De moord op Britannicus
Tacitus, Annales, XIII 17, r. 63 - r. 68: Epiloog
Nox eadem necem Britannici et rogum coniunxit, proviso ante funebri paratu, qui modicus fuit. In Campo tamen Martis sepultus est, adeo turbidis imbribus, ut vulgus iram deum portendi crediderit adversus facinus cui plerique etiam hominum ignoscebant, antiquas fratrum discordias et insociabile regnum aestimantes.
In dezelfde nacht volgde op de moord op Britannicus zijn crematie, nadat de voorbereiding op zijn begrafenis, die sober was, al tevoren had plaatsgevonden. Toch werd hij op het Marsveld bijgezet, onder zulke zware stortregens dat het volk geloofde dat de woede van de goden werd kenbaar gemaakt tegenover een misdaad waarvoor zelfs de meeste mensen begrip hadden, omdat ze oordeelden dat broedertwisten zo oud waren als Rome en dat de heerschappij ondeelbaar was.
REACTIES
:name
:name
:comment
1 seconde geleden