Clara van Assisi

Clara van Assisi Clara van Assisi is geboren in Assisi, Italië. In het jaar 1194. Ze was de dochter van Favarone. Clara werd opgevoed met de verfijnde manieren van de vrouwelijke kant van de adel. Ze was in haar jeugd vrij zeker van haar keuze voor de toekomst. Zoals ik net zei was Clara vrij zeker van haar keuze en er was geen angst dat ze een ander pad zou kiezen dan het normale, totdat ze op 18-jarige leeftijd de predikant Fransiscus hoorde in de kathedraal van San Rufino. Ze begreep meteen hoe het evangelische leven in elkaar zat en besloot dat ze het ging volgen. Clara was vastberaden om te luisteren naar haar roeping en verliet het ouderlijk huis rond middernacht op Palmzondag. Ze deed dat door 1 van de vele gesloten deuren open te breken. Franciscus en Clara waren er allebei van overtuigd dat Clara haar leven aan God moest wijden, maar dit moest gebeuren op een afzonderlijke plek . Ze werd klaargemaakt voor het geestelijk huwelijk, maar dit moest in stilte gebeuren, maar wel met absolute oprechtigheid. Dit gebeurde in het kleine kerkje van San Damiano. De ontwikkeling van Clara verliep snel. Sneller dan iedereen had verwacht. Nadat Clara zich eenmaal tot gewend had begon ze zich steeds meer te richten op het evangelische leven. Ze wilde de weg volgen die ook Jezus gevolgd heeft. Ze leverde zichzelf helemaal over aan God, niet alleen door afzondering maar ook met het bezig-zijn-met-God. Haar hele leven was gericht op bidden, bidden en nog eens bidden. Ze deed dit niet alleen ’s middags maar ook grote delen van de nacht. U zou denken dat het op een keer ging vervelen maar nee hoor. Voor Clara was elk gebed een belevenis. De Arme Clarissen De Arme Clarissen zijn de vrouwen die de oproep van de Heilige Clara hebben gehoord. De oproep luidde: heb Hem lief met heel je hart. De orde van de Clarissen is gesticht door de Heilige Clara zelf. Dit gebeurde in 1212. De orde van de Clarissen is eigenlijk een hele grote familie van kloosters die verspreid zijn over alle werelddelen. Er zijn in het geloof 3 geloften. Deze geloften zijn: gehoorzaamheid, armoede en kuisheid. De orde van de Clarissen voegen hier een 4e gelofte aan toen. Dat is n.l dat je moet leven als slotzusters. De orde van de Clarissen is een van de weinige ordes die een contemplatief leven leiden. Ook is de orde de grootste order van slotzusters ooit. Sommige zeggen zelfs dat de orde van de Clarissen de 1e en oudste orde van allemaal is. Dit zou misschien kunnen kloppen omdat de orde van de Clarissen de 1e orde was die de 4e gelofte met veel liefde nabeleefde. De paus Johannes Paulus de II heeft gezegd: Het kloosterleven van vrouwen en het klooster verdienen bijzondere aandacht vanwege de grote waardering die de Christelijke gemeenschap heeft voor dit soort leven dat een teken is van de unieke vereniging van de Kerk als Bruid met haar Heer, die zij boven alles liefheeft.
Armoede: Openstaan voor Zijn Aanwezigheid Armoede is een belangrijk onderdeel van de liefde als je je er volledig voor wilt inzetten. Jezus laat ons dit zien in zijn eigen leven, in Maria vanaf de Verkondiging tot aan de Calverieberg. Algehele armoede is geen wreed begrip volgens strenge eisen, maar een dieper veeleisender woord. Je moet de volgende aspecten om helemaal arm te zijn: algehele beschikbaarheid,een grenzeloze soepelheid en je moet altijd “ja” zeggen tegen alles wat de Heer van je verlangt. Het gezicht van armoede is eigenlijk het gezicht van de liefde. In god bevindt zich het leven en het licht van de armoede die tegelijkertijd liefde is. De Clarissen houden zich bezig met het mysterie God – Mens. Jezus deelt zijn blijheid met ons. De vader heeft de Zoon lief en geeft hem alles wat hij wilt. De Vader bewaart niet voor zichzelf. Alles wat Jezus heeft. Heeft hij gekregen van zijn Vader. Niks is van hemzelf. Alles gebeurt uit de handen van de Vader. Bij de Zoon is het oneindige armoede ontvangen en oneindige blijheid teruggeven van/aan de Heer. Een arme claris leeft, beweegt en vindt haar blijheid in de stroom van gevende, liefhebbende armoede. Stilte: Een Gewijde Ruimte De stilte is voor de arme Claris een belangrijke plaats in haar innerlijk. Het is de plaats waar zij elke keer het Woord van de Heer hoort. De stilte zorgt ervoor dat ze Jezus zijn woorden kan horen en dan wordt de stilte de ruimte van het huwelijksfeest van het Lam. God heeft onze woorden niet nodig omdat hij het Eeuwige Woord in zijn bezit heeft, waaruit alle dingen zijn gemaakt. God zoekt naar de stilte in iemands lichaam zodat Hij zijn woord kan laten klinken. Stilte maakt mogelijk dat een arma Claris zich bezig kan houden met het mysterie van Maria. De afwisseling van lofgebeden en stilte klinkt harmonieus wanneer lofgebeden overgaan naar stilte en andersom. Dit gebeurt om de God te loven. De Roeping Dit hoofdstuk wordt verteld door een arme Claris. Ik haal stukken weg die niet van belang zijn en verander dingen die onbegrijpelijk zijn voor mensen van mijn leeftijd. Ik ben gekozen door God omdat God een en al liefde is. Dat is waarschijnlijk de oorsprong van zijn roeping in mijn leven. Het is iets onverwachts. Met onverwachts bedoel ik dat ik ben opgegroeid in een ongodsdientige leefomstandigheden. Mijn ouders zijn nooit naar de kerk geweest. Ik werd aangetrokken door God doordat ik me gestort had op de biologie, scheikunde en natuurkunde. Het heelal en alle andere organismen zijn ontstaan door iets en iets moest het middelpunt zijn, maar wat? Ik begon mezelf allerlei vragen te stellen zoals, waarom leef ik? Had het menselijk bestaan enige betekenis? Opeens kwam de bevrijding. Ik had een boekje gevonden waarin verhalen stonden van 12 Heilige zoals Theresia van Lisieux, Agnes van Rome, Clara vanAssisi…. Twaalf vrouwen die een woord van God hebben ontvangen en toen alles op zij hadden geschoven. Toen ik het boek uithad was ik overtuigd van 3 dingen : Jezus is God, de katholieke Kerk werd door Hem gesticht en ik wil leven zoals deze vrouwen hebben geleefd. De jaren nadat ik dat boek gelezen had, had ik lange gesprekken en discussies met mij vader. Toen bereikte mijn leven een hoogtepunt toen ik voor het eerst de Heilige Communie ontving. Toen 2 jaar later stond ik voor de kloosterpoort van de clarissen en vroeg om toegelaten te worden. Clara van Assisi leert ons hoe we onze zorgen, noden en ellenden moeten “dragen”in ons hart. Smeekgebed, lofprijzing en vreugde zijn kenmerken van het kloosterleven. Als men vraagt of het kloosterleven niet zwaar is dan antwoorden we: Niet is te zwaar als je hart maar groot genoeg is.