Jodenvervolging

Inleiding

Waarom doen wij het over de Jodenvervolging? Wij doen het over de Jodenvervolging omdat wij dit een interessant onderwerp vinden en het ons ook een leuk onderwerp leek omdat de Joden de hele geschiedenis al vervolgt worden. Wij hopen met dit werkstuk meer te weten te komen over de vervolging van de Joden.
Hier zijn onze deel vragen:
- Waarom zijn de Joden altijd de zondebokken?
- Hoe werden de Joden ontvangen in Nederland?
- Wat voor rol heeft Hitler gespeeld bij de Jodenvervolging?
- Waarom moesten de Joden een ster dragen?
We zullen proberen op deze vragen antwoord te geven. Wij hopen ook dat als we dit werkstuk hebben gemaakt we meer weten over de Joden.

We hopen dat u het interessant en leuk vindt.

2 Wat is Jodenvervolging

Joden vervolging is het vermoorden, vervolgen, het bang maken van de Joden. Dit alles werd op vreselijke manieren gedaan. Heel vroeger werd het Joodse volk naar strafkampen vervoerd en daar werden ze dan weer slaaf. Ook toen de Joden bij het Middellandse-Zeegebied kwamen en later waren ze over de hele wereld, maar ze werden altijd vervolgt.

De ergste Jodenvervolgingen waren in de tweede wereld oorlog toen de Duitse leider Adolf Hitler alle Joden over de hele wereld dood wou hebben, maar niet alleen de Joden moesten dood ook de gehandicapten, invalides, homoseksuelen, zigeuners en mensen die niet konden werken vond Hitler Untermenschen en dat betekent dat ze minder zijn dan een gezond mens. Ongeveer 6 miljoen Joden zijn daar in concentratiekampen en vernietigingskampen gedood. Na de oorlog werden de Joden niet meer vervolgt.

3 Waar verbleven de Joden?

De Joden worden al eeuwen vervolgt. Ik ga nu vertellen waar ze allemaal zijn geweest. Het begon in 444 voor Christus.
Rond 444 voor Christus: Na het maken van de Joodse staat en de tempels verspreidden de Joden zich over de hele wereld, omdat ze bang waren voor terreur-aanslagen.
63 voor Christus: De Romeinen vallen Jeruzalem binnen onder leiding van Pompeius. De Joden vertrekken uit hun land en gaan naar het Oosten en het middellands zeegebied.
67 tot 70 na Christus: Het Joodse volk trekt verder door en gaat langs handelsroutes om te proberen om nog wat geld te verdienen om zo snel mogelijk verder te vluchten. Sommige Joden ging ook naar havensteden of in het binnenland om daar te werken.
135 na Christus: De Joden komen in opstand tegen de Romeinen, maar het helpt niet.
537 na Christus: De Romeinse koning maakt voor alle Joden in het Rijk een eind aan de gelijke burgerrechten. Dit is dus de eerste aparte zet tegen de Joden.
600 tot 700 na Christus: De opkomst van de Islam. Daardoor veroveren de Arabieren Babylon, het Middellands zeegebied en Spanje. Hierdoor moeten de Joden weer verder trekken.
Eind van 800 en heel 900 na Christus: De Joden in de kustgebieden van Afrika en langs de Middellandse Zee gaan richting Spanje. Daar worden ze goed ontvangen door de mensen van de Islam. Tot dat er in 1068 een anti Joodse vervolging begint.
Na 1095 na Christus: De tijd van vervolgingen, gewelddadigheden en Moordslagen begint.
1252 tot 1284 na Christus: De Christenen veroverden Spanje.
1492 na Christus: De Joden moesten weg uit Spanje en Portugal van de Christenen. Daardoor gingen ze naar Frankrijk en andere Europese landen.
1400 tot en met 1700 na Christus: Sommige Joden zijn na hun vertrek uit Spanje en Portugal ook naar Italië gevlucht. Samen met de Joden uit Frankrijk trokken zij naar het Midden Oosten om te ontsnappen aan de getto steden(Speciale Joden plaatsen).
1800 na Christus:De Joden krijgen weer burgerrechten vrijheid van godsdienst en vrijheid van handelen.
1882 na Christus: In Rusland en Polen worden Joden vervolgt daarom gaan heel veel Joden naar Amerika, omdat ze dachten dat ze daar veilig waren voor de vijand.

4 Joden in de tweede wereld oorlog

De Joden hebben natuurlijke verschrikkelijke dingen meegemaakt in de WO2. Dat kwam door Adolf Hitler wat hij er mee te maken heeft leggen we in een apart hoofdstuk uit.

4.2 Begin van de WO2

In 1923 probeerde NSDAP van Adolf Hitler de regering te laten vallen. Dat lukte niet en Hitler werd gearresteerd. Hij moest een jaar in de gevangenis zitten. Hij leerde dat je democratische middelen nodig was om aan de macht te komen. Zo kreeg de NSDAP steeds meer zetels in het Parlement. In hun propaganda maakten zei gebruik van het Germaanse of arische ras(blond haar, blauwe ogen). De Joden werden zondebokken. Pas toen in 1929 een grote economische crisis Amerika en Europa verlamden won de naziepartij veel mensen. Daardoor kwam op 30 januari 1933 de benoeming van Hitler tot de hoogste regeringsambtenaar. Op 1 april 1933 kreeg hij de macht als dictator. Toen hadden de Joden helemaal geen kans meer.

4.3 Belangrijke dagen voor de Joden

7 april 1933: Alle Joodse ambtenaren werden ontslagen.
Eind 1933: De Joden waren een geïsoleerde groep, veracht en uitgesloten van het normale en culturele leven.
September 1935: Aan deze racistische politiek werd nu pas een wettelijke grondslag gegeven, de Neurenberger Wetten (anti-joods):
Tot 1938: 150.000 Duitse Joden geëmigreerd, met achterlating van al hun bezittingen.
1938: Oostenrijk wordt vrijwillig en hoort bij het Derde Rijk. De Oostenrijkse Joden worden gedwongen tot emigratie naar het buitenland.
10 oktober 1939: Polen wordt veroverd en hoort bij het Derde Rijk.
Mei 1941: Begin van moorden.

5 Waarom de Joden tijdens de Tweede Wereld Oorlog?

We wisten dat de Joden altijd de zondebokken waren, maar waarom was dat nou tijdens de Tweede Wereld Oorlog. was het gewoon omdat ze ze niet mochten of zat er een andere reden achter.

De reden dat de Joden vervolgd en vermoord werden tijdens de Tweede Wereld Oorlog was dat de Joden rijk en veel succes hadden in hun carrière en dat was een bedreiging voor Duitsland. Want die dachten dat de Joden zich in Duitsland zouden verspreiden en over zouden nemen. Vooral Hitler was daar bang voor. Toen Hitler in de gevangenis zat schreef hij een boek ”Mein Kampf .“ in dat boek schreef Hitler zijn ideeën over Joden. De Joden voldeden niet aan de allereerste en meest wezenlijke voorwaarden van een beschaving brengend volk. In het boek beschrijft Hitler zijn haat tegen de Joden. Wat hij schreef geloofde hij. Hij schreef ook wat het plan van de Joden was volgens Hitler, dat was de overname van Duitsland en het Duitse volk. Daar was hij bang voor en daarom bedacht hij dat alle dood moesten. Hij maakte er een plan van en voerde het ook uit. Het kwam alleen niet zo uit wat hij wou. Hij heeft wel heel veel Joden vermoord en hij heeft er voor gezorgd dat de Joden Duitsland niet in handen kregen. Hopelijk komt er nooit meer zo`n figuur als Hitler op aarde, dan komt er ook nooit meer een wereld oorlog.

6 Jodenvervolging in Nederland

In 1940 woonden er meer dan 160.000 Joden in ons land. 22.000 Joden waren gevlucht uit Duitsland. In 1940 waren er ongeveer 9.000.000 bewoners in ons land dus hadden wij heel veel Joden in ons land. In Nederland had de regering geen hekel aan Joden. Ook de NSB (Nationale Socialistische partij) was niet anti joods. Vanaf 1935 veranderde de NSB en werd anti-joods. In 1940 speelde de partij van Mussert van de NSB geen rol meer in de politiek. Bij de verkiezingen in 1937 en 1939 behaalde de NSB maar 4% van de stemmen. Toen Duitsland bij ons in viel, kregen wij ook last van het Joden probleem. Vrij snel na de inval op 15 mei 1940 werden de eerste Joodse maatregelen ingevoerd. Zo mochten op 1 Juli Joden geen lid meer zijn van luchtbeschermingsdiensten. Snel daar achter aan begonnen ze al met het bouwen aan concentratiekampen om de Joden zo snel mogelijk daar naar toe te laten vervoeren. De Duitsers troffen een persoonsregister aan in Nederland waar elke persoon instond zo werd hij vrij gemakkelijk om alle Joden op te sporen.

6.2 Het persoonsbewijs

In april 1941 werd het persoonsbewijs ingevoerd. Alle mensen ouder als 14 jaar moesten dit altijd bij zich hebben op straat. Joden kregen twee grote J`s op hun persoonsbewijs. Zo werd het moeilijker om bij de controles hun achtergrond schuil te houden.
Eind 1941 begint de echte deportatie (gedwongen naar een andere plaats) van de Joodse vluchtelingen waarvan de meeste uit Duitsland kwamen. Ze moesten zich melden voor vrijwillige emigratie.
Begin 1942 werd de eerste groep Nederlandse Joden uit Amsterdam vervoerd naar Joodse werkkampen (concentratiekampen).

Begin 1942 moesten alle Joden uit Nederland naar Amsterdam om daar in een getto (Joodse wijk) te gaan wonen, om de deportaties gemakkelijker te maken. Op 17 januari waren de Zaandamse Joden als eerst aan de beurt. Op 3 mei moesten alle Joden een Jodenster (een gele Davidster met een J erop) op hun kleding als ze in het openbaar waren. Deze Jodensterren moesten de Joden ook nog eens betalen.

6.3 Verplichte aanmelding

Op 10 februari 1941 eiste Rijkscommissaris (vertegenwoordiger van het hoofd van de Duitse staat in de bezette gebieden tijdens de Tweede Wereldoorlog) Seyss-Inquart dat iedereen die iets Joods bloed in zich had zich moest melden. Dus mensen waarvan één voorouder Jood van was die moest zich melden bij het gemeentehuis in Amsterdam, want daar zat de Joodse raad. Als je je had aangemeld kreeg je een “Bewijs van Aanmelding” en hier moest je één gulden voorbetalen. De helft van dit geld ging naar de gemeente en de andere helft ging naar Rijks- inspectie van bevolkingsregisters.

6.4 Deportatie

Op 26 juni 1942 kreeg de Joodse raad van Amsterdam van de Duitsers te horen dat de Joden gedeporteerd moesten worden. En dat de Joodse raad de Joden moesten selecteren.

In jullie werd het kamp Westerbork door de Duitsers ingericht als Polizeiliches Durchgangslager. In 1939 was dit kamp door de Nederlandse overheid opgericht om gevluchte Duitse Joden onderdak te geven. Het kamp werd gebouwd om er 1800 mensen in te laten wonen. De Duitsers maakten daar gebruik van ze breidden het uit door er 24 grote barakken bij te bouwen zo konden er maar liefst 9000 mensen in, maar ze hadden wel veels te weinig spullen zoals bedden, stoelen, tafels enz. Er lag ook geen spoorweg naar het kamp. In het begin van de oorlog moesten de Joden eerst 5km lopen van uit Hooghalen om bij het kamp te komen. De Duitsers gaven opdracht aan de Nederlandse spoorwegen om een splitsing te maken zodat er ook een spoor naar kamp Westerbork ging. Vanaf 2 november 1942 stopten de treinen ook in het kamp.

6.5 Eerste razzia

Op 11 juli 1942 protesteerden de Nederlandse kerken tegen de deportaties van de Joden. Maar de Duitsers maakten dat niks uit drie dagen later werd er een grote razzia gehouden op Joden in Amsterdam. De opgepakte Joden werden meteen naar Westerbork gebracht. Op 16 juli vertrok de eerste trein met Nederlandse Joden vanuit het kamp naar kamp Auschwitz.

6.6 Westerbork

In Westerbork ging het leven altijd door. De families woonden in barakken bij elkaar. De mannen en vrouwen deden er alles aan om werk te krijgen. In verschillende werkplaatsen, de ziekenbarak en zelfs op een boerderij buiten het kamp met veel bewaking.
Er werd niet veel in de werkplaatsen niet gemaakt. Het werk was meer voor afleiding zodat de mensen niet de hele tijd aan het transsprot dachten. Wie geen werk had, had een grotere kans om op transport gezet te worden.
Binnen het kamp werd betaald met speciaal kampgeld. Dit geld kregen ze in ruil voor het geld dat de gevangenen meebrachten als zij het kamp binnenkwamen. Hiermee kon je in de kampwinkel en in het restaurant betalen.
Ondanks deze voorzieningen was het leven in Westerbork toch moeilijk. In het kamp woonden veels teveel mensen.
Er waren er op 3 oktober 1942 14.000 gevangenen in het kamp, en het hoogste aantal was zelfs 17.000 mensen. Er was daarom ook steeds meer tekort aan eten, drinken en andere belangrijke dingen. En daarbij komt nog dat mensen de hele tijd bang waren om op transport gezet te worden.
In Westerbork werden de deportaties naar de vernietigingskampen voorbereid door de Joodse Orde Dienst. De Duitsers hadden het slim aangepakt. De Joden moesten zich zelf op die transportlijsten samenstellen. De Joden werden in veewagons vervoerd naar vernietigings-kampen. In elke wagon werd er tussen de 50 en de 70 personen vervoerd. Zieken, gehandicapten, ouderen, kinderen werden in overvolle veewagons gepropt, waar 6 jaar voor de deportaties nog een proces over was geweest of er wel 14 of 15 koeien in mochten.
Van de ruim 100.00 Nederlandse Joden die via Westerbork zijn vervoerd, is meer dan de helft over gebracht naar Auschwitz. Op 3 september 1944 vertrok de laatste van de 65 treinen vanuit Westerbork naar dit vernietigingskamp. Van de 60.026 gedeporteerden naar Auschwitz hebben slechts 1052 het overleefd.
Naast Auswitz vertrokken er ook treinen naar kampen als Sobibor en Theresienstadt. naar Sobibor gingen 19 treinen met ruim 34.000 joden, waarvan er slechts 19 het overleefden. En Theresienstadt, 9 treinen met bijna 5000 personen, waarvan er nog geen 2000 de oorlog overleefden.
Bij de bevrijding op 12 april 1945 waren er nog ongeveer 900 gevangenen in Westerbork. Van de 140.000 Joodse Nederlanders zijn er ongeveer 110.000 door de nazi’s vermoord.

7 Anti-joodse maatregelen

Daarvoor was bijna het hele Joodse volk al gebrandmerkt en geïsoleerd. Verschillende anti-joodse maatregelen volgden elkaar vanaf het najaar van 1940 op. Hier volgen een paar maatregelen:
- Joodse ambtenaren werden geschorst en ontslagen
- Joodse gemeenteraadsleden werden uit hun functie ontslagen
- Joden moesten zich per familie bij de gemeente melden
- Joden mochten niet meer in parken en openbare gebouwen komen
- zij mochten niet meer naar de veemarkt
- zij moesten radio’s en fietsen inleveren
- op hun persoonsbewijs kwam een J te staan
- zij moesten een gele Davidsster dragen
- Joodse kinderen moesten onderwijs volgen op speciaal daarvoor opgerichte Joodse scholen
- Joden mochten geen eigen bedrijf bezitten en ook geen rijkdom hebben
- zij mochten alleen door Joodse artsen worden geholpen en er werden zelfs Joodse zieken huizen opgericht

Naast deze maatregelen werden Joden ook vaak slachtoffer van aanslagen van anti-joodse
burgers. Vaak werden er bij Joodse winkels ruiten in gegooid en ook bij synagogen was dit het geval. Der maatregelen van hier boven volgden elkaar snel op.

8 Wat was de kristalnacht?

De kristalnacht was in de nacht van 9 naar 10 november 1938 waarin de nazi’s een plotselinge vervolging organiseerde tegen de Joden in Duitsland. De aanleiding van de kristalnacht was, de moord op een Duitse diplomaat in Parijs die door een 17 jarige Joodse jongen om het leven is gebracht. Deze jongen wilde met zijn daad protesteren tegen het verdrijven van Joden van Poolse afkomst uit Duitsland.

Het gevolg: de nazi’s gebruikten deze aanslag om een drijfjacht op de Joden te organiseren. In heel Duitsland kregen de nazi’s de opdracht om Joden te mishandelen en Joodse bezittingen te vernielen en te plunderen. In de kristalnacht werden meer dan 1000 synagogen vernield, 7500 Joodse bedrijven werden er ook vernield die nacht. Enkele honderden Joden kwamen om het leven. In de daarop volgende dagen werden ook nog eens
30 000 Joden naar concentratiekampen gebracht. Joodse
kranten, bladen en organisaties werden verboden. Joden
mochten zich niet meer vertonen in parken, theaters en
bioscopen.

9 Deportatie en onderduiken

De eerste deportatie (transport) was op 26 juni 1942. Amsterdamse Joden werden per trein vervoerd naar kamp Westerbork. Toen de Joodse raad van Amsterdam kreeg te horen dat de Joden moesten worden vervoerd naar kampen. Hoorden ze ook dat hun daarbij een belangrijke rol bij zal spelen. Hun moesten namelijk de selectie doen welke Joden mee moesten of welke Nederlandse burgers er mee moesten, omdat ze de Joden hielpen met onderduiken.

Het onderduiken lijkt op zich heel makkelijk gewoon in een hol gaan zitten en je niet laten zien. Alleen moet je ook aan voedsel zien te komen. Dat was zeer moeilijk, omdat een gezin maar een aantal bonnen kreeg om voedsel voor te kopen. Dus als ze daar mee ook nog de onderduikers voor zien van eten en drinken kreeg iedereen maar een heel klein portie. Daarom werden er ook vaak contributiezaken overvallen. Om er toch maar voor te zorgen dat de onderduikers eten kregen, meestal ging het goed. Maar als het fout ging, waren ze goed de klos. Je werd dan vervoerd naar kampen. Waar je moest werken of je werd in zo’n kamp vergast.

Voor de onderduiker was ondersteuning vanuit de niet-joodse bevolking van groot belang. Onderduiken bracht dan ook gevaren en problemen met zich mee voor degene die Joodse onderduikers in huis namen. Bij ontdekking liepen zij het risico op deportatie naar een kamp of de dood. Onvoorzichtig gedrag van de onderduikers kon niet getolereerd worden. Andere problemen waren die van een geboorte en dood. Zo zijn er gevallen bekend waarbij kinderen te vondeling werden gelegd. Het ging hier steeds om joodse kinderen, zo bleek later. In de hoop dat hun kind het noodlot zou ontlopen of omdat de onderduiksituatie zo slecht wast dat het echt niet kon of het te gevaarlijk was, zagen de ouders zich genoodzaakt hun kind af te staan. Bij sterfgevallen bestond het probleem van de begrafenis. Dit kon niet via de gebruikelijk wegen verlopen en moest dus afgesloten en stil gebeuren.
10 De kampen

Het overgrote deel van de joodse gemeenschap was naar concentratiekampen vertrokken. Hen wachtte een gruwelijk lot in de concentratie- en vernietigingskampen. De meeste van hen vonden daar de dood: soms meteen na aankomst, soms na maanden afgebeuld te worden en soms na maanden ondervoed en mishandeld te zijn. Hoewel zij over het lot van de gedeporteerden. Immers de eerste doodsberichten drongen al in het najaar van 1941 door.
Hoe kon het dan toch dat het niet door drong tot de andere mensen? Waarschijnlijk doordat Hitler het zo geheim hield dat haast niemand het door had en zo de Joden ook niet konden vluchten. Omdat Hitler ze allemaal wou uitroeien.
In het concentratiekamp moest je veel werken, daarvoor kreeg je een klein beetje geld en daar konden ze dan wat te eten voor halen. Hoe meer je zou werken, hoe groter de kans was dat je in dat kamp mocht blijven en niet naar een vernietigingskamp zou worden gebracht en daar zou om komen. Je zou ook kunnen denken waarom de Joden in de gaskamers gingen staan .
Dat kwam omdat ze blij waren dat ze mochten douchen. Je zou als voorbeeld bij je zelf kunnen bedenken dat je bijvoorbeeld 2 weken niet gedoucht hebt en dat je dan heel erg graag zou willen douchen of je willen wassen. Maar onder tussen zetten de Duitsers de gasdouches aan en jij merkt ook in eens dat er gas uit kom in plaats van water dan zit je daar mooi want ze hebben natuurlijk de douches wel opslot gezet.

11 Welke rol had Adolf Hitler

Adolf Hitler was de leider van de Duitsers en hij leidde ook de joden vervolging. Hij maakte plannen om joden uit te roeien en die plannen werden dan ook uitgevoerd. Hij zorgde ervoor met reclamecampagnes dat elke niet Joodse Duitser haat begon te krijgen tegen de Joden. Hij veranderde de leerstof voor de kinderen zodat ook die onbewust haat kregen tegen de Joden. Bijvoorbeeld met het vak biologie stond er in het biologieboek dat de Joden niks waren, dat het een slecht ras was en dat ze net parasieten waren die de hele wereld wouden veroveren.
Dat soort dingen werden bij de vakken besproken. De kinderen gingen dat geloven, want een kind gelooft alles wat er in een boek staat, en daardoor groeide de haat tegen de Joden en kreeg Hitler steeds meer aanhangers. Hitler had dus een hele grote rol in het vervolgen van de Joden in de tweede wereld oorlog. Maar hij was niet de enige man die de joden haatte en jaloers op ze was. Zijn aanhangers waren net zo slecht want die hielpen Hitler met het uitmoorden van de Joden want in plaats daarvan konden ze ook in opstand komen tegen Hitler.

Hitler heeft dus een groot aandeel geleverd in de Jodenvervolging, als hij nu nog zou leven zou hij levenslang vast zitten. Zoals nu een paar anderen ook vast zitten voor het proberen uitroeien van volken zoals Saddam Hussein. Er wordt nu nog veel oorlog gevoerd en ook worden er nog concentratiekampen gevonden. Hebben we dan niks van de tweede wereld oorlog geleerd.

12 Maatregelen tegen de Joden in Duitsland

Een van de eerste maatregelen van Hitler nadat hij leider van Duitsland was geworden, was het verwijderen van de Joden uit overheidsdiensten, pers, kunst en wetenschap. De bevolking verzette zich niet tegen deze maatregelen, omdat Joden niet geliefd waren bij het Duitse volk en verder had dat zelfde volk al moeite genoeg om elke dag aan eten en drinken voor het hele gezin te komen. Aandacht voor de Joden was er dus niet ook al maakte het aantal ontslagen Joden 1% van de totale Duitse bevolking uit. De Joodse bevolking kreeg te maken met een grote armoede golf, dit tot groot genoegen van Hitler. Ze werden regelmatig geïntimideerd door Hitler’s volgelingen . In de kranten stond vervolgens dat de Joden begonnen waren met de vechtpartij: zo werden de Joden voorgesteld als woestelingen. Het Duitse volk geloofd
deze propagandaberichten en gingen langzamerhand mee doen aan het intimideren van Joden.
De burgerrechten van de Joden werden snel na de beëdiging van Hitler als kanselier ingetrokken, ze hadden geen stemrecht meer , maar ook werd hen het recht ontnomen om rechtzaken aan te spannen tegen wie dan ook. Iedereen kon dus de Joden strafloos intimideren. In 1935 kwamen er nieuwe maatregelen om Joden uit Duitsland te doen laten verdrijven: op het congres van de nazipartij in Neurenberg werden de Neurenberger wetten aangenomen. Deze wetten hielden in dat huwelijk of sex tussen een Jood en een Duitser verboden was.
Joden werden dus afval beschouwd. Het werd Duitsers afgeraden om nog om tegaan met Joden. Het buitenland reageerde niet op deze maatregelen en Hitler kon z’n gang gaan.
Duitsland mocht in 1936 de Olympische Spelen organiseren, er werd door geen echel land afgezegd: elk land deed dus mee aan de Olympische Spelen in nazi-Duitsland, waar onschuldige mensen vervolgd werden. Na de Olympische Spelen werden er nieuwe anti-joodse maatregelen genomen:
- Joodse studenten werden geweigerd aan de hogescholen en aan de universiteiten.
- Joodse kinderen mogen niet meer verder studeren.
Langzamerhand werd het overduidelijk dat de Joden uit de Maatschappij geweerd moesten worden. Daarvan getuigt ook de maatregel dat Joodse patiënten alleen door Joodse artsen geholpen mochten worden. Joodse ondernemers moesten hun zaak voor weinig geld overdoen aan Duitsers.

De Duitse bevolking werd opgehitst tegen de Joodse inwoners: tekenend was de Kristalnacht. Nazi’s, de SA en ook het gewone volk gingen in de nacht van 9 op 10 november 1938 massaal over tot het vernielen van Joodse eigendommen: Joodse kerken werden helemaal vernield. De Joden werden mishandeld, tientallen werden zelfs gedood. De splinters van de ruiten van de joodse zaken deden door de schitteringen denken aan kristal, vandaar de naam Kristalnacht. De Joodse gemeenschap kreeg naar aanleiding van de Kristalnacht een boete van 1 miljard mark, wegens vernielingen.
Deze gebeurtenis deed de helft van het aantal Joden in Duitsland besluiten om te emigreren naar andere landen. De Joden moesten ook aan de Duitse regering geld betalen, als ze wilden emigreren. Veel Joden wilden naar de Verenigde Staten emigreren. Dat was bijna onmogelijk omdat een reis naar de V.S. heel duur was. Daarnaast waren mensen die in de V.S. over immigratie beslisten, niet gesteld op de Joden en lieten ze de Joden maar met mondjesmaat toe. Dus vluchtten veel Joden naar Europese landen, maar ook daar waren ze niet altijd even welkom. In Nederland werden alleen Joden toegelaten die eigen bestaansmiddelen hadden.
In bijvoorbeeld Zwitserland werden de Joden niet toegelaten. Omdat ze niet altijd als Jood te herkennen waren vroeg de Zwitserse regering of de regering in Berlijn niet een J van Jood in het paspoort kon drukken. De Duitsers waren gecharmeerd van dit idee en voerden het meteen in. Ondertussen werden er nog steeds nieuwe regels voor de Joden ingevoerd: ze mochten geen theaters meer bezoeken, bioscopen, concertzalen, musea en parken werden ook verboden gebied voor de Joden.
Er kwamen speciale voorzieningen voor de Joden, alleen daar mochten ze nog wel komen.
Het was Hitler en de NSDAP gelukt: de Joden waren uit de Duitse samenleving verbannen.

13 De ster

Op 29 april 1942 werd elke Jood verplicht om een gele Jodenster te dragen. Deze moest op de jas genaaid worden en moest in één oogopslag zichtbaar zijn. Thuis moest de ster ook vaak gedragen worden (bijvoorbeeld wanneer een Jood door het raam naar buiten keek dat hij direct zicht baar was en dat iedereen wist dat diegene een Jood was). De ster moest gekocht
worden voor vier cent en een textielpunt. De Joodse raad hielp met de distributie (dit om te voorkomen dat kwaad willende de kans kregen om Joden te gaan pesten). De Duitsers (en volgens de Duitsers de Nederlanders ook) konden zo zien waar de demon zich bevond. Er werd zo een scheiding tussen de rassen aangegeven, de Duitsers wezen met plezier op het gevaar van mensen die met zo’n ster liepen.

De kleur geel werd gekozen door de Duitsers, omdat geel de kleur van de pest was in de Middeleeuwen, het speciale lettertype moest de bevolking eraan herinneren dat Joden uit een ander deel van de wereld kwamen. De jodenster werd het antisymbool, het enige vijandige symbool dat er in die tijd was. De man, vrouw of kind met de ster was de zogenaamde vijand, daar bleven de Duitsers met behulp van propaganda op hameren.

14 Waarom de Joden

De reden waarom het juist de Joden moesten zijn die vervolgd werden in de Tweede Wereldoorlog was dat de Joden vaak succesvoller en rijker waren dan de niet Joodse mensen. Daardoor verzonnen ze er dingen bij zoals dat de Joden de hele wereld over wouden nemen. En ze gaven de Joden overal de schuld van zodat ze een reden hadden om ze te vervolgen. Ze deden dat op vreselijke manieren. Ze mishandelden de Joden, verkrachtte de Joodse vrouwen en kinderen, maakte de Joodse bevolking bang, vernielden hun dierbare bezittingen, zetten de Joden voor schut en uiteindelijk gingen ze ook nog Joden vermoorden. Ze lieten ze eerst leiden en toen vermoorden. Ze gebruikten rassentheorie uit de middeleeuwen: dat de Joden een toegeschreven gewoonte hadden van het plegen van rituele moorden. Naast dit religieuze
antisemitisme dat de Joden als minderwaardig ras afschilderde. Dus ze hadden ook in de middeleeuwen geen goed imago. Maar in de Tweede Wereldoorlog werd dat verstrekt door Hitler. Deze oorlog eiste koste ongeveer 6 miljoen Joden het leven. Maar nu in 2006 voeren de Duitsers geen oorlog meer tegen de Joden. Het antisemitisme (rassenhaat) is ook een stuk achter uit gegaan maar het is er nog steeds in bijvoorbeeld Israël word er nog steeds tegen de Joden gevochten.

Bronvermelding

Hieronder staan enkele boeken over de Jodenvervolging:

De vos van de Biesbosch
Geschreven door Ad van Gils
Een boek over het verzet en het onderduiken van de Joden

Geschiedenis van de Joden in Nederland
Geschreven door Abel J. Herzberg
Het boek gaat over de Jodenvervolging in Nederland

Verraad en Verzet
Geschreven door R. Kok , J. Zwaan
Informatie over het verzet en het verraad van de Joden

De Holocaust
Geschreven door Martin Gilbert
Foto’s over de Jodenvervolging

Kroniek de Jodenvervolging 1940 – 1945
Geschreven door J. Michman

Conclusie en mening

De conclusie is dat het heel erg was wat er allemaal gebeurt is. De Joden zijn om domme redenen vermoord. Laten we hopen dat de Joden een normaal leven krijgen.

Hier onder staan alle vragen met de antwoorden:

Waarom zijn de Joden altijd de zondebokken?
De Joden hadden altijd goede banen en daardoor hadden ze vaak aardig wat geld. Hierdoor waren sommige wereldleiders jaloers en daarom probeerden ze de Joden uit te roeien en te discrimineren.
Hoe werden de Joden ontvangen in Nederland?
In het begin werden zij goed ontvangen, maar daarna waren ze in Nederland ook niet meer veilig. Antisemitisme begon ook in Nederland.
Wat voor rol heeft Hitler gespeeld bij de Jodenvervolging?
Hij was de leider van Duitsland dat achter de Jodenvervolging zat. Hij veranderde ook de leerboeken van de leerlingen op scholen en zette er discriminerende dingen in over Joden.
Waarom moesten de Joden een ster dragen?
De Joden moesten allemaal met een ster lopen. Een kenmerk voor de Duitsers waar door ze meteen wisten wie er Jood was of niet.

Onze mening is dat het toen een verschrikkelijke tijd was. We hopen daarom ook dat dit nooit meer zal gebeuren. Of dit lukt weten we nog niet misschien komt er nog wel een tweede Hitler en dan zijn de Joden weer niet veilig.