De rol van de vrouw in de islam

De Rol van de vrouw in de Islam. In sommige landen, zoals De V.S., Nederland, en andere westerse landen, wordt nogal negatief gedacht over de rol van de vrouw in de islam, ze zien de Islam als de meest vrouwonvriendelijke godsdienst. In het leven van “nu” klopt dat ook wel, in vergelijking met andere godsdiensten in het westen, mogen Islamitische vrouwen minder dan vrouwen die in westerse (christelijke) landen. Dit komt omdat de rol van de vrouw in de Bijbel anders wordt voorgedaan als in de Koran. Dit verschil is erg groot. In de Koran staat in een aantal passages dat mannen en vrouwen gelijk zijn. Een van die passages volgt hieronder: Voorwaar, de Moslim en de Moslima en de gelovige mannen en vrouwen, de gehoorzame mannen en vrouwen, de waarachtige, mannen en vrouwen, de standvastige mannen en vrouwen, de mannen en vrouwen die nederig zijn, de mannen en vrouwen die aalmoes geven, de mannen en vrouwen die vasten, de mannen en vrouwen hun kuisheid bewaren, de mannen en vrouwen die Allah vaak gedenken – voor zulke heeft Allah vergiffenis en een grote beloning (30:35). In de praktijk echter zijn mannen en vrouwen helmaal niet gelijk, zoals in westerse (christelijke) landen wel zo is. In deze landen zijn vrouwen, net als mannen, vrij om te doen wat ze willen (natuurlijk wel volgens de wetten). In moslimlanden hebben vrouwen echter weinig vrijheid en rechten. Ze moeten onder andere een hoofddoek dragen, ze moeten gehoorzamen aan de man of vader en ze mogen niet kiezen met wie ze trouwen want ze worden door de ouders uitgehuwelijkt. In westerse (christelijke) landen is dit heel anders vrouwen mogen zelf kiezen met wie ze trouwen, hoeven geen hoofddoek te dragen en zijn niet verplicht te gehoorzamen aan hun man. Vooral op seksueel gebied zijn ze beperkt: ze moeten als maagd het huwelijk ingaan. Als ze niet bloed tijdens de huwelijksnacht mag haar man haar verstoten omdat ze denken dat dit een teken is dat ze geen maagd meer is. Als dit zo is wordt ze vaak ook verstoten door de familie. Veel moslimmeisjes zorgen daarom ook dat er op een andere manier bloed op het laken komt door bijv. in hun vinger te prikken zodat deze gaat bloeden en dan kunnen ze deze afsmeren aan het laken en lijkt het net of ze gebloed heeft. Veel mensen vooral uit westerse (christelijke) landen vinden dit stom omdat ook vrouwen die nog maagd zijn bij hun eerste keer niet bloeden. Islamitische rechtsgeleerden verschillen van mening over de vraag of abortus al dan niet is toegestaan. De meeste wetgeleerden wijzen abortus beslist af. Andere juristen staan abortus wel toe, maar alleen tot het moment dat de 'ziel van het kind wordt ingeblazen' - 80 dagen na conceptie. Wetsschool verbiedt abortus alleen wanneer de foetus al volledig is gevormd en als mens kan worden beschouwd (na 120 dagen zwangerschap). Ook zou abortus zijn toegestaan wanneer het leven van de moeder gevaar loopt. In de praktijk wordt abortus in de meeste islamitische landen (oogluikend) toegestaan. Dat de praktijk niet klopt met de Koran is al gebleken uit de hierboven genoemde passage. Er zijn nog veel meer voorbeelden waaruit blijkt dat de Koran niet klopt met de praktijk. Zo kan zowel de jongen als het meisje, volgens de Koran, zorgen dat het geregelde huwelijk niet door gaat. Ze moeten hiervoor dan wel een goede reden hebben. Er zijn maar een paar landen waar het meisje deze vrijheid heeft. Ze kan wel naar haar vader gaan om te vragen of die een ander huwelijk regelt maar meestal wordt de mening van het meisje niet opprijs gesteld. Nog een voorbeeld is overspel. In de koran staat dat er sprake is van overspel als een getrouwde man of vrouw een buitenechtelijke relatie heeft. Maar in de praktijk blijkt dat de vrouw het niet moet wagen om overspel moet plegen maar als de man overspel pleegt hij er vaak wel mee wegkomt. Als een man herhaaldelijk overspel pleegt of zijn vrouw slaat dan mag zijn de vrouw van haar man scheiden, mits ze alles heeft geprobeerd om het huwelijk te redden. Maar in de meeste moslimlanden heeft de vrouw dit recht helemaal niet. Ook dit is weer heel anders als in westerse (christelijke) landen. Hier in het westen mogen mannen en vrouwen ook geen overspel plegen maar dat is niet in de wet opgenomen en je kunt er daarom ook niet gestraft voor worden. Ook vrouwen kunnen kiezen of ze gaan scheiden. In de meeste islamitische landen is het wettelijk toegestaan dat een man met meer vrouwen (maximaal vier) tegelijk is getrouwd, mits hij zijn aandacht eerlijk verdeelt is en iedere vrouw evenveel aandacht krijgt. In de praktijk is een minderheid van de mannen met meer dan een vrouw getrouwd. In sommige landen kan de eerste vrouw in het huwelijkscontract een bepaling laten opnemen dat haar man slechts met haar uitdrukkelijke toestemming een ander mag trouwen. In Nederland is polygamie niet toegestaan; een islamitische man die in het land van herkomst met meer vrouwen in het huwelijk trad, kan maar een vrouw laten overkomen. De Islam kent een scheiding tussen de mannenwereld en vrouwenwereld. Zie ondermeer soerat 24, vers 31, 32 (31: En zeg tot de gelovige vrouwen dat zij ook haar ogen neergeslagen houden en hun passies beheersen, en dat zij haar schoonheid niet tonen dan hetgeen ervan zichtbaar moet zijn, en dat zij haar hoofddoeken over haar boezem laten hangen, en dat zij haar schoonheid niet tonen behalve aan haar echtgenoot of haar vader of de vader van haar echtgenoot, of haar zonen of de zonen van haar echtgenoot, of haar broeders, of de zonen van haar broeders, of de zonen van haar zusters of haar vrouwen, of haar slaven, of zulke mannelijke bedienden die geen geslachtsdrang hebben, of de jonge kinderen die van de naaktheid van een vrouw niets afweten. En laat haar niet met haar voeten slaan, opdat hetgeen zij van haar schoonheid bedekken openbaar moge worden. En wendt u allen tezamen tot Allah, o gelovigen, opdat gij moogt slagen 32: En huwt uw weduwen en de deugdzame onder uw mannelijke of vrouwelijke slaven. Indien zij arm zijn, zal Allah hen uit Zijn overvloed verrijken, want Allah is milddadig, Alwetend). Vrouwen in de Islam mogen niet omgaan of zich ongesluierd laten zien aan mannen buiten de eigen familie. De achterliggende gedachte van de scheiding tussen mannen en vrouwen, dus ook het dragen van de sluier is, dat voorkomen moet worden dat een vrouw een vreemde man seksueel prikkelt. Volgens de Shari’ah mag een man een vreemde vrouw ook niet aanspreken in afwezigheid van haar echtgenoot. Ook mag men een vreemde vrouw niet aanraken, zelfs geen hand geven. Voor jonge ongetrouwde vrouwen geldt ook dat ze absoluut maagd moeten blijven tot het huwelijk. In principe geldt dit ook voor jongens, maar overschrijding van deze wet wordt voor jongens vaak als stoer gezien, terwijl bij een meisje de hele familie eer kan worden aangetast. De enige plaats in de Koran waar we de sluier vinden is in soerat 33 vers 53 (O, gij die gelooft! Gaat de huizen van de profeet niet binnen tenzij gij uitgenodigd wordt tot een maaltijd, doch niet wachtend tot deze gereed is. Wanneer gij zijd uitgenodigd, komt dan binnen; en wanneer gij gegeten hebt vertrekt dan en blijft niet praten. Dat is lastig voor de profeet; hij is verlegen voor u, maar Allah aarzelt niet om de waarheid (te zeggen). En als gij haar (zijn vrouwen) om iets vraagt, vraagt het dan van achter het gordijn. Dat is reiner voor uw hart en haar hart. En het past u niet de boodschapper van Allah lastig te vallen, noch dat gij ooit zijn vrouwen na hem zoudt huwen. Dat zou in de ogen van Allah inderdaad een grote (belediging) zijn). Hier heeft men het echter over hijab ofwel een afscheiding in tuin of huis. In de Koran wordt dus niet duidelijk iets over de sluier gezegd of over strikte scheiding. Een sluier hoorde in de tijd van Mohammed wel bij de klederdracht. Wat een islamitische vrouw vindt van haar positie in de islam en de maatschappij verschilt natuurlijk per persoon. Een Turkse vrouw in Nederland zal er waarschijnlijk heel anders tegen aan kijken dan een vrouw uit Afghanistan. Over bepaalde dingen denken wel veel moslimvrouwen ongeveer hetzelfde. Zo vinden veel moslimvrouwen het geen vernedering om een hoofddoek te dragen. Ze zien het juist als iets moois. Je maakt ermee duidelijk dat je moslim bent, dus je komt voor je geloof uit. Zo herken je ook gauw je geloofsgenoten. Het hoofddoek staat ook symbool voor de opvatting dat het niet om het uiterlijk gaat, maar om het innerlijk (doordat je, je uiterlijk niet goed toont ziet iedereen er een beetje hetzelfde uit, maar het innerlijk verschilt en daar gaat het om). Bovendien is de hoofddoek, evenals andere lichaamsbedekkingen zoals lange sluiers, bedoeld om seksisme te voorkomen. Men vergelijkt de vrouw wel met een parel, die je ook niet zomaar onbedekt op straat neerlegt. Dan zou iedereen hem willen hebben en zou de parel niet veilig zijn. Zo zou ook een vrouw, als zij onbeschermd (dus niet grotendeels bedekt) over straat ging, niet veilig zijn voor het seksisme van mannen. Als zij zich bedekt, zodat de mannen haar niet kunnen bekijken, hoeft ze niet bang te zijn voor seksisme. Conclusie: Er zijn wel degelijk verschillen tussen de rol van de vrouw in westerse (christelijke) culturen en islamitische culturen. In de koran staat dat mannen en vrouwen gelijk zijn maar de praktijk zegt iets anders. Zelf accepteren islamitische vrouwen hun positie omdat ze ermee opgegroeid zijn. Dingen die zij heel normaal vinden, vinden sommige mensen in de christelijke culturen heel raar.
Bronvermelding: Vertalingen van passages uit de koran: http://www.orst.edu/groups/msa/quran/quran_d/33.html
Informatie over de rol van de vrouw in de islam: http://huiswerk.scholieren.com/werkstukken/view.php3?id=3539
http://www.nrc.nl/W2/Lab/Profiel/Islam/wetten.html