Centre de Pompidou:
Het Centre de Pompidou is door de Italiaan Renzo Piano ontworpen. Later heeft hij ook het futuristische Science and Technology Centre, dat bovenop de tunnel die onder het IJ werd aangelegd ontworpen. Een grote naam dus.
Piano is bij het ontwerpen van centre de pompidou wel geholpen door Richard Rogers.
Het gebouw staat sterk in contrast met zijn omgeving. De exterieure roltrappen, en de fel gekleurde pijpen in geel, rood, groen en blauw maken het centre de pompidou net zo interessant en fantastisch als de kunstwerken en andere installaties die erbinnen liggen.
Er was veel ruzie over de kleuren die de pijpen zouden moeten hebben, de kleuren bruin, donker blauw, khaki, zilver en grijs werden in overweging genomen, maar uiteindelijk koos men voor de kleuren geel, blauw, groen en rood, om de ‘machine-achtigge’ gebouw een beetje ‘menselijk’ te laten lijken. Elke kleur heeft zijn eigen ‘functie’:
Air Conditioning = blauw
Bewegings systhemen = rood
Electrische systhemen = geel
Water = groen
Gebouw = wit
Alle delen van het gebouw zijn beweegbaar, en in een minuut van positie te veranderen. De voorgevels van het gebouw zijn niet verbonden met de pilaren, waardoor ze makkelijk veranderd kunnen worden. Hierdoor kan het gebouw meer of minder transparant worden. Belangrijke informatie over centre de pompidou: Le Centre Nationale d’Art et de Culture Georges Pompidou
Beaubourg – Paris, France – 1968 to 1977… Architecten: Renzo Piano & Richard Rogers
Engineurs: Ove Arup & Partners
Le Centre Pompidou is een cultureel center met: ’The Museum of Modern Art’ Een Bibliotheek
Kinder bibliotheek & workshop
Een restaurant
Een ‘center for industrial design Parking’ Een center voor muzieken acoustisch onderzoek. Het gebouw bedraagd 100,000 vierkante meter
De constructie kosten waren 280 millioen francs. ($46.5 millioen) De competitie was aangekondigd in RIBA, in de zomer van 1971. Er waren 681 entries. Ledenvan de Jury: Jean Prouve, president Gaeton Picon, vice-president
Emile Aillaud Sir Frank Francis
Philip Johnson Michel Laclotte
Oscar Niemeyer Herman Liebaers
Henri Peirre Maillard Wilhem Sandberg
Als je bovenop het centre de pompidou staat heb je een prachtig uitzicht over een groot deel van ‘quartier Latin’, de studenten wijk van Parijs. Als je in het gebouw rondloopt krijg je door vreemde ruimten de neiging om rond te gaan zwerven. Op de begaande grond zijn telkens weer andere tentoonstellingen in de Galérie d’Actualité. Deze tentoonstellingen zijn meestal zeer knap en leuk om eens gezien te hebben. De sfeer rond het gebouw, vooral op het plein is speciaal en feestelijk. Er is altijd wat te beleven. Wat ook leuk is om eens te bewonderen zijn de vijvers naast Beaubourg (volksnaam voor centre de pompidou). Hier staan een aantal ‘geestige’ fonteinen.
Bewegings systhemen = rood
Water = groen
Gebouw = wit
Alle delen van het gebouw zijn beweegbaar, en in een minuut van positie te veranderen. De voorgevels van het gebouw zijn niet verbonden met de pilaren, waardoor ze makkelijk veranderd kunnen worden. Hierdoor kan het gebouw meer of minder transparant worden. Belangrijke informatie over centre de pompidou: Le Centre Nationale d’Art et de Culture Georges Pompidou
Beaubourg – Paris, France – 1968 to 1977… Architecten: Renzo Piano & Richard Rogers
Engineurs: Ove Arup & Partners
Le Centre Pompidou is een cultureel center met: ’The Museum of Modern Art’ Een Bibliotheek
Kinder bibliotheek & workshop
Een restaurant
Een ‘center for industrial design Parking’ Een center voor muzieken acoustisch onderzoek. Het gebouw bedraagd 100,000 vierkante meter
De constructie kosten waren 280 millioen francs. ($46.5 millioen) De competitie was aangekondigd in RIBA, in de zomer van 1971. Er waren 681 entries. Ledenvan de Jury: Jean Prouve, president Gaeton Picon, vice-president
Emile Aillaud Sir Frank Francis
Oscar Niemeyer Herman Liebaers
Henri Peirre Maillard Wilhem Sandberg
Als je bovenop het centre de pompidou staat heb je een prachtig uitzicht over een groot deel van ‘quartier Latin’, de studenten wijk van Parijs. Als je in het gebouw rondloopt krijg je door vreemde ruimten de neiging om rond te gaan zwerven. Op de begaande grond zijn telkens weer andere tentoonstellingen in de Galérie d’Actualité. Deze tentoonstellingen zijn meestal zeer knap en leuk om eens gezien te hebben. De sfeer rond het gebouw, vooral op het plein is speciaal en feestelijk. Er is altijd wat te beleven. Wat ook leuk is om eens te bewonderen zijn de vijvers naast Beaubourg (volksnaam voor centre de pompidou). Hier staan een aantal ‘geestige’ fonteinen.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden