sociaal pedagogische werk

DISCUSSION INTERVIEW
The first thing I noticed during the interview was the passion in J.L.’s voice when he was talking about the people in his ward. Because of the piercing in his chin, creating a somewhat rough look, I was prejudiced about what kind of person J.L. would be. I did not expect him to admit that he used to have difficulties with leaving the patients’ problems behind at work.
However, I do think that for this job, being a supervisor, you need a strong personality. For example, you need to be able to make people aware of their mistakes and to show them why better behaviour pays off. In order to win respect attitude and appearance play a big role, since people who look vulnerable will be approached accordingly.
I think doing this kind of work requires a great will to do good to others and also requires being an empathic person. A big difference between an office job and being a supervisor to in clinic patients is that you have to be able to overcome your own mood shifts. When you are having dinner with a group the biggest responsibility is not that everybody eats their dinner, but you should also maintain a good atmosphere and make sure everybody feels comfortable. This can be very challenging and energy consuming. More important, not all people are able to do this. Some people naturally have much more influence on the atmosphere in a group than others. This is of high importance for this job. As J.L. mentions in the interview, his education was useful to learn about the mental diseases these people have. On the other hand, there are aspects of dealing with patients that are difficult to learn before starting the job, such as interaction with patients and their unpredictable behaviour.

A new insight I gained from this interview is that psychiatrists are not more important than the people working with the patients every day.
Moreover, it is interesting to see how the environment seems to be the most important factor for the patients according to J.L. Further he founds that not only the strength of character of one who works in here is of importance but also social support of colleagues for the one is one of the many important factors. Talking about depression, J.L believes that

INTERVIEW
GENERAL
Initials J.L.
Age 39
Gender Male
Nationality Dutch

J.L. is a living supervisor in a living community for youngster and young adults in Middelburg, who are not able to live independently.

STUDY
What Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) niveau 4
Where ROC Zeeland, Goes
When Finishend in 2007
Specialisation Living supervisor

CAREER
What does your job come down to?
Generally keep everything in control. Furthermore every person living here has a personal methodical plan containing the wishes and aims of the in residents. What they want to learn and to achieve in the future. Everybody here has such a methodical plan which is derived from the treatment plan.

What kind of people live here?
Mainly youngsters and young adults. Varying from 12 till 30 years. They all have some sort of psychological disorder which keeps them from being able to live independently. However they are all, in stable condition. All tougher cases are treated in the location of Emergis in Goes.


Which aspects of your job, do you see as most important with relation to the contact with the residents?
Mainly the atmosphere. Such as having dinner and watching television together. Not only the treatment and the conversations about difficult things. Also trying to create a normal home situations for as far that that is possible. And to motivate them to work on their future. Personally I think that when the focus is only on treatment it will be very difficult to win trust of the patients. Doing nice things together is a method to win trust.

Which aspects of your study do you use in your current job? And do you think your study was very useful or whether it is more character and personality that helps you in practicing your job?
I think it’s both. My study was very general. Of course in psychiatry you start the real learning when you come in contact with people.

What in your job appeals to you?
Mainly working with people. People who are less lucky in life/gifted than myself.

In your job you come across people with problems. Are you emotionally involved in this and how do you go around with this?
Sometimes I find it difficult. However dealing with this is a learning process. In the beginning I found it more difficult to put my mind of it than I do now. Furthermore me and my colleges talk about this with each other and with a coach.

Are you satisfied with your current job?
For the moment yes. However in the future I do want to do something else. But I feel that I first need to become more experienced and gain knowledge in what I do now.

What kind of things which are relevant for your current job have you done before?
Not much actually, I have done an internship for three years at the AZZ. This is youth help for youngster without psychological illnesses, who are troubled and need guidance and cannot live home anymore.


How much guidance do the people need? For example do they need assistance for shipping or do they do it by their selves?
That varies, some do it alone others need help. But sometimes we also go along because they think its more cozy than doing shopping alone.

We are writing our paper about depression. Could you maybe tell something about the people here with depression?
No, I can’t. But I can say some general things. I think depression is frequently caused by negative experiences. Patients with a depression are treated with medication. This does not always work. People who live here are supposed to be stable, but sometimes they get a crisis. Many times they are not only suffering from depression but also from schizophrenia, autism, or borderline disease. A Depression can be caused because they have the feeling that they cannot function in society and a low self esteem.

How strong is the guidance? Are the people viewed all the time?
Well, they are watched very well. But not continuously. Everybody has their own day program. They can always reach us, everybody has a telephone in their room. The people here live in groups. They eat with the same group every day. The supervisor of the group makes sure that people get out of their bed, and do their daily activities.

ORIGIONAL INTERVIEW IN DUTCH
ALGEMEEN
Initialen J.L.
Leeftijd 39
Geslacht Mannelijk
Nationaliteit Nederlands

J.L. is woonbegeleider bij een woongroep voor jongeren en jongvolwassenen in Middelburg die niet alleen kunnen wonen.

STUDIE
Wat Sociaal Pedagogisch Werk (SPW) niveau 4
Waar ROC Zeeland, Goes
Wanneer Vierjarige opleiding, klaar in 2007
Specialisatie Woonbegeleiding

LOOPBAAN
Wat houdt uw baan in?
Sowieso alles in de hand houden. Verder heeft elke bewoner een methodische plan, met de wensen en doelen van de bewoners. Wat ze willen leren, wat ze willen bereiken in de toekomst. Iedereen hier heeft een methodisch plan en dat word afgeleid van het behandelplan.

Wat voor bewoners zitten hier?
Hoofdzakelijk jeugd en jong volwassenen. Vanaf 12 tot 30 jaar. Ze hebben allemaal een psychische aandoening waardoor ze niet zelfstandig kunnen wonen. Wel zijn alle mensen hier stabiel. Het behandelcentrum van Emergis zit in Goes.


Welke aspecten in uw werk ziet u zelf als het belangrijkste met betrokking tot het contact met de bewoners?
Vooral de gezelligheid zoals samen eten, samen tv kijken. Niet alleen het behandelen en altijd maar over moeilijke dingen bespreken. Maar ook proberen om ze het normale, voorzover dat het kan, leven te laten ervaren. En ook al is dat wel heel moeilijk een gewone thuissituatie te creëren en ze te motiveren om ze aan hun toekomst te laten werken. Persoonlijk denk ik dat als je alleen over moeilijk dingen en problemen praat de afstand tussen patiënt en begeleider alleen maar heel groot blijft. Samen gezelligheid creëren is ook een methode om vertrouwen te winnen.

Welke aspecten van uw studie gebruikt u nu in u werk? Denk u dat het nuttig was of denkt u dat persoonlijkheid een grotere rol speelt?
Beide, de studie was erg algemeen. Dit is natuurlijk psychiatrie en eigenlijk ga je dan pas leren zodra je gaat werken. De studie was erg minimaal.

Wat trekt u aan in dit werk?
Toch eigenlijk gewoon met mensen werken die het wat minder goed hebben als ik.

U komt veel mensen tegen met problemen. Bent u daar erg emotioneel mee betrokken en hoe gaat u daarmee om?
Soms vind ik het moeilijk om ermee om te gaan. Het is een leerproces. In het begin had ik er veel meer moeite mee om het los te kunnen laten. Nu gaat dat al beter. Verder hebben ik en mijn collega’s ook allemaal een vaste coach.

Bent u tevreden met uw huidige baan?
Voor nu wel, maar ik wil wel verder. Maar ik vind zelf dat ik eerst hier nog ervaring in op moet doen.

Wat voor dingen die relevant zijn voor uw huidige baan heeft u hiervoor gedaan?
Niet veel eigenlijk, ik heb wel een paar jaar stage gelopen bij het AZZ. Dat is vooral jeugd zonder psychische aandoeningen die begeleiding nodig hebben. Voor kinderen die niet meer thuis kunnen wonen. Redenen hiervoor zijn heel divers.


Hoe veel begeleiding hebben de bewoners hier nodig. Doen ze bijvoorbeeld zelf hun boodschappen?
Dat varieert. Sommige doen het zelf, andere hebben begeleiding nodig. Soms vragen ze ons ook mee voor de gezelligheid. En als we dan tijd hebben gaan we gewoon mee.

Wij schrijven zelf onze paper over depressie. Kunt u misschien iets vertellen over mensen die hier zitten met een depressie?
Nee dat mag niet, maar ik kan wel wat algemene dingen vertellen. Ik denk dat een depressie vaak komt door dingen die zijn meegemaakt. Patiënten met een depressie worden hier behandeld met medicatie. En dan gaat het ook niet altijd goed. Bewoners hier zouden stabiel moeten zijn. Maar krijgen toch nog wel eens een crisis. Vaak gaat een depressie ook samen met een anders psychische aandoening zoals schizofrenie, boarderline of autisme. Of een depressie wordt veroorzaakt doordat ze het gevoel hebben niet normaal in de maatschappij mee te kunnen draaien, een laag zelfbeeld.

En hoe sterk is de begeleiding. Worden de mensen die hier wonen heel de tijd in de gaten gehouden?
Ze worden wel goed in de gaten gehouden, maar ze hebben allemaal hun eigen dagprogramma. Ze kunnen ons altijd bereiken, iedereen heeft een telefoon op zijn kamer. Verder zijn de mensen hier in groepen opgedeeld, en iedere begeleider heeft een eigen groep waarmee hij ook samen eet etc. Verder proberen wij iedereen zijn dagprogramma te laten volbrengen dus we kijken of iedereen opstaat ontbijt etc.