Italië

ITALIË, EEN TOERISTISCH LAND.

De natuur en het klimaat

Klimaat:
Droge zomers (gemiddeld 5-6 dagen regen in het volledige zomerseizoen), vochtiger in de winter zonder dat er nooit sprake is van veel regen (ca. 400-500 mm. per jaar). De zomerhitte en de winterkoude worden door de nabijheid van de zee getemperd: vaak is het er 's zomers minder warm dan in de Po-vlakte, en de winters zijn uiterst mild.

Landschap:
De regio wordt opgedeeld in vier natuurlijke landschappen (van NW naar ZO):

het bergachtige Garganomassief (Promotorio del Gargano), de 'spoor van de laars'
het westen: de Capitanata of Tavoliere (tafelland), een vruchtbare vlakte
de Murge, een kalkplateau dat op sommige plaatsen tot ca. 600 m. oploopt, vol olijfgaarden, in de oostelijke helft met de witte steden op de heuvels en de beroemde 'trulli', en tenslotte de Terra d'Otranto of Salento, het meest oostelijke schiereiland, de 'hak van de laars'.
Het platteland is onderverdeeld in kleine eigendommen, met voornamelijk olijf- en wijngaarden (zowel wijn- als tafeldruiven): soms zie je kilometers lang niets anders dan de prachtige olijfbomen in de typische roodbruine aarde.
Op het platteland liggen in bepaalde streken de mooie ‘trulli’ verspreid, terwijl je elders de 'masserie', de oude herenhoeven, vindt. Deze laatste zijn vaak gemakkelijk te bezoeken omdat ze er nu verlaten bijliggen (oppassen indien in slechte staat!), en doen ons herinneren aan de rijke grootgrondbezitters van vroegere tijden. Helaas vindt je op het platteland vaak ook afval (van flessen en blikjes tot ijskasten, matrassen...), een slechte gewoonte van de plaatselijke bevolking.

Schapen grazen op een boerderij bij een abdij op de Monte Liveto in de Noord –Italiaanse provincie Toscane. Tarwe, maïs, druiven, olijven en tabak zijn de belangrijkste gewassen die in het gebied worden verbouwd.
Ook wol is erg belangrijk.



De kunst en de cultuur

Dit is een basiliek, de Santa Maria Maggiore in Como.


Dom van Orvieto.
De buitenkant van de Dom van Orvieto is versierd met prachtige bas-reliëfs
en mozaïeken van bijbelse taferelen.


Het Colosseum in Rome, een zeer toeristische trekpleister.
Het Romeinse amfitheater begon na lange tijd af te brokkelen,
ook werden veel bouwstenen verwerkt in latere tijden.


Campanile
De befaamde scheve toren van Pisa dateert uit 1174-1350 en werd
ontworpen door Bonannus Van Pisa. De toren begon reeds tijdens de bouw over te hellen door omdat er een zachte kleilaag aanwezig was.


Pompeï, de voorheen onder lava bedolven stad.
Op de achtergrond zie je de Vesuvius.

In 79 n. C. barstte de Vesuvius uit en bedolf de stad Pompeji onder ongeveer
4 meter hete as, stenen en lava.
De opgraving van Pompeii ging van start in de 18de eeuw
en duurt nog steeds voort.
De gastronomie


De olijfteelt en de productie van olijfolie behoren tot de belangrijkste agrarische activiteiten in Italië. Italië is een van 's werelds grootste producenten van olijfolie en wijn. Door het gevarieerde klimaat kunnen er verschillende soorten fruit, groenten en graansoorten worden verbouwd.
Olijfolie :
Een wonderbaarlijk product, ontstaan door het malen en persen van olijven. De olijfboom is in het Middellandse-Zeegebied inheems en in de laatste 2000 jaar is olijfolie het symbool van de grote Italiaanse agrarische kennis en bekwaamheid geworden Het gaat daarbij niet zozeer om de hoeveelheid olie (hoewel Italië na Spanje de grootste producent is), maar om de unieke eigenschappen van deze olie, die de bekendste ter wereld. In elke regio heeft de olijfolie een specifiek karakter.

Pasta's zijn de basis van de maaltijden. Nog steeds maken veel vrouwen zelf hun lasagna, orecchiette, strascenate,... De pasta's worden begeleid door sauzen met vlees (vb. braciole= fijne plakjes paardevlees opgerold met pijnpitten, pecorino en peterselie, gestoofd in passato van tomaten) of vis, of met groenten (bijv. orecchiette con le cime di rapa (specialiteit uit Bari)= 'oortjes' met rapenscheuten).


Italiaanse wijnen, zijn al sinds de oudheid bekend. Voor vele thans bekende wijngebieden in Italië hebben de Etrusken al in de voor-Romeinse tijd de basis gelegd.
Tegenwoordig zijn de belangrijkste wijnbouwgebieden:
a. Piemonte, met de kwaliteitswijnen Barolo, Barbaresco, Gattinara en Barbera d'Alba en de mousserende wijn (Asti Spumante);
b. het gebied Veneto met o.a. de rode Valpolicella, Bardolino, Amarone en de witte Soave;
c. Emilia-Romagna met de witte en de rode Lambrusco, de rode Sangiovese di Romagna en de witte Albana di Romagna;
d. het gebied Toscane, dat naast de bekendste wijn van Italië, de Chianti, tevens de Brunello di Montalcino en de Vino Nobile di Montepulciano levert;
e. de heuvels van Umbrië, met de beroemde witte en ook rode Orvieto;
f. de heuvels van Lazio, met ten zuiden van Rome de witte wijnen van de Castelli Romani, waarvan vooral bekend zijn de Frascati, Marino en Velletri;
g. de hellingen van de Vesuvius met de Lacrima Christi;
h. het eiland Sicilië met de droge Marsala Vergine en de zoete wijnen Marsala Fine en Marsala Superiore uit de omgeving van de havenstad Marsala;
i. het eiland Sardinië, waar de zeer droge Vernaccia di Oristano vandaan komt.