Inhoudsopgave Pagina
Voorwoord 3
Inleiding 4
De Franse Revolutie 6
Napoleon 8
Napoleon als Keizer 10
De tsaar 11
De veldtocht in Rusland 12
Het congres van Wenen 15
De honderd dagen 16
De slag bij Waterloo 17
Namen van veldslagen 19
Slotwoord 20
Voorwoord
Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik het geschiedenis hoofdstuk van Napoleon erg interessant vond en ik er graag meer over Napoleon wilde weten.
Inleiding
Napoleon werd geboren op 15 augustus 1769 op Corsica. Corsica is een eiland in de Middellandse Zee tussen Italië en Frankrijk in. Hij stierf op Sint Helena op 5 mei 1821. Sint Helena is een eiland in de Atlantische Oceaan, ver van de kust van Afrika.
Napoleon was keizer van Frankrijk van 1804 tot 1815. Zijn vader koos de zijde van Frankrijk en daardoor kreeg zijn zoon Napoleon een studiebeurs zodat hij kon gaan studeren. Napoleon studeerde aan verschillende militaire scholen en werd in 1785 luitenant bij de artillerie. De artillerie is een deel van het leger dat voor de bediening van de kanonnen zorgt.
Na een conflict met de leider van het Corsicaanse bevrijdingsleger moest Napoleon met zijn familie vluchten naar Frankrijk. Hij werd daar in het leger bevorderd tot kapitein. Omdat hij een goed aanvalsplan maakte om Toulon te bevrijden van de Engelsen werd Napoleon in december 1793 benoemd tot generaal. Daarna kreeg Napoleon de leiding over verschillende belangrijke expedities.
In de achttiende eeuw bleven veel dingen bij het oude. De macht was overzichtelijk verdeeld tussen de rijke en de arme mensen. Iedereen wist vanaf zijn geboorte wat hem te wachten stond. Was je arm dan bleef je arm en was je rijk dan bleef je rijk en kon je ontzettend veel geld uitgeven, vaak werd er door de rijken geld uitgegeven aan nutteloze dingen, zoals bijvoorbeeld ontzettend dure geparfumeerde pruiken. In Frankrijk was er een groep burgers die vond dat het allemaal anders kon en moest. Het uiteindelijke resultaat was de Franse Revolutie
De Franse Revolutie
De Franse Revolutie brak uit in 1789 en zou veel dingen veranderen in heel Europa. De samenleving was verdeeld in drie standen: de geestelijkheid, de adel en de derde stand (de burgers en de boeren). De revolutie begon bij de burgers en de boeren. De ergernis van de burgers en boeren nam toe toen in 1788 de oogsten mislukten. Hagelstormen hadden in 1788 het koren vernietigd en daardoor werd het brood heel duur. Het werd allemaal nog erger door het belastingstelsel van die tijd. Degene die het minst bezat moest het meest betalen. De adel en de geestelijken hoefde vaak niets te betalen en de arme boeren en burgers juist veel.
De regering van Frankrijk was door het vele oorlog voeren en het uitgeven van geld aan de hofhouding van de koning, Lodewijk XVI, bijna failliet. Hij had de Amerikaanse kolonisten met een leger gesteund tegen de Engelsen. De Franse schatkist werd leger en leger en tegelijkertijd hoorden de burgers de verhalen uit Amerika. Daar waren democratische rechten (iedereen is gelijk) realiteit geworden. De burgers en boeren zagen dit als voorbeeld en wilden dit ook.
De koning bracht van het regeren weinig terecht en toonde weinig begrip voor het gewone volk. De Koninklijke familie ging soms vlak bij het hek van het hof van Versailles eten. Dat was natuurlijk niet leuk voor de hongerige burgers van Parijs. Toen er vervolgens van alles misging in Frankrijk, kreeg de koning daar de schuld van. De burgers waren het zat en bestormden in Parijs op 14 juli 1789 de Bastille. Dit was het begin van de Franse Revolutie. Lodewijk XVI en zijn vrouw, koningin Marie Antoinette, eindigden beide onder de guillotine.
De periode die erop volgde was chaotisch. Allerlei burgerlijke groepen vochten met elkaar. Eerst hadden de gematigden het voor het zeggen, maar later kwamen de radicalen onder leiding van Robespierre aan de macht. Hij liet mensen die tegen hem waren onthoofden onder de guillotine. In 1799 herstelde Napoleon de orde en rust.
Napoleon
Napoleon, de grote veroveraar werd het symbool van de Franse Revolutie. Tijdens de revolutie zat Napoleon in het leger en klom op van kapitein tot generaal.
Napoleon maakte een plan voor een expeditie naar Italië. In maart 1796 kreeg hij de leiding over deze expeditie. Dit is het begin van zijn carrière. Als hij in dat jaar ook nog trouwt met Joséphine de Beauharnais hoort hij bij de heersende kringen van Frankrijk. Op 15 mei 1796 komt hij aan in Milaan, en hier begint zijn droom om Europa te veroveren en te beheersen zoals de Romeinse keizers en Karel de Grote. In december 1797 ontstond er onrust in Rome en Napoleon greep met zijn Franse leger in. Op 10 februari 1798 had hij deze stad veroverd.
Uiteindelijk resulteerde dat in een staatsgreep van de dertigjarige Napoleon in 1799.
Napoleons leven stond volledig in het teken van de oorlog, die aanvankelijk voorspoedig verliep.
Met zijn legers veroverde hij grote delen van Europa. Hij versloeg Engeland, Napels, Oostenrijk, Portugal, Rusland en Turkije. Hij had het gehele Europese vasteland onder controle. Napoleon droomde van een wereldrijk als dat van Alexander de Grote en Karel de Grote. Hij wilde Europa met geweld veroveren om vervolgens een groot rijk te kunnen stichten onder leiding van de ‘Grande Nation’, Frankrijk.
Napoleon liet de idealen van de Franse Revolutie vastleggen in een nieuwe reeks wetten, de code Napoleon, waarin gelijkheid en de vrijheid van de burger werden beschermd. In het Burgerlijk wetboek (Code Civil) werd iedereen voor de wet gelijk gesteld. Er werd een dienstplicht voor mannen ingevoerd. De huizen kregen een nummer waardoor de dienstplichtigen gemakkelijker te vinden waren. Belastingen werden geheven naar draagkracht en de overheidsdiensten werden georganiseerd (het kadaster, de burgerlijke stand, het lager en het hoger onderwijs) een goed functionerende overheidsdienst was het resultaat. Verder zorgde het decimale stelsel voor eenheid in maat gewicht en munt. Dat was handig voor het handel drijven met andere landen.
De Franse Revolutie was het begin van het verdwijnen van de verschillende standen en het grote verschil tussen arme en rijke mensen.
Napoleon benoemde zich in 1799 tot consul en in 1804 werd hij keizer van Frankrijk.
Napoleon als keizer
Napoleon wilde niet alleen Consul voor het leven zijn. Napoleon wilde dat zijn macht overging op zijn nageslacht. De republiek moest dus een erfelijke keizer krijgen. Een monarchie worden. Als eerste liet hij zich door de Senaat uitroepen tot keizer van de Fransen. Ook het Franse volk wou Napoleon als keizer. Dat was best vreemd want 15 jaar terug wilden de mensen geen erfelijke keizer meer. Op 2 december 1804 werd Napoleon een erfelijke keizer. Napoleon werd gekroond in de kathedraal van de Nôtre Dame. Door Paus Pius VII. Napoleon pakte echter de kroon uit de handen van de Paus en kroonde zich zelf . Hiermee kon hij duidelijk laten zien dat hij de baas was
De tsaar.
De jonge tsaar Alexander 1 van Rusland had in het begin grote bewondering voor Napoleon. Alexander 1 droomde van een heel groot Russisch rijk, daarvoor wilde hij heel Oost-Europa tot aan klein Azië veroveren. In Napoleon, die een groot rijk had veroverd in West-Europa zag hij zijn voorbeeld. Maar na verloop van tijd begreep Alexander dat Napoleon geen man was die een andere machtige vorst als buurman zou toestaan. Hij besefte dat hij er niks aan kon doen, hij zag hoe de Franse keizer zijn macht in Midden-Europa steeds meer aan het uitbreiden was. Napoleon was niet van plan een groot Russisch rijk te laten ontstaan. Hij probeerde zich meester te maken van India, de rijkste Engelse kolonie. Zonder deze kolonie zou de Britse macht in de wereld minder worden. Als Rusland groter zou worden dan kwamen de plannen van Napoleon om India te veroveren in gevaar en dat wilde Napoleon niet daarom besloot hij om Rusland met een heel groot leger aan te vallen.
De veldtocht in Rusland.
Napoleon maakte in 1812 een leger, zo groot als Europa nog nooit gezien had. Het leger had 500.000 soldaten. In een zaal liet Napoleon al zijn soldaten weten wat de bedoeling was. Dit werd een kruistocht tegen de Barbaar uit het Oosten om de maatschappij te redden. Het enorm grote leger van Napoleon veroorzaakte verwarring in heel Europa. Bij de Poolse grens zag Napoleon dat de Russische soldaten in paniek wegvluchtten. Kerstmis vierden Napoleon en zijn leger in Moskou.
Op 23 juni 1812 stak de Grande Armee van 500.000 soldaten, 150.000 paarden en ruim 3000 kanonnen de rivier Njemen, dat ligt tussen Polen en Rusland, over. Napoleon verwachtte nu dat de Russen aan zouden vallen maar daar vergiste hij zich in de Russen trokken nog meer terug naar Moskou. Napoleon was woedend over de teruggetrokken Russen en ging zelf ook zo snel mogelijk achter de Russen aan. Hij wilde een veldslag uitlokken om hun daar te verslaan. Maar de Russen lieten zich niet pakken en lokten zo de ‘Grande Armee’ steeds meer Rusland in. De Russische tsaar Alexander paste ‘de tactiek van de verschroeide aarde’ toe. Alles werd vernietigd voor de komst van het Franse leger. Het drinkwater werd vergiftigd en de voedselvoorraden verbrand. Overal waren de boerderijen en dorpen verwoest. Met alle overgebleven soldaten bereikte Napoleon op 12 augustus 1812 de stad Smolensk, daar kwam het tot vechten. Maar achteraf bleken er slechts schermutselingen te zijn met de Russische achterhoede. Het grote Russische leger was alweer verder teruggetrokken. Op 5 september werd de stad Bordino bereikt daar hadden ook veel soldaten van Napoleon heel erg honger. Hier hadden de Russen zich ingegraven voor de speciale dag. Twee dagen werd daar flink gevochten. De Russen werden daar ook verslagen maar Napoleon raakte daar wel ruim 50.000 man kwijt. Moeizaam ging de Grande Armee naar Moskou. Midden in september trok het hongerige leger Moskou binnen. Maar het was geen zegetocht voor de ‘Grande Armee’. Het was daar inmiddels erg koud geworden. In heel Moskou was geen kruimel brood te vinden en de stad was ook volledig verlaten. Moskou was toen een angstaanjagende spookstad geworden.
De soldaten zochten daar een plekje om te overnachten. Maar er werd ze niet veel slaap gegund. In opdracht van de Russische maarschalk Koetoesow slopen burgers, verkleed als Russische soldaten door de donkere verlaten straten. Deze burgers, vermomd als soldaten staken alles in brand. Vele soldaten vond je dood in de brand. Aan blussen viel niet te denken. Vanaf het Kremlin sloeg Napoleon de ramp zwijgend toe. Wat moest de Franse keizer nu doen? De Russen achtervolgen had geen zin. Want hij was inmiddels al heel veel soldaten verloren want hij had nog maar zo’n 150.000 man over om te vechten. In Moskou overwinteren was niet mogelijk. Het enige wat hij kon doen was terugtrekken. Voor hij het op gaf, liet hij tsaar Alexander weten dat hij vrede wou sluiten. De tsaar antwoordde daar niet op. Met sombere voorgevoelens begon Napoleon aan de terugtocht. Het zou een ramp worden. Van een schitterend leger van 500.000 man waren er nog slechts 150.000 mannen over. De kou was heel erg, schreef Napoleon naar keizerin Marie-Louise. En hij loog niet, wie met blote handen het staal van zijn geweer aanraakte kwam tot de ontdekking dat zijn vingers meteen waren vastgevroren. Stilstaan was onmogelijk. Dan zou je meteen doodvriezen. De heenweg was ook al erg vermoeiend. Wie nog een kar of paard had was gelukkig en verdedigde dit met zijn leven. Steeds meer dode mensen lagen aan de zijkanten van de wegen. Steeds meer kadavers moest hij opzijschuiven voordat hij er langs kon. Nadat alle paarden waren geslacht en opgegeten en alle karren en kannonen en andere uitrusting ter plekke waren achtergelaten, bereikte de ellende haar hoogtepunt. Van de ‘Grande Armee’ waren er nog maar 40.000 man over, toen de stad Smolensk aan de Berezina bereikt was. De Russen hadden daar de bruggen in de brand gestoken. De mannen gingen vermoeid het ijskoude water over. Daar verdronken wel duizenden in het ijskoude water. Wie de overkant haalde moest tegen steile rotsen op klimmen. Heel veel gleden terug in het water en verdronken daar toch nog. Wie er veilig de overkant haalde vroor bijna dood in hun natte kleren. Alleen de sterkste soldaten haalden Koningsbergen. Bij het appèl bleken er nog ongeveer 10.000 man over te zijn.
Napoleon deed afstand van de troon op 5 april 1814. Bij de conventie van Fontainebleau op 11 april werd hem, onder toekenning van een jaargeld en met behoud van de keizerstitel, het eiland Elba als woonplaats toegewezen.
Het congres van Wenen
De Europese landen waren in Wenen bij elkaar gekomen om te praten over de Europese toekomst. De overwinnaars Rusland en Engeland wilden op het Congres van Wenen de oude kaart van Europa herstellen. Napoleon volgde op Elba met grote belangstelling de ruzie. Dat barstte al heel snel los. Napoleon begreep dat nog niet alles verloren was en ontsnapte van het eiland.
De honderd dagen
Op 1 maart 1815, een jaar na zijn verbanning naar Elba, landde Napoleon met 1200 soldaten bij Cannes in Zuid-Frankrijk. Van elke kant kwamen mensen zich bij Napoleon aansluiten. In een snel tempo ging het leger op naar Parijs. De geallieerden trommelden hun troepen weer op en maakte zich gereed voor de strijd. Op 20 maart 1815 was Napoleon weer terug in het keizerlijk paleis in Parijs. Deze luidde De Honderd Dagen in, de laatste periode van Napoleons heerschappij, die na de Slag bij Waterloo eindigde op 28 juni 1815 met het herstel van het koningschap in Frankrijk.
De slag bij Waterloo
De geallieerden rukten met een leger van omstreeks 500.000 man op naar Frankrijk. Napoleon voelde echter niets voor een slag op eigen bodem. Hij zag in de Britse-Pruisische legermacht de grootste bedreiging en daarom verliet hij Parijs op 12 juni 1815 in noordelijke richting. Op 15 juni stak hij de Belgische grens over. Hier viel een deel van het Franse leger, onder persoonlijk bevel van Napoleon, het Pruisische leger aan. Het Pruisische leger stond onder bevel van Blücher. Het andere deel van het Franse leger stond onder bevel van maarschalk Ney. Zij raakten al spoedig in een hevige strijd verwikkeld met het Britse leger van Wellington.
In de heuvels van Waterloo hadden de Engelsen hun geschut opgesteld. Napoleon gaf zijn soldaten het bevel deze vijanden onschadelijk te maken. Twee felle Franse aanvallen op de Engelsen werden teruggeslagen. De Engelsen verdedigden zich hardnekkig, maar vreesden dat ze een derde aanval niet meer zouden kunnen afslaan. Ze hoopten dat de troepen van Blücher op tijd te hulp zouden komen. En Blücher kwam op tijd. Toen was het voor de Fransen gedaan en moest Napoleon met zijn leger terugtrekken naar Parijs. Daar kon hij de stad echter niet langer verdedigen en moest hij zich overgeven. Op 31 maart 1814 bezette het Britse-Pruisische leger Parijs.
Napoleon keerde op 21 juni van het slagveld naar Parijs terug. Na enige weken van werkloos wachten op het landgoed Malmaison gaf hij zich over aan de Engelsen, die hem tot deportatie naar St.-Helena veroordeelden; hij kwam er op 16 okt. 1815 aan en overleed er aan maagkanker na bijna zes jaren van ballingschap. De laatste wil van Napoleon was om begraven te worden in Parijs. Uiteindelijk heeft Lodewijk Filips aan de wens van Napoleon voldaan en op 15 dec. 1840 werd het stoffelijk overschot van Napoleon bijgezet in de Dôme des Invalides.
Namen van veldslagen.
Napoleon heeft heel veel veldslagen overwonnen. Ik vertel er hier een paar.
Met de A: Albuara, Aspern-Essling, Auerstad en Austerlitz. Met de B: Borodino. Met de C: Corruna en Craonne. Met de E: Eylau. Met de F: Friedland. Met de J: Jena. Met de L: Ligny en Leipzig (Hier verloor Napoleon zijn eerst keer). Met de M: Maida, Marrengo en Meddelin. Met de P: Podubno. Met de Q: Quatre Bas. Met de S: Smolensk. Met de U: Utitsa. Met de V: Vimiero. Met de W: Wagram, Waterloo (Hier werd Napoleon voor goed verslagen) en Wavre-Placennoit.
Slotwoord.
Ik heb van dit onderwerp veel geleerd onder andere dat er door Napoleon dingen zijn bedacht die nu nog steeds gebruikt worden, zoals het burgerlijk wetboek, de rechten van de mens, de burgelijke stand, de achternamen en straatnamen, straatnummers, het decimale stelsel (maateenheden).
Voorwoord 3
Inleiding 4
De Franse Revolutie 6
Napoleon 8
Napoleon als Keizer 10
De tsaar 11
De veldtocht in Rusland 12
Het congres van Wenen 15
De honderd dagen 16
De slag bij Waterloo 17
Namen van veldslagen 19
Slotwoord 20
Voorwoord
Ik heb dit onderwerp gekozen omdat ik het geschiedenis hoofdstuk van Napoleon erg interessant vond en ik er graag meer over Napoleon wilde weten.
Inleiding
Napoleon werd geboren op 15 augustus 1769 op Corsica. Corsica is een eiland in de Middellandse Zee tussen Italië en Frankrijk in. Hij stierf op Sint Helena op 5 mei 1821. Sint Helena is een eiland in de Atlantische Oceaan, ver van de kust van Afrika.
Na een conflict met de leider van het Corsicaanse bevrijdingsleger moest Napoleon met zijn familie vluchten naar Frankrijk. Hij werd daar in het leger bevorderd tot kapitein. Omdat hij een goed aanvalsplan maakte om Toulon te bevrijden van de Engelsen werd Napoleon in december 1793 benoemd tot generaal. Daarna kreeg Napoleon de leiding over verschillende belangrijke expedities.
In de achttiende eeuw bleven veel dingen bij het oude. De macht was overzichtelijk verdeeld tussen de rijke en de arme mensen. Iedereen wist vanaf zijn geboorte wat hem te wachten stond. Was je arm dan bleef je arm en was je rijk dan bleef je rijk en kon je ontzettend veel geld uitgeven, vaak werd er door de rijken geld uitgegeven aan nutteloze dingen, zoals bijvoorbeeld ontzettend dure geparfumeerde pruiken. In Frankrijk was er een groep burgers die vond dat het allemaal anders kon en moest. Het uiteindelijke resultaat was de Franse Revolutie
De Franse Revolutie
De Franse Revolutie brak uit in 1789 en zou veel dingen veranderen in heel Europa. De samenleving was verdeeld in drie standen: de geestelijkheid, de adel en de derde stand (de burgers en de boeren). De revolutie begon bij de burgers en de boeren. De ergernis van de burgers en boeren nam toe toen in 1788 de oogsten mislukten. Hagelstormen hadden in 1788 het koren vernietigd en daardoor werd het brood heel duur. Het werd allemaal nog erger door het belastingstelsel van die tijd. Degene die het minst bezat moest het meest betalen. De adel en de geestelijken hoefde vaak niets te betalen en de arme boeren en burgers juist veel.
De regering van Frankrijk was door het vele oorlog voeren en het uitgeven van geld aan de hofhouding van de koning, Lodewijk XVI, bijna failliet. Hij had de Amerikaanse kolonisten met een leger gesteund tegen de Engelsen. De Franse schatkist werd leger en leger en tegelijkertijd hoorden de burgers de verhalen uit Amerika. Daar waren democratische rechten (iedereen is gelijk) realiteit geworden. De burgers en boeren zagen dit als voorbeeld en wilden dit ook.
De koning bracht van het regeren weinig terecht en toonde weinig begrip voor het gewone volk. De Koninklijke familie ging soms vlak bij het hek van het hof van Versailles eten. Dat was natuurlijk niet leuk voor de hongerige burgers van Parijs. Toen er vervolgens van alles misging in Frankrijk, kreeg de koning daar de schuld van. De burgers waren het zat en bestormden in Parijs op 14 juli 1789 de Bastille. Dit was het begin van de Franse Revolutie. Lodewijk XVI en zijn vrouw, koningin Marie Antoinette, eindigden beide onder de guillotine.
De periode die erop volgde was chaotisch. Allerlei burgerlijke groepen vochten met elkaar. Eerst hadden de gematigden het voor het zeggen, maar later kwamen de radicalen onder leiding van Robespierre aan de macht. Hij liet mensen die tegen hem waren onthoofden onder de guillotine. In 1799 herstelde Napoleon de orde en rust.
Napoleon
Napoleon, de grote veroveraar werd het symbool van de Franse Revolutie. Tijdens de revolutie zat Napoleon in het leger en klom op van kapitein tot generaal.
Napoleon maakte een plan voor een expeditie naar Italië. In maart 1796 kreeg hij de leiding over deze expeditie. Dit is het begin van zijn carrière. Als hij in dat jaar ook nog trouwt met Joséphine de Beauharnais hoort hij bij de heersende kringen van Frankrijk. Op 15 mei 1796 komt hij aan in Milaan, en hier begint zijn droom om Europa te veroveren en te beheersen zoals de Romeinse keizers en Karel de Grote. In december 1797 ontstond er onrust in Rome en Napoleon greep met zijn Franse leger in. Op 10 februari 1798 had hij deze stad veroverd.
Napoleons leven stond volledig in het teken van de oorlog, die aanvankelijk voorspoedig verliep.
Met zijn legers veroverde hij grote delen van Europa. Hij versloeg Engeland, Napels, Oostenrijk, Portugal, Rusland en Turkije. Hij had het gehele Europese vasteland onder controle. Napoleon droomde van een wereldrijk als dat van Alexander de Grote en Karel de Grote. Hij wilde Europa met geweld veroveren om vervolgens een groot rijk te kunnen stichten onder leiding van de ‘Grande Nation’, Frankrijk.
Napoleon liet de idealen van de Franse Revolutie vastleggen in een nieuwe reeks wetten, de code Napoleon, waarin gelijkheid en de vrijheid van de burger werden beschermd. In het Burgerlijk wetboek (Code Civil) werd iedereen voor de wet gelijk gesteld. Er werd een dienstplicht voor mannen ingevoerd. De huizen kregen een nummer waardoor de dienstplichtigen gemakkelijker te vinden waren. Belastingen werden geheven naar draagkracht en de overheidsdiensten werden georganiseerd (het kadaster, de burgerlijke stand, het lager en het hoger onderwijs) een goed functionerende overheidsdienst was het resultaat. Verder zorgde het decimale stelsel voor eenheid in maat gewicht en munt. Dat was handig voor het handel drijven met andere landen.
De Franse Revolutie was het begin van het verdwijnen van de verschillende standen en het grote verschil tussen arme en rijke mensen.
Napoleon benoemde zich in 1799 tot consul en in 1804 werd hij keizer van Frankrijk.
Napoleon als keizer
Napoleon wilde niet alleen Consul voor het leven zijn. Napoleon wilde dat zijn macht overging op zijn nageslacht. De republiek moest dus een erfelijke keizer krijgen. Een monarchie worden. Als eerste liet hij zich door de Senaat uitroepen tot keizer van de Fransen. Ook het Franse volk wou Napoleon als keizer. Dat was best vreemd want 15 jaar terug wilden de mensen geen erfelijke keizer meer. Op 2 december 1804 werd Napoleon een erfelijke keizer. Napoleon werd gekroond in de kathedraal van de Nôtre Dame. Door Paus Pius VII. Napoleon pakte echter de kroon uit de handen van de Paus en kroonde zich zelf . Hiermee kon hij duidelijk laten zien dat hij de baas was
De tsaar.
De jonge tsaar Alexander 1 van Rusland had in het begin grote bewondering voor Napoleon. Alexander 1 droomde van een heel groot Russisch rijk, daarvoor wilde hij heel Oost-Europa tot aan klein Azië veroveren. In Napoleon, die een groot rijk had veroverd in West-Europa zag hij zijn voorbeeld. Maar na verloop van tijd begreep Alexander dat Napoleon geen man was die een andere machtige vorst als buurman zou toestaan. Hij besefte dat hij er niks aan kon doen, hij zag hoe de Franse keizer zijn macht in Midden-Europa steeds meer aan het uitbreiden was. Napoleon was niet van plan een groot Russisch rijk te laten ontstaan. Hij probeerde zich meester te maken van India, de rijkste Engelse kolonie. Zonder deze kolonie zou de Britse macht in de wereld minder worden. Als Rusland groter zou worden dan kwamen de plannen van Napoleon om India te veroveren in gevaar en dat wilde Napoleon niet daarom besloot hij om Rusland met een heel groot leger aan te vallen.
Napoleon maakte in 1812 een leger, zo groot als Europa nog nooit gezien had. Het leger had 500.000 soldaten. In een zaal liet Napoleon al zijn soldaten weten wat de bedoeling was. Dit werd een kruistocht tegen de Barbaar uit het Oosten om de maatschappij te redden. Het enorm grote leger van Napoleon veroorzaakte verwarring in heel Europa. Bij de Poolse grens zag Napoleon dat de Russische soldaten in paniek wegvluchtten. Kerstmis vierden Napoleon en zijn leger in Moskou.
Op 23 juni 1812 stak de Grande Armee van 500.000 soldaten, 150.000 paarden en ruim 3000 kanonnen de rivier Njemen, dat ligt tussen Polen en Rusland, over. Napoleon verwachtte nu dat de Russen aan zouden vallen maar daar vergiste hij zich in de Russen trokken nog meer terug naar Moskou. Napoleon was woedend over de teruggetrokken Russen en ging zelf ook zo snel mogelijk achter de Russen aan. Hij wilde een veldslag uitlokken om hun daar te verslaan. Maar de Russen lieten zich niet pakken en lokten zo de ‘Grande Armee’ steeds meer Rusland in. De Russische tsaar Alexander paste ‘de tactiek van de verschroeide aarde’ toe. Alles werd vernietigd voor de komst van het Franse leger. Het drinkwater werd vergiftigd en de voedselvoorraden verbrand. Overal waren de boerderijen en dorpen verwoest. Met alle overgebleven soldaten bereikte Napoleon op 12 augustus 1812 de stad Smolensk, daar kwam het tot vechten. Maar achteraf bleken er slechts schermutselingen te zijn met de Russische achterhoede. Het grote Russische leger was alweer verder teruggetrokken. Op 5 september werd de stad Bordino bereikt daar hadden ook veel soldaten van Napoleon heel erg honger. Hier hadden de Russen zich ingegraven voor de speciale dag. Twee dagen werd daar flink gevochten. De Russen werden daar ook verslagen maar Napoleon raakte daar wel ruim 50.000 man kwijt. Moeizaam ging de Grande Armee naar Moskou. Midden in september trok het hongerige leger Moskou binnen. Maar het was geen zegetocht voor de ‘Grande Armee’. Het was daar inmiddels erg koud geworden. In heel Moskou was geen kruimel brood te vinden en de stad was ook volledig verlaten. Moskou was toen een angstaanjagende spookstad geworden.
De soldaten zochten daar een plekje om te overnachten. Maar er werd ze niet veel slaap gegund. In opdracht van de Russische maarschalk Koetoesow slopen burgers, verkleed als Russische soldaten door de donkere verlaten straten. Deze burgers, vermomd als soldaten staken alles in brand. Vele soldaten vond je dood in de brand. Aan blussen viel niet te denken. Vanaf het Kremlin sloeg Napoleon de ramp zwijgend toe. Wat moest de Franse keizer nu doen? De Russen achtervolgen had geen zin. Want hij was inmiddels al heel veel soldaten verloren want hij had nog maar zo’n 150.000 man over om te vechten. In Moskou overwinteren was niet mogelijk. Het enige wat hij kon doen was terugtrekken. Voor hij het op gaf, liet hij tsaar Alexander weten dat hij vrede wou sluiten. De tsaar antwoordde daar niet op. Met sombere voorgevoelens begon Napoleon aan de terugtocht. Het zou een ramp worden. Van een schitterend leger van 500.000 man waren er nog slechts 150.000 mannen over. De kou was heel erg, schreef Napoleon naar keizerin Marie-Louise. En hij loog niet, wie met blote handen het staal van zijn geweer aanraakte kwam tot de ontdekking dat zijn vingers meteen waren vastgevroren. Stilstaan was onmogelijk. Dan zou je meteen doodvriezen. De heenweg was ook al erg vermoeiend. Wie nog een kar of paard had was gelukkig en verdedigde dit met zijn leven. Steeds meer dode mensen lagen aan de zijkanten van de wegen. Steeds meer kadavers moest hij opzijschuiven voordat hij er langs kon. Nadat alle paarden waren geslacht en opgegeten en alle karren en kannonen en andere uitrusting ter plekke waren achtergelaten, bereikte de ellende haar hoogtepunt. Van de ‘Grande Armee’ waren er nog maar 40.000 man over, toen de stad Smolensk aan de Berezina bereikt was. De Russen hadden daar de bruggen in de brand gestoken. De mannen gingen vermoeid het ijskoude water over. Daar verdronken wel duizenden in het ijskoude water. Wie de overkant haalde moest tegen steile rotsen op klimmen. Heel veel gleden terug in het water en verdronken daar toch nog. Wie er veilig de overkant haalde vroor bijna dood in hun natte kleren. Alleen de sterkste soldaten haalden Koningsbergen. Bij het appèl bleken er nog ongeveer 10.000 man over te zijn.
Napoleon deed afstand van de troon op 5 april 1814. Bij de conventie van Fontainebleau op 11 april werd hem, onder toekenning van een jaargeld en met behoud van de keizerstitel, het eiland Elba als woonplaats toegewezen.
Het congres van Wenen
De Europese landen waren in Wenen bij elkaar gekomen om te praten over de Europese toekomst. De overwinnaars Rusland en Engeland wilden op het Congres van Wenen de oude kaart van Europa herstellen. Napoleon volgde op Elba met grote belangstelling de ruzie. Dat barstte al heel snel los. Napoleon begreep dat nog niet alles verloren was en ontsnapte van het eiland.
De honderd dagen
Op 1 maart 1815, een jaar na zijn verbanning naar Elba, landde Napoleon met 1200 soldaten bij Cannes in Zuid-Frankrijk. Van elke kant kwamen mensen zich bij Napoleon aansluiten. In een snel tempo ging het leger op naar Parijs. De geallieerden trommelden hun troepen weer op en maakte zich gereed voor de strijd. Op 20 maart 1815 was Napoleon weer terug in het keizerlijk paleis in Parijs. Deze luidde De Honderd Dagen in, de laatste periode van Napoleons heerschappij, die na de Slag bij Waterloo eindigde op 28 juni 1815 met het herstel van het koningschap in Frankrijk.
De slag bij Waterloo
De geallieerden rukten met een leger van omstreeks 500.000 man op naar Frankrijk. Napoleon voelde echter niets voor een slag op eigen bodem. Hij zag in de Britse-Pruisische legermacht de grootste bedreiging en daarom verliet hij Parijs op 12 juni 1815 in noordelijke richting. Op 15 juni stak hij de Belgische grens over. Hier viel een deel van het Franse leger, onder persoonlijk bevel van Napoleon, het Pruisische leger aan. Het Pruisische leger stond onder bevel van Blücher. Het andere deel van het Franse leger stond onder bevel van maarschalk Ney. Zij raakten al spoedig in een hevige strijd verwikkeld met het Britse leger van Wellington.
Napoleon keerde op 21 juni van het slagveld naar Parijs terug. Na enige weken van werkloos wachten op het landgoed Malmaison gaf hij zich over aan de Engelsen, die hem tot deportatie naar St.-Helena veroordeelden; hij kwam er op 16 okt. 1815 aan en overleed er aan maagkanker na bijna zes jaren van ballingschap. De laatste wil van Napoleon was om begraven te worden in Parijs. Uiteindelijk heeft Lodewijk Filips aan de wens van Napoleon voldaan en op 15 dec. 1840 werd het stoffelijk overschot van Napoleon bijgezet in de Dôme des Invalides.
Namen van veldslagen.
Napoleon heeft heel veel veldslagen overwonnen. Ik vertel er hier een paar.
Met de A: Albuara, Aspern-Essling, Auerstad en Austerlitz. Met de B: Borodino. Met de C: Corruna en Craonne. Met de E: Eylau. Met de F: Friedland. Met de J: Jena. Met de L: Ligny en Leipzig (Hier verloor Napoleon zijn eerst keer). Met de M: Maida, Marrengo en Meddelin. Met de P: Podubno. Met de Q: Quatre Bas. Met de S: Smolensk. Met de U: Utitsa. Met de V: Vimiero. Met de W: Wagram, Waterloo (Hier werd Napoleon voor goed verslagen) en Wavre-Placennoit.
Slotwoord.
Ik heb van dit onderwerp veel geleerd onder andere dat er door Napoleon dingen zijn bedacht die nu nog steeds gebruikt worden, zoals het burgerlijk wetboek, de rechten van de mens, de burgelijke stand, de achternamen en straatnamen, straatnummers, het decimale stelsel (maateenheden).
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden