Piet Mondriaan was geboren in 1872, in Amersfoort. Hij was een Nederlandse kunstschilder die voornamelijk in het buitenland heeft gewerkt. Mondriaan wordt algemeen gezien als pionier van de abstracte kunst. Zijn werk is wereldberoemd en dient als inspiratiebron voor vele architecten en ontwerpers. Hij noemt zijn eigen schilderstijl het “neoplasticisme”.
Hij heeft zijn voor en achternaam allebei veranderd. Toen hij in Parijs woonde veranderde hij zijn achternaam naar “Mondrian”, met een enkele ‘a’. Zijn voornaam was oorspronkelijk Pieter, maar die heeft hij naar Piet veranderd.
Piet Mondriaan werd geboren zoon van een streng christelijke hoofdonderwijzer en een ziekelijke moeder. Mondriaan had een oudere zus en drie jongere broers. Mondriaans vader had een liefde voor tekenen en gaf dit vak op school. Mondriaan kreeg ook les in tekenen van zijn oom Frits Mondriaan, kapper van beroep, maar ook een amateur-schilder. In 1889 voltooide Mondriaan zijn opleiding voor het geven van tekenonderwijs op de lagere school. In 1892 kreeg hij ook het diploma voor de middelbare school.
Het verblijf in Nederland
Piet Mondriaan leefde in een erg onrustige periode. Hij verhuisde veel en had veel adressen in Amsterdam en erbuiten. Zelf had hij ook een onrustige geest, zo sloot hij zich aan bij de Theosofische Vereniging in Amsterdam. Theosofie is geen godsdienst, maar een allesomvattende filosofie, gebaseerd op natuurwetenschappelijke, geestelijke en psychische evolutie van de natuur.
De periode dat Mondriaan in Nederland woonde werd gekarakteriseerd door onrust, hij verhuisde veel, had vele adressen in Amsterdam en ook daarbuiten. Ook in geestelijke zin was Mondriaan zoekende. Zo deed hij in 1893 belijdenis voor de strenge Gereformeerde kerk, en sloot hij zich in 1909 aan bij de Theosofische Vereniging in Amsterdam. Later probeerde hij lid te worden van de vrijmetselarij, maar hij werd hier afgewezen.
In 1892 ging Mondriaan naar de kunstacademie in Amsterdam. In het begin schilderde hij onbeduidende religieuze werken en geïdealiseerde scènes uit het platteland. Ook maakte hij portretten. Hij schrijft zelf hierover: Op mijn 22e begon een zeer moeilijke tijd voor mij. Om in mijn levensonderhoud te voorzien deed ik allerlei soorten werk: bacteriologische tekeningen maken, schilderijen kopiëren in Musea, ook gaf ik les. Toen begon ik landschappen te verkopen en ik was blij dat ik net genoeg geld kon verdienen om te doen wat ik wilde doen.
Gedesillusioneerd doordat hij vrijwel niets verkocht, sloot Mondriaan zich aan bij links-radicale kringen. Na de bloedig eindigende spoorwegstaking in 1903 vertrok hij uit Amsterdam en vestigde zich in Uden in Noord-Brabant. Daar schilderde hij landschappen, zonsondergangen, molens en bloemen, waarbij hij probeerde aan te sluiten bij de smaak van het “koopkrachtige publiek”. Mondriaan liet zich inspireren door Vincent van Gogh, die inmiddels meer geliefd was geworden dan gedurende zijn leven. Mondriaan schilderde in deze periode portretten en nog steeds bloemen, die ook sterk aan het werk van Gustav Klimt doen denken.
Rond 1907 begint Mondriaan sterk gestileerde landschappen te schilderen, waarbij hij, met een vooruitblik op de toekomst, de werkelijkheid (het realisme) steeds meer loslaat.De sfeer
van zijn werk is sprookjesachtig en waarschijnlijk beïnvloed door de theosofie, hoewel een directe invloed slechts in één werk te zien is (de triptiek Evolutie). Het werk doet denken aan dat van de Haagse School en de Amsterdamse impressionisten. Grote invloed heeft in die tijd ook Jan Toorop op Mondriaans werk. In 1908 woont Mondriaan in Zeeland en schildert onder andere verschillende versies van de kerk van Domburg. Hij schildert ook korte tijd in pointillistische stijl. In 1909 overlijdt Mondriaans moeder. Hij verkoopt zijn avant-gardistische werk steeds beter. Hoewel het werk nog steeds figuratief is, worden de afbeeldingen hoekiger en hoekiger.
Bekendheid van Piet Mondriaan tegenwoordig
Het is nu ongeveer 100 jaar na de dood van Piet Mondriaan. Vooral in Uden, waar de kunstenaar geleefd heeft, is de herdenking van Piet Mondriaan zeer sterk. Een parkeerterrein in een winkelcentrum van Uden is het Mondriaanplein genoemd. Dat komt omdat daar de winkelstraat lag waar het huis van Mondriaan stond.
Vooral veel aandacht is besteed aan het feit dat Mondriaan rust en vrede in Uden vond, een ontsnapping van de chaos toen. Het was zijn plek van bezinning.
Tegenwoordig zijn er veel stichtingen, zoals de Stichting Mondriaan Winterswijk. Ze zijn druk bezig het culturele erfgoed van Piet Mondriaan in Winterswijk intact te houden en te promoten bij de bevolking, instellingen, bedrijven de overheid.
Hij heeft zijn voor en achternaam allebei veranderd. Toen hij in Parijs woonde veranderde hij zijn achternaam naar “Mondrian”, met een enkele ‘a’. Zijn voornaam was oorspronkelijk Pieter, maar die heeft hij naar Piet veranderd.
Piet Mondriaan werd geboren zoon van een streng christelijke hoofdonderwijzer en een ziekelijke moeder. Mondriaan had een oudere zus en drie jongere broers. Mondriaans vader had een liefde voor tekenen en gaf dit vak op school. Mondriaan kreeg ook les in tekenen van zijn oom Frits Mondriaan, kapper van beroep, maar ook een amateur-schilder. In 1889 voltooide Mondriaan zijn opleiding voor het geven van tekenonderwijs op de lagere school. In 1892 kreeg hij ook het diploma voor de middelbare school.
Piet Mondriaan leefde in een erg onrustige periode. Hij verhuisde veel en had veel adressen in Amsterdam en erbuiten. Zelf had hij ook een onrustige geest, zo sloot hij zich aan bij de Theosofische Vereniging in Amsterdam. Theosofie is geen godsdienst, maar een allesomvattende filosofie, gebaseerd op natuurwetenschappelijke, geestelijke en psychische evolutie van de natuur.
De periode dat Mondriaan in Nederland woonde werd gekarakteriseerd door onrust, hij verhuisde veel, had vele adressen in Amsterdam en ook daarbuiten. Ook in geestelijke zin was Mondriaan zoekende. Zo deed hij in 1893 belijdenis voor de strenge Gereformeerde kerk, en sloot hij zich in 1909 aan bij de Theosofische Vereniging in Amsterdam. Later probeerde hij lid te worden van de vrijmetselarij, maar hij werd hier afgewezen.
In 1892 ging Mondriaan naar de kunstacademie in Amsterdam. In het begin schilderde hij onbeduidende religieuze werken en geïdealiseerde scènes uit het platteland. Ook maakte hij portretten. Hij schrijft zelf hierover: Op mijn 22e begon een zeer moeilijke tijd voor mij. Om in mijn levensonderhoud te voorzien deed ik allerlei soorten werk: bacteriologische tekeningen maken, schilderijen kopiëren in Musea, ook gaf ik les. Toen begon ik landschappen te verkopen en ik was blij dat ik net genoeg geld kon verdienen om te doen wat ik wilde doen.
Gedesillusioneerd doordat hij vrijwel niets verkocht, sloot Mondriaan zich aan bij links-radicale kringen. Na de bloedig eindigende spoorwegstaking in 1903 vertrok hij uit Amsterdam en vestigde zich in Uden in Noord-Brabant. Daar schilderde hij landschappen, zonsondergangen, molens en bloemen, waarbij hij probeerde aan te sluiten bij de smaak van het “koopkrachtige publiek”. Mondriaan liet zich inspireren door Vincent van Gogh, die inmiddels meer geliefd was geworden dan gedurende zijn leven. Mondriaan schilderde in deze periode portretten en nog steeds bloemen, die ook sterk aan het werk van Gustav Klimt doen denken.
Rond 1907 begint Mondriaan sterk gestileerde landschappen te schilderen, waarbij hij, met een vooruitblik op de toekomst, de werkelijkheid (het realisme) steeds meer loslaat.De sfeer
van zijn werk is sprookjesachtig en waarschijnlijk beïnvloed door de theosofie, hoewel een directe invloed slechts in één werk te zien is (de triptiek Evolutie). Het werk doet denken aan dat van de Haagse School en de Amsterdamse impressionisten. Grote invloed heeft in die tijd ook Jan Toorop op Mondriaans werk. In 1908 woont Mondriaan in Zeeland en schildert onder andere verschillende versies van de kerk van Domburg. Hij schildert ook korte tijd in pointillistische stijl. In 1909 overlijdt Mondriaans moeder. Hij verkoopt zijn avant-gardistische werk steeds beter. Hoewel het werk nog steeds figuratief is, worden de afbeeldingen hoekiger en hoekiger.
Bekendheid van Piet Mondriaan tegenwoordig
Het is nu ongeveer 100 jaar na de dood van Piet Mondriaan. Vooral in Uden, waar de kunstenaar geleefd heeft, is de herdenking van Piet Mondriaan zeer sterk. Een parkeerterrein in een winkelcentrum van Uden is het Mondriaanplein genoemd. Dat komt omdat daar de winkelstraat lag waar het huis van Mondriaan stond.
Vooral veel aandacht is besteed aan het feit dat Mondriaan rust en vrede in Uden vond, een ontsnapping van de chaos toen. Het was zijn plek van bezinning.
Tegenwoordig zijn er veel stichtingen, zoals de Stichting Mondriaan Winterswijk. Ze zijn druk bezig het culturele erfgoed van Piet Mondriaan in Winterswijk intact te houden en te promoten bij de bevolking, instellingen, bedrijven de overheid.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden
D.
D.
echt super handig
13 jaar geleden
Antwoorden