Industriele revolutie

Intro: Mijn werkstuk gaat over de industriële revolutie. Over hoe het er aantoegaat in een textiel fabriek. Hoe de mensen daar werken , wonen , behandeld worden , hoe hard ze werken en hoe weinig ze verdienen. Hoofdstuk 1: Wat is industriële revolutie nou eigenlijk ? Een industriële revolutie is een veranderingsproces waarbij het belangrijkste middel van bestaan,de landbouw,vervangen word door het werken in een Fabriek. Revolutie betekend letterlijk: veranderingsproces.Er vindt dus een veranderingsproces plaats op het gebied van de Industrie. Deze verandering heeft te maken met de vorm van energie die men gebruikt. Voor de Industriële Revolutie waren de energiebronnen: spierkracht, windkracht en waterkracht.Daarna werd er gebruik gemaakt van een totaal nieuwe soort kracht: stoomkracht. dit alles bij elkaar noemen we dan de industriële revolutie. Hoofdstuk 2: Vandaag ga ik een dagje meelopen met Anna Sofia.Anna Sofia is 18 jaar en werkt in een textiel fabriek. Ik heb met haar afgesproken bij haar thuis. Omdat ze een arbeidster is in een textiel fabriek woont ze ook in een arbeiders woning. Haar huis ligt tegen de fabriek aan en is heel erg klein. Er zijn maar 2 slaapkamertjes in het ene kamertje slaapt Sofia zelf met haar zusje Lisa van 5 en haar tweelingbroertjes van 7 Peter en Harm.In het andere kamertje slapen haar vader haar moeder en haar jongste zusje Eva van 5maanden oud.Haar vader werkt als arbeider in de fabriek en verdient niet zo heel erg veel hij heeft een bestaansminimum waar hij net genoeg aan heeft om rond te komen. hun huis het was er niet bepaald hygiënisch het stonk er heel erg. Ze hadden amper schoon drinkwater.Een gewone wc hadden ze ook niet in de gang was een hele kleine ruimte het is te vergelijke met een meterkast zo klein was het.En daar deden ze hun behoeftes In een soort kartonnen doos. En als ze klaar waren gooide ze het gewoon ergens op straat.
Hoofdstuk 3: Nadat ik een rondleiding had gekregen Door het huis van Anna Sofia gingen we op weg naar de fabriek.De Fabriek stond aan het einde van Anna Sofia’s straat het was een groot gebouw waar allemaal arbeiders werkten om katoen en dat soort dingen te maken.Ik ging bijna over me nek toen we buiten kwamen het stonk er zo erg.Door heel de straat hing een smog van vochtige lucht vol met roestdeeltjes en rook van aangestoken steenkool.Aangekomen bij de fabriek stond er een hele rij mensen te roepen en te schreeuwen dat ze naar binnen wouden.Voor de deur van de fabriek stond een man.De man liet alleen mensen binnen als ze goedgekeurd werden.Als niet goed genoeg was werd je niet binnen gelaten.Toen we binnen kwamen schrok ik heel erg van wat ik zag. De werkomstandigheden in de fabriek waren afschuwelijk om te zien.het merendeel dat in de fabriek werkte waren kinderen.Anna Sofia vertelde me dat alle De arbeiders minimaal 15 uur per dag in de textielfabriek moesten werken en meestal 6 dagen in de week.Het werk in de fabriek was ongezond en erg gevaarlijk.De lucht in de fabriek was warm en vochtig.Dat moest ook omdat anders de katoendraden breken.Het gevolg daarvan was dat veel arbeiders die 's nachts in de kou weer naar huis moesten lopen een longontsteking opliepen. En de meeste waren zo moe en ziek dat ze eigenlijk niet in staat waren om te kunnen werken.Maar ze hadden eigenlijk geen andere keus en moeste de volgende morgen gewoon weer naar de fabriek om te gaan werken.De machines waren niet beveiligd.Het gevolg daarvan was dat er ongelukken gebeurden.Zoals: dat de arbeiders bleven hangen met hun vingers achter de machines of hun hele hand verloren.Daarbij maakte de machines ook nog eens een ongelofelijke herrie.Waar de mensen en kinderen die er werkten dus gewoon de hele dag in moesten staan. Hoofdstuk 4: Het liefst had de fabriekkant jonge vrouwen of kinderen in de fabriek werken.Omdat hun veel handiger en snel waren met hun handen werkten dan mannen.En ze durfden ook minder snel in opstand te komen en ze zijden ook niet snel iets terug dan de mannen.Een vrouw verdiende in Nederland niet meer dan 50 cent voor een dag hard werken.De kinderen moesten meestal resten katoen die op de grond waren gevallen op ruimen.Die stukjes katoen lagen onder de machines de kinderen moesten die stukjes katoen onder de machines uit halen zodat ze nog gebruikt konden worden.Dat was heel gevaarlijk werk. het werk was gewoon veel te zwaar en vermoeiend voor de kinderen dat ze van vermoeidheid niet meer goed konden opletten en daardoor kwamen er ook vaak kinderen klem te zitten tussen de machine en overleden dan meteen aan de harde klap die ze kregen.