Martin Luther King

De geweldloze acties en de tegenstanders

In augustus 1957 kwam er een nieuwe organisatie. De SCLC (De Zuidelijke Christelijke Leidersconferentie)Deze bestond uit 115 zwarte leiders en dominees die als doel hadden om acties in het zuiden te houden voor gelijkheid. Martin Luther zat daar ook bij omdat hij het belangrijk vond dat iedereen gelijk was. Niemand moest worden beoordeeld worden zonder naar de mens zelf te kijken en dus niet kijken naar welke huidskleur die heeft maar naar zijn innerlijk. Hij vond het belangrijk dat acties geweldloos moesten zijn want anders kregen de mensen toch weer een slechte indruk van de negers. Hij maakte veel indruk op mensen. Maar er waren ook tegenstanders en hij kreeg te maken met veel geweld. Er werden bomaanslagen op zijn huis gepleegd. En in 1958 werd hij door een vrouw die het er niet mee eens was wat hij deed neergestoken in een winkel. Hij was in die winkel om over een boek te praten, dat hij geschreven had en het te signeren. Hij lag 3 weken in het ziekenhuis door die vrouw. In 1959 ging de familie King voor een maand naar India. Martin Luther King wilde zelf zien wat voor resultaat de acties van Ghandi hadden gehad en hoe hij die kon gebruiken in Amerika. Hij was namelijk heel erg voor die geweldloze acties. Hij zei tegen alle woedende negers dat geweld niks oplost. Hij leerde de mensen wat geweldloos verzet inhoud:

· Het is wel degelijk verzet. Er is moed voor nodig; het is niet voor lafaards.

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

· Het is niet de bedoeling van geweldloos verzet dat je de tegenstander verslaat; wel dat je begrepen wordt.

· De aanval is in de eerste plaats gericht tegen het onrecht dat er heerst en niet tegen de personen.

Tijdens een toespraak in Chicago zei Martin Luther King: "De geweldloze man weigert niet alleen zijn tegenstander neer te schieten, maar ook hem te haten. Dat was nieuw voor de Amerikanen want eigenlijk waren ze allemaal opgegroeid in een sfeer van als jij slaat sla ik terug maar daar geloofde de negerleider niet in. Martin Luther King heeft veel van zijn ideeën op papier gezet. Hij heeft verschillende boeken geschreven zoals:

-De geweldloze revolutie. -De kracht van het liefhebben. -Waarom wij niet kunnen wachten.

Hij schreef die boeken omdat andere mensen dat ook konden lezen over zijn ideeën.

De reizen en de prijzen

In 1965 was Martin Luther King in Amsterdam. Uit waardering voor zijn werk kreeg hij van de Vrije Universiteit daar een eretitel. Hij werd eredoctor in de sociale wetenschappen. Heel belangrijk was ook zijn reis naar Indië, het land van Ghandi. India was vroeger een Britse kolonie. De Indiërs moesten hard werken en de Engelsen staken de winst in hun zak. Onder leiding van Ghandi kwamen de Indiërs in verzet. Ook Ghandi wilde geen wapens gebruiken, daarom was hij het grote voorbeeld van Martin Luther King. Ghandi kwam door zijn verzet in de gevangenis terecht. Hij hield een hongerstaking van drie weken en vele andere acties. Net zo lang tot de Indiërs op 8 augustus 1948 vrij en onafhankelijk waren. Jammer genoeg heeft Ghandi dit niet kunnen meemaken. Hij werd op 30 januari doodgeschoten door een Indiër die geweldloosheid als slapheid zag. Toen Martin Luther King nog student was las hij boeken over Ghandi. Hij leerde er hoe je geweldloos verzet moest organiseren. Onder andere door het houden van marsen. Dat zijn tochten te voet met heel veel mensen.

In de zomer van 1963 kwam een van de zwarte leiders, A. Philip Randolph met een fantastisch plan. Hij bedacht dat het een goed idee zou zijn om een mars naar Washington te houden. Er waren veel andere leiders die niet wisten of dat wel een goed idee was. Misschien zou er wel weer geweld van komen en misschien zou er haast niemand komen. Martin Luther King vond het een pracht idee. Hij vond dat iedereen mee moest doen en zei dat ook. Op 28 augustus 1963 kwamen er 250.000 mensen van alle kanten Washington binnen: mannen, vrouwen, zwarten en zelfs meer dan 60.000 blanken. Ze kwamen bij elkaar bij het monument van president Lincoln, de bevrijder van de slaven. De hele wereld zag de grootste bijeenkomst in de geschiedenis in vrede en rust. Miljoenen mensen konden via de televisie zien wat er gebeurde, en miljoenen hoorde de toespraak die Martin Luther King hield. Hij vertelde over een droom die hij had. Een droom over de toekomst, waar alle mensen gelijk aan elkaar zouden zijn. Een belangrijk deel van deze toespraak is: “… Ik heb een droom dat op een dag op de rode heuvels van Georgia de zonen van voormalige slaven en de zonen van voormalige slavenhouders tezamen zullen aanzitten aan de tafel van broederschap. Ik heb een droom dat zelfs de staat Mississipi, een staat die wordt verstikt door onrecht en onderdrukking, zal veranderen in een oase van vrijheid en gerechtigheid. Ik heb een droom dat op een dag mijn vier jonge kinderen zullen leven in een natie waar zij niet worden beoordeeld op de kleur van hun huid, maar naar de inhoud van hun karakter. I have a dream today!!!…

En vooral dat laatste I have a dream today hoor je nog vaak en is beroemd. Veel mensen waren diep onder de indruk van reactie. Normaal hoorde je alleen over een actie van zwarte mensen als er veel geweld en vreselijke dingen gebeurden. Dit was iets heel anders. 250.000 mensen en toch zo’n demonstratie zonder geweld voor gelijkheid. Veel mensen begonnen na te denken over gelijkheid. Maar 1963 was ook een jaar met veel geweld. Op 22 november werd John F. Kennedy de president van Amerika vermoord. Hij was een van de mensen die onder de indruk was geraakt van het werk dat Martin Luther King deed voor gelijkheid. Toen Martin Luther King hoorde dat Kennedy vermoord was, zei hij tegen zijn vrouw “dit is wat ook met mij zal gebeuren. Het is zo, dit is een ziek land. En ik denk niet dat ik het zal overleven”. Gelukkig was de opvolger van Kennedy, president Lyndon B. Johnson ook van plan te werken aan wat King wilde. Op 2 juli 1964 tekende deze president een wet die er voor moest zorgen dat de rassenscheiding in openbare gelegenheden onwettig werd en die er voor moest zorgen dat groepen en werkgevers niet langer discrimineerden en als ze dat toch deden dan kon dat hun veel geld gaan kosten. In 1964 kwam er weer een boek van Martin Luther King uit. Het heette “ Why We Cant Wait” (Waarom we niet kunnen wachten) Ook ging hij in dat jaar op bezoek bij Paus Paulus VI en de burgemeester van Berlijn, Willy Brandt. Op 10 december kreeg Martin Luther King op 35 jarige leeftijd de Nobelprijs voor de vrede, die alleen aan mensen wordt gegeven die iets heel belangrijks voor de wereld hebben gedaan. Een andere belangrijke mars die Martin Luther King organiseerde vond plaats van Selma naar Montgomery, die hoofdstad van Alabama. Hij wilde nog meer vrijheid en gelijkheid in de wet. Deze mars moest wel drie keer opnieuw begonnen worden, want elke keer werd de optocht gestopt en werden de betogers aangevallen door de politie. Tenslotte lukte het King om toch met een optocht in Montgomery te komen. Op 6 augustus 1965 was het gelukt, de president ondertekende een wet die stemrecht voor iedereen gelijk maakte. Het systeem van rassenscheiding en discriminatie was verboden. Maar er waren natuurlijk ook mensen die het niet met hem eens waren. Zo waren er mensen die erg boos waren omdat hij studenten en kinderen liet meedoen aan zijn acties. Soms deden zelfs kleuters mee aan de acties. Dat vonden veel mensen niet kunnen, maar Martin Luther King vond dat niet zo. Hij vond dat zelfs kinderen het recht moesten hebben om te protesteren over het onrecht dat al vanaf je geboorte begint… Ook waren er mensen die sneller resultaat wilden zien en dachten dat dit beter zou gaan met het gebruik van geweld. Ze geloofden wel in dezelfde dingen als King, maar zagen geweld als manier om dit te krijgen. Maar King bleef doorgaan met geweldloze acties. Ook al was de wet nu veranderd er waren nog steeds dingen die niet konden. Zwarten werden vaak bedreigd. Hij zorgde voor marsen tegen ‘de angst’. In 1966 werd hij bij een demonstratie met stenen bekogeld. Hij vond de vijandschap en haat die hij zag vreselijk. In de twee jaren die hier op volgde bleef hij vechten voor gelijkheid, geweldloosheid en het proberen op lossen van armoede. Ook demonstreerde hij tegen het Vietnam oorlog die Amerika voerde.

En vooral dat laatste I have a dream today hoor je nog vaak en is beroemd. Veel mensen waren diep onder de indruk van reactie. Normaal hoorde je alleen over een actie van zwarte mensen als er veel geweld en vreselijke dingen gebeurden. Dit was iets heel anders. 250.000 mensen en toch zo’n demonstratie zonder geweld voor gelijkheid. Veel mensen begonnen na te denken over gelijkheid. Maar 1963 was ook een jaar met veel geweld. Op 22 november werd John F. Kennedy de president van Amerika vermoord. Hij was een van de mensen die onder de indruk was geraakt van het werk dat Martin Luther King deed voor gelijkheid. Toen Martin Luther King hoorde dat Kennedy vermoord was, zei hij tegen zijn vrouw “dit is wat ook met mij zal gebeuren. Het is zo, dit is een ziek land. En ik denk niet dat ik het zal overleven”. Gelukkig was de opvolger van Kennedy, president Lyndon B. Johnson ook van plan te werken aan wat King wilde. Op 2 juli 1964 tekende deze president een wet die er voor moest zorgen dat de rassenscheiding in openbare gelegenheden onwettig werd en die er voor moest zorgen dat groepen en werkgevers niet langer discrimineerden en als ze dat toch deden dan kon dat hun veel geld gaan kosten. In 1964 kwam er weer een boek van Martin Luther King uit. Het heette “ Why We Cant Wait” (Waarom we niet kunnen wachten) Ook ging hij in dat jaar op bezoek bij Paus Paulus VI en de burgemeester van Berlijn, Willy Brandt. Op 10 december kreeg Martin Luther King op 35 jarige leeftijd de Nobelprijs voor de vrede, die alleen aan mensen wordt gegeven die iets heel belangrijks voor de wereld hebben gedaan. Een andere belangrijke mars die Martin Luther King organiseerde vond plaats van Selma naar Montgomery, die hoofdstad van Alabama. Hij wilde nog meer vrijheid en gelijkheid in de wet. Deze mars moest wel drie keer opnieuw begonnen worden, want elke keer werd de optocht gestopt en werden de betogers aangevallen door de politie. Tenslotte lukte het King om toch met een optocht in Montgomery te komen. Op 6 augustus 1965 was het gelukt, de president ondertekende een wet die stemrecht voor iedereen gelijk maakte. Het systeem van rassenscheiding en discriminatie was verboden. Maar er waren natuurlijk ook mensen die het niet met hem eens waren. Zo waren er mensen die erg boos waren omdat hij studenten en kinderen liet meedoen aan zijn acties. Soms deden zelfs kleuters mee aan de acties. Dat vonden veel mensen niet kunnen, maar Martin Luther King vond dat niet zo. Hij vond dat zelfs kinderen het recht moesten hebben om te protesteren over het onrecht dat al vanaf je geboorte begint… Ook waren er mensen die sneller resultaat wilden zien en dachten dat dit beter zou gaan met het gebruik van geweld. Ze geloofden wel in dezelfde dingen als King, maar zagen geweld als manier om dit te krijgen. Maar King bleef doorgaan met geweldloze acties. Ook al was de wet nu veranderd er waren nog steeds dingen die niet konden. Zwarten werden vaak bedreigd. Hij zorgde voor marsen tegen ‘de angst’. In 1966 werd hij bij een demonstratie met stenen bekogeld. Hij vond de vijandschap en haat die hij zag vreselijk. In de twee jaren die hier op volgde bleef hij vechten voor gelijkheid, geweldloosheid en het proberen op lossen van armoede. Ook demonstreerde hij tegen het Vietnam oorlog die Amerika voerde.

De moord

Op 4 april 1968 werd Martin Luther King junior vermoord door een blanke man die James Earl Ray heette. Martin Luther King was in Memphis om daar vuilnismannen toe te spreken die aan het protesteren waren omdat de werksomstandigheden zo slecht waren. De tweede dag van zijn verblijf ging hij naar zijn balkon om zijn benen te strekken toen was er een sluipschutter die hem neerschoot. Een uur naar aankomst in het ziekenhuis stierf hij. Er braken veel rellen uit in de stad. Maar Martin Luther King zal nooit vergeten worden als strijder voor de rechten van de mens. Het was wel erg dat iemand die altijd geweldloos was en niet ging vechten nu de oorzaak was van al die rellen. Hij is op 5 april 1968 begraven. Zijn lichaam werd naar het graf gebracht met twee muilezels als teken voor de armoede waartegen King vocht. Op zijn graf staat een monument met daarop de woorden “I have a dream”. Meer dan 150.000 mensen, blank en zwart, liepen met de wagen mee. Martin Luther King is maar 39 jaar geworden. Uit eerbied is besloten door de Amerikaanse regering dat de derde maandag in januari de herdenkingsdag en feestdag is voor Martin Luther King junior

Nawoord

Ik heb mijn werkstuk over Martin Luther King gedaan omdat ik op school uit de verdiepingsopdrachten een werkstuk moest maken over Martin Luther King en dat vond ik toen zo leuk en interessant dat ik dat maar ging doen. In de bibliotheek was er niks over te vinden dus heb ik maar op internet gezocht en daar was veel informatie. Ik vind het heel erg goed wat Martin Luther King heeft gedaan en ik denk dat er bij die James Earl Ray een steekje los zit.

Boekenlijst

http://huiswerk.scholieren.com/werkstukken/index.php3?soort=zoeken&zoek=martin+luther+king

http://www.freddo.nl/ws/mlk/mlk.htm

en een boekje van school

1. De jeugd van Martin Luther King
2. De studie van Martin Luther King
3. Martin Luther King als dominee
4. De acties
5. De geweldloze acties en de tegenstanders
6. De reizen en prijzen
7. De moord
8. nawoord