IVF

IVF In Vitro Fertilisatie Wat is IVF? IVF is de afkorting van “In Vitro Fertilisatie. De Nederlandse benaming hiervoor is reageerbuisbevruchting. IVF houdt in dat een vrouwelijke eicel en een aantal mannelijke zaadcellen (ongeveer 100.000 per eicel) buiten het lichaam in een glazen schaaltje worden samengebracht. Zo wordt geprobeerd een bevruchting te laten plaatsvinden. Als er eicellen zijn bevrucht, dan worden maximaal twee embryo’s teruggeplaatst in de baarmoeder. Hieruit kan een normale zwangerschap volgen. Waarom wordt het toegepast?(oorzaak) Een IVF-behandeling wordt in principe pas uitgevoerd als alle andere mogelijkheden om zwanger te raken uitgeput zijn. In het algemeen wordt IVF toegepast bij vrouwen waarvan de eileiders niet goed functioneren bijvoorbeeld een niet te herstellen sterilisatie of een zeldzame, aangeboren afwijking waarbij een deel van de eileiders ontbreekt, kan ook oorzaak van ongewenste kinderloosheid zijn. Ook kan endometriose ( baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder) de eileiders afsluiten. Ook als het vruchtbaarheidsprobleem bij de man ligt, kan voor IVF gekozen worden. Wel moet het sperma voor IVF aan bepaalde voorwaarden voldoen. Voldoet het sperma niet aan de minimale eisen, dan kan de IVF in combinatie met

ICSI overwogen worden, maar hier gaan we niet verder op in. IVF-behandeling in 5 stappen. 1. Hormonale stimulatie van de eierstokken. De eierstokken worden hormonaal gestimuleerd om meerdere follikels(Kleine holte, blaasjes in het lichaam) met daarin de eicellen te verkrijgen. Bij een normale menstruatiecyclus rijpt er peer keer maar één follikel met daarin één eicel. Voor IVF behandeling zijn meerdere eicellen noodzakelijk om de kans op succes te vergroten. Allereerst wordt de natuurlijke hormooncyclus onderdrukt door toediening van een neusspray of onderhuidse injecties. Dit om te voorkomen dat de vrouw zelf hormonen aanmaakt die de stimulatie zouden kunnen verstoren. Daarna worden de eierstokken tussen de 10 à 14 dagen gestimuleerd, door het geven van een natuurlijk hormoonpreparaat via injecties. Als het goed is ontwikkelen zich dan meerdere eicellen. 2. Eicelpunctie Net voor de eisprong, 24 tot 36 uur vind de ‘eicelpunctie’ of ‘pick-up’ plaats. De eicelblaasjes (follikels) worden via de vaginawand aangeprikt en leeggezogen zodat de eicellen verzameld kunnen worden. Het follikelvocht waarin zich de rijpe eicellen bevinden wordt direct daarna onder de microscoop bekeken en de eicellen worden uit het vocht gehaald. De eicellen worden in een schaaltje bewaard bij lichaamstemperatuur in een broedstoof. Ook de andere omstandigheden zijn gelijk aan het moederlichaam. De ochtend van de pick-up brengt de man een spermastaal binnen of wordt er van de man gevraagd sperma te produceren wanneer er tijdens de punctie eicellen zijn gevonden. 3. Inseminatie Voor de inseminatie wordt het sperma behandeld, waarbij de zaadcellen volledig gescheiden worden van het vloeibare gedeelte van het sperma. De goede, beweeglijke cellen worden gescheiden uit het sperma, om klaargemaakt te worden voor inseminatie. De zaadcellen worden bij de eicellen gevoegd. Dit gebeurt in een glazen schaaltje. Nu afwachten of er bevruchting optreedt 4. Bevruchting Na ongeveer 16 uur wordt gecontroleerd of er bevruchting heeft plaatsgevonden tussen de eicel en de zaadcellen. Twee dagen later kan men zien of het embryo zich al verder gedeeld heeft. Op dat moment bestaat het embryo uit 2 tot 8 cellen. 5. Terug plaatsing van de embryo’s Uiteindelijk vindt de embryotransfer plaats waarbij de 2 (en uitzonderlijk 3) beste embryo’s worden teruggeplaatst in de baarmoeder via de baarmoederhals. Terugplaatsing van de embryo’s vindt in het algemeen als volgt plaats; Een dunne holle buis (katheter) wordt voorzichtig in de baarmoeder bracht.
Hoeveel kans is er op een zwangerschap. Als het lukt om twee embryo’s terug te plaatsen is de kans op een zwangerschap ongeveer 20%. Dit percentage is vergelijkbaak met de natuurlijke zwangerschapskans. De kwaliteit van de ei- en zaadcellen, maar ook die van het embryo, zijn van invloed op het resultaat. In elke fase van de behandeling kan er iets misgaan waar de behandelde en het IVF- team niets aan kunnen doen. Soms reageren de eierstokken te snel op de medicijnen (hormonen) en is er al een eisprong voordat de punctie uitgevoerd wordt. Ook bestaat de kans dat geen van de eicellen bevrucht wordt. Ook is er kans dat de embryo zich niet innestelt. De kans dat een zwangerschap die ontstaan is na IVF in een miskraam eindigt is vrij groot. Van een IVF zwangerschap eindigt ongeveer twee van de tien in een miskraam. De kans op een gezonde baby ligt per poging ongeveer op 15%. Wat zijn de risico’s van IVF? Vrouw Kind Vrouw Door de stimulatie van de eierstokken is er een klein risico (ca. 2%) dat men last krijgt van overstimulatie. Een opgezwollen, pijnlijke buik. De vaatwanden in de eierstokken worden doorlaatbaar en er lekken vocht en kleine eiwitten uit de bloedbaan naar de vrije buikholte. De klachten verergeren wanneer de patiënte zwanger is van de behandeling. De meeste gevallen van overstimulatie gaan met rust en veel drinken vanzelf over. In het ergste geval kan ziekenhuisopname noodzakelijk zijn waarbij een vochtinfuus zal worden toegediend. Het vocht dat zich ophoopt in de eierstokken wordt namelijk af gescheiden van lichaam, waardoor het bloed kan indikken. Gelukkig komt deze ernstige vorm bijna niet voor. De patiënt heeft drie pogingen om via IVF zwanger te raken. Soms verandert de hormonale situatie zo ongunstig, dat de ingreep niet kan doorgaan omdat ze van tevoren al weten dat er geen goede eicellen meer aanwezig zijn. Dan is er geen poging mislukt, maar je krijg dan een nieuwe hormonenkuur. Kind Door vroeggeboorte en/of een laag geboortegewicht zijn baby's vatbaarder voor infecties en hebben meer kans op longproblemen. Om die reden moeten zij vaker op een intensive care-afdeling worden opgenomen en ze kunnen als gevolg van de vroeggeboorte blijvende problemen overhouden of overlijden. Niet alleen bij een meerlingzwangerschap is de kans op vroeggeboorte groter, maar ook bij eenlingen na IVF zou de kans hierop iets verhoogd zijn. Maar dat is vaak niet TE vroeg. Ook het geboortegewicht kan iets lager zijn dan gemiddeld. De verschillen zijn duidelijk uit onderzoek gebleken maar zijn erg klein: IVF-eenlingen worden gemiddeld 5 dagen eerder geboren en zijn 90 gram lichter dan andere baby's. Of deze kleine verschillen in geboortegewicht en zwangerschapsduur op lange termijn gevolgen hebben is nog niet duidelijk. Gelukkig verloopt het grootste deel van de zwangerschappen goed en wordt het doel bereikt. Een op de honderd kinderen die geboren worden in Nederland is een IVF-kind. Het wassen van sperma Sinds begin 2003 behandelt het AMC paren waarvan de man besmet is met het HIV-virus. Bij hen is het mogelijk het sperma zo te bewerken dat dit HIV-vrij is. Dit wordt ook wel het 'wassen' van sperma genoemd. Door het sperma te wassen kunnen schone zaadcellen uit het hiv worden geïsoleerd. Hierdoor kan het sperma gebruikt worden voor inseminaties of IVF bij de vrouw zonder risico op infectie met HIV van de vrouw of een toekomstig kind. Voor alle paren geldt dat eerst vruchtbaarheidsonderzoeken worden verricht, om te kijken of het paar geschikt is om een behandeling te ondergaan. Ook een bezoek aan het maatschappelijk werk is standaard onderdeel van de procedure. In teamoverleg met gespecialiseerde internisten en virologen in het AMC wordt besloten of het paar voor de behandeling in aanmerking komt.