Genetische manipulatie

Wat is genetische manipulatie? Genetische manipulatie is het inbrengen van een stukje DNA van het ene organisme in het andere organisme. Deze techniek noemt men Recombinant-DNA-techniek. Het DNA hoeft bij genetische manipulatie echter NIET van hetzelfde soort organisme te zijn. Je zou dus kunnen stelen, dat bijvoorbeeld het DNA van een mens kan worden ingebracht in dat van een koe. Zo kan er dus een koe bestaan met een stukje menselijk DNA. Een genetisch gemanipuleerd organisme noemt men Transgeen (Te vertalen als “een kruising van de genen”) Doordat erfelijke eigenschappen van organismen zo met elkaar kunnen worden gecombineerd, dat er bijvoorbeeld een enzym aan wordt gemaakt dat bepaalde bruikbare stoffen produceerd. We kunnen als voorbeeld het voorbeeld van de stier Herman nemen. Deze stier ontstond uit een bevruchte eicel die genetisch gemanipuleerd was. Er werd bij Herman een gen geinplanteerd dat resistensie tegen uierontsteking biedt. Wanneer Herman deze eigenschap door geeft aan zijn nakomelingen, produceren zij, onder invloed van dat nieuwe gen, lactoferrine,een stof die uierontsteking kan voorkomen. Hoe gaat gentische manipulatie in zijn werk? Aangezien de informatie over dit aspect van genetische manipulatie helaas heel erg moeilijk te krijgen was hebben wij ons moeten beperken tot de informatie die het handboek biologie voor jou verschafte. Hierboven werd al uitleg gegeven aan het begrip: Recombinant DNA techniek,het inpassen van DNA van het ene organisme in dat van een ander organisme.”Met behulp van bepaalde enzymen kan het DNA van een bepaald organisme zeg maar worden “losgeknipt”. Hierna kunnen deze stukjes DNA samngebracht worden met bacterien,die gemakkelijk zijn te kweken.De bacterien kunnen dit Dna opnemen. Speciale enzymen zorgen er dan voor dat het DNA wordt ingebouwd in het DNA van de bacterie.
De toepassing en de wetten omtrent genetische manipulatie Ook nu nog zijn er veel protesten tegen genetische modificatie. De protesten richten zich vooral tegen dierenproeven. Ook van genetisch gemanipuleerd voedsel moet de gemiddelde consument niets hebben. Veel consumenten bijvoorbeeld eten liever een normaal natuurlijk product dan een natuurlijk product dat in het laboratorium onder handen genomen is. Om deze consumenten en tegenstanders enigszins tegemoet te komen heeft de overheid de laatste jaren steeds meer wetten en regels opgesteld om de vooruitgang en de wijze waarop de genetische modificatie wordt uitgevoerd te kunnen controleren. Zo zijn er nu dertien verschillende wetten van kracht omtrent genetische modificatie. Hierin wordt geregeld wat wel en niet mag, waar men speciale vergunningen voor nodig heeft en hoe de onderzoekers met hun proefdieren moeten omgaan. Deze proefdieren worden de laatste jaren steeds beter beschermd door de Nederlandse overheid. Zo mogen er nu geen cosmetica meer worden uitgetest op dieren en zijn de eisen die gesteld worden aan de omgeving waarin de proefdieren vertoeven strenger geworden. Ook staat in die wetten welk dier voor welk experiment niet gebruikt mag worden en welk dier wel. Deze regels zijn bijna allemaal afgeleid van de richtlijnen van de Europese Unie, die overigens door bijna alle landen van die Europese Unie worden nageleefd. Met het doel om aan de consument duidelijker te maken hoe het zit met dat genetisch gemodificeerde voedsel heeft het kabinet vorig jaar dan ook besloten tot een duidelijke etikettering. Een genetisch gemodificeerd product moet door die wet gekenmerkt zijn door een etiket dat dus duidelijk maakt dat er met dit voedsel "geknutseld" is. Deze regel is tot stand gekomen door met name veel druk door de Consumentenbond. Deze Consumentenbond had namelijk een onderzoek gehouden waaruit bleek dat als het om de veiligheid van voedsel gaat, het begrip genetische modificatie voor de Nederlandse Consument centraal staat. Aan dit onderzoek deden 15.000 mensen mee. Verder bleek uit dit onderzoek dat de consument over slechts heel weinig informatie over genetische modificatie beschikt en dat de gemiddelde consument niet overtuigd is van het nut en de noodzaak van het geknutsel aan zijn voedsel. Door onderzoek van de Consumentenbond is deze regel tot stand gekomen. Nu zul je deze etiketten echter nog niet tegenkomen in de supermarkt, maar ze zullen waarschijnlijk binnenkort in gebruik genomen worden. Wat zijn de voor- en nadelen van genetische manipulatie? De nadelen van Genetische manipulatie staan denk ik als een paal boven water en zijn ook alllemaal even belangrijk: Er wordt gezegd dat het bij vele organismen niet te zien is of ze genetisch gemnipuleerd zijn.Zo zouden ziekmakende genen kunnen zijn geimplanteerd e op deze manier zouden enorme bacterie stammen kunnen ontstaan, met deze ziekmakende eigenschappen. Een tweede nadeel van genetische manipulatie is dat er, zoals helaas bij vele medische experimenten helaas ook proefpersonen voor nodig zijn. In dit geval moeten we uiteraard niet denken aan mensen maar aan dieren. Maar omdat het genetisch manipuleren zich eigenlijk nog in een proefperiode bevind lijden er nog steeds ontzettend veel dieren doordat de mensheid haar kennis over genetische manipulatie wil verbreden.Bovendien kunnen er zoveel eigenschapen in een organisme gemanipuleerd zijn dat men zich afvraagt of dit op den duur de gezondheid van het desbetreffende organisme niet schaad. Sommige mensen zijn er zelfs bang voor dat wanneer een dergelijke verandering van genen bij dieren mogelijk is dit op den duur ook bij de mens een ethisch aanvaardbaar begrip gaat worden . Je zou dan bijvoorbeeld een baby met blauwe ogen en blonde haren kunnen bestellen. Of zelf een soort van “Ubermensch “kunnen creeeren. De voordelen van genetische manipulatie: Als voordeel van genetische manipulatie zou ik willen noemen dat het reeds mogelijk is dmv genetische manipulatie bepaalde geneesmiddelen te creeeren, waarmee mensen ontzettend geholpen kunnen worden. Bovendien kan er door genetische manipulatie misschien eens eindelijk een oplossing gevonden worden voor het eeuwenoude hongersnood probleem. Door genetisch te manipuleren kan men grotere en langer houdbare gewassen creeren, op deze manier is het misschien mogelijk aan de voedselbehoefte van de gehele wereld te voldoen. Bovendien kan door genetische manipulatie het voedsel goedkoper worden. (En is het dus voor nog meer mensen betaalbaar) Geschiedenis De geschiedenis van de genetische manipulatie is nog niet zo lang. In de zeventiende eeuw nog denken de "ovisten" nog dat het ei van de moeder de allesoverheersende rol speelt na de bevruchting. Maar er ontstaat ook een ander denkpatroon in deze tijd, namelijk die van de animalculisten. Hierin wordt beklemtoond dat ook het mannelijk sperma een belangrijke rol speelt in de ontwikkeling. (Antonie van Leeuwenhoek is de eerste die dankzij de primitieve microscoop de spermacellen in het zaad van de man ontdekt). Dit slaat ook snel over naar de andere kant waarbij beweert wordt dat er zelfs kleine miniatuurmensjes "homunculi" in de spermacellen van de man bevinden en de vrouw enkel nodig is om het mensje te laten groeien. In de negentiende eeuw raakt de Brit Charles Darwin ervan overtuigd dat erfelijke eigenschappen in de loop van de tijd kunnen veranderen. Hoewel hij geen beschikking heeft over harde bewijsmaterialen, blijft hij geloven dat er een sterke scheiding bestaat tussen de erfelijke kenmerken en de veranderingen die tijdens het leven optreden. Deze overtuiging weerspiegelt het geloof dat de erfelijke eigenschappen ergens in het lichaam in materie zijn opgeslagen. Dat de uiterlijke kenmerken van dieren en planten in de loop van de tijd toch kan veranderen komt volgens hem doordat er bij de overdracht van het genetische materiaal soms iets fout gaat. Rond 1860 duikt er voor het eerst het woord "gen" op: dit is de onbekende stoffelijke weerslag van één erfelijke eigenschap. Na het werk van de Oostenrijker Johann Mendel, die onderzoek heeft gedaan naar de erfelijke eigenschappen bij de erwt. Hij is tot de conclusie gekomen dat erfelijke eigenschappen tot stand komen onder invloed van twee onafhankelijke, ondeelbare 'factoren'- één afkomstig van de vader en één afkomstig van de moeder – ook als ze even niet tot uiting komen. In de jaren 1860 tot 1890 door de Zwitser Miescher en de Belg van Beneden ook ontdekkingen worden gedaan met betrekking tot respectievelijk het nucleïnezuur en de chromosomen (de helft van het aantal draadjes in gewone cellen) komt het onderzoek een tijd lang stil te liggen. In 1902 wordt het verband tussen de parallellen tussen de verdubbeling van chromosomen en de rekenkundige regels rond de erfelijkheid gelegd: De erfelijke factoren zitten in de chromosomen, waarvan beide ouders twee setjes hebben er elk van hen draagt één van de twee factoren via de chromosomen over op hun kind. De ene factor kan de andere overheersen. In 1920 wordt het bewijs van deze theorie geleverd met behulp van de Drosophila melanogaster (= fruitvlieg). Ook wordt nu de samenstelling van het nucleïnezuur vastgesteld en deze bestaat uit vier basen; thymine, cytosine, adenine en guanine. In 1944 wordt het raadsel opgelost door Avery. Hij bewijst dat nucleïnezuur wel degelijk de drager is van de erfelijke eigenschappen. Pas in 1953 vallen alle stukjes in elkaar als Watson en Crick een theorie over het DNA-molekuul presenteren; de dubbele helix. Nu kon men ook proeven gaan doen met manipulatie van deze kennis, de genetische manipulatie. Dit werd vooral beoefend op planten en dieren om er maar voor te zorgen dat ze beter resistent gemaakt konden worden, of meer melk gingen geven. In 1982 werd de eerste supermuis geboren. Het inbrengen van een nieuw gen gebeurt meestal direct nadat de eicel is bevrucht door de zaadcel. Bronnen - Biologieboek -
www.nrc.nl/W2/Lab/GM/ - 8k - www.greenpeace.nl/gminfo/