Auschwitz

Auschwitz Auschwitz is een concentratiekamp, een kamp waar massamoorden gepleegd worden met het doel het hele Joodse ras uit te roeien. Volgens de nationaal-socialisten moest het hele ras van de aardbodem verdwijnen. De Joden die nog konden werken moesten werken totdat ze aan het werk overleden. Volgens de nazi's hadden zigeuners evenmin als de joden het recht om te leven. Dus ook de zigeuners werden vervolgd. Alle andere mensen die zogenaamde “Untermenschen” waren moesten dwangarbeid leveren. Iedereen die volgens de nazi een “Untermensch” was die kon opgepakt worden en kon zo in een concentratiekamp komen. Die “Untermenschen” waren bijvoorbeeld homoseksuelen, Jehovagetuigen, geestelijk en lichamelijk gehandicapten enzovoorts.

Auschwitz-Birkenau 1940-1945 In april 1940 besloot de Reichsführer SS en hoofd van de Duitse politie, Heinrich Himmler, in het zuiden van Polen een concentratiekamp in te richten in oude kazernes even buiten het stadje Oswiecim, die door de nazi’s Auschwitz werd genoemd. Rudolf Höss werd commandant van het kamp. Het kamp werd ingericht om Poolse tegenstanders van het nazi-regime gevangen te nemen. In juni 1940 kwam het eerste transport met Poolse politieke gevangenen aan. Later kwamen ook andere nationaliteiten, politieke tegenstanders van de nazi’s, opgepakte verzetsmensen, mensen met verschillende religies, krijgsgevangenen. Zij stierven door uitputting, honger, besmettelijke ziektes, te zwaar werk of werden direct na aankomst doodgeschoten. Op een binnenplaats tussen twee barakken werden vele duizenden voornamelijk Poolse gevangenen tegen de muur gezet en doodgeschoten. Vanaf 1942 groeide Auschwitz uit tot het grootste vernietigingskamp voor joden uit heel Europa. Eind maart 1941 werd Birkenau gebouwd, een vernietigingskamp op enkele kilometers van Auschwitz. Daarmee werd Auschwitz-Birkenau het grootste complex van alle kampen. Daar werden mannen, vrouwen en kinderen, direct na aankomst vergast of langzaam ter dood gebracht door onmenselijk zwaar werk, te weinig eten en gruwelijke martelingen.

Het basiskamp: Auschwitz I Dit kamp bestond uit het oorspronkelijke, aangepaste en vergrote kazernecomplex. Er moesten 20.000 gevangenen in ondergebracht kunnen worden. Ook de kampleiding was er gehuisvest. In de eerste plaats was het een kamp voor politieke gevangenen en criminelen, naar het model van de kampen zoals die sinds 1933 in Duitsland bestonden. Vanaf september 1941 werden er ook Russische krijgsgevangenen in ondergebracht en ten slotte grote aantallen joden. In het kamp werden ook medische experimenten uitgevoerd, op mensen, alsof het proefdieren waren.

Het kamp Birkenau: Auschwitz II Het basiskamp werd in 1941 uitgebreid met de bouw van Auschwitz II, ofwel Birkenau, op ongeveer drie kilometer afstand van Auschwitz I. Birkenau bestond uit een grote vlakte, ongeveer 175 hectaren, met honderden barakken en een spoorlijn in het midden. Bij de bouw kwamen duizenden gevangenen om het leven. Het terrein werd omgeven door diepe sloten, hoge prikkeldraadversperringen die onder stroom stonden en overal stonden wachttorens. Hier werden na de ‘selectie’ honderdduizenden joden vergast, gepland, als in een efficiënt werkende fabriek. De doden werden in massagraven begraven. Door de bouw van vier grote gaskamers en crematoria in 1943 werd de productie van de dood gigantisch opgevoerd. Vanaf mei 1944 vonden alleen al meer dan 400.000 Hongaarse joden door vergassing de dood. De crematoria konden het niet verwerken.

Het kamp Monowitz: Auschwitz III Vanaf de tweede helft van 1942 werden kampgevangenen meer en meer ingezet in de bewapeningsindustrie. Op 7 kilometer van het basiskamp stond een fabriek van het Duitse chemieconcern IG-Farben, in 1941 gebouwd door gevangenen uit Auschwitz, bestemd voor de productie van synthetisch rubber. Daar werd het werkkamp Monowitz, ook Auschwitz III genoemd, gebouwd.