Vertaling De Bello Gallico paragraaf 25

Toen C van de aansporing van het 10e legioen was vertrokken naar de rechterflank, waar hij zag dat zijn mannen in de verdrukking kwamen, dat de veldtekens op 1 plaats waren samengebracht, dat de opeengedrongen soldaten van het 12e legioen zichzelf in de weg stonden bij de strijd, dat alle centurio's van het 4e cohort gedood waren en de signifer gedood, het veldteken verloren gegaan,en dat bijna alle centurio's vd overige cohorten of gedood of gewond waren, onder hen de primipiel PSB, een zeer dapper man, verzwakt door vele en zware verwondingen, zodat hij zich niet kon rechtop houden, dat de rest te afwachtend was, en dat sommigen van de achterhoede als deserteurs het gevecht verlieten en de projectielen ontweken, dat de vijand niet ophield met frontaal van lager terrein op te rukken en aan beide flanken aan te dringen en dat de zaak in het nauw was, en dat er geen enkele steun was die zou kunnen gestuurd worden, nadat hij een schild van 1 soldaat van de achterhoede had afgepakt, omdat hij zelf daar zonder schild was gekomen, ging hij (hoofdwekwoord; eindelijk!) naar voor in de slaglinie, en wanneer hij de centurio's met name had genoemd en de overige soldaten had aangespoord, beval hij de veldtekens naar voor te brengen en de manipels in losser verband te zetten, waardoor ze makkelijker hun zwaarden konden gebruiken.

Wanneer door zijn komst de hoop was aangewakkerd bij de soldaten en het moreel was hersteld, wanneer ieder voor zich in het zicht van de generaal zelfs in hun extreme situatie wilde zijn best doen, werd de stormloop van de vijand een beetje vertraagd.