De Bororo cultuur

Man - Vrouw verdeling De mannen van de Bororo stam zijn de best gebouwde Indianen in heel Brazilië. De vrouwen zien er daarentegen juist vaak zwak uit. Je zou daarom verwachten dat de man de baas is maar in hun samenleving staat de vrouw centraal. De vrouwen zijn degene die werken, het voedsel bereiden, de kinderen verzorgen en ook zijn zij degenen die op het land werken. De mannen zijn de jagers en vissers, zij zijn ook degenen die sieraden maken voor de vrouwen of voor speciale gelegenheden. Het grootste gedeelte van de tijd zijn de mannen echter in het mannenhuis die centraal in het dorp ligt. Bestaansmiddelen De belangrijkste bestaansmiddelen van de Bororo’s zijn de jacht en de visserij. Ze zijn uitstekende vissers, ze hebben drie technieken ontwikkeld om vis te vangen. De eerste is gewoon met hun handen, de tweede is met pijl en boog. En de derde manier is een liaan nemen, die op de rivier waar ze vis aan het vangen zijn kapot te slaan, als de liaan kapot is komt hier een gif uit dat de vissen in de rivier bedwelmd waardoor ze gemakkelijker te vangen zijn. Voor de rest leven ze ook een beetje van de akkers in de buurt van hun dorp die door de vrouwen worden verzorgd.
Bouw van het dorp Het dorp is gebouwd op een open plek, begrensd door een bos en de rivier. Aan de buitenkant van de open plek staan allemaal kleine hutjes. Deze hutjes zijn in een cirkel om en naar het centrale huis van dit dorp gericht. Dit huis is het mannenhuis. Het mannenhuis is veel groter dan de andere hutjes van het dorp. In dit huis slapen de vrijgezelle mannen en dit is ook de plek waar de mannen de dag doorbrengen als ze niet aan het vissen of jagen zijn. In dit mannenhuis mogen geen vrouwen komen. Zij zijn in de huizen aan de rand van het dorp en hun mannen gaan een aantal keren per dag naar hun huis terug. Wanneer een vrouw toch, om wat voor reden dan ook het mannenhuis binnengaat, dan is de mogelijkheid aanwezig dat ze gevangen genomen en misbruikt wordt. Er is slechts één keer dat een vrouw het huis binnen moet gaan en dat is wanneer ze haar aanstaande man ten huwelijk gaat vragen. Hoe leven ze Het dorp is in twee groepen gedeeld. In het noorden de Tugare, dat sterk betekent en in het zuiden leeft de Cera groep en dit betekent zwak. Bij welke groep je moeder hoort bepaalt bij welke stam je hoort en ook is er de regel dat je alleen met iemand kan trouwen uit de andere groep. Een man zal wanneer hij is getrouwd in het huis van zijn vrouw trekken, maar hij kan gewoon even naar zijn geboortehuis terugkeren
als hij dat wil of als hij het even niet meer aankan brengt hij de nacht gewoon in het mannenhuis door. De leden van de beide groepen zijn trots op de groep waar ze bij horen. Er bestaat ook rivaliteit tussen de twee helften, maar ze hebben elkaar ook nodig. Zo is het bijvoorbeeld zo dat als een lid van de ene clan sterft, de leden van de andere clan zijn begrafenis moeten verzorgen. Dus ze zijn ook elkaars bondgenoten. Bijzonderheden De Bororo’s komen oorspronkelijk uit Bolivia. Ze waren opgedeeld in twee groepen, maar de westgroep is bijna volledig uitgeroeid. De eerste blanken waar deze Indianen mee in contact kwamen waren goudzoekers. Deze goudzoekers waren ook degenen die veel, voor de Bororo’s tot dan toe, onbekende ziektes naar hun dorp brachten. De Bororo’s kenden veel ziektes van de blanken niet en hadden er daarom ook geen medicijn tegen. Voor de ziektes die ze wel kennen hadden ze bijna allemaal wel een middeltje tegen uit de natuur. Ook hebben ze een medicijnman, maar deze geneest vooral psychologische ziektes. Elke vrouw bezit een soort juwelenkistje die van moeder op dochter overgaan. Hierin zitten sieraden die door de mannen zijn gemaakt van bijvoorbeeld apen- en jaguartanden. Wanneer er een feestdag is dragen de mannen ook sieraden. Maar ook als er geen feest is willen ze graag sieraden en een tooi dragen, daarom zijn een groot gedeelte van de dag bezig met het maken van nieuwe sieraden.