Wagenrennen

WAGENRENNEN
Misschien wel de oudste, spectaculairste sport in Rome is het wagenrennen. Het was in de zesde eeuw voor Christus vooral erg populair onder de Etrusken, en het werd later overgenomen door de Romeinen. Ook zien we dat de sport werd beoefend door de Lucianen op Sicilië, in de vijfde eeuw voor Christus. In het begin werd het paarden racen vooral gehouden met religieuze kwesties en begrafenissen, maar later veranderde dat en werd het een populaire sport onder het volk, net als later bij de gladiatoren gevechten. Dit succes was vooral te danken aan het gokken dat met de races samen ging. De races werden gehouden in een circus dat zo genoemd werd omdat het een ovale vorm had(zie plaatjes). Het eerste Romeinse circus dat we kennen is het Circus Maximus. Eerst werd het gebouwd van hout, maar het is verschillende keren herbouwd totdat het de vorm heeft die het nu nog heeft. De eerste vermelding van het Circus Maximus stamt uit de tijd van de Etruskische periode (ongeveer de zesde eeuw voor Christus). Het Circus Maximus is twee keer door brand vernietigd en twee keer stortten de tribunes in, waardoor veel mensen omkwamen. Bovendien is het een paar keer door overstromingen van de Tiber getroffen, wat aantoont dat het Circus niet was ommuurd. In 167 werd een enorm podium gebouwd voor musici, dansers en toneelspelers. In 194 of 195 eiste de senaat dat de stoelen voor de senatoren werden gescheiden van de plaatsen voor het gewone volk. Het Circus Maximus is gebouwd in een lang dal tussen twee bergen: de Aventijn en de Palatijn. Eerst was het helemaal geen gebouw, alleen een vlak, zanderig parcours. De toeschouwers zaten op de heuvels, naast het circuit. Langzamerhand veranderde het in een goedgebouwd stadion. Het stadion was 620 meter lang, met in het midden een muur die de twee helften van elkaar scheidde. Het gebouw was op zijn breedste punt 140-150 meter breed. Het had een capaciteit van 250.000 toeschouwers, wat een kwart van de toenmalige bevolking van Rome betrof. Een dag bij de races
Een race begon, net zoals later de spelen in de amfitheaters, met een parade die werd geleid door de sponsors. In de parade liepen ook de verschillende teams mee, die zich van elkaar onderscheidden door verschillende kleuren: rood, wit, blauw, groen. Rood en wit waren hiervan de belangrijkste. Het publiek liet zien van welk team ze fan waren, met spandoeken en verschillende kleuren kleding, net als dat tegenwoordig bij sportwedstrijden gaat. De karren waren zo klein en licht mogelijk. Ze werden gemaakt van hout en boden weinig bescherming aan de berijder. De gebruikelijkste soorten races waren met twee paarden ( biga) of met vier paarden (quadrigae). Doordat meer dan vier paarden moeilijk te besturen waren, waren zulke races ongebruikelijk. Toch horen we over races met zes, of zelfs zeven paarden.