Geschiedenis van Berlijn en de Berlijnse muur

Als men zou nadenken over de geschiedenis van Berlijn zou iedereen ongeveer op hetzelfde neer komen: de Berlijnse muur. Het ontstaan van de muur Eigenlijk bestaat Berlijn uit 2 stadjes. Het ene is Kölln, op het Spree-eiland, en het andere was Berlijn ten noorden van het eiland op het rechtoever gelegen. In de 19e eeuw groeide Berlijn uit tot een miljoenenstad met ongeveer 1889000 inwoners. Op 30 januari 1933 werd Adolf Hitler benoemd tot rijkskanselier. Het was zijn taak om van Berlijn de mooiste stad ter wereld te maken. Maar in de Tweede Wereldoorlog werd de stad voor een groot deel aan puin gelegd. Al voor de Tweede Wereldoorlog hadden de geallieerden besloten Duitsland op te delen. Berlijn lag in het Russische gedeelte en zou dus door Rusland bestuurd worden. Maar de Westerse geallieerden wisten een deel van Berlijn te veroveren, in ruil voor een andere deelstaat. Van de 20 Berlijnse deelstaten, waren er 8 van Rusland en dus 12 van de westerse geallieerden. Die geallieerden bestuurden in West- Berlijn. West- Berlijn kreeg financiële hulp van de geallieerden, maar Oost Berlijn kreeg geen hulp van de Sovjet-Unie. Zo was de economie een stuk beter in West Berlijn, en met Oost- Berlijn ging het steeds slechter. Er ontstond voedselschaarste en er heerste werkloosheid, terwijl dat in West- Berlijn toch zeker het tegenovergestelde was. Het gevolg was dat de mensen van Oost- Berlijn naar West­ Berlijn vluchtten. Het waren er zelfs zoveel dat de DDR terugliep van 18,4 (1950), naar 17,2 (1960) miljoen inwoners liep.Vooral de hooggeschoolde mensen die vertrokken, om een baan te zoeken. De bouw Om deze massale vluchtelingenstroom tegen te houden wou het Oost- Duitse bestuur in het voorjaar van 1960 een barricade maken. Chroesjtsjov, de toenmalige leider van de Sovjet-Unie, rekende erop dat de V.S. geen kernoorlog zou willen riskeren om dit tegen te gaan. De bouw was dus op 13 augustus 1961 begonnen. Deze barricade werd langzaam gebouwd tot een reusachtige muur: de Berlijnse muur. Hij was 45 km lang en er werd op slechts 7 plaatsen een doorgangspoort opengelaten. De muur werd zwaar bewaakt door de Oost- Duitse grenspolitie. Er waren prikkeldraad en zelfs mijnvelden aangelegd dus het was bijna onmogelijk om het grensgebied te steken. Toch werkten en nog tienduizenden mensen aan de andere kant van de muur. Maar op die ene datum in het jaar 1961 ging de muur voor 2,5 jaar dicht. Het bestaan van de muur was nog niet perfect dus er werden nog altijd experimenten mee uitgevoerd, zoals er toch stiekem over klimmen of tunnels graven. Toen de muur steeds afschrikwekkender werd, konden sommige mensen er niet meer tegen het gevoel dat ze opgesloten waren. Ze kregen last van het syndroom ‘mauersyndroom’, dat muurziekte werd genoemd. Door de jaren heen werd de muur een symbool van de Koude Oorlog en de Duitse verdeeldheid.
De val van de muur Omdat de DDR nog communistisch was, waren Polen en Hongarije bezig om voorgoed af te rekenen me het communisme. Veel Oost- Duitsers wouden wegvluchten, want ze wisten zeker dat de DDR toch niet van het communisme af zou gaan. West- Duisland was wel bereid om hen daarbij te helpen. Zo heeft de toenmalige bondskanselier Helmut Kohl een tienpuntenplan bedacht. In 1989 sprak hij voor het eerst openlijk over de hereniging tegen de beide Duitslanden. Hij zou Oost- Duitsland hierbij wel willen financieren in ruil voor vrije verkiezingen en economische hervormingen. Eigenlijk waren de West-Europese landen hier niet tevreden over, ze waren bang dat Duitsland weer te rijk zou worden en er opnieuw een vreselijke geschiedenis zou komen. Maar toch stemde ze in, want heel Duitsland schreeuwde om hulp. Bush en Kohl wouden dat iedereen lid moest blijven van de NAVO en de Europese Gemeenschap. De mening van de Sovjet-Unie was heel belangrijk voor het samenvoegen van Duitsland, omdat ze de herening zouden kunnen zien als een militaire bedreiging. Gorbatsjov was niet helemaal eens met Kohl en daarom had Kohl hem veel geld gegeven en dus omgekocht. In het voorjaar van 1990 vonden de eerste vrije verkiezingen plaats. De weg naar een verenigd Duitsland lag dan ook vrij. Die verkiezingen werden gewonnen door de leider Helkmut Kohl. Zo werd heel Duitsland democratisch. Op 9 november 1989 was het zover. Binnen enkele uren stroomden er duizenden mensen van Oost- en West- Duitsland naar de muur die hen 28 jaar van elkaar had gescheiden. Sinds de hereniging is Berlijn een grote bouwput. De muur nu Je zou kunnen zeggen dat de muur op politiek gedeelte helemaal verdwenen is maar op sociaal gebied bestaat hij nog wel. Dat komt omdat de mensen uit Oost en West berlijn elkaar nog niet zo goed te weten waarderen. Tegenwoordig heeft de muur geen bedoeling mee, hij is er nog wel als toeristische attractie.