de dood van Marat kunstanalyse

Kunstanalyse Kleur en Compositie.

Info van het schilderij:

Jean-Paul Marat was een vriend van David en leider van de Franse Revolutie. Hij werd in zijn bad neergestoken door een vrouw. Marat was arts, die als journalist en politicus in de tijd van de Franse Revolutie radicaal partij koos voor het volk. Door zijn fanatieke optreden en extreme opvattingen maakte hij zich weinig geliefd bij gematigder groepen. Hij werd in 1793 vermoord toen hij in zijn bad zat te werken. Marat leed aan een huidziekte. Hij droeg in azijn gedrenkte doeken op zijn hoofd om de jeuk tegen te gaan en werkte regelmatig aan zijn correspondentie in een bad met verdunde azijn, wat het voor hem draaglijker maakte.

De begrippen:

1.         Compositie.

   1. Hoofdaccent
   2. beeldassen en richtingen
   3. compositievormen (diagonaal, centraal, symmetrisch/assymetrisch/ driehoek)
   4. statisch-dynamisch
   5. ritme en herhaling.
2. Kleur.
   1. primaire verf kleuren
   2. primaire licht kleuren
   3. spectrumkleuren
   4. secundaire verfkleuren
   5. verzadigde/onverzadigde kleur
   6. monochroom/polychroom kleurgebruik
   7. kleurenfamilie
   8. kleurcontrasten:
   9. complementair kleurcontrast
   10. koud-warm kleurcontrast
   11. kwantiteits kleurcontrast
   12. kwaliteits kleurcontrast
   13. kleur tegen kleur contrast
   14. lokale kleur

   15. symbolische kleur

       Compositie:

       Er is weldegelijk compositie in dit schilderij te vinden. Maar er komen geen ritmes in voor of herhalingen wat wel op valt zijn  De gewaagde symmetrie van de compositie die gewoon in twee gesneden wordt, de afwezigheid van elk detail dat niet bijdraagt tot het hoofdeffect, de dominerende koude tonen, dit alles geeft aan het werk een levensecht en dramatisch gevoel. David wilde met het 'realisme' van dit schilderij het beeld geloofwaardig maken. De gedetailleerde tekst op de briefjes en de stofuitdrukking van de verschillende materialen is overtuigend. Hij liet met het schilderij ook de deugden van Marat zien: altijd aan het werk voor het welzijn van het volk, de eenvoudige leefomgeving met een kale muur, verstelde lakens en een simpel kistje

       Kleur:

       Jacques-Louis David heeft Marat hier kwetsbaar neergezet, zoals hij naakt in zijn badkuip zat (Marat zat het grootste deel van de tijd in bad, om de pijn en jeuk van zijn huidziekte te verlichten). De details die met de moord te maken hebben, zoals het bloed, zijn tot een minimum beperkt. Het schilderij straat hierdoor inderdaad eenvoud en stille grootsheid uit. Verder is Marat zelf ook geïdealiseerd, want er zijn geen tekenen van de huidziekte te zien op het schilderij. De kleuren zijn waarheidsgetrouw. David heeft met zorg geprobeerd de crimescène realistisch weer te geven, dat wil zeggen met een hoog 'werkelijkheidsgehalte'. Dit 'realistische' effect wordt ondermeer opgeroepen door de precieze, gedetailleerde uitbeelding van voorwerpen. De schilder wil ons doen geloven dat niets aan zijn aandacht ontsnapt is. Hij bracht dit moment in beeld met beheerste vormen en liet de stilte overheersen in strakke, simpele kleurvlakken. Over de moord op Marat waren veel bloediger details bekend, maar David toont geen met bloed besmeurd lijk in een rommelige badkamer, maar een bijna lege ruimte, het lichaam bijna ongeschonden.

       Info Jacques-Louis David

       Jacques-Louis David (Parijs, 30 augustus 1748 – Brussel, 29 december 1825),                                                  vaak kortweg David genoemd, was een Frans kunstschilder van "nuchtere" historiestukken en portretten. Hij was de leidende figuur van het neoclassicisme en beïnvloedde veel 19e-eeuwse Franse schilders.

       David schilderde in de neoclassicistische stijl, waarbij hij zijn onderwerpen uit klassieke bronnen haalde. Hij schilderde geen ruïnes, zoals tot dan toe werd gedaan, maar probeerde de Romeinse Republiek te actualiseren. David weigerde om de klassieke kunst te kopiëren en koos ervoor om zijn talent en de vormen van de klassieke kunst te gebruiken voor revolutionaire ideeën, propagandistische doeleinden en om de waarden van patriottisme en de democratie te prijzen.

       David stelde tekening en herkenbare vorm boven (heldere) kleuren. Zijn schilderijen over de Klassieke Oudheid en de Franse Revolutie ademen deugd, heroïsche spanning en een Spartaanse sfeer.

       -Einde-

       Hugo Breuning H3B