10.2

10.2 De zeereis. Flavus en de zonen staan op de pier. Ze wachten op Plinius. Ze kijken aandachtig uit, ze zien het schip echter niet. 'Waarom is het schip nog niet aangekomen?' vraagt Marcus. 'Dat begrijp je toch wel?' antwoord vader. 'De reis is lang, de zee is groot en gevaarlijk. Daarom is de zeereis niet zeker.' 'Welke route voer het schip?' vraagt Lucius. 'Luister,' antwoord vader. 'Nadat Plinius in Bythinie aankwam, heeft hij een brief geschreven. Als je aandachtig luistert, kan je de koers te weten komen.' Vader leest de brief voor: 'We zijn blij, omdat we bij de provincie zijn aangekomen. De reis is gevaarlijk. Totaan Athene hebben we rustig over zee gevaren. Echter, terwijl het schip op de Aëgeische zee was, beukte er plotseling een heftige storm heftig tegen het kleine schip. De tegenwind hield het schip lang vast. Uiteindelijk voeren we naar Ephese, waarvandaan wij de reis per wagen maakten. Moe kwamen we aan in de stad Pergamum. Nadat wij daar overstapten op het kust scheepje, hield een hevige storm ons weer vast. Daarom betreedde ik te laat de provincie.' 'Dus,' zegt Lucius,'Plinius is eerst aan boord gegaan van het kust scheepje uit Bythinië en aangekomen in de stad Pergamum. Vervolgens maakte hij de reis verder per wagen naar Ephese, waarvandaan hij over de Aegeïsche zee voer.' Vader prijst zijn zoon: 'De jongen is zorgvuldig, Lucius heeft goed geluisterd. Je begrijpt de brief goed.' Intussen naderde het schip langzaam. De zeemannen lieten de zeilen neer en roeide het schip de haven in. Spoedig verscheen het schip. Terwijl Plinius naar beneden ging, haastte Flavus zich naar hem. De oude man groet Flavus. Dan ziet hij Marcus en Lucius. 'Kijk, je hebt je zonen meegebracht,' zei hij tegen Flavus. 'De jongens zijn een tweeling, maar niet helemaal gelijk. Lucius is gelijk aan jou.....' 'En Marcus is gelijk aan moeder,' voegde Flavus toe.