Martin Luther King

Wie was Martin Luther King? Martin was op dinsdag 15 januari 1929 geboren in Atlanta, Georgia: een klein stadje in het zuiden van de VS. Hij leefde in een gezin met nog twee kinderen, een broer en een zus. Martin zat op school op het Yonge Street Elementary School. Op zij 15e had Martin een prijs gewonnen met een van zij speeches. Op weg naar huis ging hij samen met zijn leraar met de bus. Ze gingen daar zitten. Toen kwamen er twee blanken mannen binnen en de buschauffeur vroeg of zij wilden opstaan. Martin wilde niet maar zijn leraar wilde ruzie voorkomen en ging staan. Martin ging ook maar staan. Toen Martin hoorde dat hij naar de universiteit kon deed hij dat. Hij ging er naar toe. (Wat er knap is wat je zag er bijna geen zwarte mensen.) In 1944 was hij geslaagd en kreeg zijn diploma. Martin werd de assistent van zijn vader, Martin die predikant was in een kerk. Martin (Jr.) vond Mahatma Ghandi erg interessant en ging zijn leer bestuderen. Een paar jaar daarna trouwde hij met Coretta Scott en kregen vier kinderen. In 1955 was er een rel. Mrs. Rosa Parks weigert haar zitplaats aan een blanke man af te staan. Ze wordt aangehouden. Er wordt een busboycot georganiseerd. Martin doet met anderen daar aan mee. Een jaar later wordt Martin daarvoor opgepakt. Toen Martin werd vrijgesproken stond hij te popelen om naar zijn huis te gaan en zijn vrouw te kussen en met zijn kinderen te spelen. Martin schreef naar aanleiding van dit gebeuren een boek. Toen Martin een keer boeken aan het signeren was in de boekhandel vroeg een vrouw aan hem of hij Martin Luther King was. Martin zie ja mevrouw dat ben ik. De vrouw werd woedend en pakte een vlijmscherpe brievenopener en stak hem in zijn borst. Martin werd naar het ziekenhuis gebracht. De dokters zeiden dat hij had geboft. De brievenopener had op een haartje na een grote slagader gemist. Maar dit incident heeft Martin niet gestopt. Hij bleef vechten voor de rechten van zwarte mensen. In 1963 was er een mars naar Washington. Martin hield daar een speech en hoopte dat 25.000 mensen naar zijn speech zouden komen luisteren. Toen Martin daar aankwam zag hij dat er niet 25.000 mensen waren maar 25.0000 mensen. Dat waren blanke en zwarte mensen, zonder te vechten! Martin had zijn speech voorbereid en haalde zijn papiertje uit zijn broekzak. Zijn naam werd geroepen en Martin liep naar voren. Alle mensen juichten en klapten. Martin begon “I have a dream” hij keek naar zijn blaadje waar alles opstond en legde het weg. Hij begon alles te vertellen uit de grond van zijn hart: I have a dream "Ik zeg vandaag tegen jullie, vrienden, dat ondanks de moeilijkheden en frustraties op dit moment, ik toch een droom heb. Ik heb een droom dat op een dag deze natie zal opstaan, en leven vanuit de werkelijke betekenis van zijn geloofsovertuiging. We moeten vasthouden aan deze waarheid: dat alle mensen gelijk geschapen zijn. Ik heb een droom, dat op een dag op de rode heuvels van Georgia de zonen van de vroegere eigenaars van die slaven samen aan de tafel van broederschap kunnen zitten. Ik heb een droom, dat op een dag zelfs de staat Mississippi om gevormd wordt in een oase van vrijheid en gerechtigheid. Ik heb een droom, dat mijn vier kleine kinderen op een dag in een land zullen leven, waar ze niet beoordeeld worden naar de kleur van hun huid, maar naar hun karakter. (De mensen begrepen dat dit geen gewone speech was maar een boodschap voor alle mensen, het maakte niet uit welk geloof of achtergrond ze hadden.) Dat zal de dag zijn waarop alle kinderen van God kunnen zingen: ‘My country ‘tis of thee, let freedom’ (Mijn land, het is van u, laat de vrijheid weerklinken.) En als Amerika een grote natie wordt, moet dit waar worden. Dus, laat de vrijheid weerklinken van de gigantische heuveltoppen van New Hampshire. Laat de vrijheid weerklinken van de machtige bergen van New York. Maar niet alleen dat. Laat de vrijheid weerklinken van elke heuvel en elke molshoop in Mississippi….. Als we de vrijheid laten weerklinken vanuit elke gemeente en elk gehucht, vanuit elke staat en elke stad, dan kunnen we de dag bespoedigen, dat alle kinderen van God, blanken en zwarten, joden en niet-joden, protestanten en katholieken elkaar de hand kunnen reiken en de woorden van die oude negro-spiritual zingen: ‘Free at last! Free at last! Thank God almighty, we are free at last! Thank God almighty, we are free at last!'" Het publiek juichte toen hij klaar was. Martin had ingestemd voor een blanke en zwarte eenmaking van de natie. De dag daarna stond alles in de krant en Martin Luther King was over de hele wereld bekend. In oktober 1964 kreeg Martin de Nobelprijs voor vrede. In april 1968 ging Martin naar Memphis om de (veel zwarte) arbeiders steun te geven, omdat ze een lage loon kregen en meer wilden. Martin hield daar ook een speech: Ik ben op de bergtop geweest, hij vertelde ook veel over Mahatma Gandi. De volgende dag wilde Martin zijn benen streken op het balkon. Maar ineens….. BOEM Martin viel op de grond. Hij overleed aan een schotwond in de nek. Martin Luther King vertelde op zijn laatste dag nog over Gandi (zegt zijn vrouw) Maar helaas…. Heel Amerika rouwde mee. De begrafenis vond plaats in de Bapist Curch in Atlanta, waar Martin voor het eerst gepreekt had. Hij was maar 39 jaar…. Meer dan 100000 mensen kwamen Martin Luther King de laatste eer bewijzen.