Inhoud
Inleiding
Hoofdstuk 1 De slavernij
Hoofdstuk 2 Slavenhandel
Hoofdstuk 3 Slaven
Hoofdstuk 4 Burgeroorlog
Hoofdstuk 5 Martin Luther King (M.L.K.) Hoofdstuk 6 Geschiedenis
Literatuurlijst
Slotwoord HFST1 Rond 1620 kwamen de eerste zwarten aan in Amerika. De slavernij groeide langzaam mee met de groei van de koloniën maar werd nog niet op grote schaal bedreven Tot 1640 was er in de Nieuwe Wereld voornamelijk “de facto” (feitelijke, maar niet wettelijk toegestane) slavernij, maar in 1669 werd het ook “de jure”, oftewel wettelijk, mogelijk om slaven te houden. Vanaf die tijd werd slavernij in de Britse koloniën steeds populairder. Slavenhandel groeide snel uit tot een grote winstgevende handel dat kwam door drie dingen. Ten eerste was er de triangle trade: men wilde voorkomen dat de handelsschepen op een gedeelte van hun reis leeg zouden zijn, dus volgde men een driehoeksroute waarin de schepen altijd vol beladen waren. De schepen werden in Europa geladen met bijvoorbeeld boter, textiel en wapens. Als ze in Afrika aankwamen handelden ze deze goederen tegen slaven. Met slaven aan boord vertrokken ze dan richting Amerika waar ze de slaven verkochten en producten kochten zoals koffie, thee, cacao en suiker. Dan gingen de schepen weer naar Europa toe en verkochten ze de goederen met winst. Dan laadden ze de schepen weer met boter, textiel en wapens en begon het weer opnieuw De Europese kolonies in Amerika hadden arbeidskrachten nodig vooral voor de suikerplantages en mijnen. En aangezien de indianen niet echt geschikt waren voor dit werk, kwamen de Europeanen op het idee om mensen uit Afrika naar Amerika over te brengen. Zij redeneerden dat zwarten door hun huidskleur niet als mensen waren te beschouwen oftewel wel als dieren en dus gewoon ingezet konden worden bij dit werk. Handelaren gingen in de Afrikaanse bossen op slavenjacht en verkochten hun buit aan organisaties (bijvoorbeeld WIC) die ze vervolgens naar Amerika vervoerden en daar aan kooplieden doorverkochten. Er zijn zo miljoenen slaven uit Afrika weggevoerd, waarbij ook heel veel slaven bij het transport en bij de arbeid stierven. De tweede reden is dan ook de handelaren de slaven gingen inenten tegen gevaarlijke ziekten zoals de pokken. Daardoor daalde het sterftecijfer onder de slaven enorm. De derde reden was eenvoudig imperialisme. De koloniën groeiden en ze hadden goedkope arbeidskrachten nodig. Het gevolg was dat in de volkstelling van 1790 in de verenigde staten er 757.000 zwarte slaven waren van de 3,9 miljoen mensen. Na 300 jaar hebben met name de Portugezen, Spanjaarden, Engelsen en Hollanders meer dan 10 miljoen slaven verscheept. Ook de VOC handelden in slaven, ze brachten ook slaven naar Nederland. De slaven werkten hier onder andere aan de bouw van pakhuizen en kantoren. Zij laadden en losten de schepen, groeven kanalen en grachten, legden wegen aan en verzorgden de veestapel. Slaven werden hier zo’n beetje voor al het zware en domme werk ingezet. Als je een rijk persoon was in die tijd kon je ook een slaaf kopen die ze dan huishoudelijke klusjes lieten doen zoals zoals koken, wassen van kleding, inkopen doen op de markt, het halen van brandhout en het onderhouden van de tuin. De behandeling van slaven verschilden per eigenaar. Door propaganda was er het beeld dat de baas lief en de slaaf trouw en hardwerkend was maar in werkelijkheid was dat niet zo. Vaak was het leven van een slaaf hard en kort en waren ze niet gelukkig. Soms wisten groepjes slaven te vluchten uit de handen van hun eigenaar, ze gingen dan stelen en overvallen om in leven te blijven. Als zulke slaven dan vervolgens weer gevangen werden kregen ze zware straffen zoals: - Zweepslagen, brandmerken en het afsnijden van neus en oren. - Op moord en verkrachting stond de doodstraf. Maar soms konden slaaf en eigenaar juist heel goed opschieten en kregen ze soms hun vrijheid terug HFST2 Dus daarna gingen Handelaren in de Afrikaanse bossen op slavenjacht en verkochten hun buit aan organisaties (bijvoorbeeld WIC) die ze vervolgens naar Amerika vervoerden en daar aan kooplieden doorverkochten. Er zijn zo miljoenen slaven uit Afrika weggevoerd, waarbij ook heel veel slaven bij het transport en bij de arbeid stierven. De tweede reden is dan ook de handelaren de slaven gingen inenten tegen gevaarlijke ziekten zoals de pokken. Daardoor daalde het sterftecijfer onder de slaven enorm. De derde reden was eenvoudig imperialisme. De kolonien groeiden en ze hadden goedkope arbeidskrachten nodig. Het gevolg was dat in de volkstelling van 1790 in de verenigde staten er 757.000 zwarte slaven waren van de 3,9 miljoen mensen. Na 300 jaar hebben met name de Portugezen, Spanjaarden, Engelsen en Hollanders meer dan 10 miljoen slaven verscheept. Ook de VOC handelden in slaven, ze brachten ook slaven naar Nederland. De slaven werkten hier onder andere aan de bouw van pakhuizen en kantoren. Zij laadden en losten de schepen, groeven kanalen en grachten, legden wegen aan en verzorgden de veestapel. Slaven werden hier zo’n beetje voor al het zware en domme werk ingezet. Als je een rijk persoon was in die tijd kon je ook een slaaf kopen die ze dan huishoudelijke klusjes lieten doen zoals zoals koken, wassen van kleding, inkopen doen op de markt, het halen van brandhout en het onderhouden van de tuin. De behandeling van slaven verschilden per eigenaar. Door propaganda was er het beeld dat de baas lief en de slaaf trouw en hardwerkend was maar in werkelijkheid was dat niet zo. Vaak was het leven van een slaaf hard en kort en waren ze niet gelukkig. Soms wisten groepjes slaven te vluchten uit de handen van hun eigenaar, ze gingen dan stelen en overvallen om in leven te blijven. Als zulke slaven dan vervolgens weer gevangen werden kregen ze zware straffen zoals: - Zweepslagen, brandmerken en het afsnijden van neus en oren. - Op moord en verkrachting stond de doodstraf. Maar soms konden slaaf en eigenaar juist heel goed opschieten en kregen ze soms hun vrijheid terug.
HFST3
De slaven in Afrika kregen de ergste tijd van hun leven ze moesten dag en nacht werken en als ze niet werkten dan kregen ze meteen een zweep tegen de rug , de mensen die daar op de slaven opletten die gaven hun ook een harde tijd hun kraste altijd op de slaven zijn rug en kregen hele kleine wondjes en als de slaven aan het werken waren en zweetten en dat zweet kwam in het wond dan hadden ze natuurlijk weer pijn.
De slaven werden gebrandmerkt zodat alle handelaren konden zien welke slaaf van wie was en als de slaven het toch lukte om weg te komen uit de kamp dan werden ze alsnog gezien want niemand anders in Amerika was zwart of er waren er bijna geen en sowieso mensen konden meteen zien dat die slaaf van iemand was door het brandmerk en die werden naar de kamp terug gebracht.
De slaven die werden gepakt daarvan werden de voeten eraf gehakt en de wond werd gewikkeld met de hemden van de bewakers dus dat deed flink pijn omdat die hele hemd bezweten was en nadat het wond dicht was werd aan de been een hard stuk hout vast gemaakt dat de slaaf toch nog een beetje kon lopen dus de slaven kregen vroeger echt een harde tijd
HFST4
De burgeroorlog duurde van 1861 tot 1865. Het was de eerste oorlog waar machine geweren en loopgraven werden gebruikt. Het was een heftige oorlog waarbij in het totaal 600.000 slachtoffers vielen. Mensen melden zich aan beide kanten in het begin vrijwillig aan omdat ze dachten dat de oorlog snel afgelopen zou zijn. Ook trokken zich nog meer staten terug uit de unie namelijk Virginia, North Carolina, Tennessee en Arkansas en deze staten sloten zich aan bij de confederatie.
In het zuiden hadden ze veel problemen: ze hadden dan wel genoeg vrijwilligers die in het leger kwamen maar ze hadden bijna geen wapens(het noorden produceerden dan ook zo´n 32 keer meer wapens), ook had het zuiden veel minder fabrieken om wapens te maken. Ook de transport van goederen en troepen was in het noorden veel beter geregeld, het noorden had een goede infrastructuur via spoorwegen ruim 22.000 mijl treinrails terwijl het Zuiden maar 9.000 mijl had. Maar het zuiden had ook enkele meevallers: enkele strategisch hoogbegaafde mannen als Robert E. Lee en Joseph E. Johnston sloten zich aan bij het zuiden. Vooral Lee vond Lincoln een groot verlies, hij bood hem zelfs aan om het leger aan te voeren van het noorden!!!
Robert E. Lee
De burgeroorlog zou veel langer duren als verwacht en werd niet uitgevochten in 1 slag maar in een heleboel kleine slagen en de reden waarom het zuiden het zolang volhield tegen het noorden is omdat het noorden vaak de kansen die het had om het zuidelijke leger uit de weg te ruimen niet benutten (dit kwam ook wel door Lee´s geniale inzicht van oorlog voeren en door de slechte leider van het noordelijke leger namelijk B. McClellan). In 1862 is het vooral het zuidelijke leger dat overwinningen behaalt. Enkele slagen in 1862 zijn: de slag bij Bull Run, Battle of Seven Days, de slag bij Shiloh(westelijk front). Maar Lincoln had ook een plan bedacht: hij wilde een zeeblokkade maken voor de zuidelijke havens zodat het zuiden niet meer kon handelen en zich niet kon bevoorraden, verder wilde hij de zuidenlijke staten van elkaar scheiden zodat deze ook niet goed konden samenwerken. In 1863 keren de kansen, Het Noorden weet steeds meer overwinningen te halen en de zeeblokkade is nu echt een feit: in het begin hadden de noordelijke staten nog geen grote vloot en konden dus geen effectieve blokkade maken. Ook krijgt het noorden een andere bevelhebber namelijk Ulysses S. Grant. Grant was veel beter dan McClellan want die twijfelde te veel met het maken van beslissingen, Grant daarentegen had de strategie om agressief aan te vallen en dat had ook effect want Lee had niet genoeg middelen om hem te stoppen. In 1864 waren er vele slagen tussen Grant en Lee: de Battle of the Wilderness (5-6 mei), Spotsylvania (7-19 mei) en Cold Harbor (1-3 juni). Vooral de slag bij Cold Harbor was een tegenslag voor het Noorden. Hoewel Grant de veel meer soldaten had, had Lee's leger zich goed ingegraven en kon wachten op de Noordelijke aanval. Het werd een slachting. Van de 60.000 aanvallende Uniesoldaten werden er minstens 6000 binnen acht minuten getroffen, terwijl er geen centimeter winst werd gemaakt. Daarna weigerden beide zijden toe te geven, zodat de gewonden en doden van de Unie twee dagen lang op het veld bleven liggen. Grant was al snel veel soldaten kwijt geraakt namelijk de helft van zijn 120.000 tellende leger. Het zuiden was slechts 20.000 soldaten kwijtgeraakt van de 60.000 In het Noorden werd Grant een “slachter” genoemd, maar Lincoln wist dat de strategie van Grant de enige was om te winnen van het zuiden. In 1865 deserteren veel soldaten van Lee’s leger, omdat ze het niet meer zien zitten: ze hebben honger, bijna geen minutie, ze zijn zwaar in de minderheid. Daardoor wordt het voor Lee alleen nog maar moeilijker. Op 8 April gaf Lee’s leger zich vervolgens over. De burgeroorlog was voorbij en de slavernij zou afgeschaft worden. HFST5 Martin Luther King jr. (1929-1968) was de zoon van een belangrijk man in de gemeenschap namelijk degene die iedere zondag de lezingen gaf in de plaatselijke kerk en ook naar andere steden ging om daar conferenties bij te wonen over rechten van de Afrikaanse-Amerikanen. King jr. zelf ging op z’n 15e al naar “The Morehouse College”, een speciale school voor zeer hoog begaafde en bijzonder getalenteerde jongeren. Nadat hij, in plaats van geneeskunde of rechten, had gekozen voor een opleiding voor geestelijke, wat z’n vader ook wilde dat hij deed, ging hij naar een speciale school waarop hij werd gespecialiseerd op het gebied van theologie. Hier maakte hij voor het eerst kennis met de leer van Mohandas Ghandi van geweldloos actie voeren. Martin Luther King slaagde met het hoogste gemiddelde van zijn klas voor zijn academische vakken(In Amerika worden met “klas” alle leerlingen in het examenjaar bedoeld). Vandaaruit ging hij naar de Universiteit van Boston en schreef zijn doctoraal over de relatie van God met de mens, hierin was zijn conclusie dat de redding van de mens alleen door geloof in God te vinden was. In Boston ontmoette King tijdens zijn studie Coretta Scott, waarmee hij later ook mee trouwden (1953) en 4 kinderen mee kreeg. Na een paar jaar in 1955 werd King tot leider van de Montgomery Improvement Association (MIA). Ze kozen hem vooral omdat hij nog jong was en te nieuw in de stad was om al vijanden te hebben gemaakt. In zijn eerste lezing als leider zei hij: “We have no alternative but to protest. For many years we have shown an amazing patience. We have sometimes given our white brothers the feeling that we liked the way we were being treated. But we come here tonight to be saved from that patience that makes us patient with anything less than freedom and justice”. De kern van deze uitspraak was dat de zwarten moesten stoppen met het geduldig zijn met alles minder dan vrijheid en gerechtigheid. Om deze reden organiseerde de MIA o.l.v. King de boycott tegen het Openbaar Vervoersbeleid in Montgomery die in de vorige paragraaf al was besproken. King zelf had nog veel meer dingen bereikt maar dan had ik net zo goed m’n hele werkstuk over hem kunnen houden dus laat ik het maar hierbij. King werd vermoord op 10 maart 1969 door een blanke genaamd James Earl Ray, de man bekende en kreeg 99 jaar cel. HFST6 Veel Amerikanen vonden slavernij heel normaal, het was er altijd al geweest. Negers waren een lager soort mens. God had de neger geschapen als een wezen met minder hersens waarvoor de blanken moesten zorgen. Het was dus niks slechts, volgens de bijbel mocht het. Men was toen ook bang dat als de slavernij zou worden afgeschaft de economie achteruit zou gaan. Slaven waren nodig om goedkoop katoen te produceren. Ook waren negers in de meerderheid, ze zouden Amerika kunnen gaan regeren, veel mensen vonden toen dat dat niet kon, negers konden niet alleen een heel land besturen. Er waren in de tijd van de slavernij ook mensen die tegen de slavernij waren. Zij leefden meestal in het noorden. Er zijn toen veel boeken geschreven tegen de slavernij. De negerhut van oom Tom, van Harriet Beecher-Stowe is daar een voorbeeld van. Het is in die tijd geschreven. Ook Theodore Weld schreef in 1839 een boek over slavernij: de waarheid over de Amerikaanse slavernij; getuigenis van duizend getuigen. Zijn conclusie was dat slaven mishandeld werden en het heel slecht hadden. Ook Fanny Kemble schreef een boek hierover, ook zij was tegen slavernij. Het was een dagboek over het verblijf op een plantage in Georgia in de jaren 1838-1839. Het boek verscheen pas in 1863. Ook William Lloyd Garrison was tegen slavernij. Vanaf 1831 gaf hij een blad uit waarin hij zijn opvattingen kenbaar maakte. In 1833 richtte hij met anderen een anti-slaven vereniging op. Blanken en zwarten konden lid worden van deze vereniging. Binnen een aantal jaar had de beweging al meer dan 100. 000 leden. Hun ideaal was afschaffing van de slavernij, dat heet abolitionisme. Er waren mensen die de afschaffing van de slavernij zonder geweld wilden bereiken, zoals bijvoorbeeld Garrison. Sommige mensen gaven na een aantal jaar de hoop op, het kon niet zonder geweld. John Brown dacht dit ook. In 1859 trok hij met twintig man Virginia binnen. Ze bevrijdden met geweld een aantal slaven en verwachtten toen dat de andere slaven ook in opstand zouden komen. Dit was echter niet zo. Ze werden opgepakt en ter dood veroordeeld. Tijdens zijn proces maakte Brown zo’n indruk dat hij het noorden achter zich kreeg. Het zuiden was woedend. In het noorden luidden veel kerkklokken tijdens zijn terechtstelling.
Hoofdstuk 1 De slavernij
Hoofdstuk 2 Slavenhandel
Hoofdstuk 3 Slaven
Hoofdstuk 4 Burgeroorlog
Hoofdstuk 5 Martin Luther King (M.L.K.) Hoofdstuk 6 Geschiedenis
Literatuurlijst
Slotwoord HFST1 Rond 1620 kwamen de eerste zwarten aan in Amerika. De slavernij groeide langzaam mee met de groei van de koloniën maar werd nog niet op grote schaal bedreven Tot 1640 was er in de Nieuwe Wereld voornamelijk “de facto” (feitelijke, maar niet wettelijk toegestane) slavernij, maar in 1669 werd het ook “de jure”, oftewel wettelijk, mogelijk om slaven te houden. Vanaf die tijd werd slavernij in de Britse koloniën steeds populairder. Slavenhandel groeide snel uit tot een grote winstgevende handel dat kwam door drie dingen. Ten eerste was er de triangle trade: men wilde voorkomen dat de handelsschepen op een gedeelte van hun reis leeg zouden zijn, dus volgde men een driehoeksroute waarin de schepen altijd vol beladen waren. De schepen werden in Europa geladen met bijvoorbeeld boter, textiel en wapens. Als ze in Afrika aankwamen handelden ze deze goederen tegen slaven. Met slaven aan boord vertrokken ze dan richting Amerika waar ze de slaven verkochten en producten kochten zoals koffie, thee, cacao en suiker. Dan gingen de schepen weer naar Europa toe en verkochten ze de goederen met winst. Dan laadden ze de schepen weer met boter, textiel en wapens en begon het weer opnieuw De Europese kolonies in Amerika hadden arbeidskrachten nodig vooral voor de suikerplantages en mijnen. En aangezien de indianen niet echt geschikt waren voor dit werk, kwamen de Europeanen op het idee om mensen uit Afrika naar Amerika over te brengen. Zij redeneerden dat zwarten door hun huidskleur niet als mensen waren te beschouwen oftewel wel als dieren en dus gewoon ingezet konden worden bij dit werk. Handelaren gingen in de Afrikaanse bossen op slavenjacht en verkochten hun buit aan organisaties (bijvoorbeeld WIC) die ze vervolgens naar Amerika vervoerden en daar aan kooplieden doorverkochten. Er zijn zo miljoenen slaven uit Afrika weggevoerd, waarbij ook heel veel slaven bij het transport en bij de arbeid stierven. De tweede reden is dan ook de handelaren de slaven gingen inenten tegen gevaarlijke ziekten zoals de pokken. Daardoor daalde het sterftecijfer onder de slaven enorm. De derde reden was eenvoudig imperialisme. De koloniën groeiden en ze hadden goedkope arbeidskrachten nodig. Het gevolg was dat in de volkstelling van 1790 in de verenigde staten er 757.000 zwarte slaven waren van de 3,9 miljoen mensen. Na 300 jaar hebben met name de Portugezen, Spanjaarden, Engelsen en Hollanders meer dan 10 miljoen slaven verscheept. Ook de VOC handelden in slaven, ze brachten ook slaven naar Nederland. De slaven werkten hier onder andere aan de bouw van pakhuizen en kantoren. Zij laadden en losten de schepen, groeven kanalen en grachten, legden wegen aan en verzorgden de veestapel. Slaven werden hier zo’n beetje voor al het zware en domme werk ingezet. Als je een rijk persoon was in die tijd kon je ook een slaaf kopen die ze dan huishoudelijke klusjes lieten doen zoals zoals koken, wassen van kleding, inkopen doen op de markt, het halen van brandhout en het onderhouden van de tuin. De behandeling van slaven verschilden per eigenaar. Door propaganda was er het beeld dat de baas lief en de slaaf trouw en hardwerkend was maar in werkelijkheid was dat niet zo. Vaak was het leven van een slaaf hard en kort en waren ze niet gelukkig. Soms wisten groepjes slaven te vluchten uit de handen van hun eigenaar, ze gingen dan stelen en overvallen om in leven te blijven. Als zulke slaven dan vervolgens weer gevangen werden kregen ze zware straffen zoals: - Zweepslagen, brandmerken en het afsnijden van neus en oren. - Op moord en verkrachting stond de doodstraf. Maar soms konden slaaf en eigenaar juist heel goed opschieten en kregen ze soms hun vrijheid terug HFST2 Dus daarna gingen Handelaren in de Afrikaanse bossen op slavenjacht en verkochten hun buit aan organisaties (bijvoorbeeld WIC) die ze vervolgens naar Amerika vervoerden en daar aan kooplieden doorverkochten. Er zijn zo miljoenen slaven uit Afrika weggevoerd, waarbij ook heel veel slaven bij het transport en bij de arbeid stierven. De tweede reden is dan ook de handelaren de slaven gingen inenten tegen gevaarlijke ziekten zoals de pokken. Daardoor daalde het sterftecijfer onder de slaven enorm. De derde reden was eenvoudig imperialisme. De kolonien groeiden en ze hadden goedkope arbeidskrachten nodig. Het gevolg was dat in de volkstelling van 1790 in de verenigde staten er 757.000 zwarte slaven waren van de 3,9 miljoen mensen. Na 300 jaar hebben met name de Portugezen, Spanjaarden, Engelsen en Hollanders meer dan 10 miljoen slaven verscheept. Ook de VOC handelden in slaven, ze brachten ook slaven naar Nederland. De slaven werkten hier onder andere aan de bouw van pakhuizen en kantoren. Zij laadden en losten de schepen, groeven kanalen en grachten, legden wegen aan en verzorgden de veestapel. Slaven werden hier zo’n beetje voor al het zware en domme werk ingezet. Als je een rijk persoon was in die tijd kon je ook een slaaf kopen die ze dan huishoudelijke klusjes lieten doen zoals zoals koken, wassen van kleding, inkopen doen op de markt, het halen van brandhout en het onderhouden van de tuin. De behandeling van slaven verschilden per eigenaar. Door propaganda was er het beeld dat de baas lief en de slaaf trouw en hardwerkend was maar in werkelijkheid was dat niet zo. Vaak was het leven van een slaaf hard en kort en waren ze niet gelukkig. Soms wisten groepjes slaven te vluchten uit de handen van hun eigenaar, ze gingen dan stelen en overvallen om in leven te blijven. Als zulke slaven dan vervolgens weer gevangen werden kregen ze zware straffen zoals: - Zweepslagen, brandmerken en het afsnijden van neus en oren. - Op moord en verkrachting stond de doodstraf. Maar soms konden slaaf en eigenaar juist heel goed opschieten en kregen ze soms hun vrijheid terug.
De burgeroorlog zou veel langer duren als verwacht en werd niet uitgevochten in 1 slag maar in een heleboel kleine slagen en de reden waarom het zuiden het zolang volhield tegen het noorden is omdat het noorden vaak de kansen die het had om het zuidelijke leger uit de weg te ruimen niet benutten (dit kwam ook wel door Lee´s geniale inzicht van oorlog voeren en door de slechte leider van het noordelijke leger namelijk B. McClellan). In 1862 is het vooral het zuidelijke leger dat overwinningen behaalt. Enkele slagen in 1862 zijn: de slag bij Bull Run, Battle of Seven Days, de slag bij Shiloh(westelijk front). Maar Lincoln had ook een plan bedacht: hij wilde een zeeblokkade maken voor de zuidelijke havens zodat het zuiden niet meer kon handelen en zich niet kon bevoorraden, verder wilde hij de zuidenlijke staten van elkaar scheiden zodat deze ook niet goed konden samenwerken. In 1863 keren de kansen, Het Noorden weet steeds meer overwinningen te halen en de zeeblokkade is nu echt een feit: in het begin hadden de noordelijke staten nog geen grote vloot en konden dus geen effectieve blokkade maken. Ook krijgt het noorden een andere bevelhebber namelijk Ulysses S. Grant. Grant was veel beter dan McClellan want die twijfelde te veel met het maken van beslissingen, Grant daarentegen had de strategie om agressief aan te vallen en dat had ook effect want Lee had niet genoeg middelen om hem te stoppen. In 1864 waren er vele slagen tussen Grant en Lee: de Battle of the Wilderness (5-6 mei), Spotsylvania (7-19 mei) en Cold Harbor (1-3 juni). Vooral de slag bij Cold Harbor was een tegenslag voor het Noorden. Hoewel Grant de veel meer soldaten had, had Lee's leger zich goed ingegraven en kon wachten op de Noordelijke aanval. Het werd een slachting. Van de 60.000 aanvallende Uniesoldaten werden er minstens 6000 binnen acht minuten getroffen, terwijl er geen centimeter winst werd gemaakt. Daarna weigerden beide zijden toe te geven, zodat de gewonden en doden van de Unie twee dagen lang op het veld bleven liggen. Grant was al snel veel soldaten kwijt geraakt namelijk de helft van zijn 120.000 tellende leger. Het zuiden was slechts 20.000 soldaten kwijtgeraakt van de 60.000 In het Noorden werd Grant een “slachter” genoemd, maar Lincoln wist dat de strategie van Grant de enige was om te winnen van het zuiden. In 1865 deserteren veel soldaten van Lee’s leger, omdat ze het niet meer zien zitten: ze hebben honger, bijna geen minutie, ze zijn zwaar in de minderheid. Daardoor wordt het voor Lee alleen nog maar moeilijker. Op 8 April gaf Lee’s leger zich vervolgens over. De burgeroorlog was voorbij en de slavernij zou afgeschaft worden. HFST5 Martin Luther King jr. (1929-1968) was de zoon van een belangrijk man in de gemeenschap namelijk degene die iedere zondag de lezingen gaf in de plaatselijke kerk en ook naar andere steden ging om daar conferenties bij te wonen over rechten van de Afrikaanse-Amerikanen. King jr. zelf ging op z’n 15e al naar “The Morehouse College”, een speciale school voor zeer hoog begaafde en bijzonder getalenteerde jongeren. Nadat hij, in plaats van geneeskunde of rechten, had gekozen voor een opleiding voor geestelijke, wat z’n vader ook wilde dat hij deed, ging hij naar een speciale school waarop hij werd gespecialiseerd op het gebied van theologie. Hier maakte hij voor het eerst kennis met de leer van Mohandas Ghandi van geweldloos actie voeren. Martin Luther King slaagde met het hoogste gemiddelde van zijn klas voor zijn academische vakken(In Amerika worden met “klas” alle leerlingen in het examenjaar bedoeld). Vandaaruit ging hij naar de Universiteit van Boston en schreef zijn doctoraal over de relatie van God met de mens, hierin was zijn conclusie dat de redding van de mens alleen door geloof in God te vinden was. In Boston ontmoette King tijdens zijn studie Coretta Scott, waarmee hij later ook mee trouwden (1953) en 4 kinderen mee kreeg. Na een paar jaar in 1955 werd King tot leider van de Montgomery Improvement Association (MIA). Ze kozen hem vooral omdat hij nog jong was en te nieuw in de stad was om al vijanden te hebben gemaakt. In zijn eerste lezing als leider zei hij: “We have no alternative but to protest. For many years we have shown an amazing patience. We have sometimes given our white brothers the feeling that we liked the way we were being treated. But we come here tonight to be saved from that patience that makes us patient with anything less than freedom and justice”. De kern van deze uitspraak was dat de zwarten moesten stoppen met het geduldig zijn met alles minder dan vrijheid en gerechtigheid. Om deze reden organiseerde de MIA o.l.v. King de boycott tegen het Openbaar Vervoersbeleid in Montgomery die in de vorige paragraaf al was besproken. King zelf had nog veel meer dingen bereikt maar dan had ik net zo goed m’n hele werkstuk over hem kunnen houden dus laat ik het maar hierbij. King werd vermoord op 10 maart 1969 door een blanke genaamd James Earl Ray, de man bekende en kreeg 99 jaar cel. HFST6 Veel Amerikanen vonden slavernij heel normaal, het was er altijd al geweest. Negers waren een lager soort mens. God had de neger geschapen als een wezen met minder hersens waarvoor de blanken moesten zorgen. Het was dus niks slechts, volgens de bijbel mocht het. Men was toen ook bang dat als de slavernij zou worden afgeschaft de economie achteruit zou gaan. Slaven waren nodig om goedkoop katoen te produceren. Ook waren negers in de meerderheid, ze zouden Amerika kunnen gaan regeren, veel mensen vonden toen dat dat niet kon, negers konden niet alleen een heel land besturen. Er waren in de tijd van de slavernij ook mensen die tegen de slavernij waren. Zij leefden meestal in het noorden. Er zijn toen veel boeken geschreven tegen de slavernij. De negerhut van oom Tom, van Harriet Beecher-Stowe is daar een voorbeeld van. Het is in die tijd geschreven. Ook Theodore Weld schreef in 1839 een boek over slavernij: de waarheid over de Amerikaanse slavernij; getuigenis van duizend getuigen. Zijn conclusie was dat slaven mishandeld werden en het heel slecht hadden. Ook Fanny Kemble schreef een boek hierover, ook zij was tegen slavernij. Het was een dagboek over het verblijf op een plantage in Georgia in de jaren 1838-1839. Het boek verscheen pas in 1863. Ook William Lloyd Garrison was tegen slavernij. Vanaf 1831 gaf hij een blad uit waarin hij zijn opvattingen kenbaar maakte. In 1833 richtte hij met anderen een anti-slaven vereniging op. Blanken en zwarten konden lid worden van deze vereniging. Binnen een aantal jaar had de beweging al meer dan 100. 000 leden. Hun ideaal was afschaffing van de slavernij, dat heet abolitionisme. Er waren mensen die de afschaffing van de slavernij zonder geweld wilden bereiken, zoals bijvoorbeeld Garrison. Sommige mensen gaven na een aantal jaar de hoop op, het kon niet zonder geweld. John Brown dacht dit ook. In 1859 trok hij met twintig man Virginia binnen. Ze bevrijdden met geweld een aantal slaven en verwachtten toen dat de andere slaven ook in opstand zouden komen. Dit was echter niet zo. Ze werden opgepakt en ter dood veroordeeld. Tijdens zijn proces maakte Brown zo’n indruk dat hij het noorden achter zich kreeg. Het zuiden was woedend. In het noorden luidden veel kerkklokken tijdens zijn terechtstelling.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
M.
M.
het is een goede informatie maar er had meer in kunnen staan
17 jaar geleden
Antwoorden