Op het strand vertaling (plinius)

Op het strand

Ze knoopten op het hoofd geplaatste kussens met linten vast: dit vormde een bescherming tegen vallende stenen. Reeds was het ELDERS dag, DAAR was het nacht, zwaarder en dichter dan alle nachten.. Deze werd nochtans verzacht door vele fakkels en andere lichtbronnen. Ze besloten om naar buiten te gaan naar de kust en van vlakbij te bekijken of de zee iets zou toelaten. (Maar) ze ze bleef alsnog zwaar en tegengesteld. Toen hij daar achterover lag op een weggegooid laken, vroeg hij telkens weer koud water en dronk het; Daarna joegen de vlammen en de voorbode van vlammen, nl de geur van zwavel, de anderen op de vlucht en deden hem opstaan. Steunend op 2 slaafjes stond hij op en zakte onmiddellijk ineen, naar ik vermoed omdat zijn ademhaling belemmerd was door de vrij vette walm en zijn longpijp gesloten was, die bij hem van nature zwak en nauw en regelmatig ontstoken was. Toen het daglicht was teruggegeven (dit was de derde dag sedert dewelke hij het laatst gezien had) werd zijn lichaam gevonden - ongedeerd, ongeschonden en bedekt zoals hij gekleed was. De houding van zijn lichaam leek meer op een rustende dan op een overledene.