The Lion King musical

“The Lion King”

Titel: The Lion King
Auteur: Walt Disney
Regisseur: Julie Taymor
Hoofdrolspelers: Simba, Scar, Nala, Mufasa
Plaats voorstelling: Lyceum Theatre, London
Datum voorstelling: Woensdag 10 oktober 2007
Gezelschap of artiest: De acteurs zingen alle liedjes zelf

Plot
Het dierenrijk op de savanne in Afrika wordt geregeerd door de goede leeuwenkoning:
‘Mufasa’. Iedereen behalve Mufasa’s broer ‘Scar’ is tevreden. Scar wilt zelf koning zijn en hij heeft dan ook een plan bedacht om dit voor elkaar te krijgen. Hij vertelt ‘Simba’, de kleine zoon van Mufasa, dat er een olifantenkerkhof is, waar je leuk kan spelen. Simba gaat daarheen met zijn vriendin ‘Nala’. Maar dan worden de kleine Simba en Nala aangevallen door Scar’s handlangers: de hyena’s. Mufasa komt erachter waar de kinderen uithangen en komt ze redden. Scar’s plan is verpest. Scar geeft het natuurlijk niet op en bedenkt weer een nieuw plan. Op een dag lokt hij Simba naar een kloof, om vervolgens een troep bizons op te jagen richting Simba. Mufasa hoort dat zijn welpje weer in gevaar is, dus redt hij het jochie weer. Hierbij overlijdt Mufasa doordat Scar hem van een rots afduwt. Scar praat Simba een schuldgevoel aan en zegt dat hij moet vluchten richting de jungle om niet de schuld te krijgen van de dood van zijn vader. In de jungle raakt Sumba bevriend met een everzwijn en een stokstaartje: Timon en Pumbaa.
Ondertussen is Scar de koning geworden, waardoor het erg slecht gaat met het land, niemand is tevreden met Scar als koning.
Tien jaar later als Simba een volwassen leeuw is, komt Simba Nala opeens tegen. Simba wordt door Nala overgehaald om koning te worden, want eigenlijk was hij de troonopvolger van zijn vader. Simba doet dit en hij stoot Scar van de troon. Scar sterft doordat hij verraden wordt door zijn hyena’s. Simba wordt de gelukkige koning. De troonopvolger van zijn vader.

In het verhaal zijn conflicten tussen Scar en Simba. Als Scar zijn broer Mufasa vermoordt, krijgt zijn neefje Simba de schuld ervan. Uiteindelijk krijgt iedereen te horen dat het Scar was die Mufasa heeft vermoordt. Scar en Simba houden een gevecht waarbij Simba het gevecht wint.

Het toneelbeeld
De voorstelling vond plaats in het Lyceum Theatre in London. Een grote zaal waar zeker 2000 mensen in kunnen. Er wordt voornamelijk op het podium gespeeld, maar zo nu en dan komen sommige spelers uit de ingangen de zaal binnen. Ze lopen dan echt tussen het publiek en komen dan het podium op. Dat maakt het erg leuk, want opeens zie je dan koppen tevoorschijn komen uit plekken waarvan je het niet had gedacht. En je ziet ze ook van dichtbij, en dan krijg je toch wel kriebelend gevoel van binnen. (Had ik dus wel, omdat het er zo mooi uitzag.)
Het decor en de kostuums zijn deels realistisch maar hebben deels ook een vrije interpretatie. Je kunt heel goed zien uit welke delen het decor bestaat. Je ziet hoe de bergen en rotsen uit de vloer komen. Je ziet ook hoe opeens het gras groeit of hoe de cactus wordt opgeblazen en hoe het uit de grond komt. Maar toch zie je hoe alles is. Ook de kostuums hebben een vrije interpretatie maar zijn toch realistisch. Je kunt bijvoorbeeld zien hoe de spelers de koppen van de leeuwen kunnen laten bewegen en voor hun hoofd kantelen. Bij alle dieren is duidelijk te zien dat het toch mensen zijn, maar als je eenmaal in het verhaal zit, let je niet meer op de mensen, maar echt op de dieren in het verhaal. De belichting ondersteunt de stemming. Als er bijvoorbeeld een hele spannende scène is wordt het erg donker en flikkert het licht. Eigenlijk is het toneelbeeld erg medebepalend voor de thematiek van de voorstelling, want zonder het toneelbeeld zou je niets snappen.

Muziek en geluidseffecten
In deze musical zijn muziek en geluidseffecten erg belangrijk. Er zijn dan ook voortdurend muziek en geluidseffecten. Het zijn allemaal erge mooie Afrikaanse muziekstukken, dus met veel trommels. Sommige liedjes zijn uit de tekenfilm van the Lion King, maar sommige ook niet. Ik vond sowieso alle liedjes erg leuk. Ze gaven de voorstelling iets krachtigs, waardoor het nog leuker en ‘echter’ werd. De muziek wordt live gespeeld door een orkest, die je niet ziet.

Personages
De belangrijkste personages in de voorstelling zijn Simba, Nala en Scar.
- Simba is als welpje een erg nieuwsgierig leeuwtje. Hij wil al meteen van zijn vader weten hoe alles in elkaar zit als je koning bent, dus ook wat zijn land wordt en hoe hij alles moet doen als hij later ook koning wordt. Zijn leven wordt ‘verpest’ als hij denkt dat hij zijn eigen vader heeft vermoord en moet vluchten. Gelukkig vindt hij in de jungle nieuwe vrienden (Timon en Pumbaa) waar hij veel van leert. Ook zeggen ze hem dat hij zich geen zorgen hoeft te maken in het leven. Als Nala weer in zijn leven komt, ontdekt hij dat zijn leven helemaal niet verpest is. Hij wordt verliefd en wint van zijn oom Scar. Simba wordt koning, bouwt zijn land weer helemaal op en is helemaal gelukkig.
- Nala is het beste vriendinnetje van Simba. Zij is erg eigenwijs maar ook erg lief tegen Simba. Nala en Simba hebben erg veel lol, totdat Nala hoort dat Simba is overleden. (eigenlijk is hij weggevlucht, maar dat weet zij niet) Omdat Scar nu de koning is van het land, gaat het erg slecht en is de stemming op het land ook erg slecht. Als Nala een paar jaar later Simba weer tegenkomt, is zij heel erg blij, maar ook teleurgesteld in hem. Omdat hij hun en het land zomaar alleen heeft achtergelaten. Nala is degene die Simba overhaalt om weer terug te komen.
- Scar is de gemene oom van Simba. Iedereen is blij op het land van Mufasa, maar Scar is de enige die het maar niets vindt: Hij wil de koning worden van het land. Natuurlijk weet hij dat dat niet kan, want Simba is de troonopvolger van zijn vader Mufasa. Dus bedenkt Scar plannen om toch de koning te kunnen worden. Hij heeft het er zelfs voor over om zijn eigen broer te vermoorden en hiervoor zijn neefje de schuld ervan te geven. Uiteindelijk wordt hij ook de koning, maar niemand is tevreden met hem als koning. Uiteindelijk komt Simba weer terug en vermoordt Scar.

Ik heb het meeste meegeleefd met Simba. Hij is zo lief en onschuldig, dat je helemaal medelijden met hem krijgt als hij wegvlucht. Toen hij wegvluchtte, had ik echt de neiging om hem alles te vertellen, zó zielig vond ik het. Als kijker weet je natuurlijk ook hoe alles in elkaar zit en wie ‘goed’ en ‘slecht’ is, dus sta je eigenlijk altijd aan de kant van de ‘Goeierik’ (Simba) en heb je een hekel aan de ‘Slechterik’ (Scar).

Thematiek en interpretatie
Als je het hele verhaal ziet, snap je dat het belangrijkste thema van de musical is: Het goede wint van het kwade. Na alles dat er gebeurt was, Mufasa was overleden en Simba was weggevlucht, kwam alles weer op zijn pootjes terecht. De goede kant heeft uiteindelijk gewonnen: De goede Simba is de koning geworden en de slechte Scar is overleden. Het andere thema is ‘Liefde’. Na al die jaren die Simba en Nala elkaar niet hebben gezien, zijn ze helemaal verliefd op elkaar als ze elkaar weer zien. Omdat Simba zoveel van Nala houdt, luistert hij naar wat zij tegen hem zegt, en komt weer terug naar het land om koning te worden.
Ik denk dat de regisseur inderdaad een eigen visie op het stuk heeft gerealiseerd. Want je snapt meteen wat de thema is, en veel dingen kom je ook in het dagelijkse leven tegen. Het thema heeft eigenlijk ook een betekenis voor mij, want nadat je deze voorstelling hebt gezien, realiseer je je eigenlijk dat je erg weinig mensen kan vertrouwen. Zelfs familieleden willen je kwaad doen. Zoiets heb ik ook meegemaakt met vrienden, dus snapte ik eigenlijk meteen hoe Simba zich voelde.

Boeiende werking
Eigenlijk boeide alles mij in deze voorstelling. Het meeste boeide het verhaal mij. Het is een erg mooi verhaal. Ik hou wel van verhalen waarbij je in het dagelijkse leven mee geconfronteerd wordt. Want dan snap je het verhaal ook veel beter en kun je je er zelfs makkelijker inleven. Ook vond ik het mooi dat uiteindelijk het goede van het kwade wint. Dat geeft het verhaal mooie Happy Ending.

Structuur
In dit stuk ga je niet terug of vooruit in de tijd. Er was alleen maar één tijdsprong van tien jaar vooruit. Gelukkig maar, want die tijdsprongen zijn voor mij maar ingewikkelde dingen. Je snapt het verhaal niet zo goed meer. In deze voorstelling hadden ze het hartstikke goed gedaan met de tijdsprong. Je snapte heel goed wat er gebeurd was en hoeveel jaar ze ongeveer vooruit waren gegaan. Er zijn veel decorwisselingen, maar het is allemaal heel handig gedaan, het gaat heel snel met muziek, dus eigenlijk irriteer je er niet aan, maar je geniet er zelfs een beetje van.

Recensie
Ik vond deze voorstelling helemaal top! Ik had echt nooit gedacht dat ik zoiets leuk zou vinden, want ik ben niet een echte ‘toneelstukkenliefhebber’. Maar nou weet ik dat ik dat eigenlijk nooit zo een vooroordeel had moeten hebben, want ik vond dit echt geweldig.
Alles was goed aan het stuk: De acteurs, de liedjes, het decor en vooral het mooie verhaal. Als ik iemand zou moeten aanraden om de voorstelling te zien, zou ik zeggen dat het een erg geloofwaardig verhaal is wat je heel bekend voor zou komen en dat het gewoon een perfecte voorstelling is! Andere woorden heb ik er gewoon niet voor, zó mooi vond ik het. Naar mijn mening waren er geen minpunten aan de voorstelling, dus afraden zou ik zeker weten niet doen!

Mijn mening
Als ik deze voorstelling een cijfer zou moeten geven, zou het een dikke 10 zijn! Er was eigenlijk niets aan de voorstelling wat ik slecht zou vinden. Het was leuker en mooier dan de tekenfilm zelf. De tekenfilm is wel wat zieliger om te zien, hier hadden ze het leuker gemaakt. Natuurlijk is het sowieso mooier om iets in het echt te zien! Als ik de kans had om het nog een keer te zien, zou ik het zeker weten nog een keer doen!