Vertaling De virginum Sabinarum rapina

Vertaling: De Virginum Sabinarum rapina.

  Nood breekt wet In de stad, die reeds gegroeid was, was het gebrek aan vrouwen een grote zorg voor Romulus: de Romeinen hadden geen hoop op een huwelijk, geen hoop op kinderen. Op dat moment stuurde Romulus op basis van een senaatsbesluit gezanten naar de naburige volkeren, die vrouwen voor een huwelijk moesten vragen. Nergens werd er welwillend naar de gezanten geluisterd. Integendeel, meerdere volkeren spotten met de nieuwe stad: ‘Aan welke rovers zullen we onze dochters ten huwelijk geven? In welk onbekend volk zullen onze kleinkinderen opgevoed worden?' Dat kon Romulus moeilijk verdragen, dus dacht hij een hinderlaag uit.   De Romeinen slaan toe Hij bereidde prachtige ruiterspelen voor en nodigde de buurvolkeren uit. Alle Sabijnen kwamen samen naar de nieuwe stad en bewonderden de mooie huizen en reusachtige stadsmuren. Ze waren met hun kinderen en echtgenotes talrijk bij het schouwspel aanwezig. Toen het moment van het spektakel gekomen was, richtten de Sabijnen nietsvermoedend hun ogen en aandacht op de spelen. Een teken wordt gegeven, de Romeinse jonge mannen rennen van overal naar de gasten, met een enorm tumult grijpen ze meisjes vast, snel dragen ze hen gillend naar hun huizen. De vaders en de broers konden de meisjes niet uit de handen van de Romeinen rukken: woedend vluchtten ze naar huis en scholden ze hun onbetrouwbare gastheren uit.  
Een onverwacht einde van de tweedracht Deze roof was de oorzaak van een lange ruzie. Enkele jaren later begon een vreselijke veldslag tussen de twee volkeren. Maar de Sabijnse vrouwen begeven zich moedig tussen de vliegende projectielen en scheiden de vijandige slagordes. Aan de ene kant smeken ze hun vaders, aan de andere kant hun mannen: ’Hou rekening met jullie kinderen en jullie kleinkinderen! Keer jullie woede tegen ons; wij zijn de oorzaak van de oorlog, wij zijn de oorzaak van de wonden en doden onder onze mannen en ouders; wij zullenbeter sterven dan zonder jullie als weduwen of wezen te leven. Hun optreden maakt indruk én op de menigte én op de leiders. Plotse valt er stilte en rust. Daarna komen de leiders naar voren en sluiten een verdrag: de Romeinen en de Sabijnen werden verbonden en uit de twee volkeren werd één gemeenschap gemaakt.       Bron: vertaling Pegasus 2