De zeehond

Wat eet de zeehond? Zeehonden leven in de Waddenzee temidden van algen, wieren en zeegrassen, zandpieren, schelpdieren zoals kokkels, alikruiken en mosselen, garnalen en krabben, vogels zoals eidereenden, meeuwen, kluten, strand- en oeverlopers, vissen zoals schol, bot en schar. Bij vloed stroomt de Waddenzee vol, bij eb stroomt veel van het water weer terug naar de Noordzee. Door deze stromingen ontstaan diepe geulen en hoge zandbanken. Leven op het wad betekent een leven vol afwisseling. Door eb en vloed verandert de omgeving iedere 6 uur. Waarom leeft de zeehond in de waddenzee? Zeehonden hebben zich aangepast aan een leven zowel in zee als op het land. Deze zeezoogdieren zijn typische kustbewoners: veel van hun leven speelt zich af in zee, maar hun jongen worden op het droge geboren en gezoogd. In de Waddenzee hebben de zeehonden te maken met eb en vloed. Tijdens vloed stromen er vanuit de Noordzee enorme hoeveelheden water de Waddenzee binnen en - samen met het water - ook enorme hoeveelheden plankton, wormen, schelpdieren, krabben, garnalen en vissen. Dat betekent voedsel voor de vissen en dus ook voor de zeehonden, die die vissen weer opeten. Tijdens eb trekt het water weer weg, waardoor de bodem van de Waddenzee op sommige plaatsen regelmatig droog valt. Op deze zandbanken kunnen de zeehonden uitrusten en lekker in de zon liggen luieren. Dat laatste is belangrijk voor het sociale kontakt, maar bovendien noodzakelijk om vitamine D aan te maken, nodig voor de verharing. Op het droge worden ook de jongen geboren, gezoogd en gespeend. De Gewone zeehond heeft zich speciaal aan het eb en vloedritme aangepast en is dan ook een echte Waddenzeehond geworden.