VOC

Leven aan boord

De bemanning kreeg drie keer per dag eten: het ontbijt bestond uit wat gort met pruimen en wat boter, s’ middags en s’ avonds kregen ze het zelfde eten erwten met bonen of rijst met boter en een grote hoeveelheid mosterd er op. Ze aten dan ook met ongeveer zes mensen uit de zelfde pannen en zouden nooit te weinig eten krijgen. Als het warm weer was dronken ze meer bier dan normaal met het water deden ze voorzichtig omdat het water na een maand ongeveer zeer slecht was en er wormen in kwamen. Daar door werden veel mensen ziek en kregen scheurbuik. Scheurbuik is een ziekte die vaak voorkomt op de V.O.C. schepen. Dat komt door dat er te weinig vers eten aan boord is en ze te weinig vitamine C binnen krijgen. Veel bemanningsleden sterven hier aan. Maar door er voor te zorgen dat veel minder mensen scheurbuik krijgen hebben ze een speciale haven gemaakt op Kaap de goede hoop ze blijven daar dan een paar nachten en verste het eten en zo waren ze fit genoeg om verder te reizen.

Schepen

je hebt verschillen in schepen waar mee de voc op reis ging. Je hebt spiegelschepen - ze hebben een platte achterkant die ze de spiegel noemen. Ze hebben de spiegel vaak mooi versierd met houtsnijwerk. Het schip heeft grote ramen met daarachter meestal de kajuit van de schipper. VOC-schepen zijn 38 tot 50 meter lang. Er is dus veel ruimte om producten te vervoeren én een flinke bemanning én een aantal passagiers. Die passagiers verblijven in het achterste gedeelte van het schip. Ze hebben een eigen bed en eten bij de kapitein.

De reis

In de eerste jaren van de VOC vaarden de schepen vanaf Kaap De Goede Hoop verder via de Afrikaanse kust. Maar daar liggen Portugese forten en dat is gevaarlijk. De Portugezen vallen de Nederlanders namelijk aan omdat ze hen zien als grote handelsconcurrenten. De VOC neemt al gauw een andere route: van Kaap De Goede Hoop naar het Zuiden.