China onder Mao
Na een eeuw van vernedering en verdeling was het Chinese volk bij de vestiging van de volksrepubliek opgestaan. Het kostte weinig tijd om de controle naar alle buitengewesten uit te breiden, inclusief Tibet.
De overwinning van de revolutie leidde op het platteland tot een landhervormingsbeweging. Dit werd uitgevoerd met de communistische methode, die de landhervormingsbeweging gebruikte als trekpaard voor de sociale revolutie, liever dan het land op een eenvoudige manier te verdelen. Dit was de voorbereidingsfase voor de volgende stap, de collectieve landbouw. De steden en de industrialisatie veroorzaakten voor de Chinese leiders nieuwe en onbekende problemen en hiervoor begon men heel erg op de Sovjet-ervaringen te steunen. Door de koude oorlog en de vijandige Amerikaanse houding, had Mao in de zomer van 1949 gezegd, dat het nieuwe China zou gaan steunen op de Sovjet-Unie, waarvan hij ook veel hulp verwachtte in de toekomst. Na onverwachte en harde onderhandelingen werd er op 14 februari 1950 een Chinees-Russische overeenkomst getekend. De belangrijkste wens voor China was strategische veiligheid tegen een mogelijke Amerikaanse bedreiging. De eerste hulp die werd aangeboden was klein, minder dan ze hadden verwacht, maar tenslotte hadden de Chinezen nu toegang tot de deskundigheid van de Sovjet. Inderdaad werden hun regeringsstructuren, economie, scholingssystemen en meerdere andere systemen meteen overgenomen van het Sovjet-model. Mao Zedong had voor China vanaf het begin een rol als een soort juniorbondgenoot geaccepteerd. Stalin had Mao's onafhankelijkheid gewantrouwd. Daarom drong hij aan op een Sovjet-legereenheid in Mantsjoerije en in de westelijke provincie Sinkiang. Het was pas in de Koreaanse oorlog, toen Stalin werkelijk de Chinese bondgenoot vertrouwde dat ze geen overeenkomst met de Amerikanen aan zouden gaan.
De Koreaanse oorlog leidde tot een enorme verandering in de Chinese geschiedenis. Ookal hadden ze geen rol gespeeld bij het uitbreken van de oorlog, hadden de Chinese strijdkrachten het toch het hardst te verduren. Het was de eerste oorlog in de moderne Chinese geschiedenis, waarin de Chinese legers in staat bleken te zijn, de moderne westerse legers een nederlaag toe te brengen. Aan het eind werd China erkend als een grote mogendheid in wereldaangelegenheden. In China had de oorlog de communisten de gelegenheid gegeven, volledige controle te verkrijgen over de stedelijke burgerij en de laatste culturele invloeden van het westen uit de weg te ruimen. De zevende vloot van Amerika werd tussen het vasteland van China en Taiwan geplaatst om een militaire overwinning door de communisten te voorkomen. In december 1954 werd een veiligheidsverdrag tussen de V.S. en het regime van Tsjang getekend, dat nog steeds de naam Chinese Republiek opeiste. De Chinees-Amerikaanse relaties werden geblokkeerd door een constante vijandelijke houding, totdat president Nixon in 1972 Peking bezocht.
Na de oorlog in Korea, en de dood van Stalin werd China een onafhankelijke bondgenoot. Ondanks de Sovjethulp in grotere hoeveelheden kwam (meer dan 140 industriële ondernemingen werden met Sovjethulp gebouwd), waren de Chinese omstandigheden volkomen verschillend aan die van de Sovjet-Unie en er waren problemen met de navolging van het Sovjet-model. Aan hun kant hadden de Chinese leiders - en vooral Mao - het meer democratische Yenan- model om op te kunnen terugvallen. Vanaf het midden van de jaren vijftig, ondanks de twijfel van enkele partijleiders, begon Mao zich van het Sovjet- model los te maken. Het hoogtepunt ontstond tijdens de 'grote sprong voorwaarts' in 1958, toen men honderden miljoenen mobiliseerden en in communes op het platteland onderbracht: de controles op de economie werd afgeschaft.
Tijdbalk
1840: Opium oorlog
1842: Verdrag van nankin. Hongkong wordt van Engeland
1894/ 95: oorlog met japan
1912: keizerrijk wordt een republiek
1919: op 4 mei demonstreren studenten op het plein van de hemelse vrede
1923: Sun Yat- Sen accepteert steun van de Sovjet- Unie
1925: Sun Yat- Sen overlijdt. Chiang Kai-Shek neemt zijn plek over onder de KMT (nationale volkspartij)
1927: Kai-Shek organiseert veldtocht naar het noorden. Hij keert zich tegen de communisten.
1934: de Lange Mars
1937: Japan valt China binnen en bezet kustgebieden.
1941: Aanval op Pearl Harbor. Communistische Partij krijgt hulp van Sovjet-Unie en komt aan de macht. 1949: Op 1 oktober roept Mao Zedong in Peking officieel de Volksrepubliek uit.
1950: Verdrag ter versterking samenwerking China en Sovjet-Unie.
1954: Taiwan en V.S. tekenen verdrag voor militaire steun.
1956: Sovjet-Unie kiest onder Chroesjtjov vrijere koers. Destalinisatie. China houdt echter vast aan harde lijn.
1958: De Grote Sprong Voorwaarts
1960: Grens conflict China/ Sovjet-Unie
1966: Culturele revolutie
1969: Hernieuwde grensconflict met de Sovjet-Unie.
1971: V. N. laat China toe tot hun vergaderingen, Taiwan stapt onder protest op.
1976: Dood Mao Zedong.
1978: Vier moderniseringen.
Inleiding
In 1949 kwam Mao aan de macht in China, dat er in die tijd heel slecht voorstond: 80% van de bevolking werkte in de landbouw, er was grote ongelijkheid, de industrie was voor de helft vernield, en de inflatie van de prijzen was groot. Na een periode van opbouw kwam er een vijfjarenplan van 1953 tot 1957, dat voorla was bedoeld voor de zware industrie.
Er werden communes opgericht die heel zelfstandig waren. Deze poging om de agrarische productie sterk te verhogen staat bekend als de grote sprong voorwaarts. Het werd een rampzalige mislukking die aan vele miljoenen mensen het leven kostte, en het duurde 5 jaar voor de economie was hersteld.
Mao Zedong was een echte overlever. Leider zijnde van de Chinese communisten heeft hij bijna elk denkbaar gevaar overwonnen. In de dertiger jaren leek het of zijn dagen geteld waren. Onder bedreiging van een grote overmacht en alleen gesteund door een handje vol trouwe volgelingen wist hij tijdens de 'Lange Mars' in 1934 aan de dood te ontsnappen en zijn reputatie te vestigen.
In ballingschap bouwde hij de beweging weer op en streed eerst tegen de Japanse bezetter. Na 1945 streed hij tegen de Nationalisten van zijn grote tegenstrever Tsiang Kaishek. De burgeroorlog in China werd in 1949 beslist en vanaf dat moment was Mao meester over een miljard burgers, waarvan de meesten in landelijke gemeenschappen een slecht bestaan hadden. Met harde hand voerde Mao Zedong grote hervormingen door, die soms succes hadden, maar vele Chinezen het leven heeft gekost.
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden