De tweede wereldoorlog

Hoofdstuk 1: De inval van de Duitsers. Ik heb me beperkt tot de inval van de Duitsers bij de Grebbelinie. -DE INVAL IN HET KORT. Op 1 september 1939 vallen de Duitsers Polen binnen, de tweede wereldoorlog is begonnen. Op 10 mei 1940 vallen de Duitsers ook Nederland binnen. Op 10 mei 1940 om 3.55 uur en iets daarna bombarderen Duitse troepen veel vliegvelden in Nederland. Ook probeerden ze de vliegvelden te veroveren door middel van luchtlandingstroepen (parachutisten, en transportvliegtuigen met soldaten). De Duitsers proberen de koninklijke familie en de regering gevangen te nemen, dat lukte niet. Op 14 mei 1940 wordt Rotterdam gebombardeerd. Als de Duitsers dreigen met nog meer bombardementen op andere grote steden geeft Nederland zich over. Ongeveer 2500 militairen en 2500 burgers hebben hun leven verloren. -DE GREBBELINIE. Bij de grebbeberg hield Nederland stand, hoewel de Nederlandse soldaten wisten dat het Duitse leger veel betere wapens hadden dan zijzelf. De Duitse soldaten hadden: In hun koppel en kaplaarzen hand-gra-na-ten met handvat en losse dolken, sommigen droegen geweren met bajonetten, anderen hadden lichte mitrailleurs, die werke-lijk licht waren, en een veel grotere vuursnelheid had dan die van de Nederlandse soldaten. Daarboven droegen ze allemaal ook nog een pistool dat tot karabijn verlengd kon worden. De Nederlandse soldaten daaraantegen hadden soms niet eens handgranaten. De loopgraven waren nog niet klaar, en naar de grebbelinie, die lang verwaarloosd was, werden te weinig middelen gestuurd om de linie te voorzien van bunkers en andere moderne defen-siewerken. Op 13 mei 1940 wordt de grebbelinie bij Rhenen doorbroken. Kolonel Schimmel geeft om half vier de opdracht om s'avonds om half negen de linie te ontruimen. Hoofdstuk 2: Adolf Hitler. Op 20 April 1889 in Braunau aan de Inn werd Adolf Hitler geboren. Zijn vader was Alois Hitler, douanebeambte. Op de lagere school was Hitler een uitstekende leerling, maar op de middelbare school bleek hij best lui te zijn. Hij bleef één keer zitten, en ging uiteindelijk zonder diplo-ma van school. Tot zijn 18e leefde Hitler van het geld van zijn moeder, en deed zelf bijna niets. Op zijn 18e vertrok Hitler naar Wenen om daar voor kunstschil-der opgeleid te worden. Hij werd niet toegelaten tot de kunstacademie. Toen hij probeerde een opleiding voor architect te volgen werd hij niet toegelaten omdat hij geen diploma van de middelbare school had. Tussen 1907 en 1913 woonde Hitler in mannenlogementen in Wenen. Hij verdiende geld met het tekenen van prentbriefkaarten die een vriend van hem voor hem verkocht. Ook kreeg hij nog geregeld geld van zijn moeder. Toen zijn moeder overleed kreeg hij geld van een tante. Hij maakte zijn familie wijs dat hij voor kunstschilder werd

opgeleid. In 1913 vertrok Hitler naar Munchen, Duitsland. Voor het Oostenrijkse leger was hij afgekeurd, maar voor het Duitse leger werd hij goedgekeurd. Hij ging daar vrijwilligin dienst toen de EERSTE WERELDOORLOG begon. Hij kreeg aan het front in de oorlog drie onderscheidingen, hij moest dus wel een goed soldaat geweest zijn. De Duitsers verloren de oorlog, waardoor ze teleurgesteld en verbitterd waren. Hitler werd vormingsofficier, en moest dus onderzoeken wat er zoal in alle politieke partijen gebeurde. Toen werd hij gevraagd of hij in het bestuur van de DAP (Duitse Arbeiders Partij) wilde. De partij kreeg al snel een andere naam, NSDAP (Nationale Socialistische Duitse Arbeiders Partij). Hitler kreeg de titel "Fuhrer", wat leider betekent. In 1933 ging de NSDAP alleen regeren. De jodenwetten beginnen..... -ZELFMOORD
Op 30 April 1945, (Duitsland had toen de oorlog verloren) schiet Hitler zichzelf dood. Zijn vrouw EVA BRAUN vergiftigde zichzelf, en stierf enkele ogenblikken later. Daarvoor hadden Adolf en Eva hun zes kinderen al vergiftigd. Hoofdstuk 3: Verzet in Nederland. Al op de eerste dag zijn er mensen die zich verzetten tegen de Duitsers. Het zijn er dan nog niet zoveel, maar het worden er dan steeds meer. Steeds meer mensen zijn bereid hun vrijheid en hun leven te wagen in de strijd met de Duitsers. -DE ILLEGALE PERS. Al op 15 mei 1940 wordt het eerste illegale blad geschreven en verspreid, in niet meer dan een tiental exemplaren. Later worden dat er veel meer, zo ongeveer 1200 illegale bladen waarvan 10.000 exemplaren. Voorbeelden van illegale bladen zijn: -De toekomst -Trouw -Het parool. -De oranjekrant -Vrij nederland -De geus, en nog veel meer. De mensen die de illegale blaadjes maakten moesten erg voorzichtig zijn. Het papier werd bovendien een probleem, want ook dat ging op de bon. Ook het snijden van het papier was een probleem. Veel krantjes hebben daar wel wat op gevonden. -PERSOONSBEWIJZEN
Vanaf 1941 moest iedereen een persoonsbewijs hebben, met pasfoto en vingerafdruk. Voor de mensen die zich schuil moesten voor de Duitsers werden door de mensen in het verzet valse persoonsbewijzen gemaakt. Zo wordt het moeilijker voor de Duitsers om te weten wie waar woont. Voedseldistributiekaarten worden soms met tienduizenden tegelijk gestolen om de onderduikers aan voedsel te helpen. -Gewapend verzet. Sommige mensen verzetten zich met geweld. Ze blazen Duitse kantoren, en andere gebouwen op. Ook steken ze de bevolkingsregisters in brand, zodat het voor de Duitsers moeilijker wordt om te weten, wie waar woont. Hoofdstuk 4: Jodenvervolging. Als Hitler en zijn partij in 1933 aan de macht komen, veranderd het leven voor de Duitse joden, ook de joden in Nederland krijgen hiermee te maken als de Duitsers in Nederland zijn. Er worden allemaal maatregelen genomen die de vrijheid van de joden heel erg beperken. Joden mogen niet meer met de tram, joden mogen gen badhuizen, parken, musea etc. etc. betreden, joden moeten een gele davidsster op hun kleren dragen, joden mogen alleen naar joodse winkels en ga zo maar door. Ambtenaren moesten een “ariër” verklaring tekenen. Daarin zij je of je ariër was (blond met blauwe ogen), of jood. Als je het niet eerlijk invulde werd je meteen ontslagen. Hitler geeft de joden en de gehandicapten de schuld van alles wat er mis is in het land, bijv. de werkeloosheid. Veel joden en gehandicapten worden vergast. Sommige gehandicapte baby’s krijgen een dodelijke injectie, of ze worden uitgehongerd. Veel joden duiken onder om te voorkomen dat ze naar een concentratiekamp moeten. -CONCENTRATIEKAMPEN
Veel joden werden getransporteerd naar concentratiekampen. Zo’n tocht duurde meestal 3 dagen. Veel te veel mensen in veewagons. Daar werden ze gescheiden. De sterke, en de zwakke. Dan moest je je uitkleden en werd je kaalgeschoren. Veel mensen werden dan aan een medisch onderzoek onderworpen. In zo’n concentratiekamp werd ook gezegd, ga daar maar in de rij staan, dan kom je zo aan de beurt voor de “douche”. Die zogenaamde “douche” was dan een gaskamer, waar de mensen die onder de “douche” gingen in werden vergast. Maar weinig mensen hebben de concentratiekampen overleefd. -RAZZIA
Soms hielden Duitsers razzia’s, ze gingen dan langs huizen, en haalden dan joodse mensen uit hun huizen. Die werden dan op een hardhandige manier meegenomen….,naar de dood. Een enkele wist soms nog wel te ontsnappen. Dit gebeurde in Februari 1941 in Amsterdam. 400 joden werden bijeengedreven, en weggevoerd. Deze razzia was de aanleiding tot de Februaristaking. Op 25 en 26 februari breekt in de hoofdstad een algemene staking uit. De Februaristaking. Het beeld “de dokwerker” herinnert nog aan de februaristaking.
Hoofdstuk 5: Anne Frank. Anne-Frank (haar echte naam is: Anneliese Frank) is een van de miljoenen joden die hun leven hebben verloren in de tweede wereldoorlog. Door het dagboek dat ze bijhield weten we veel van wat er toen gebeurde. Met haar, en met andere mensen. -DE FAMILIE FRANK
Anne Frank werd op 12 juni 1929 in Frankfurt aan de Main geboren. Haar zus Margot werd op 16 Februari 1926 geboren. Als Hitler in 1933 aan de macht komt weet Otto Frank (de vader van Anne en Margot) dat dat niet veel goeds betekent. Hij begint het bedrijf OPEKTA voor bereiding van jam in Amsterdam. Hij vond een huis aan het Merwedeplein, en de familie Frank emigreert naar Nederland. In 1938 richt Otto frank nog een bedrijf op. Pectacon voor een kruidenmengsel voor de bereiding van worst. Tot 1940 was Otto Frank er bijna zeker van dat ze in Nederland veilig zouden zijn, toen de Duitsers Nederland hadden veroverd hoopte Otto Frank dat het niet zo'n vaart zou lopen met de Jodenvervolging. Helaas, was dat niet zo. -ONDERDUIKEN
Als Margot op Zondag 5 juli 1942 een oproep krijgt zich te melden voor het werkkamp WESTERBORK besluit de familie Frank dat het tijd is om naar het achterhuis te vertrekken. Op 6 juli 1942 betrekt de familie Frank "het achterhuis". De onderduik periode is begonnen. In de tijd daarna komen er nog 4 onderduikers bij, De familie
In het dagboek dat Anne een paar weken eerder op haar dertiende verjaardag heeft gekregen geeft ze een uitgebreide beschrijving van het achterhuis. Het leven in het achterhuis moet zo veel mogelijk zijn gewone gang gaan. Dat betekende ook dat Margot, peter en Anne les kregen met de lesboeken die ze hadden. -HET DAGBOEK
Op haar 13e verjaardag krijgt Anne-Frank een dagboek. Ze weet dan nog niet dat ze een maand later moet onderduiken. Ongeveer 2 jaar lang schrijft Anne in haar dagboek. Ze heeft een vriendin verzonnen waar ze haar brieven in haar dagboek naar toe schrijft, Kitty. (het dagboek noemt ze dus Kitty) Ze schrijft in haar dagboek over het leven, en de mensen in het achterhuis. Het is niet altijd even prettig in het achterhuis. In haar dagboek schrijft Anne over de ruzie’s , maar ook over de leuke momenten. Ook schrijft ze dat ze zonder dagboek waarschijnlijk zou stikken…. Ze schrijft dat fotograaf en schrijftster wil worden, na de oorlog wil ze een getiteld “Het Achterhuis” gaan uitgeven. Haar dagboek zou dan kunnen dienen als boek. Dat was ook de aan leiding dat Anne veel stukken uit haar dagboek in het net op losse vellen heeft overgeschreven. Helaas is het zover niet gekomen. Op 1 Augustus 1944 schrijft Anne voor de laatste keer in haar dagboek. Drie dagen later, op 4 Augustus 1944 worden de acht onderduikers gearresteerd, ze zijn verraden…….. Door wie ze zijn verraden weet nog steeds niemand. Wel weten we dat ze zijn gearresteerd door Karl Silberbauer. De acht onderduikers worden naar WESTERBORK getransporteerd, en daarna naar vernietigingskampen. Otto Frank is de enige van de acht die de kampen overleeft.