De uitbreiding van de EU
Sinds 1 mei 2004 is de EU uitgebreid van 15 lidstaten naar 25. Maar aan welke voorwaarden moet een nieuw lidstaat doen? Die criteria zijn de zogenoemde Kopenhagen-criteria. Het zijn politieke, juridische en economische criteria. Ze zijn in 1993 opgesteld in Kopenhagen om
Aan het BNP per inwoner van de kandidaat-lidstaat worden dus geen eisen gesteld. De tien landen die vorig jaar zijn toegetreden hebben een BNP per hoofd dat ongeveer de helft is van het EU-gemiddelde. Om onderhandelingen met de EU te kunnen starten moeten de eerste drie voorwaarden (de politieke criteria) voldaan zijn. Als het land dan aan alle criteria heeft voldaan, kan het toetreden. Daarom duren de onderhandelingen een aantal jaren. Polen, Estland, Hongarije, Tsjechië, Slovenië en Cyprus onderhandelen al sinds maart 1998. In februari 2000 startte de EU ook officiële gesprekken met Letland, Litouwen, Slovakije, Bulgarije, Roemenië en Malta. Op vrijdag 17 december is besloten dat Turkije en de Europese Unie gaan onderhandelen over het EU-lidmaatschap van Turkije. De onderhandelingen zullen op 3 oktober 2005 van start gaan. Over het eventuele lidmaatschap van Turkije zijn de meningen fors verdeeld. Veel mensen zijn bang dat als Turkije bij de EU komt, er een grote kans is dat de islam Europa zal veroveren. Geert Wilders is zelfs zo’n felle tegenstander van de toetreding dat hij uit de VVD-fractie stapte, omdat hij weigerde in te stemmen met een eventuele toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Verdere uitbreiding van de EU is voorlopig niet aan de orde. Een uitzondering vormen Bulgarije, Roemenië, Turkije en de landen van de westelijke Balkan. Met hen zijn namelijk al afspraken gemaakt. Van die staten is Kroatië inmiddels kandidaat-lid en heeft Macedonië het lidmaatschap aangevraagd. Met Albanië, Bosnië-Herzegovina en Servië-Montenegro onderhandelt de EU over handelssamenwerking. Landen in Afrika en het Midden-Oosten kunnen vanwege hun geografische ligging nooit EU-lid worden. Voor landen ten oosten van EU ligt dat lastiger, stellen minister Bot en staatssecretaris van Buitenlandse Zaken Nicolaï. Ze vinden dat de EU er „voorlopig” niet aan toe is om landen als Moldavië, Wit-Rusland, Georgië en Armenië op te nemen. Dat geldt ook voor Oekraïne, hoezeer de Unie het hervormingsproces daar ook toejuicht en steunt. Turkije: Op 17 december 2004 is besloten om onderhandelingsgesprekken te beginnen met Turkije. Grootste knelpunt was de kwestie-Cyprus. Maar dat is op een diplomatieke manier opgelost. Volgens Premier Balkenende is er geen sprake van een ‘formele en volledige erkenning’ van Cyprus. Maar wel zal Turkije voor 3 oktober de Ankara-akkoorden ondertekenen. De Ankara-akkoorden regelen de uitbreiding van de douane-unie tussen de EU en Turkije met de tien nieuwe lidstaten die in mei 2004 tot de EU toetraden. De belangrijkste kwesties die spelen in de discussie over het al dan niet toetreden van Turkije zijn onder meer de Turkse weigering om EU-lidstaat Cyprus te erkennen vanwege een territoriaal conflict, de volgens velen nog onacceptabele mensenrechtensituatie in het land en de Turkse weigering om de genocide op het Armeense volk te erkennen. Voor mensen buiten Turkije of Cyprus tellen vooral de mensenrechten zwaar mee. In een rapport van Amnesty International bleek dat Turkije nog lang niet voldoet aan de tweede voorwaarde. · Gevangen worden gemarteld: stroomstoten, falaqa (slaag op de voetzolen), en ophanging aan de armen, geslagen, uitgekleed, seksueel geïntimideerd, niet mogen slapen, eten, drinken of gebruik maken van het toilet. · Politie mag straffeloos mensen mishandelen en vernederen: een hoofdinspecteur sloeg travestieten op het hoofdbureau van politie Beyoglu in Istanboel met een brandslang. Het werd zelfs op televisie uitgezonden, maar de inspecteur werd niet ontslagen. · Mensenrechtenactivisten worden lastiggevallen: Sommige leden van verschillende mensenrechtenorganisaties waren het doelwit. Ze kregen enorm hoge boetes die een grote belemmering vormden om ze te betalen voor de verenigingen en hun leden. · Mishandeling van vrouwen is nog altijd een zorgelijk probleem in Turkije. Er staan discriminerende teksten voor vrouwen in het Wetboek van Strafrecht. Er is nu een campagne van start dat die teksten geschrapt zullen worden bij de herziening van het Wetboek van Strafrecht. Er is dus vooruitgang. Hoe kan een Europese top er mee instemmen om onderhandelingsgesprekken aan te gaan als er niet aan alle voorwaarden voldaan wordt? Is Turkije echt zo aantrekkelijk op andere punten dat deze voorwaarde niet zo nauw genomen wordt? Turkije heeft een flinke economische achterstand op de Europese lidstaten. Het Turkse BNP bedraagt 30 procent van het EU-gemiddelde. Het Turkse inkomen bedroeg in 2003 per hoofd van de bevolking 62 procent van dat van Polen. Ten opzichte van de 15 oude EU-lidstaten bedroeg het Turkse inkomen per hoofd van de bevolking zelfs maar 12 procent. Wel doet Turkije het economisch beter dat twee andere kandidaten voor de EU die in 2007 zullen toetreden, Bulgarije en Roemenië. Zo was het Turkse inkomen per hoofd van de bevolking 29 procent hoger dan in Roemenië en 32 procent hoger dan in Bulgarije. De Turkse economische prestaties waren tot aan het einde van de jaren tachtig redelijk goed. Daarna heeft het land per saldo geen voortgang geboekt en het Bruto Binnenlands Product ligt nu op hetzelfde niveau als eind jaren tachtig, terwijl dat in andere Europese landen wel hoger werd. Mede door de economische crises in Rusland en de aardbevingen kreeg de Turkse economie de nodige klappen. Volgens het IMF, Internationaal Monetair Fonds, is er na de crisis van 2000 sprake van een opmerkelijk herstel, namelijk een groei van 6 procent in 2003 en dit jaar komt de groei uit op ongeveer 5 procent. De overheidsschuld als percentage van het BBP daalde van meer dan 90 procent in 2001 naar ongeveer 70 procent vorig jaar. Maar toch ziet het IMF risico's. De consumptie stijgt snel en daardoor is er kans op een snelle stijging van het tekort op de lopende rekening. En de publieke schuld is kort gefinancierd en luidt vooral in buitenlandse valuta. Dat maakt het land kwetsbaar voor valutawisselingen en schokken in renteniveaus. De noodzaak voor het onder controle houden van overheidsuitgaven blijft dan ook groot. Toch oordeelt het IMF positief, vooral omdat er sprake is van een politiek stabiele situatie, met een regering die steunt op een ruime meerderheid in het parlement en nationale verkiezingen die nog drie jaar op zich laten wachten. Met Turkije krijgt de Europese Unie er niet alleen een snel groeiende markt met 70 miljoen inwoners bij. Het snel vergrijzende Europa krijgt nog iets interessants, de jonge Turkse bevolking. Turkije kan helpen het Europese tekort aan arbeidskrachten op te lossen. Turkije ligt strategisch op het kruispunt van Europa, Centraal-Azië en het Midden-Oosten. Dat maakt het een belangrijk doorvoerland voor energiebronnen als olie. De EU kan hierdoor energiebronnen en –doorvoer beter onder controle krijgen. Turkije grenst aan de Balkan, de zuidelijke Kaukasus, Centraal-Azië en het Midden-Oosten, allemaal roerige regio’s die een bedreiging zouden kunnen vormen voor de veiligheid van Europa. Turkije is volgens de Europese Commissie 'een strategisch belangrijk land' dat van nut kan zijn voor stabilisering van deze regio's. Daarnaast kan het grote en moderne Turkse leger in een tijd waarin de EU een gemeenschappelijk defensiebeleid uitwerkt heel nuttig zijn. Via Turkije kan de EU een brug naar de islamitische wereld leggen. Het Turkse EU-lidmaatschap zou aantonen dat de belangrijkste verworvenheden van de EU, vrede en welvaart, ook voor een moslimstaat bereikbaar zijn. Toetreding effent de weg voor toenadering tot andere moslimlanden en bevordert de dialoog. Dat gaat fanatisme en daarmee ook terrorisme tegen. Volgens de Europese Commissie heeft de toetreding van Turkije tot de Europese Unie voor beide partijen positieve economische en politieke gevolgen. De lidstaten van de EU zullen profiteren van de toetreding van Turkije, hoewel dat niet snel zal gaan', stelt het in een rapport. Turkije zal er 'aanzienlijk' op vooruitgaan. Aansluiting van Turkije is ook gunstig voor de Nederlandse economie. Het Centraal Planbureau voorziet een groei van de export naar Turkije met twintig procent, waarbij de Turkse gemeenschap in Nederland een grote rol zal spelen. Helaas zijn deze voordelen waarschijnlijk belangrijker geweest dan de criteria.
Roemenië
Het Europees Parlement heeft met 497 tegen 93 stemmen voor toetreding van Roemenië tot de Europese Unie gestemd. Ook het minder omstreden lidmaatschap van Bulgarije kreeg de instemming van het parlement. Voor de toetreding van Bulgarije stemden 522 parlementariërs voor en 70 tegen. Op 1 januari 2007 kunnen de landen toetreden. Alleen is Roemenië nog ver verwijderd van de Europese normen op allerlei terreinen. Op veel fronten kan er niet gezegd worden dat . Er is rechtsspraak die niet deugt, veel corruptie, de persvrijheid is verminderd... je moet geen slappe knieën hebben".
“We hebben geen blanco cheque getekend, maar een blijk van vertrouwen gegeven", aldus parlementslid Moscovici die in het parlement het voortouw mocht nemen bij dit onderwerp.
De Europarlementariërs gaven Roemenië het voordeel van de twijfel. Ze gaan ervan uit dat Roemenië zoveel hervormingen doorvoert dat het op 1 januari 2007 voldoet aan alle toetredingsvoorwaarden.
Veel Nederlandse europarlementsleden hebben tegengestemd, onder wie de CDA’ers en een deel van de VVD’ers en PvdA’ers. „Je kunt op dit moment niet anders concluderen dan dat Roemenië niet aan de criteria voldoet".
Aan het BNP per inwoner van de kandidaat-lidstaat worden dus geen eisen gesteld. De tien landen die vorig jaar zijn toegetreden hebben een BNP per hoofd dat ongeveer de helft is van het EU-gemiddelde. Om onderhandelingen met de EU te kunnen starten moeten de eerste drie voorwaarden (de politieke criteria) voldaan zijn. Als het land dan aan alle criteria heeft voldaan, kan het toetreden. Daarom duren de onderhandelingen een aantal jaren. Polen, Estland, Hongarije, Tsjechië, Slovenië en Cyprus onderhandelen al sinds maart 1998. In februari 2000 startte de EU ook officiële gesprekken met Letland, Litouwen, Slovakije, Bulgarije, Roemenië en Malta. Op vrijdag 17 december is besloten dat Turkije en de Europese Unie gaan onderhandelen over het EU-lidmaatschap van Turkije. De onderhandelingen zullen op 3 oktober 2005 van start gaan. Over het eventuele lidmaatschap van Turkije zijn de meningen fors verdeeld. Veel mensen zijn bang dat als Turkije bij de EU komt, er een grote kans is dat de islam Europa zal veroveren. Geert Wilders is zelfs zo’n felle tegenstander van de toetreding dat hij uit de VVD-fractie stapte, omdat hij weigerde in te stemmen met een eventuele toetreding van Turkije tot de Europese Unie. Verdere uitbreiding van de EU is voorlopig niet aan de orde. Een uitzondering vormen Bulgarije, Roemenië, Turkije en de landen van de westelijke Balkan. Met hen zijn namelijk al afspraken gemaakt. Van die staten is Kroatië inmiddels kandidaat-lid en heeft Macedonië het lidmaatschap aangevraagd. Met Albanië, Bosnië-Herzegovina en Servië-Montenegro onderhandelt de EU over handelssamenwerking. Landen in Afrika en het Midden-Oosten kunnen vanwege hun geografische ligging nooit EU-lid worden. Voor landen ten oosten van EU ligt dat lastiger, stellen minister Bot en staatssecretaris van Buitenlandse Zaken Nicolaï. Ze vinden dat de EU er „voorlopig” niet aan toe is om landen als Moldavië, Wit-Rusland, Georgië en Armenië op te nemen. Dat geldt ook voor Oekraïne, hoezeer de Unie het hervormingsproces daar ook toejuicht en steunt. Turkije: Op 17 december 2004 is besloten om onderhandelingsgesprekken te beginnen met Turkije. Grootste knelpunt was de kwestie-Cyprus. Maar dat is op een diplomatieke manier opgelost. Volgens Premier Balkenende is er geen sprake van een ‘formele en volledige erkenning’ van Cyprus. Maar wel zal Turkije voor 3 oktober de Ankara-akkoorden ondertekenen. De Ankara-akkoorden regelen de uitbreiding van de douane-unie tussen de EU en Turkije met de tien nieuwe lidstaten die in mei 2004 tot de EU toetraden. De belangrijkste kwesties die spelen in de discussie over het al dan niet toetreden van Turkije zijn onder meer de Turkse weigering om EU-lidstaat Cyprus te erkennen vanwege een territoriaal conflict, de volgens velen nog onacceptabele mensenrechtensituatie in het land en de Turkse weigering om de genocide op het Armeense volk te erkennen. Voor mensen buiten Turkije of Cyprus tellen vooral de mensenrechten zwaar mee. In een rapport van Amnesty International bleek dat Turkije nog lang niet voldoet aan de tweede voorwaarde. · Gevangen worden gemarteld: stroomstoten, falaqa (slaag op de voetzolen), en ophanging aan de armen, geslagen, uitgekleed, seksueel geïntimideerd, niet mogen slapen, eten, drinken of gebruik maken van het toilet. · Politie mag straffeloos mensen mishandelen en vernederen: een hoofdinspecteur sloeg travestieten op het hoofdbureau van politie Beyoglu in Istanboel met een brandslang. Het werd zelfs op televisie uitgezonden, maar de inspecteur werd niet ontslagen. · Mensenrechtenactivisten worden lastiggevallen: Sommige leden van verschillende mensenrechtenorganisaties waren het doelwit. Ze kregen enorm hoge boetes die een grote belemmering vormden om ze te betalen voor de verenigingen en hun leden. · Mishandeling van vrouwen is nog altijd een zorgelijk probleem in Turkije. Er staan discriminerende teksten voor vrouwen in het Wetboek van Strafrecht. Er is nu een campagne van start dat die teksten geschrapt zullen worden bij de herziening van het Wetboek van Strafrecht. Er is dus vooruitgang. Hoe kan een Europese top er mee instemmen om onderhandelingsgesprekken aan te gaan als er niet aan alle voorwaarden voldaan wordt? Is Turkije echt zo aantrekkelijk op andere punten dat deze voorwaarde niet zo nauw genomen wordt? Turkije heeft een flinke economische achterstand op de Europese lidstaten. Het Turkse BNP bedraagt 30 procent van het EU-gemiddelde. Het Turkse inkomen bedroeg in 2003 per hoofd van de bevolking 62 procent van dat van Polen. Ten opzichte van de 15 oude EU-lidstaten bedroeg het Turkse inkomen per hoofd van de bevolking zelfs maar 12 procent. Wel doet Turkije het economisch beter dat twee andere kandidaten voor de EU die in 2007 zullen toetreden, Bulgarije en Roemenië. Zo was het Turkse inkomen per hoofd van de bevolking 29 procent hoger dan in Roemenië en 32 procent hoger dan in Bulgarije. De Turkse economische prestaties waren tot aan het einde van de jaren tachtig redelijk goed. Daarna heeft het land per saldo geen voortgang geboekt en het Bruto Binnenlands Product ligt nu op hetzelfde niveau als eind jaren tachtig, terwijl dat in andere Europese landen wel hoger werd. Mede door de economische crises in Rusland en de aardbevingen kreeg de Turkse economie de nodige klappen. Volgens het IMF, Internationaal Monetair Fonds, is er na de crisis van 2000 sprake van een opmerkelijk herstel, namelijk een groei van 6 procent in 2003 en dit jaar komt de groei uit op ongeveer 5 procent. De overheidsschuld als percentage van het BBP daalde van meer dan 90 procent in 2001 naar ongeveer 70 procent vorig jaar. Maar toch ziet het IMF risico's. De consumptie stijgt snel en daardoor is er kans op een snelle stijging van het tekort op de lopende rekening. En de publieke schuld is kort gefinancierd en luidt vooral in buitenlandse valuta. Dat maakt het land kwetsbaar voor valutawisselingen en schokken in renteniveaus. De noodzaak voor het onder controle houden van overheidsuitgaven blijft dan ook groot. Toch oordeelt het IMF positief, vooral omdat er sprake is van een politiek stabiele situatie, met een regering die steunt op een ruime meerderheid in het parlement en nationale verkiezingen die nog drie jaar op zich laten wachten. Met Turkije krijgt de Europese Unie er niet alleen een snel groeiende markt met 70 miljoen inwoners bij. Het snel vergrijzende Europa krijgt nog iets interessants, de jonge Turkse bevolking. Turkije kan helpen het Europese tekort aan arbeidskrachten op te lossen. Turkije ligt strategisch op het kruispunt van Europa, Centraal-Azië en het Midden-Oosten. Dat maakt het een belangrijk doorvoerland voor energiebronnen als olie. De EU kan hierdoor energiebronnen en –doorvoer beter onder controle krijgen. Turkije grenst aan de Balkan, de zuidelijke Kaukasus, Centraal-Azië en het Midden-Oosten, allemaal roerige regio’s die een bedreiging zouden kunnen vormen voor de veiligheid van Europa. Turkije is volgens de Europese Commissie 'een strategisch belangrijk land' dat van nut kan zijn voor stabilisering van deze regio's. Daarnaast kan het grote en moderne Turkse leger in een tijd waarin de EU een gemeenschappelijk defensiebeleid uitwerkt heel nuttig zijn. Via Turkije kan de EU een brug naar de islamitische wereld leggen. Het Turkse EU-lidmaatschap zou aantonen dat de belangrijkste verworvenheden van de EU, vrede en welvaart, ook voor een moslimstaat bereikbaar zijn. Toetreding effent de weg voor toenadering tot andere moslimlanden en bevordert de dialoog. Dat gaat fanatisme en daarmee ook terrorisme tegen. Volgens de Europese Commissie heeft de toetreding van Turkije tot de Europese Unie voor beide partijen positieve economische en politieke gevolgen. De lidstaten van de EU zullen profiteren van de toetreding van Turkije, hoewel dat niet snel zal gaan', stelt het in een rapport. Turkije zal er 'aanzienlijk' op vooruitgaan. Aansluiting van Turkije is ook gunstig voor de Nederlandse economie. Het Centraal Planbureau voorziet een groei van de export naar Turkije met twintig procent, waarbij de Turkse gemeenschap in Nederland een grote rol zal spelen. Helaas zijn deze voordelen waarschijnlijk belangrijker geweest dan de criteria.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden