Anne Frank

Inhoudsopgave Inleiding
Hoe en waarom kwam Anne Frank ondergedoken te zitten in Amsterdam? Hoe vond ze het om met haar huisgenoten te leven die geen familie van haar waren? Wat zorgde ervoor dat Anne Frank het altijd positief in bleef zien? Conclusie
Bronnen Inleiding Ik hou mijn werkstuk over Anne Frank, omdat ik me altijd al geïnteresseerd heb in de tweede wereldoorlog en Anne Frank, ik vind haar een erg interessant persoon. Als je het boek gelezen hebt kan je je helemaal inleven in die tijd, en in de ernstige situatie. Ik ga me wat meer in haar verdiepen, en ga mezelf de vraag stellen: Hoe heeft Anne Frank het ervaren om 2 jaar ondergedoken te zitten? Deze vraag hoop ik aan het einde van het ‘onderzoekje’ zo goed mogelijk te kunnen beantwoorden. Hoe en waarom kwam Anne Frank ondergedoken te zitten in Amsterdam? Anne Frank (ze heet officieel Annelies Marie) en haar familie is Joods. En in Duitsland was dat niet zo handig. Ze kregen overal de schuld van en op alle mogelijke manieren werd dat ook duidelijk gemaakt. In de bioscoop, kranten, radio, overal werd geschreeuwd hoe slecht joden wel waren. Veel Duitsers begonnen dat te geloven, je hebt dan immers iemand die je de schuld ergens van kunt geven. Er kwamen steeds meer maatregelen, dit kwam de Joden niet ten goede. In 1933 verhuisden ze naar Amsterdam, waar vader Frank een bedrijf begon. Ze leefden 7 jaar rustig, en vrij onbezorgd in Amsterdam, tot dat het Duitse leger binnenviel… In de nacht van 10 mei 1940 was het zover: Nederland werd bezet door Duitse soldaten. Toen Nederland zich een paar dagen later overgaf probeerde de familie Frank nog te vluchten, maar het was te laat. Ze zaten vast, in de val. Het eerst jaar merkte Anne nog niet zoveel van de bezetting, ze ging gewoon naar school.
Hoe vond ze het om met haar huisgenoten te leven die geen familie van haar waren? Anne Frank zat niet alleen met haar familie ondergedoken. Tegelijk met de familie Frank trok de familie van Daan het huis in (In het echt heet de familie van Pels, maar Anne gaf iedereen andere namen), die bestond uit Hermann, Auguste en Peter van Daan. Later kwam de tandarts Albert Dussel er nog bij (die in het echt Fritz Pfeffer heet). Zijn verloofde Charlotta Kaletta zat niet in het huis, maar met haar schreef Albert Dussel dagelijks brieven. Het pand Prinsengracht 263, de schuilplaats van de onderduikers, bestaat uit twee delen: Een voorhuis en een achterhuis. In het voorhuis was het bedrijf van Otto Frank gevestigd met op de begane grond het magazijn en boven de kantoren een opslag. Het achterhuis bestond uit 5 kamers. Allereerst de kamer van Otto, Edith en Margo Frank. Dan had je de kamer van Anne Frank en Fritz Pfeffer, de kamer van Peter van Pels en de algemene huiskamer > Dit was de slaapkamer van Hermann en Aguste van Pels. Verder was er nog een wasruimte, en daar moest Anne het met haar familie 25 maanden mee doen. Soms had ze het moeilijk met feit dat ze dag en nacht met deze mensen opgescheept zat. Als je dag en nacht met dezelfde mensen in een kleine ruimte zit konden er wel eens ruzies ontstaan, en dat gebeurde soms ook tussen de familie Pels en Anne. Peter vond ze echter erg leuk. Er is nooit een relatie tussen die twee gekomen, maar ze hadden zeker wel een speciale band. Wat zorgde ervoor dat Anne Frank het altijd positief in bleef zien? De vraag klopt niet helemaal. Anne Frank was lang niet altijd positief, en vaak was ze juist doodsbang en ze leefde dag in dag uit vaak in angst. Toch bleef ze volhouden dat er een dag kwam dat de bevrijders er waren, en dat ze vrij waren om te gaan en te staan waar ze zelf wilden. De meeste dagen waren dodelijk saai, ze moesten de hele dag stil zijn tot dat de mensen ’s avonds uit het kantoor waren vertrokken. Ze schreef ook: “Ik wil van nut of plezier zijn voor de mensen. En daarom ben ik God zo dankbaar dat hij me bij m’n geboorte al een mogelijkheid heeft meegeven om te schrijven, dus om uit te drukken alles wat in me is!’’ Anne schreef dus dagelijks in het wereldberoemde dagboek, in haar kamertje aan haar schrijftafel. Ze noemde haar dagboek Kitty, en dat was door alle omstandigheden haar dagelijkse aanspraak. Anne spaarde foto’s van filmsterren, en om het een beetje gezelliger te maken plakte ze die plaatjes op haar muur. Doordat ze bijna elke dag in haar dagboek schreef, kon ze de problemen een beetje van haar afschrijven, en zo probeerde ze er het beste van te maken. Conclusie Aan het begin van dit ‘onderzoekje’ heb ik mezelf de vraag gesteld: Hoe heeft Anne Frank het ervaren om 2 jaar ondergedoken te zitten? Ik merkte door haar dagboek te lezen dat er vrolijke maar ook erg trieste momenten in haar leven waren. In mei 1945, twee maanden na Anne’s dood, was de oorlog afgelopen en besloten de mensen dat zoiets nooit meer mocht gebeuren. In 1945 werden de Verenigde Naties opgericht, en alle mensen beloofde dat ze voortaan de mensenrechten in stand zullen houden. Ik vind het knap van Anne dat ze zo helder is gebleven tijdens het schrijven, terwijl ze vrij veel te verduren heeft gehad. Bronnen Een aantal boeken, folders en flyers: Anne Frank Journal Encarta Encyclopedie 2005 Anne Frank, German Girl in Holland Kinderstem – Door Prof. Dr. Jan Romein Anne Frank huis Een museum met een verhaal Anne Frank, mijn beste vriendin – Alison Leslie Gold Verhaaltjes, en gebeurtenissen uit het achterhuis – Anne Frank