De Azteken

1. Wie waren de azteken? Verschillende volkeren hebben de vallei van Mexico bewoond, alvorens de Azteken op het toneel verschenen. Ongeveer achthonderd jaar geleden kwam een zwervende volksstam aan in de hoogvlakte van het land dat we nu Mexico noemen. Het was een arme, rondtrekkende stam die Nahuatl sprak, de taal die ook door de Tolteken werd gesproken. Het waren verschoppelingen, die nergens een plek om te wonen konden vinden. Tenslotte namen ze hun toevlucht tot een moerassig eiland in het Texcoco-meer, het enig stukje land in de Mexico waar zich nog niemand had gevestigd. Ze noemden zichzelf de Mexica, maar wij kennen hen beter als de Azteken.Deze Azteken groeiden uit tot het sterkste volk in de vallei. Ergens tussen 1325 en 1345 bouwden zij daar een dorp, dat tenslotte zou uitgroeien tot de de luisterrijke hoofdstad van het Azteekse rijk. Op 13 augustus 1521 viel Tenochtitlan wat het einde van het Azteekse rijk betekende. 2. Bestuur De keizer was de leider van de Azteken. Hij verscheen zelden in het openbaar en werd behandeld als een god. Als de keizer stierf wees een kleine groep edelen en priesters een lid van de konklijke familie als opvolger aan. Keizers werden meestal gekozen om hun ervaring en moed in de oorlog. De belangrijke adviseurs van de keizer was een man met een vreemde titel: Cihuacoatl, wat "slangenvrouw" betekent. De "slangenvrouw" was plaatsvervanger van de keizer en opperrechter en zorgde voor het dagelijks bestuur van het keizerrijk. Onder de "Slangenvrouw" stonden vier generaals die het bevel voerden over de soldaten in de vier districten van Tenochtitlan.Daaronder stond de raad van adviseurs van de keizer.
3. Oorlog De Azteken veroverden geen dorpen en steden om het dagelijks leven van de inwoners er te gaan regelen. Ze wilden maar drie dingen: ten eerste moesten alle onderdanen van het rijk naast hun eigen stamgoden de Azteekse goden vereren. Bovendien moest elke stad schatting, een soort belasting,betalen De derde eis was dat elke stad onvoorwaardelijk trouw en gehoorzaam aan de Azteken moest zijn, vooral door in tijden van oorlog soldaten te leveren. 4.Godsdienst Godsdienst was erg belangrijk voor de Azteken. Ze hadden vele goden en vertelden er vele verhalen over. Hun dagelijks leven werd erg beïnvloed door hun goden. - De Azteekse kosmos of universum De Azteken geloofden dat de kosmos bestond uit drie niveaus. Het eerste en hoogste niveau bestond uit de hemel. Deze was zelf onderverdeeld in dertien lagen met het bovenste als verblijf van de schepper Ometeotl. Het middelste niveau was de aarde en daaronder lag het laatste niveau: de onderwereld ("Mictlan"). Dit niveau bestond dan weer uit negen lagen. Het middelpunt van deze kosmos lag in hun hoofdstad: Tenochtitlan. In totaal kan men dus dertien lagen onderscheiden in het universum. Deze dertien lagen kan men voorstellen als dertien halfronden. De Azteken meenden dat hun wereld een platte ruimte was, omgeven door zee die zich op een zeker punt omhoog boog en dan overging in de lucht. De bovenlucht bestond uit "hemelwater" dat ieder moment naar beneden kon komen en de wereld kon verzwelgen. Tenochtitlan lag dus in het middelpunt van de wereld en in het hart van de stad stond de Grote Tempel. - De goden Op het eerste gezicht lijkt het alsof de Azteken verschillende goden hadden, maar in feite hadden de meeste goden meerdere namen en beïnvloeden ze verschillende zaken, afhankelijk van de plaats en de tijd waar ze werden vereerd. De belangrijkste goden werden reeds eerder genoemd: Ometeolt en zijn vier zonen. Deze vier zonen dragen alle dezelfde naam:Tezcalipoca. Deze vier goden schiepen talloze andere goden, die elk minstens één natuurkracht of menselijke eigenschap onder hun hoede hadden. In het hele rijk waren ook ontelbare minder goden, waaronder tientallen maïsgoden. -De priesters Er waren tienduizend priesters, priesteressen en astrologen in het Azteekse rijk. Alleen in de tempel van Huizilopochtli werkten er al zo'n 5000. Ze namen een belangrijke plaats in de samenleving in en stonden op gelijke voet met de adel. Er waren verschillende rangen, met bovenaan de Hogepriesters van Tlaloc en Huizilpochtli en onderaan de jonge priesters. De meeste priesters werkten in tempels. Hun voornaamste taak was het organiseren van en deelnemen aan rituelen, waar ook de mensenoffers bij hoorden. Anderen waren leraar, krijger of rechter. -De Grote Tempel De Grote Tempel was het belangrijkste religieuze gebouw in Tenochtitlan. Het was een enorme trappenpiramide met vier verdiepingen, die hoog boven de stad uit torende. Op de imposante top van deze piramide van de Grote Tempel stond een dubbel heiligdom. De piramide zelf was gebouwd van steenblokken die uit de bergen waren gehaald, en was versierd met schilderwerk en beeldhouwwerk. -Mensenoffers De Azteken geloofden dat ze alleen door regelmatig bloed en harten van mensen te offeren ervoor konden zorgen dat de zon bleef opkomen en ondergaan. Een mensenoffer was een offer aan de zon en aan moeder aarde tegelijk, als aansporing om de mensen van voedsel te voorzien. De slachtoffers werden met hun gezicht naar boven op de offersteen vastgehouden terwijl een andere priester de borst van de gevangene opensneed en het hart eruit haalde. Het hart werd naar de zon opgeheven en dan in een heilige schaal gelegd. Mensenoffers werden over het algemeen bovenaan de trappen van de tempels voltrokken. De lichamen werden de tempeltrappen afgerold en vormden onderaan een enorme stapel. Volgens sommige ooggetuigen stroomde het bloed van de trede. Bij sommige offerdiensten werden de armen, benen en hoofd er afgehakt en werden de hoofden op schedelrekken gezet. 5.Cultuur De Azteken gebruikten geen alfabet. Ze schreven met tekeningen, of hiërogliefen. Sommige van deze hiërogliefen beeldden gewoon iets uit zoals een boom of een mes. Andere stonden voor begrippen. Zo werd het begrip oorlog uitgebeeld met een schild en een knots. Om te laten zien dat iemand sprak tekenden de Azteken een mond waar perkamentrolletjes uitkwamen. Beweging werd aangeduid met een spoor van voetafdrukken. Kunstlieden en ambachtslieden genoten veel aanzien bij de Azteken: ze hadden een eigen wijk in de stad en eigen goden en feestdagen. Hun kennis werd uitsluitend doorgegeven aan hun eigen kinderen. De Azteken noemden hen de Tolteca, naar de Tolteken, die volgens de legende hun voorouders waren.