Gezin en opvoeding bij de Romeinen

Gezin en opvoeding bij de Romeinen De geboorte Bij de geboorte moest de vader het kind oppakken en omhoog houden: zo erkende hij dat hij de wettige vader was. Werd een kind niet erkend, dan liet de man het soms gewoon doodgaan. Kinderspel De baby speelde meestal met een rammelaar. Dit had meestal de vorm van een vogel met steentjes erin. Oudere kinderen maakten poppenhuizen. Ze hingen muizen voor een karretje, ze gingen paardje rijden met een stok, … Maar ze wilden graag 'groot' zijn, daarom speelde ze dikwijls gladiator, soldaat en rechter. De meisjes kregen poppen. Dit waren geen poppen van baby’s, maar van vrouwen van huwbare leeftijd. Vlak voor hun huwelijk droegen de meisjes hun poppen op aan Venus om aan te geven dat ze een nieuw leven beginnen. De verdere opvoeding Bij een jongen was de vader de opvoeder! Hij begeleidde hem tijdens zijn opleiding en bleef hem tot aan zijn dood de baas. Sommige rijke jongens en meisjes gingen vanaf hun zevende naar school. Als ze twaalf waren, mochten alleen de jongens nog verder studeren. De meisjes daarentegen trouwde rond hun veertiende. Met wie ze trouwde koos hun vader. De vader was in die tijd trouwens in veel zaken de baas. Hij werd de 'pater familias' genoemd. (De vader van de familie) Iedereen moest naar hem luisteren. Ook de vrouw had weinig te zeggen. De vader had zelfs het recht om zijn eigen kind te verkopen als slaaf als hij dat nodig vond en in sommige gevallen het recht om zijn kinderen te doden. Op zestienjarige leeftijd trok de jongen de toga virilis aan, hetgeen betekende dat hij zich voortaan moest voorbereiden op een politiek leven. Op twintigjarige leeftijd vatte hij een tien jaar durende militaire carrière als officier aan. Maar dit kan hij enkel doen als hij uit een rijke familie kwam. Nadat hij zijn studies beëindigd had en zijn militaire dienstplicht erop zat, was de jonge Romein klaar om de staat te dienen en een politieke loopbaan aan te vatten. Ondertussen was hij wel al getrouwd met het meisje dat zijn vader voor hem uitgekozen had. De vrouwen moesten voor de kinderen zorgen en een goede echtgenote zijn. Ze gebruikten make-up en droegen een tuniek. Er waren ook maar weinig beroepen die door een vrouw mochten uitgeoefend worden. Je kon priesteres, kapster of arts worden, maar de meeste vrouwen bleven gewoon thuis.