Aardbevingen

AARDBEVINGEN: 1. Hoe is de aarde opgebouwd: De aarde bestaat uit 4 lagen: -De binnenste laag is de binnenkern (1600 km diep), die bestaat uit vloeibaar gesteente, in de binnenkern is het rond de 4000 graden Celsius. -om de binnenkern heen (1820 km doorsnee), zit de buitenkern, die is waarschijnlijk vloeibaar. -om deze 2 kernen heen ligt de mantel (2920 km doorsnee), die bestaat uit gesteente, maar die is toch nog heet. -om deze mantel bevindt zich de aardkorst (oceaan: 10 tot 30 km doorsnee, land: 40 tot 60 km doorsnee). Die bestaat uit bewegende platen, die platen worden ook wel schollen genoemd. Schollen zijn ongeveer 64 km dik. Die schollen hebben ook namen, alle schollen op de wereld die er zijn heten: -Pacifische plaat -Amerikaanse plaat -Afrikaanse plaat -Euraziatische plaat -Nazca plaat -Antartictische plaat -Indisch Australische plaat
Vroeger waren die schollen een geheel, die heette Pangea.langzamerhand ontstonden er schuren in dat geheel, zo ontstonden er aparte schollen, die schollen liggen nog vast tegen elkaar want ze drijven maar heel langzaam, per jaar verschuiven ze maar 2 cm, maar er zitten nog wel spleten tussen de schollen, die spleten zij zwakke plekken in de aardkorst, deze noemen we ook wel breuklijnen. Hoe ontstaat een Aardbeving? Aardbevingen kunnen veroorzaakt worden door vulkaanuitbarstingen, meteorietinslagen, (kern)explosies en door in storten van mijnen. In de meeste gevallen is dit niet de oorzaak. Meestal wordt een aardbeving veroorzaakt door verschuiven van de aardkorst. De aarde bestaat uit schollen die kunnen bewegen. 2. Wat is De Schaal van richter? De schaal van Richter

In 1935 heeft de Amerikaanse seismoloog Charles Richter deze schaal gemaakt. De schaal is gebaseerd op de hoeveelheid energie die bij een aardbeving vrijkomt in de vorm van trillingen. De sterkte van een aardbeving wordt aangeduid met een getal op schaal van Richter. Dit getal is de magnitude van een aardbeving. Magnitude betekent de hoeveelheid energie die vrijkomt bij een aardbeving. Er zijn ook bepaalde tabellen om de magnitude te zien En de sterkte van een aardbeving Dat heet een seismogram
3. Wat is de schaal van Mercalli
In 1902 heeft de Italiaan Mercalli deze schaalgemaakt. Deze schaal geeft de gevolgen van een aardbevingen weer. Deze Mercalli-schaal geeft aan wat er op een bepaalde plaats wordt gevoeld, dus wat de mensen, gebouwen en het landschap voelen. De Mercalli-schaal is verdeeld in 12 stukken. Deze worden met een Romeins cijfer genummerd. Nummer Gebeurtenis
4. Hoe wordt een aardbeving gemeten? Hiervoor wordt een seismograaf gebruikt. Aan deze machine zit een pen die op een cilinder met papierschrift. Een hangend gewicht houdt de pen stil. De tekeningen op het papier geeft aan hoe hevig de aardbeving was. Hoe zwaarder de trilling, hoe meer uitslag de lijn te zien geeft. Bij een aardbeving hoor je vaak spreken over het epicentrum. Het epicentrum wil alleen maar zeggen: de plaats waar de aardbeving het sterkst was. Mensen die aardbevingen studeren noem je een seismoloog. 5. Wat zijn de gevolgen? Bij krachtige ondiepe onderzeese aardbevingen kunnen grote delen van de zeebodem in beweging komen. Daardoor ontstaat er in het water een golf die zich in alle richtingen door het water voortplant. Een dergelijke golf wordt aangeduid met de Japanse naam tsunami. Deze Japanse benaming betekend vloedgolf. De grootte van deze golf hangt vooral af van de sterkte, de diepte en het mechanisme van de aardbeving en van de diepte van het water. Meestal plant deze golf zich met grote snelheid (honderden kilometers per uur) voort door de oceaan met een golfhoogte van slechts enkele decimeters en een lengte van tientallen tot honderden kilometers. In volle zee worden de golven dan ook niet opgemerkt. Het grote gevaar schuilt in de ophoging van de golf wanneer deze een langzaam ondieper wordende kust nadert. Met de afname van de diepte van het water neemt ook de snelheid van de golf sterk af. Door de geringere loopsnelheid in ondiep water worden de amplitudes sterk verhoogd. De golfhoogten kan wel oplopen tot wel 30 meter en enorme verwoestingen aanrichten. De meeste tsunamis komen voor in het gebied rondom de Grote Oceaan. Ook in het oostelijk deel van de Middellandse Zee (Griekse Archipel) en op de mid-oceanische ruggen (bijvoorbeeld de mid-Atlantische rug) kunnen tsunamis ontstaan
De laatste grote tsunami die het land bereikte was in 1973 in Japan. 6. Het voorspelen van een aardbeving. Aardbevingen beginnen meestal diep in de aarde en daar kunnen wij geen kijkje nemen. In de rijkere landen waar veel breuken in de aardkorst zitten zijn er meetstations die de aardkorst in de gaten houden. Met laserstralen en radiogolven van sterren kunnen geleerden bewegingen van 2 cm in de aardkorst zien. Via een computercentrum meten ze de spanning in de breuk. Maar veel aardbevingen komen voor de armste landen. Daar hebben ze weinig of geen meetstations. Aardbevingen kunnen in rijker landen wel gemeten worden maar ze gebeuren dan zo plotseling dat er bijna geen tijd is om mensen te waarschuwen. In landen waar aardbevingen veel voorkomen krijgen kinderen niet alleen les in lezen, schrijven en rekenen, maar ze moeten ook leren wat ze moeten doen als er een aardbeving komt. 7. Gebeurtenis rondom India van een verslaggever: De Indiase televisie zond al twee dagen aan een stuk door beelden vanuit het rampgebied uit en ik verwachtte het ergste. Zelf zat ik tijdens de grootste aardbeving die het land in decennia getroffen had in Kashmir, zo ongeveer het enige deel van het land waar de schok niet was te voelen, en had twee dagen nodig om aan te komen in Ahmedabad, de hoofdstad van de getroffen deelstaat. Toen het vliegtuig op zondagmorgen landde, drukten alle passagiers hun neuzen tegen het raampje. De Indiase passagiers slaakten een zucht van verlichting: het uitzicht leek in niets op de televisiebeelden van verwoesting en ravage. In Ahmedabad bleek de schade inderdaad mee te vallen. Minstens duizend doden op een stad van ruim 5,5 miljoen inwoners is vreselijk, maar negen van de tien gebouwen stonden nog keurig netjes overeind. Bergen gruis
Na een korte nacht stapten we in een huurauto. Het zou een lange rit worden want de kortste route naar Bhuj, de zwaarst getroffen stad, was door de aardbeving onbegaanbaar. Het duurde lang voor de eerste tekenen van de ramp zichtbaar waren. Zo'n tachtig kilometer voor Bhuj reden we een landschap binnen dat sterk aan de film Mad Max deed denken. Gujarat is een woestijnstaat met lege vlaktes waar alleen struikgewas groeit. En alle, maar dan ook alle dorpen in die woestenij waren volledig verdwenen. Lemen hutjes waren gereduceerd tot een twee meter hoge berg zand en van stenen huizen was niets meer over dan een berg gruis. Mensen liepen met een verdwaasde blik langs de weg met hun laatste bezittingen in een doek geknoopt. In Damakla, het dorp waar we stopten, had geen van de vierduizend inwoners nog een dak boven zijn hoofd en waren zeker honderdvijftig mensen verdwenen. Een oude man zat er al drie dagen onder een boom, met uitzicht op de puinhoop die eens zijn huis was geweest. Overweldigend
Doodstil vervolgden we onze tocht, elkaar aanstotend bij elke scheur in de weg, bij elk viaduct dat naar beneden was gedonderd, en bij elk dorp dat dezelfde aanblik bood als Damakla. De verwoesting was overweldigend. In twee minuten tijd had de beving Gujarat veranderd in de set van een sciencefictionfilm. 's Avonds laat spreidden we onze dekens onder een boom in een parkje in Bhuj, waar we vier dagen en nachten 'gewoond' hebben. Ons eigen leed is kort samen te vatten: de nachten waren vreselijk koud, de maaltijden waren drie keer per dag hetzelfde - kaakjes en soep uit een pakje - wc's en douches waren er niet en bij gebrek aan elektriciteit hebben we al onze verhalen bij kaarslicht met de hand geschreven. Wanhoop
Dat leed is geleden en wij zijn weer onderweg naar huis. Maar de slachtoffers van de ramp moeten zo nog maanden verder. Honderdduizenden mensen hebben hun geliefden verloren; miljoenen zijn hun huis en hun werk kwijt. De stad stinkt naar dood. De lijken die liggen begraven onder de ruines beginnen te ontbinden en verspreiden een ondraaglijke stank. Buitenlandse reddingsteams verlaten Bhuj alweer omdat zij geen levenden meer onder het puin verwachtten. Overal zitten mensen huilend tegen een muurtje omdat ze zojuist gehoord hebben dat er geen hoop meer is voor hun vaders, moeders en kinderen die onder het beton liggen. Crematoria laten hout overvliegen omdat ze al dagen door hun voorraden heen zijn. En zelfs degenen die nog wel een huis hebben, moeten nog weken buiten slapen omdat het gevaar op naschokken te groot is. Water en voedsel is er in de steden genoeg, maar aan tenten en dekens is nog steeds gebrek. Weggevaagd
De oude stad van Bhuj bestaat niet meer, maar in het nieuwe gedeelte staan er nog wel huizen overeind. De dorpen zijn volledig weggevaagd, maar het aantal doden is relatief kleiner. Als een lemen hut instort, is er nog een kans om de klap te overleven. Als er een flat van tien verdiepingen naar beneden valt, word je geplet onder duizenden kilo's beton.