India tentijde van de engelse overheersing

Inhoudsopgave Inleiding
Hoofdstuk 1: de kenmerken van het kastensysteem
Hoofdstuk 2: de Indiase cultuur en het kastensysteem
Hoofdstuk 3: de Engelsen en het kastensysteem
Hoofdstuk 4: verdeling van het Engelse volk
Hoofdstuk 5: machthebbende kasten in India
Hoofdstuk 6: omstandigheden bij een kastenstelsel
Conclusie
Literatuurlijst Inleiding India is door de tijd heen door vele landen en culturen beïnvloed, door b.v. bezettingen. Het land is bijvoor bijvoorbeeld heel lang bezet geweest door Engeland. Dat heeft natuurlijk ook invloed gehad op de Indiase cultuur. Want zo’n bezetting heeft natuurlijk ook gevolgen, de bevolking neemt dan bepaalde gewoontes over. En zo brengen ook de Engelsen veranderingen aan in de Indiase cultuur. Hierover houd ik dus mijn werkstuk. Hierbij ga ik vooral kijken naar het stand houden van het kastensysteem ten tijde van de Engelse bezetting. Dat leek me wel interessant om te onderzoeken, omdat ik dat een raar verschijnsel vind in de Indiase geschiedenis. Dus daar zou ik graag meer van willen weten. Mijn hoofdvraag: Waarom is het kastensysteem in India ten tijde van de Engelse bezetting niet ten onder gegaan? Mijn deelvragen: - Wat houdt het kastensysteem in? - Wat veranderden de Engelsen wel aan de Indiase cultuur? - Wat waren de verschillende lagen met volken in India? - Hoe stonden de Engelsen tegenover het kastensysteem? - Waardoor is het kastensysteem ontstaan? - Was er in Engeland zelf ook enigszins sprake van een kastensysteem? - Wat was het verband tussen de gehele Indiase cultuur en het kastensysteem? - Hoe moet een kastensysteem worden voorkomen en verwijderd? - Hadden de bovenste lagen van het Indiase kastensysteem macht op de Engelsen? - Was het kastensysteem iets uit die tijd of hebben we er nog steeds mee te maken? Veel lees plezier!!! Hoofdstuk 1: De kenmerken van het kastensysteem Deelvragen: - wat waren de verschillende lagen met volken in India? - Wat houdt het kastensysteem in? Het kastensysteem

In Nederland is iedereen gelijk. Volgens de wet, heeft iedereen de zelfde rechten en wordt er geen onderscheidt gemaakt tussen rassen en soorten mensen. Of je nou blank, bruin of spleet ogen hebt, je hebt allemaal even veel rechten. Maar dat is niet in alle landen en culturen zo, (bijvoorbeeld in India). Het kastensysteem is niet echt iets uit de geschiedenis, we hebben er nog steeds mee te maken, alleen niet in ons land. In sommige culturen heb je dus te maken met een kastensysteem (of kastenstelsel). Het kastensysteem betekent, het verdelen van de bevolking in groepjes, of ‘kastjes’. Waarbij de verschillende ‘kasten’ niet allemaal de zelfde rechten krijgen en dus niet als gelijke worden behandeld. De hoogste kaste kan bijvoorbeeld verder doorstuderen dan een lagere kaste. En er zijn dus ook speciale woonwijken voor de verschillende kasten. De laagste kasten krijgen de minst gunstigste plaatsen voor woonwijken; ver van de stad af en slechte grond. Het kastensysteem in India is eigenlijk al sinds 1950 afgeschaft, maar echt weg uit de samenleving is het nog lang niet. Je ziet het overal nog terug. Toch is dat wel vreemd, want tegenwoordig zijn veel Indiërs wel van mening dat het kastenstelsel discriminerend, sociaal onrechtvaardig en een rem op India’s ontwikkeling is. Sinds 1950 is er al veel veranderd om het kastenstelsel te verwijderen uit de samenleving, maar het kastenstelsel, bestaat nog altijd, zeker op het platteland is dat duidelijk zichtbaar. Als je eenmaal in een bepaalde kaste bent geboren, klim je moeilijk omhoog naar een hogere kaste. Dit kan alleen, door overheidsbaan of door één van de weinige studiebeurzen die voor de onaanraakbaren zijn gereserveerd. Maar je begrijpt ook wel, dat er maar een heel klein kansje is dat je als Paria zo’n studiebeurs te pakken krijgt. En zelfs dan moet je hard werken om een goede baan te verkrijgen. Want vanaf je geboorte draag je de stempel ‘Paria’ voor eeuwig met je mee. In India is het kastenstelsel als volgt ingedeeld, van hoogste naar laagste kaste: De Brahmanen De Kshatriya’s De Vaishya’s De Shudra’s De Paria’s - De Brahmanen zijn de geestelijkheid, dus de priesters. Hun belangrijkste taak is het voorzitten van godsdienstige riten en ze moeten de Veda’s onderwijzen. Een rite is een regelmatige, ceremoniële en godsdienstige handeling. Deze moeten de Brahmanen voorzitten. De riten zijn onder te verdelen in soorten: Overgangsriten, meestal veranderd de sociale status van een persoon dan (huwelijk) Riten van verering, als een groep samenkomt om te bidden (kerk of Joodse synagoge) Riten van persoonlijke toewijding, als een persoon wordt aanbeden (bedevaart) De Veda’s zijn voorschriften die de basis vormen voor het Hindoeïsme. Er staat van alles in over de natuur, God(en), de juiste levenswijze, filosofie en het universum. Deze worden dus door de Brahmanen door gegeven aan anderen. Het woord Veda betekent kennis. De kaste der Brahmanen is ingedeeld in nog tien subkasten, van plaats in India afhangend. - De kaste der Ksatriya’s, dat zijn de bestuurders en soldaten. Hier valt verder niet veel over te vertellen. Deze kaste heeft eigenlijk evenveel tot meer macht als de kaste der Brahmanen. - De vaisya’s zijn de handelaren. Deze kaste is niet zo heel rijk, maar ook niet echt arm. Het is een soort middenklasse. - De Sudra’s, dat zijn de boeren. Deze kaste bevat het grootste gedeelte van de bevolking. Deze kaste is niet rijk, eerder een beetje arm. De kaste der Sudra’s, is eigenlijk de laagste ‘echte’ kaste, want de paria’s worden niet altijd echt als een aparte kaste gezien. Maar meer als een groep verschoppelingen die gewoon nergens bijhoren. - Paria’s, het is de aller laagste groep van de bevolking. Deze kaste is echt heel arm en wordt niet altijd echt als een aparte kaste meer gezien. Maar meer als een groep ‘verschoppelingen’ die nergens bijhoren en niks waard zijn. Deze groep heeft niet echt een soort beroep, de Paria’s, ook wel de onaanraakbaren genoemd, mogen de aller vervelendste klusjes opknappen. De klusjes die niemand wil doen en iedereen zich te waardig voor voelt. Daarom moeten juist de Paria’s, die volgens de cultuur van het Hindoeïsme toch al niks waard zijn, die baantjes opknappen die haast niks betalen. Deze ‘baantjes’ zijn vaak dingen zoals; riolen schoonmaken, bakstenen in ovens sjouwen, kadaverbranding, kledingwassen en andere vervelende banen. Het is niet echt geliefd dat mensen uit een hogere kaste zich mengen met mensen uit een lagere kasten. Al is het niet meer zo streng als vroeger. Maar de hogere kasten hebben het nog steeds liever niet. Een Paria heeft ook geen recht om bijvoorbeeld buiten het dorp een eigen lapje grond op te kopen. Dus zal ook niet zijn eigen groente of zoiets kunnen gaan verbouwen. En om water uit de waterput hoeft hij ook niet te vragen. ”Wat denkt zo’n vieze Paria wel niet, gewoon de waterput te gebruiken? Werkelijk belachelijk!!” Dit zijn dagelijkse gedachten van de mensen uit de hogere kasten. Maar in India wordt vaak dit niet als belachelijk of discriminerend gezien, ze zijn het daar gewend. En vooral de hogere kasten doen hier flink aan mee, die zitten toch al veilig, schoon in hun eigen huis. Als de Paria’s, en ook de andere lagere kasten, de zelfde rechten en banen zouden krijgen als zij, zouden ze niet meer zo veilig zitten en daarom willen ze dat eigenlijk het liefst voorkomen. Dus je begrijpt wel dat de hogere kasten meestal niet erg op komen voor de belangen van de Paria’s. Hoe word je een Paria? Meestal is het zo dat je vanaf je geboorte bij een bepaalde kaste hoort, en dat dat ook niet meer verandert. Als je in die kaste wordt geboren, zijn dus ook je ouders Paria’s. Er wordt aangenomen, dat als je dus bij zo’n gezin wordt geboren, dat je vast moet boeten voor je vorige levens. Waarom werd je anders als onaanraakbare geboren? En als je eenmaal een paria bent, moet je ook een baan zoeken die goed genoeg is voor een Paria. Zoals een looiarbeider. En volgens de
Hindoeïstische leer maakt het werk met dierenhuiden je onrein. Dus je ziet, een paria zit gevangen in de armoede, hij kan niet zo simpel de armoede achter zich laten en een betere baan krijgen. Met dit voorbeeld hierboven zie je ook dat het Hindoeïsme een rol speelt in het kastenstelsel. Door alle regels en voorschriften wordt het een paria ook moeilijk gemaakt om niet als ‘onrein’ te worden beschouwd. Er zijn namelijk allerlei regels waar een Hindoe zich aan moet houden. In dit hoofdstuk hebben we dus gezien dat ook India een kastenstelsel heeft. En dat dit kastenstelsel heel veel invloed heeft op het alledaagse leven van de bevolking. Elke kaste kent een eigen manier van leven. Hoofdstuk 2: de Indiase cultuur en het kastensysteem Deelvragen: - wat was het verband tussen de gehele Indiase cultuur en het kastensysteem? - Waardoor is het kastensysteem ontstaan? De plaats van vrouwen in de Indiase cultuur
In India heeft de vrouw het veel minder goed getroffen als in Nederland. De vrouw heeft daar veel minder rechten en wordt ook als zwakker beschouwd. Alleen in de hogere kasten komt het wel voor dat een vrouw wel echt meetelt. En ook zijn er in de hogere kasten feministische bewegingen. Maar de meerderheid vrouwen in India zijn toch echt ondergeschikt aan de mannen. De vrouwen krijgen ook de mindere banen, als ze die al krijgen. Want meestal moet de vrouw voor de kinderen en het huishouden zorgen en heeft geen tijd voor een baan. Alleen in de hogere kasten, kan er een kindermeisje in dienst worden genomen. Waarbij de vrouw meer tijd over houd, voor een baan of een studie. Bovendien gaan die vrouwen dan ook nadenken over hun positie in de samenleving, vergeleken bij de man. Want zij hebben daar wel de tijd voor. En zo ontstaan er in de rijkere kasten feministische bewegingen. Bij de boerengemeenschappen zie je veel duidelijker dat de vrouw eigenlijk als een soort slavin wordt gezien die niks heeft in te brengen. Al is dit de laatste jaren wel iets verbeterd. Als een stel een kind wil, hopen ze altijd op een jongetje. Een jongen maakt de familie sterker. Bovendien gaat die jongen later ook trouwen, en dan komt zijn vrouw bij hem wonen. Daarom krijgt de familie van de jongen dan een bruidsschat. Dus als je een dochter krijgt, betekent dat, dat je later een bruidsschat moet betalen. Daarvoor moeten die ouders dan jarenlang sparen. Dat betekent dus dan vaak geen; studie voor die dochter en haar broers/zussen. Omdat er vaak ouders zijn die niet weten hoe ze moeten sparen met hun karige loon, vermoorden ze hun dochter maar. Ze weten gewoon geen raad met hun dochter en de verplichtingen die met haar meekomen. Je ziet dat het veel gunstiger is om een jongen te krijgen dan een meisje, in de Indiase cultuur. Een zoon, daar heb je veel meer aan, vinden Indiërs. Een eigen gezin… De schoondochter stijgt ook in aanzien als zij een zoon baart. Maar als zoon waar zij op hopen wegblijft, kan ze als een soort assepoester worden verbannen. Dan wil de schoonfamilie haar liever kwijt, want dan is ze alleen maar tot last. Als ze de schoondochter kwijt kunnen, is de zoon weer vrij en kan een zoon krijgen met iemand anders. In het gezin, koken de vrouwen. Als eerste eten de kinderen, daarna de mannen en dan pas mogen de moeder en de schoondochters en restjes eten. Na het eten, zijn de mannen moe van de hele dag werken (op het land) en gaan ze even liggen. De vrouwen zijn ook moe, maar zij moeten nog alles nog opruimen. Nadat ze klaar zijn met op ruimen, en de mannen zitten gezellig te kletsen met elkaar, is het tijd om de kinderen naar bed te brengen. Soms worden de kinderen eerst nog schoongemaakt voor het naar bed gaan. Pas daarna hebben de vrouwen wat tijd voor hen zelf, maar soms moeten ze nog wat andere dingen doen voor hun eigen man. Als de man van een vrouw overlijdt, heeft zij in een keer een stuk minder aanzien. Vroeger werd de vrouw dan levend verbrand, maar dit gebruik is afgeschaft door de Engelsen en de Portugezen. Het blijkt dus dat ook bij andere zaken dan het kastensysteem, er weinig gelijkheid is in de Indiase cultuur. In hun hele cultuur is er niet veel gelijkheid toegepast. Overal zie je dat de bevolking in hokjes wordt geplaatst; aparte wijken, waterputten en scholen voor de lagere kasten. En de vrouwen mogen veel minder dan de mannen. Zij hebben ook een heel andere taak binnen het gezin. De bevolking wordt telkens van elkaar ‘gescheiden’. Niemand is gelijk aan elkaar in de Indiase of Hindoeïstische cultuur. Of je het nou hebt over man/vrouw of hoge/lage kaste, je ziet dat ze niet dezelfde rechten hebben als elkaar. Dus je kunt hierin wel een verband zien. Het is daar normaal dat niet iedereen gelijk is aan elkaar. Gelijkheid vindt de Westerse cultuur blijkbaar wél heel belangrijk, de Hindoeïstische cultuur hecht daar niet zoveel waarde aan. Ontstaan kastensysteem
Het Hindoeïsme is rond 1500 voor Chr. Naar India gebracht, door de Indo-ariërs. Zij vielen het land binnen, de donkere oorspronkelijke bewoners zijn gevlucht of werden tot slaaf gemaakt. Het Hindoeïsme kent ook vier groepen van status. De legende gaat als volgt: Alle mensen stammen af van de kosmische mens, Purusha. Uit de duizend hoofden van Purusha worden de Brahmanen geboren. De brahmanen hebben als levenstaak de religie over te brengen; zij zijn de priesters en de zangers van de heilige hymnen. Uit de armen van de kosmische mens worden de Kshatriya’s geboren, de koningen en de krijgers. Uit de dijen worden de Vaishya’s geboren, de kooplieden en de landeigenaren. Deze drie kasten worden de tweemaal-geborenen genoemd. Hun tweede geboorte is de ceremoniële initiatie tot hindoe waarbij de jongens een leraar krijgen (goeroe). Bij deze inwijding wordt een heilige draad om het bovenlijf van de jongen gebonden. Uit de voeten van de kosmische mens worden de Shudra’s geboren. Zij kunnen niet geïnitieerd worden en kunnen in dit bestaan de verlichting niet bereiken. Zij zijn onrein en voorbestemd boer of arbeider te worden. In dit godsdienstige verhaal zie je dat je ook de huidige kasten terug herkent. En het klopt dan ook dat toen de Indo-ariërs India binnenvielen, ze ook het Hindoeïsme hebben overgebracht. Het Hindoeïsme werd de basis van de Indiase samenleving. Ook liederen en spellen, legenden en talen werden overgenomen. Het Hindoeïstische kastenstelsel hebben ze in India ook toegepast. Alleen de oorspronkelijke donkere bewoners, die tot slaven werden gemaakt, werden helemaal onder dit stelsel geplaatst, het werd een soort van 5e kaste. Genaamd de Paria’s. Dus de Indo-ariërs, die India binnendrongen, hadden het wel goed gekregen. De oorspronkelijke bewoners gingen er niet op vooruit met hun welzijn toen de Indo-ariërs met hun kastenstelsel kwamen. Ondertussen zijn er vele tussenkasten ontstaan, door de vele huwelijk tussen de kasten. Maar de oorspronkelijke hoofdkasten, die je terug ziet in het Hindoeïsme, vormen nog steeds de basis van het huidige kastenstelsel. Hoofdstuk 3: de Engelsen en het kastensysteem Deelvragen: - Wat veranderden de Engelsen wel aan de Indiase cultuur? - Hoe stonden de Engelsen tegenover het kastensysteem? Overgebrachte Engelse cultuur… Toen de Engelsen India bezetten, brachten ze ook een deel van hun eigen cultuur mee. De Indiërs bewonderden deze cultuur, vooral het gezag, het onderwijs, wetenschappelijke vooruitgangen en militaire vooruitgangen. Daarom wilden de Indiërs best mee helpen in het Britse leger en naar Britse scholen gaan vonden ze ook niet erg. Er zijn veel Engelse gewoontes en gebruiken overgebracht op de Indiase cultuur toen ze India bezetten. Daarvan zijn er een paar voorgoed gebleven in de Indiase cultuur. Zo ook de taal. India kent 18 officiële Indiase talen, maar het Engels is daar nog steeds een belangrijke taal. De taal is maar een van de vele cultuurveranderingen die de Engelsen hebben aangebracht. Voordat de Engelsen India hadden bezet, was cricket helemaal niet zo’n belangrijke sport. Maar sinds de bezetting, is het even populair als de sport is in Engeland. Als er een belangrijke cricketwedstrijd is, zijn de normaal zo overvolle straten helemaal leeg. Want iedereen zit voor de buis te kijken naar een spannende cricketwedstrijd. Ook zie je overal kleine jongetjes druk in de weer met de zogenaamde “bats” en “wickets”. Kortom deze typisch Britse sport is helemaal populair geworden door Britse invloed. De Engelsen hebben ook veel “barbaarse” Indiase gewoontes verwijderd. Ook de ongelijkheid en onrechtvaardigheid naar de vrouwen toe hebben ze iets verminderd. Ook meisjes mochten nu ook naar school. Bovendien werd het gehele schoolleven sterk verbeterd, steeds meer jonge Indiërs gingen naar school. Maar ook de plaats van de vrouw binnen een gezin werd veranderd. Vrouwen hadden voor de Engelse bezetting eigenlijk alleen maar klusjes binnenshuis, ze mochten alleen wel eens naar de markt voor eten. Dat hebben de Engelsen ook veranderd, omdat meisjes voortaan ook naar school konden. Dus kregen ze automatisch ook (betere) banen en mochten meer zelfstandig dingen buitenshuis doen. De Engelsen over het kastensysteem… Heel lang hebben de Engelsen alleen maar gehandeld met het toenmalige Mogolse Rijk. Dit was Rijk was toen erg rijk en de Engelsen wilden daar dus best zaken mee doen. Ze ruilden vaak katoen, zijde, salpeter, peper, indigoverf en medicijnen uit het Mogolse Rijk voor kroonluchters, koetsen, zilver en spiegels uit Engeland. Zeventig jaar lang verliep het handelen zonder problemen. Maar toen raakte Engeland betrokken bij een oorlog, samen met de Fransen en de Maratha’s en Sikhs. Ze vormde een leger van ruim tweehonderdduizend Indiase Sepoys en uiteindelijk nam Engeland het bestuur in India over. In 1876 werd koningin Victoria benoemd tot keizerin van India. De Engelsen hadden natuurlijk een doel met deze bezetting van India. Ze wilden er allereerst zelf wat aan over houden. Ze wilden India dus min of meer gaan uitbuiten. Maar door de oorlog was India absoluut niet zo welvarend meer. Er waren overal epidemieën en armoede. De Britten wilde daar wel eerst iets aan doen, anders hadden ze zelf ook niks aan deze kolonie. Overal in India werden spoorwegen aangelegd voor het verspreiden van voedsel. Maar omdat overal rellen uitbraken om het voedsel (graan enz), besloten de kolonisten het voedsel maar zolang op te bergen zodat er geen ruzie meer om werd gemaakt. Maar het werd ook opgeborgen omdat de Engelsen het zelf dan konden gebruiken. En de boeren werden nog eens extra gesard, want de Engelsen gooiden de huurprijzen omhoog en de irrigatie eisen werden veel strenger. Uiteindelijk haalden de Engelsen ook nog eens een groot deel van de oogst naar Engeland. Maar geld dat India daar van terug zag, ging voor het grootste gedeelte naar de rijke Indiërs. De boeren zagen er weinig van terug. Dus de Engelsen deden er weinig aan om de ongelijkheid in India te verminderen. Want als ze dat deden, betekende dat dat ze zelf ook meer moeten gaan betalen aan India. Als ze dat niet zouden doen, zouden de rijke Indiërs gaan zeuren. Die zouden dan minder geld krijgen. Dus de Engelsen zagen er weinig in het kastensysteem te verwijderen of te verminderen. De Engelsen hebben grote invloed gehad op de Indiase cultuur van nu. Veel gebruiken en gewoonten uit Engeland hebben de Indiërs overgenomen. Maar ook hebben de Engelsen bepaalde gewoonten uit de toenmalige Indiase cultuur afgeschaft. Wat ze wel onaangeroerd hebben gelaten, is het kastensysteem daar. Dat hebben ze natuurlijk ook uit eigen belang gedaan. Het zou veel moeite kosten om het kastenstelsel te laten verdwijnen en daarna zouden de Engelsen er ook nadelige effecten van krijgen. Omdat ze dan ook de boeren en lagere kasten gelijk zouden moeten betalen aan de rijken. En de rijken konden ze niet opeens minder laten betalen. Dan zouden die weer opstandig worden. Dus de Engelsen hadden er op dat gebied geen profijt van gehad als ze het kastensysteem hadden verminderd. Hoofdstuk 4: verdeling van het Engelse volk Deelvraag: - Was er in Engeland zelf ook enigszins sprake van een kastensysteem? Sprake van een kastensysteem of niet? In Engeland zelf, heb je zoals in elk land, rijke en arme mensen. Dit lijkt wel op en kastensysteem. Maar het waren geen duidelijke klassen zoals in India. Het waren meer klassen dan kasten. Het was dus niet echt een duidelijk kastensysteem. Al hadden ze wel rijke en arme gezinnen, ziekten en ongelijkheid. Bovendien hadden de rijken en de armen in Engeland wel gelijke rechten en werd er op sociaal vlak ook niet echt onderscheid gemaakt. Over de verschillen tussen de armoede en rijkheid in die tijd, in Engeland, zal ik wat meer en uitgebreidere informatie geven. In die tijd, rond de 19e en 20e eeuw, was fabriekswerk erg “populair”. Veel mensen verdienden hier hun kost mee. Al waren het vaak wel heel arme mensen. Meestal voormalige boeren. Want voor al die grote fabrieken was er wel ruimte nodig, dus de boeren verloren hun land. En zo belandden zij in de fabrieken. In die fabrieken waren veel mensen nodig. Want toen ging dat allemaal nog niet automatisch en moest alles met hand gebeuren. Dit was geen prettig werk. Je zat uren achter elkaar in stilte, nauwelijks licht en muffe geurtjes te werken. Bovendien was het ook geen werk waarbij je stil mocht zitten. Dan werd je ontslagen, er waren genoeg mensen die dit werk wel van je over wilden nemen. Want iedereen zat erg verlegen om werk, als ze niet in de fabriek mee hielpen. Ook kinderen deden dit werk, zelf tijdens schooltijd. Er moest zoveel mogelijk geld worden verdiend, omdat die gezinnen zo arm waren. Het werk verdiende ook heel slecht, daarom moest het hele gezin mee helpen in de fabriek. Als je wat meer geluk had, werkte je op het land. Dat was ook bepaald geen pretje. Want het was zwaar werk en zo goed verdiende het niet. Je moest vroeg op staan en lang doorgaan. Maar als het nodig was, kon je je eigen gewassen op eten als je het niet verkocht. Maar als boer was het ook absoluut geen gemakkelijk leven in die tijd. De rijken hadden het wel beter. Zij woonden vaak in mooie herenhuizen. En ze hadden normale, goedverdienende kantoorbaantjes. Zoals directeur van een fabriek of rechter. Maar ook schrijvers konden wel veel verdienen. Dat hing er totaal van af hoe bekend en populair de schrijvers werden. Er zijn dus in Engeland rijke en arme gezinnen en mensen. Maar er zijn geen duidelijke aparte kasten met verschillende rechten zoals in India. In Engeland mogen de armen in principe overal komen waar de rijken ook mogen komen. Al wordt het niet altijd op prijs gesteld, maar het is wél legaal. Dus er was in Engeland in die tijd niet echt duidelijk sprake van een kastensysteem, zoals in India wel het geval was/is.
Hoofdstuk 5: machthebbende kasten in India Deelvraag: - Hadden de bovenste lagen van dat Indiase kastensysteem macht op de Engelsen? Echte macht hadden de Brahmanen en andere hoge kasten in India niet op de Engelsen. Ze konden ook niet echt, want feitelijk onderdrukten de Engelsen de Indiërs. De Engelsen lieten de Indiërs niet veel toe, ze wilden zelf van de kolonie veel voordelen hebben en wilden er geen werk van hebben. Maar de bovenste machten van de bevolking hebben wel onderhandeld met de Engelsen, en zo hadden ze toch min of meer een beetje macht op de Engelsen. Dat onderhandelen bracht voor beide partijen veel voordelen met zich mee. Want de Engelsen kreeg zo minder opstand van de bevolking en zal er misschien ook wel wat geld mee hebben bespaard. Want de rijke Indiërs waar de Engelsen mee onderhandelden, wisten in hun natuurlijk eigen land meer manieren om de lagere kasten te bedriegen. Dus waar de Engelsen bepaalde producten en goederen goedkoop konden krijgen. In ruil voor de hulp, werden die Indiërs gespaard bij omkoping en bedriegerij, en ze zullen er ook wel geld of andere waardevolle goederen en diensten voor hebben gekregen. Als de Engelsen geen onderhandeling wilden met de hogere kasten van de Indiase bevolking, kwamen er in sommige gevallen serieuze opstanden. Dit wilden de Engelsen natuurlijk liever niet hebben, daarom vonden ze de onderhandelingen wel een goed idee. De lagere kasten waagden het niet eens te protesteren tegen de Engelsen. Hoewel ze vaak heel slecht behandeld werden en haast geen geld kregen hun goederen en producten. Want dan zouden de Engelsen niet licht ingrijpen, maar dan zouden er serieuze straffen en maatregelen komen voor de “lage” opstandelingen. Maar daarnaast zou het Indiase volk ook wel laten merken dat ze geen recht hebben om opstandig te zijn. Ze waren te laag om dit gedrag te vertonen en opstandig te zijn, ze moesten te vrede zijn met wat ze wel kregen. De Indiërs hadden niet echt macht op de Engelsen, maar er was wel sprake van onderhandeling. Dus zo hadden toch wel enigszins invloed op de Engelsen. Maar als Indiërs moest je het wel slim spelen om zelf ook voordelen over te houden aan de onderhandeling. Hoofdstuk 6:omstandigheden bij een kastenstelsel Deelvragen: - Hoe moet een kastensysteem worden voorkomen of verwijderd? - Was het kastensysteem iets uit die tijd of hebben we er nog steeds mee te maken? Zo ontstaat een kastenstelsel… Een kastensysteem ontstaat vaak door een geloof of een bepaalde manier van regeren en besturen. Je kunt er dan weinig aan doen omdat te voorkomen. Als een bepaald kastenstelsel bij een geloof hoort, sluipt het gewoon langzaam een cultuur binnen. En als een groot gedeelte van de bevolking dan dat geloof aanneemt, hoort het op een gegeven moment gewoon bij een cultuur. Als jij dan als uitzondering een ander geloof of geen geloof hebt, val je eigenlijk buiten dan kastensysteem. Dan belandt je automatisch helemaal onderaan dat kastenstelsel en wordt je als verschoppeling beschouwd. Zo is dat ook gegaan in India. Daar sloeg het Hindoeïsme als een bom in. Doordat de Indo-ariërs India overnamen en het Hindoeïsme zo overbrachten. Bijna niemand kon om dit overheersende geloof heen. En degene die dit geloof negeerde en zo de welgelovigen beledigden belandden onderaan dit kastenstelsel. Als een regering, president of koning op zo’n manier regeert en bestuurt dat een kastenstelsel kan ontstaan, kun je daar ook niet omheen. Als ie op een bepaalde manier mensen voortrekt, ontstaan er verschillende lagen van gelijkheid in een cultuur. Bijvoorbeeld als er een bepaald ras of volk zo wordt behandeld dat het op financieel en sociaal vlak veel meer voordelen krijgt, vormt zich dus een kastenstelsel. En mensen die zich hiertegen verzetten, belandden daar buiten. En dus automatisch helemaal onderaan het kastenstelsel. Zo ontstaat dus een kastensysteem, het is moeilijk daar aan te ontkomen. Zo moet een kastenstelsel worden verwijderd… Het is zeer moeilijk een kastensysteem te verwijderen. Als het eenmaal in een cultuur is geslopen, krijg je het er moeilijk weer uit. De hele bevolking is eraan gewend en de meeste vinden het “eng” om anders te doen dan het kastenstelsel gewoon aanhouden. Maar de laagste kasten willen het graag veranderen, en doen wel eens een poging om toch te doen alsof het kastenstelsel niet bestaat. Dat mislukt meestal. Maar het is wel goed dat deze pogingen toch worden ondernomen. Dan kunnen de mensen wennen aan het idee dat het kastenstelsel aan het einde van zijn glorietijd is gekomen en dat niet iedereen het kastenstelsel graag accepteert. De regering van landen en volken met een kastensysteem beseffen inmiddels wel dat er een einde moet komen aan deze wrede manier van het beoordelen van mensen. Ze proberen er wel van alles aan te doen, maar ze weten lang niet altijd hoe ze moeten beginnen. Daarom krijgen ze vaak hulp van welvarende landen. Want om een kastensysteem te laten verminderen is er heel veel geld nodig, dat heeft zo’n land natuurlijk niet. Opeens moeten ook de lagere kasten genoeg geld krijgen en kunnen niet meer onderbetaald worden. En de rijkere kasten gaan opstandig worden als ze opeens minder geld krijgen, dus dat is geen oplossing. Daarom is er veel geld nodig. Bovendien moeten er vaak wetten aan gepast worden. Zodat ook de “lagere” kasten gewone rechten krijgen en de zelfde privileges als de “hogere” kasten. Je begrijpt wel dat dit alles om een kastensysteem te laten verdwijnen niet iets is wat zomaar even gebeurt. Nee, over dit proces wordt vaak jaren gedaan. Er moet ook zoveel veranderen aan de samenleving, dat het gewoon niet snel kan gaan. Wat vaak wel ontzettend veel steun biedt, zijn andere landen die helpen. Vaak door geld te geven. Bijvoorbeeld voor het bouwen van meer scholen, omdat er nu meer kinderen naar school mogen. Ook die uit de “lagere” kasten. Je ziet wel, een kastensysteem is moeilijk te verwijderen. Het duurt ook lang. Hoe zit het nu met kastenstelsels? Er zijn nog steeds landen waarin het kastenstelsel nog steeds niet helemaal verdwenen is. Dit zijn vooral derde wereldlanden, deze hebben namelijk niet het geld om het kastenstelsel te verwijderen. Het aantal landen met kastenstelsels is wel al heel flink gedaald en er wordt alles aan gedaan het ontstaan er van te voorkomen. Want tegenwoordig is welvaart bij ieder land of volk zeer belangrijk. En terecht. Want iedereen verdient een goed en gezond leven! Kastenstelsels zijn de wereld nog niet helemaal uit, maar het gaat al een stuk beter en er wordt aan gewerkt. Al kost het behoorlijk veel moeite, geduld, tijd en geld het verschijnsel te laten verdwijnen, men doet hun best! Conclusie Hoofdvraag: - Waarom is het kastensysteem in India ten tijde van Engelse bezetting niet ten onder gegaan? Toen de Engelsen India bezetten, was daar het kastenstelsel. Dat was een verdeling van de bevolking in groepjes of kasten met verschillende mate van rechten en welvaart. Dit kastenstelsel was door de Indo-ariërs naar India gebracht. Dit kastenstelsel is daarna voor altijd in de cultuur gebleven. Het hoorde vanaf toen gewoon bij die cultuur. Engeland wilde graag zelf wat over houden aan hun kolonie. Vooral op economisch en financieel gebied. Ze moesten eerst zorgen voor een degelijk onderwijs, leger, economie enz. Want India was erg arm toen de Engelsen het gebied bezetten. Dus hadden ze weinig aan de kolonie als ze het niet eerst iets welvarender maakten. Eigenlijk hadden de Engelsen er niet veel aan als ze het kastensysteem zouden verwijderen. Dat zou alleen maar geld en moeite kosten. Daar hadden ze dus geen trek in. Bovendien kenden ze het kastensysteem in hun eigen land ook niet, dus wisten ze ook niet hoe ze er mee om moesten gaan. Het is zeer lastig een kastensysteem te verwijderen. Als je een klein ding in de economie veranderd, heeft dat ontzettend veel gevolgen voor het hele land en misschien nog wel daar buiten. En het kost enorm veel geld om de hele bevolking, dus ook de lagere kasten, goed te voeden en genoeg geld te geven. De Engelsen hadden niet het geld, geduld en tijd om het kastensysteem de kop in te drukken. Bovendien hadden de Engelsen zelf ook profijt aan het kastensysteem, want de laagste klassen konden ze voor weinig geld veel rottige klusjes laten doen. Daarom hadden ze er ook niet echt veel belang bij dit kastensysteem te verwijderen. De Engelsen gingen ook onderhandelen met de hogere kasten in India, daar hielden ze ook voordelen aan over. Zo hielden ze de bevolking tevreden en ze hielden aan de onderhandelingen zelf ook nog wel wat over. De Engelsen konden dus pogingen ondernemen om het kastensysteem uit de wereld te helpen. Maar ze hadden er ook geen belang bij, het was voor de Britten zelf veel gemakkelijker als ze het kastenstelsel gewoon lieten voor wat het was. Literatuurlijst Boeken: “India” Schijfster: Valerie Hill
Druk: staat er niet bij! Uitgave: 2002 “Elmar reishandboek GOA” Schrijver: Martin Olden
Druk: 2e druk
Uitgave: 2001
Artikel: “National Geograhic (NL – België)” Nummer: juni 2003
Internet: • http://home.student.uva.nl/victor.david/cultuur/kastensysteem/kastensysteem.html • http://users.skynet.be/fa008850/rajasthan_dag_1_tot_3.htm • www.dcultural.org/artikels2/bukman.htm+ kastensysteem+ontstaan++India •
mediatheek.thinkquest.nl/~llb265/taal.htm+kastensysteem+ontstaan • home.student.uva.nl/victor.david/cultuur/rol_van_de_vrouw/rol_van_de_vrouw.html • home.student.uva.nl/victor.david/cultuur/ongelijkheid/ongelijkheid.html • home.student.uva.nl/victor.david/Politiek/Brittain_rules/brittain_rules.html • www.biopolitiek.nl/pivot/entry • www.landenweb.com/geschiedenis.cfm?LandID=160&INDIA • www.raj.be/intro.htm • www.victorianweb.org/history • www.thecornerhouse.org.uk • www.mediatheek.thinquest.nl • www.members.tripad.com/rexborn • www.indianet.nl • www.users.skynet.be/zoekheteensop/india • http://kleioscoop.digischool.nl/tekst/20ste%20eeuw_dek_der.htm
Ik heb alle websites op 16 mei bekeken, behalve de blauwe onderstreepte. Die heb ik op 24 mei bekeken. Het is allemaal objectieve informatie, ik heb alleen niet de instellingen en auteurs kunnen vinden.