselijke kerkelijke gemeente. Ter voorbereiding op de doop voert de predikant vaak enkele gesprekken. De dichtstbijzijnde protestantse gemeente kunt u zoeken in de Kerkzoeker.
Dopen gebeurtt in de protestantse traditie altijd in een kerkdienst op zondag, samen met de andere kerkgangers. Sommige gemeenten kiezen elk jaar een aantal zondagen waarop gedoopt kan worden. Anderen kiezen een zondag in overleg met de (ouders van de) dopeling. Het is een oude traditie om te dopen in de nacht voorafgaand aan Pasen. De eerste volgelingen van Jezus deden dat ook. De dopelingen bereidden zich in de zes weken voor Pasen hierop voor. De doop was de afronding van deze leertijd. Na de doop ontvingen zij een wit doopkleed als teken van het nieuwe begin.
De doop is het begin van iets nieuws. De kerkelijke gemeente loopt mee op de weg die met de doop is ingeslagen en biedt onderweg inspiratie en ondersteuning. Bijvoorbeeld aan ouders die hun kinderen hebben laten dopen en inhoud willen geven aan geloofsopvoeding. Openbare belijdenis van het geloof, vaak kortweg belijdenis genoemd, is een gebruik binnen een deel van het protestantisme, waarbij een gelovige in het openbaar getuigenis aflegt van zijn of haar geloof; het geloof in Jezus Christus als persoonlijke Verlosser. Dit gebeurt doorgaans tijdens een kerkdienst door het positief beantwoorden van enkele geloofsvragen. De exacte formulering van deze geloofsvragen kan per kerk verschillen. Na het afleggen van belijdenis is iemand belijdend lid van de kerk en is de toegang open tot het Heilig Avondmaal (al staat in steeds meer kerken het Avondmaal ook open voor mensen die geen belijdenis hebben gedaan).
Belijdenis is qua initiatiefase enigszins vergelijkbaar met het sacrament van het vormsel zoals dat in de Katholieke Kerk wordt toegediend. De wezenlijke ritus van het vormsel, namelijk de zalving met het heilig chrisma, wordt echter niet toegepast. Een ander verschil is dat deze belijdenis in de meeste kerken pas wordt afgelegd na het achttiende jaar; eerste communie en vormsel vinden op jongere leeftijd plaats (respectievelijk rond het zevende en het twaalfde jaar). In de protestantse kerken is de belijdenis geen sacrament.
In kerken waarin volwassenen worden gedoopt vindt de belijdenis samen met de doop plaats. In kerken met een kinderdoop bevestigt iemand op latere leeftijd met de belijdenis zijn of haar doop. In de Katholieke Kerk wordt de doopbelofte door de gelovigen elk jaar met Pasen herhaald.
In veel kerken zijn alleen de belijdende leden "volwaardig" lid van de kerk. Dit houdt onder meer in dat alleen zij deel mogen nemen aan het avondmaal, stemrecht hebben en ambten binnen de kerk mogen bekleden. In steeds meer kerken zijn deze beperkingen in de laatste decennia van de twintigste eeuw afgeschaft of versoepeld. Mede hierdoor is in veel kerken de gemiddelde leeftijd waarop mensen belijdenis doen gestegen van 18 à 19 jaar tot ruim boven de 25.
Belijdenis:
Belijdenis doen = Belijden is doen….
Simpel gezegd zeg je Ja tegen God. In de periode Pasen tot en met Pinksteren doen veel mensen openbare belijdenis van hun geloof, meestal in een feestelijke kerkdienst, waarbij de hele gemeente betrokken is.
Zelf belijdenis doen
Om jezelf voor te bereiden op de geloofsbelijdenis kun je vaak deel nemen aan belijdeniscatechisatie. Ook verdiep je je wellicht door het lezen van de Bijbel en zogenoemde geloofsopbouw boeken, in het geloof. De keuze in dezeboeken is groot. Op deze website tref je een selectie van boeken aan die je kunnen ondersteunen bij je keuze om belijdenis te doen en om je geloof te verdiepen. Voor persoonlijk advies kun je contact opnemen met je christelijke boekhandel.
Belijdenisgeschenken
Om deze feestelijke gebeurtenis die het belijdenis doen is, luister bij te zetten wordt vaak door zowel kerk, familie en vrienden aan diegene die belijdenis heeft gedaan een geschenk overhandigd. De keuze in deze geschenken is groot. Je kunt denken aan een kaarten, muziek maar natuurlijk ook aan boeken. Om de keuze te vergemakkelijken tref je op deze website een selectie van geschikte belijdenisgeschenken aan. De nadruk ligt daarbij op boeken die opbouwend voor het geloof zijn. Voor persoonlijk advies kun je uiteraard contact opnemen met je christelijke boekhandel.
www.mevrouwbuitenhuis.net
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden