Receptie Paleis op de Dam
Receptie is het omgaan met de culturele erfenis van de Klassieke Oudheid. Een simpel voorbeeld van receptie is het lezen van een klassieke tekst. Tijden het lezen reageer je op de tekst. Je creëert een bepaald beeld van de Oudheid en een eigen gevoel. Dat is jouw persoonlijke receptie van een tekst. Ik heb een verslag gemaakt met mijn persoonlijke reactie, receptie, over Het Paleis op de Dam. In Nederland ging men zich vooral interesseren in de Oudheid in de zeventiende eeuw en de toepassing van klassieke architectuurelementen kamen
toen goed op gang;Na de vrede van Munster was er een einde gekomen aan de Tachtigjarige Oorlog. De handel groeide: het land hoefde zich niet meer te concentreren op
de onberekenbare oorlog en kon zich weer richten op de handel en het aanzien in de wereld.De welvaart stimuleerde stadsbestuurders tot het bouwen van huizen en
paleizen die welvaart weerspiegelden. Deze opbloei van bouwarchitectuur deed
zich met name voor in Holland, vandaar Hollands Classicisme. Het Paleis op de Dam van Jacob van Campen is hier een goed voorbeeld van. De burgemeesters besloten na jarenlang overleggen, uiteindelijk een stadhuis te bouwen die macht, rijkdom, aanzien en verworvenheden uitstraalde. De architect werd geïnspireerd door de Romeinse en Griekse cultuur en verwerkte majestueuze elementen in het paleis die goed zichtbaar zijn: De talloze pilasters (zuilen die indertijd voor steun dienden, nu voor de sier); De indrukwekkend grote tympanon, versierd met reliëfs met een boodschap – ( In het midden staat een vrouw met een schild -wapen van Amsterdam – en om haar heen zijn dieren die kracht symboliseren.) Het exterieur van het Paleis is bijzonder, beetje donkere massieve steenmassa, maar wat er binnen viel te zien fascineerde mij echt! Natuurlijk verwachtte ik sommige dingen die ik zou zien, omdat we ons op school voldoende in het onderwerp hadden verdiept, maar de allure en de grootte (vooral de hoogte! Wel 8 verdiepingen hoog leek het!) verraste mij, toen ik de Burgerzaal binnenkwam. De marmeren vloer is prachtig bewerkt met astronomische tekeningen en wordt door talloze ramen belicht. De machtige Atlas met een wereldbol op zijn rug kijkt op je neer. Overal waar je maar kijkt vind je reliëfs, beelden en schilderijen, geïnspireerd uit de klassieke Oudheid. Ik ben van mening dat de zalen, galerijen en kamers lumineus versierd zijn, maar om het echt te ‘begrijpen’ moet je je erin verdiepen en het gedachtegebied onderzoeken uit de ontstaanstijd. Veel schilderijen vertonen de barokstijl, bijvoorbeeld Theseus en Ariadne; Odysseus en Nausikaä. Klassiek Romeins reliëf is afgebeeld met Hollands realisme (typisch Nederlandse details) zoals de beelden Apollo, Jupiter, Mercurius en Diana. In de burgemeestervertrek vindt men duidelijk empirestijl, deze stijl bevat ook klassieke motieven. De mooie collectie empire meubelen is te danken aan Lodewijk Napoleon, die het paleis een korte tijd had bewoond. In de weeskamer bewonderde ik de driedimensionale schilderijen en was versteld dat ze in die tijd het zo voor elkaar kregen en toen al die techniek in huis hadden.. Op de plafonden kon ik schilderingen herkennen met een vleugje rococo- de heldere kleuren (vooral licht blauw) en de afbeeldingen in het algemeen, waren luchtig en speels. Het waren echt taferelen geschikt om bij weg te dromen in een
fantasiewereld, maar na een tijdje krijg je toch kramp ik je nek. Maar niet getreurd het Paleis biedt zoveel anders; De Vierschaar vond ik één van de imponerende ruimte, het werd gebruikt voor doodvonnissen. Op de muur waren drie reliëfs afgebeeld met de beroemde vonnissen en Kariatiden. De vier elementen niet te vergeten: aarde, water, lucht en vuur die bovenaan op de bogen waren in de Burgerzaal. En zo kan ik nog wel een poos bezig zijn met het benoemen van de wonderbaarlijke kunsten van Artus Quellinus en schilders. Ik kom tot de conclusie dat het bezoek aan het Paleis zeer leerzaam en nuttig was, ik ben me nog meer gaan interessen in de schilderkunst, reliëfs en architectuur. Zelfs heden wekt het Paleis op de Dam veel indruk, fascineert mensen en straalt ambitie uit (er worden er nog congressen gehouden). Ik stel me voor hoe trots de Amsterdammers wel niet waren in de zeventiende eeuw…
Receptie is het omgaan met de culturele erfenis van de Klassieke Oudheid. Een simpel voorbeeld van receptie is het lezen van een klassieke tekst. Tijden het lezen reageer je op de tekst. Je creëert een bepaald beeld van de Oudheid en een eigen gevoel. Dat is jouw persoonlijke receptie van een tekst. Ik heb een verslag gemaakt met mijn persoonlijke reactie, receptie, over Het Paleis op de Dam. In Nederland ging men zich vooral interesseren in de Oudheid in de zeventiende eeuw en de toepassing van klassieke architectuurelementen kamen
toen goed op gang;Na de vrede van Munster was er een einde gekomen aan de Tachtigjarige Oorlog. De handel groeide: het land hoefde zich niet meer te concentreren op
paleizen die welvaart weerspiegelden. Deze opbloei van bouwarchitectuur deed
zich met name voor in Holland, vandaar Hollands Classicisme. Het Paleis op de Dam van Jacob van Campen is hier een goed voorbeeld van. De burgemeesters besloten na jarenlang overleggen, uiteindelijk een stadhuis te bouwen die macht, rijkdom, aanzien en verworvenheden uitstraalde. De architect werd geïnspireerd door de Romeinse en Griekse cultuur en verwerkte majestueuze elementen in het paleis die goed zichtbaar zijn: De talloze pilasters (zuilen die indertijd voor steun dienden, nu voor de sier); De indrukwekkend grote tympanon, versierd met reliëfs met een boodschap – ( In het midden staat een vrouw met een schild -wapen van Amsterdam – en om haar heen zijn dieren die kracht symboliseren.) Het exterieur van het Paleis is bijzonder, beetje donkere massieve steenmassa, maar wat er binnen viel te zien fascineerde mij echt! Natuurlijk verwachtte ik sommige dingen die ik zou zien, omdat we ons op school voldoende in het onderwerp hadden verdiept, maar de allure en de grootte (vooral de hoogte! Wel 8 verdiepingen hoog leek het!) verraste mij, toen ik de Burgerzaal binnenkwam. De marmeren vloer is prachtig bewerkt met astronomische tekeningen en wordt door talloze ramen belicht. De machtige Atlas met een wereldbol op zijn rug kijkt op je neer. Overal waar je maar kijkt vind je reliëfs, beelden en schilderijen, geïnspireerd uit de klassieke Oudheid. Ik ben van mening dat de zalen, galerijen en kamers lumineus versierd zijn, maar om het echt te ‘begrijpen’ moet je je erin verdiepen en het gedachtegebied onderzoeken uit de ontstaanstijd. Veel schilderijen vertonen de barokstijl, bijvoorbeeld Theseus en Ariadne; Odysseus en Nausikaä. Klassiek Romeins reliëf is afgebeeld met Hollands realisme (typisch Nederlandse details) zoals de beelden Apollo, Jupiter, Mercurius en Diana. In de burgemeestervertrek vindt men duidelijk empirestijl, deze stijl bevat ook klassieke motieven. De mooie collectie empire meubelen is te danken aan Lodewijk Napoleon, die het paleis een korte tijd had bewoond. In de weeskamer bewonderde ik de driedimensionale schilderijen en was versteld dat ze in die tijd het zo voor elkaar kregen en toen al die techniek in huis hadden.. Op de plafonden kon ik schilderingen herkennen met een vleugje rococo- de heldere kleuren (vooral licht blauw) en de afbeeldingen in het algemeen, waren luchtig en speels. Het waren echt taferelen geschikt om bij weg te dromen in een
fantasiewereld, maar na een tijdje krijg je toch kramp ik je nek. Maar niet getreurd het Paleis biedt zoveel anders; De Vierschaar vond ik één van de imponerende ruimte, het werd gebruikt voor doodvonnissen. Op de muur waren drie reliëfs afgebeeld met de beroemde vonnissen en Kariatiden. De vier elementen niet te vergeten: aarde, water, lucht en vuur die bovenaan op de bogen waren in de Burgerzaal. En zo kan ik nog wel een poos bezig zijn met het benoemen van de wonderbaarlijke kunsten van Artus Quellinus en schilders. Ik kom tot de conclusie dat het bezoek aan het Paleis zeer leerzaam en nuttig was, ik ben me nog meer gaan interessen in de schilderkunst, reliëfs en architectuur. Zelfs heden wekt het Paleis op de Dam veel indruk, fascineert mensen en straalt ambitie uit (er worden er nog congressen gehouden). Ik stel me voor hoe trots de Amsterdammers wel niet waren in de zeventiende eeuw…
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
T.
T.
leuk werkstuk, ik ben er ook geweest
22 jaar geleden
Antwoorden