Kolonisatie Nigeria

Hoofdvraag:

Kolonisatie in Zuid Afrika:

Is dit goed of slecht voor het land geweest?

 Hoofdstuk 1

A
De eerste Europeanen die in Zuid-Afrika kwamen waren de Portugezen. Zij hebben Zuid-Afrika niet gekolonialiseerd. Later kwamen de Nederlanders en uiteindelijk is Zuid-Afrika door Engeland officieel gekolonialiseerd.

Nederland en Portugal gebruikten Zuid-Afrika als tussenstop om water en voedsel in te slaan op hun reis naar het oosten. Maar ze zagen Zuid-Afrika niet als hun kolonie. Ze breidden zich wel meer uit naar het noorden waar andere volken woonden. Ook waren er oorlogen om het land, waarbij de Europeanen wonnen. Later kwamen de Britten naar Zuid-Afrika die het gekolonialiseerd hebben. De Hollanders, Fransen en Duitsers die zich ondertussen gevestigd hadden in Zuid-Afrika moesten onder de strakke regels van de Britten leven. Zij verzette zich hier tegen. Engeland kolonialiseerde Zuid-Afrika vooral voor handel en slaven. Nadat de slavenhandel werd afgeschaft wilden zij geen slaven meer. De Britten zorgden voor een grote impuls in de Zuid-Afrikaanse economie door de wijnbouw en de export van wol.

B
De oorspronkelijke bewoners vonden het eerst wel oké dat de Europeanen in Zuid-Afrika kwamen wonen. Zij kregen ook grond aangeboden om daarop te verbouwen van de Bantoebevolking. De bantoevolken vochten vaak met economische bronnen als inzet. Toen de Zoeloes onder leiding van Shaka hun gebied uitbreidden, werden de Bantoevolken verdreven en trokken ook andere volken de bergen in. De zoeloes en de Ndebele stonden aan de kant van de boeren (de Hollanders, de Fransen en de Duitsers) toen zij zich wilden vestigen op nieuw land om onder de druk van de Britse regels te komen.

Eerst was de relatie tussen de ‘Nieuwkomers’ en de oorspronkelijke bewoners goed. Maar nadat de Britten kwamen ging het slechter. Oorlogen kwamen om land terug te winnen of om uit te breiden. In de meeste gevallen wonnen de Britten, vanwege hun geweren en kanonnen. Alle boeren werkten samen om de Britten Zuid-Afrika uit te krijgen, wat uiteindelijk in 1910 lukte, maar ze kwamen wel in het Britse Gemenebest.

Het Britse Gemenebest heet nu Gemenebest van Naties.

Het is een vrijwillige verbintenis tussen soevereine staten met de Britse Koningin Elizabeth II als symbolisch hoofd. Soevereine staten zijn landen die erkend zijn. Zij hebben een internationale machtsstatus. Deze staten zijn allemaal koloniën van het Verenigd Koninkrijk geweest. Het Gemenebest is opgericht om de onderlinge samenwerking te verbeteren.

 Hoofdstuk 2
Hoe verliep het kolonialiseren van Zuid-Afrika?

Kolonialiseren betekent oorspronkelijk dat een land een deel van zijn eigen bevolking in een landstreek vestigt dat nog niet door het eigen volk wordt bewoond. Vaak ging men kolonialiseren om de grondstoffen en rijkdommen te kunnen krijgen uit de kolonie. Men maakte de kolonie afhankelijk. Daardoor ontstonden er vaak conflicten tussen de culturen die al bestonden en de nieuwe culturen die zich kwamen vestigen. De nieuwe cultuur ging de oude cultuur overheersen. Dit betekende economische problemen die nu nog wel bestaan, bijvoorbeeld in Zimbabwe, Soedan, Uganda en Guyana.

Op 6 april 1652 kwam de Nederlander Jan van Riebeeck naar Zuid-Afrika en stichtte namens de VOC een bevoorradingsstation op ‘Kaap de Goede Hoop’. Dit station stond onder bestuur van de VOC en niet van de Nederlandse staat.

Gedurende de 17e en 18e eeuw bleef deze langzaam uitbreidende nederzetting in handen van de Nederlandse VOC. Vooral Europese Calvinisten emigreerden naar de Kaap, voornamelijk uit Nederland, maar ook uit Duitsland, Frankrijk, Schotland en andere landen.

Door middel van oorlogen vernietigden de Europeanen de cultuur van het Khoikhoi- en het Sanvolk, de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Afrika.

Vanuit Indonesië, Madagaskar en India werden slaven geïmporteerd. De slaven werden “Kaapse Maleiers” genoemd. Ze maakten zo’n 50% uit van de bevolking van de provincie Westelijke Kaap.

De Britten kwamen naar de Kaap om te verhinderen dat het een Franse Kolonie werd. Zij namen dit gebied in 1797 over tijdens de Napoleontische oorlogen, toen Nederland niets meer dan een satellietstaat van Frankrijk was. In 1803 werd dit weer teruggegeven aan Nederland.

In twee jaar later werd Nederland failliet verklaard en kwamen de Britten weer terug. Nu namen zij het gebied, samen met de helft van Nederlands Guyana en Ceylon over. Deze strijd, vanaf het eind van de 18e eeuw, leidde een eeuw later tot twee Boerenoorlogen. Daarna ontstond in de 20e eeuw de opkomst en later de ondergang van het apartheidsbewind.

Vanaf het moment dat de Britten in Zuid-Afrika gingen koloniseren spreekt men van de geschreven geschiedenis van Zuid-Afrika. Daarvoor was er de cultuur van de Bosjesmannen en die van Bantoe (Khoikhoi- en het Sanvolk). Deze twee culturen zouden volgens archeologische bronnen en overleveringen vredig naast elkaar hebben bestaan tot aan de komst van de Europeanen.

De Britten lieten een overheersende strategie zien die sterker was dan die van de eerder gekomen Europeanen. Dit liep uit op oorlogen.

 Hoofdstuk 3

Hoe verliep het dekolonialiseren van Zuid-Afrika?

Na de tweede wereldoorlog was het Britse Rijk vooral gericht op de problemen in het eigen land. Het herstel in eigen land van de oorlog was belangrijk. Door de oorlog was de financiële positie ernstig verzwakt.

Ook de opkomst van het sterke Amerika heeft er voor gezorgd dat Engeland zijn sterke internationale positie verloor.

Daardoor konden de kolonies van het Britse rijk zich sterker maken.

In de kolonies van het Britse Rijk kon de dekolonisatie plaats vinden omdat Engeland geen internationale conflicten meer wilde. Dit werd vooral duidelijk zichtbaar bij de Suez-crisis in 1956 waarin het sterk geworden Amerika de Engelse inmenging in Egypte afkapte. Dit toonde internationaal de verzwakte positie van Het Verenigd Koninkrijk.

Het werd zo mogelijk voor de kolonies in Zuid Afrika om te dekoloniseren.

Maar omdat ze altijd afhankelijk zijn gehouden van het moederland waren deze landen slecht voorbereid op de onafhankelijkheid.

Daarbij was er nog een probleem. De Britse terugtrekking uit de zuidelijke en oostelijke delen van Afrika werd moeilijk gemaakt door de blanke bevolking in die landen want er ontstonden rellen tussen de “eigen” oorspronkelijke zwarte bevolking en de nieuwe bevolking die afstamden van de eerste Europeanen in Afrika. De blanke grootgrondbezitters die de zwarte bevolking onderdrukten werden nu bedreigd. In Kenia hebben de onafhankelijkheidsbewegingen het leven gekost aan tientallen blanke grootgrondbezitters.