De levensloop van Frida Kahlo.
Haar geboorte: Op 6 juli 1907 Frida Kahlo werd geboren in Coyoacán – Mexico. Haar ouders waren Matilde Calderón en Guillermo Kahlo. De vader werkte als beroepsfotograaf en vervulde opdrachten voor de Mexicaanse regering. Haar moeder werkte niet. Haar volledige naam was Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderón. De eerste twee namen waren christelijke namen. Haar derde naam betekent ‘vrede’ in het Duits. Op de muur in haar huis stond geschreven dat Frida op 7 juli 1910 was geboren. Dat was omdat 1910 het jaar was van de Mexicaanse revolutie was. Ze was een kind geboren in het revolutionair tijdperk en daarom besloten ze dat zij en het ‘ Moderne Mexico ‘ samen geboren waren.
Haar kindertijd: Al op zeer jonge leeftijd werd Frida geleerd hoe ze moest koken, borduren, naaien en schoonmaken. Ook werd ze vaak naar de kerk gestuurd samen met haar zusje Cristi. Haar moeder wou haar kinderen het geloof bijbrengen. Haar ouders waren immers zeer gelovig. Op een 7 jarige leeftijd kreeg Frida een denkbeeldige vriendin met wie ze allemaal avonturen beleefde. Zij was haar steun toen ze op 8 jarige leeftijd een ziekte (kinderverlamming) kreeg.
Deze ziekte ging weg. Toen deze weg was moest ze van haar dokter erg veel sporten om haar rechterbeen weer sterker te maken. Ze voetbalde, bokste, worstelde en werd een echte zwemkampioene. Maar omdat haar rechterbeen dun bleef, was ze anders dan de andere kinderen. Daardoor was ze vaak alleen. Op school werd ze gepest en buitengesloten. Op haar schilderijen tekende Frida zichzelf vaak alleen of weg van een groep.
Ze had een heel erg goede band met haar vader omdat hij ook ziek was. Een stukje uit haar dagboek bevestigt dit: “Mijn jeugd was magnifiek omdat mijn vader – hoewel hij een ziek man was(hij had iedere anderhalve maand last van toevallen) – voor mij een gigantisch voorbeeld was van tederheid en werklust (fotograaf en ook schilder) en vooral omdat hij veel begrip toonde voor al mijn problemen.” Haar vader zei eens dat Frida zijn intelligentste dochter was. Hij besteedde erg veel tijd aan haar.
In 1922 ging Frida naar de Nationale Middelbare School, het beste opleidingsinstituut van Mexico. Frida hield van opvallen en op veertienjarige bracht ze dat naar buiten in haar klederdracht. Ook in de meeste van haar schilderijen is dit te merken. Nadat ik een paar van haar werken heb bekeken vind ik dat ik dit vooral tegenkom in haar schilderij: The broken Column. Daar beeld ze zichzelf af in bloot bovenlijf. Dit schilderij is gemaakt na het busongeval dat bijna een einde maakte aan haar leven. Bij dat ongeval op 17 september 1925 ( Frida was 17) brak ze erg veel botten. Ook haar wervelolom brak. Het ongeval beschadigde ook haar baarmoeder waardoor ze onvruchtbaar werd. Ik vermoed dat de naam The broken Column verwijst naar haar gebroken wervelkollom.
Het busongeval: Frida zat samen met Alejandro achter in de bus naar Coyoacán. Terwijl de bus een bocht wilde nemen naderde er van de andere kant een tram. De tram reed langzaam maar kon niet meer remmen en boorde zich dwars door de bus. Van één van de ijzeren stangen van de tram brak de leuning af en die ging dwars door Frida heen, van de ene naar de andere kant. Van de buspassagiers stierven drie personen ter plaatse. Vele anderen stierven later.
Frida werd per ambulance naar het ziekenhuis gebracht en haar conditie was zo ernstig, dat de dokters dachten dat ze haar niet zouden kunnen redden. Deze kritieke toestand duurde nog een maand. Haar ruggengraat was op drie plaatsen gebroken, evenals haar sleutelbeen en een aantal ribben. Haar rechterbeen had elf breuken en haar rechtervoet was verbrijzeld.
De rest van haar leven: Vanaf 1925 was Frida voortdurend in strijd met haar lichaam. Sinds haar ongeluk heeft zij tenminste 32 operaties ondergaan, waarvan de meeste aan haar ruggengraat en haar rechtervoet, voordat zij er – 29 jaar na het ongeluk – aan bezweek. De eerste zenuwinzinking kwam ongeveer een jaar na het ongeluk, toen ontdekt werd dat drie ruggenwervels verkeerd zaten. Ze moest vele gipskorsetten dragen (die zij royaal beschilderde) waardoor ze zich maandenlang niet kon bewegen. In die periode van gedwongen rust begon zij met schilderen.
“Ik heb nooit aan schilderen gedacht tot 1926, toen ik vanwege een busongeluk in bed lag. Met een gipskorset verveelde ik me dood in bed, dus ik besloot ik iets te doen. Ik stal van mijn vader wat olieverf en mijn moeder bestelde een speciale ezel voor me omdat ik niet kon zitten en ik begon te schilderen.”. Dit is eigenlijk een geluk bij een ongeluk. Want anders zou de wereld nooit de het talent van Frida hebben ontdenkt.
Eind 1927 was Frida genoeg hersteld om een normaal actief leven te leiden. Ze sloot zich aan in een groep met schoolvrienden in Preparatoria. Daardoor leerde zij Diego Rivera kennen. Hij was toen 41 jaar oud en de beroemdste en kunstenaar van Mexico.
Tot ieders verbazing verloofde Frida zich met Diego. Frida’s moeder was er helemaal tegen maar haar vader zag de ook de voordelen van de verloving. Zoals de financiële zekerheid. Toch trouwde zijn dochter met de lelijke, 42-jarige schilder,die bekend stond om zowel zijn rijkdom als zijn grootmoedigheid. Het huwelijk vond plaats op 21 augustus 1929.
De problemen:Diego kreeg de ene opdracht na de andere. In het begin van hun huwelijk schilderde Frida niet zoveel, want ze had het veel te druk met hun huwelijk. Na een tijdje pakte Frida haar schilderwerk weer op. Het lijdt haar af van haar vele problemen. Frida was 3 maanden zanger toen we abortus moest plegen omdat haar kind in de verkeerde positie lag. Naast deze teleurstelling was er nog het feit dat Rivera affaires had met zijn assistentes en modellen. Frida, die vanaf het begin van de relatie wanhopig veel van hem hield was erg teleurgesteld.
Het werkstuk gaat verder na deze boodschap.
Verder lezen
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden