Onderzoek China

Hoe is het aantal en de spreiding van de bevolking en hoe verklaar je die spreiding?

China heeft wel meer dan 1.2 miljard mensen. De meeste mensen wonen bij de zee en op vlakke gebieden. Dat komt omdat in best wel veel stukken van China er oneffen stukken zijn. De mensen wonen bij de zee omdat daar havens kunnen worden aangelegd, en omdat daar de industrie ligt.

Wat is de bedoeling van Speciale Economische Zones?

Hongkong is tot 1997 een Britse kolonie geweest. Onder de Britse leiding is Hongkong schatrijk geworden. Nu hoort Hongkong bij China. Het is een grote voorbeeld voor de Chinese economie. Deze stad moet China meetrekken. De regering hoopt dat de nieuwe rijkdom op den duur zal uitstralen naar de rest van het land zonder dat het communisme verloren gaat.

Waar liggen de SEZ’s en waarom daar?

De SEZ’s liggen aan de Subtropische Zuidkust. In de provincie Guangdong (de drie belangrijkste). De regering heeft die gebieden gewoon willekeurig uitgekozen, om zich open te stellen aan buitenlandse bedrijven. De vijf namen van de gebieden zijn: Shenzhen, Zhuhai, Shantou, Exiamen en eiland Hainan.

Wat is er economisch zo extra-speciaal aan Hongkong?

Als je Hongkong wil binnenkomen, ook vanuit de rest van China, moet je een visum hebben (een visum is een soort paspoort voor een bepaalde tijd in een 'speciaal' land). Hun motto is: één land, twee systemen. Dit houdt in: dat China communistisch en kapitalistisch wil zijn, maar de beurs blijft hierdoor wel open. Maar Hongkong mag nog maar (na 1997) 25 jaar kapitalistisch zijn.

Waarom geven ze in heel China niet dezelfde economische vrijheid als in de SEZ’s?

Ze willen niet dat het communisme verloren gaat. Maar als het communisme wel verloren gaat dan raken de heersers hun macht kwijt en dat willen ze niet. Ze proberen al eeuwenlang de Chinese bevolking in hun macht te krijgen. Dat probeerde ze met geweld en met edeologieën (ideeën over heerserschap), zoals het confucianisme (gehoorzaam zijn aan iemand die boven je staat) en het communisme wat nu aan de orde is.

Hoe begon de ontwikkeling in China

communisme en kapitalisme:

Het economische systeem in China bestaat uit kapitalisme en communisme. Kapitalisme houdt in dat er eigen ondernemers mogen zijn, en de mensen leven een democratisch leven. Dit houdt in dat mensen mogen stemmen over de regering. Communisme houdt in dat de regering alleen bedrijven mag hebben. Particulieren mogen geen eigen bedrijf hebben. En die mensen leven een geen democratisch leven. Dit houdt in dat mensen niet mogen stemmen. En de mensen mogen niet meer dan 1 kind hebben. Tegenwoordig mogen ze zelf meerdere kinderen maar dan moet je wel een boete betalen.

China als arm land:

Dit wil je ook lezen:

Online oplichting

China is altijd al een arm land geweest. Het inkomen per burger werd in 1952 $ 57 geschat en geschat (in 1993) werkt ongeveer 60% van de 'beroepsbevolking' in de landbouw en ongeveer 40% in industrie, handel, transport en het bestuur. In de 19e eeuw begonnen nieuwe ontwikkelingen. In de steden aan de kust: Shanghai, Tianjin, Hankou en Kanton werd door westerse ondernemers een kleine industrie opgebouwd. In Mantsjoerije werd door Japan met de daar gevonden kolen en ijzererts, een grotere industrie gesticht. Volgens gegevens groeide de economie in 1953-1957 met 8,3% per jaar.

Landbouw, Veehouderij en Visserij:

De aandacht aan akkerbouw, is weggegaan door de ontwikkeling in de veehouderij. Sinds 1979 groeit de veehouderij sneller dan de akkerbouw. De meest boorkomende veehouderij is de fokkerij van kleinvee, vooral varkens (China heeft de grootste varkenshouderij ter wereld). Tussen 1949 en 1994 is het vee ongeveer vervijfvoudigd. Grootgrondbezit kwam vrijwel alleen voor in de minder vruchtbare streken in het noorden, waar nu de grote staatboerderijen liggen.

Industrie:

In de industrie zijn er ook dingen veranderd. Ze zijn op zoek naar ondernemers met nieuwe ideeën. Zo is in de loop van de jaren tachtig de mogelijkheden voor zelfondernemers om een eigen bedrijf op het platteland te beginne toegenomen. In de instelling van de Special Economische Zones wordt uitgeprobeerd met nieuwe managementtechnieken, marktverhoudingen en arbeidsrelatie. De SEZ’s moeten buitenlandse investeringen aantrekken voor exportgerichte industrieën. In 1994 was het deel van de Chinese industrie in het nationaal inkomen duidelijk groter dan dat van de landbouw.

Handel:

De verandering in de import voor de veranderingen leidde tot twee keer toe tot een enorme groei van de import uit ontwikkelde industrielanden, wat voor grote tekorten op de Chinese betalingsbalans zorgde. Lokale overheden, banken en fabrieken maakten gebruik om op grote schaal te investeren. De producten werden vervolgens met een winst van 100% tot 200% verkocht aan de binnenlandse markt. Het gevolg was een vermeerdering van schulden bij buitenlandse regeringen, internationale financiële instellingen en banken.

Samenwerken:

In 1968 gaf China aan 90 landen economische technische hulp: 46 Afrikaanse, 20 Aziatische, 14 Zuid-Amerikaanse en 5 Europese landen.

Verkeer:

De goedkoopste taxi’s zijn het kleine zogenaamde 'broodbusjes', een Chinese variant van de Suzuki. Er zijn verschillende vervoermiddelen in China: de taxifiets en gewonen taxi’s.

Conclusie

De Chinese economie spat als het ware uit elkaar. De mensen in de stad verdienen steeds meer maar de mensen op het plattenland steeds minder. De boeren verlaten dan hun land en drop en trekken vervolgens naar de stad. Daar hebben ze een slecht leven en ze zijn ook niet (goed) opgeleid. De Chinezen krijgen steeds meer geld om ook luxe producten te kopen.